vrijdag 31 december 2010

En dan gaan al die mensen weer voouit kijken...



Nog een paar uurtjes en dan is dit jaar voorbij. Alle jaaroverzichten hebben we gehad en dan begint het grote vooruitkijken. Dan krijgen we het gezemel over wat er in 2011 allemaal op de rol staat. En ook ik en vele bloggers met mij gaan zich daar natuurlijk schuldig aan maken.

Zo ook Ramsey Nasr, onze dichter des vaderlands. Alleen kijkt hij maar vast vooruit naar 2059. Kijk dat schiet tenminste op!

Wie de tijd neemt om echt naar dit gedicht te luisteren hoort de ironie van 2010. De ironie van de ontkenning van de veelkleuigheid van ons land. Waarin we net zolang gedogen tot elke nuance verdwenen is.

woensdag 29 december 2010

Yes, Nederlands Kampioen! Maar in wat eigenlijk?



Onlangs kreeg ik een schokkend bericht. Ik blijk een familielid te hebben dat in staat is tot uitzonderlijke sportieve prestaties. Daar waren wij in onze familie niet zo van. Veel verder dan recreatief hardlopen, voetballen in lagere regionen of meedoen met de plaatselijke zwemclub zat er niet in.

Het meest schokkende was dat het niet ging om een regioselectie of een lokaal kampioenschapje. Nee, we hebben een heuse Nederlands Kampioen. Mijn neefje Amos is Nederlands Kampioen Indoor Roeien.

Nu hoor ik u al denken: indoor wat? Nou, indoor roeien. Als ik het zo schrijf ziet iedereen gelijk wat er staat "indoor roeien". Als ik het uitspreek probeer ik dat "indoor" maar een beetje in te slikken. Bang als ik ben voor de vervolgvragen.

Want weet u eigenlijk wel wat indoor roeien is? Nee, dus. Dat hebben wij weer. Een kampioen in een sport waar nog nooit iemand van gehoord heeft. Mensen die ik vraag wat ze denken bij indoor roeien, zeggen: nou, met een bootje in een zwembad? Op mijn vraag 'maar hoe keren die bootjes dan in dat zwembad?' blijft het dan angstig stil.

En ach, was het dat maar. Want het is veel erger. Kijk maar eens op bijgaand filmpje. Ik zie vijftig serieuze mannen die met elkaar de competitie aan gaan op een roeimachine. Via een beamer kan het publiek volgen wie op kop ligt.

Zucht, dit gaat dus niet over lekker hardlopen in de natuur. Niet over een mooie teamsport met een houten boot op de bosbaan. Nee, dit is gewoon een fysieke vorm van computergamen. Een soort Nintendo wii maar dan met roeimachines, volwassen kerels en zwetende lijven.

Amos heeft nog twee oudere broers die overigens met gemak in zijn postuur passen. Want al dat getrain en al die krachttraining leiden natuurlijk tot een imposante verschijning. Wij verwachten dan ook dat IKEA binnenkort de BILLY-boekenkasten gaat omdopen tot AMOS-boekenkasten. Beiden zijn ze 80 centimeter breed.

Maar goed, het is natuurlijk allemaal kift van mijn kant. Want ik ben natuurlijk ongelofelijk jaloers op zijn prestatie en zijn postuur. Bij mijn vorige baan had ik nog vier mannelijke collega's met mijn postuur. Samen stonden we bekend als de "streepjescode". De BILLY-boekenkast zal nooit naar mij genoemd worden. Ik moet het waarschijnlijk doen met de BENNO-cd/dvd-kast. Dat is meer mijn formaat.

En uiteraard moet ik ook oppassen met wat ik zeg. Want ruzie krijgen met een BILLY-boekenkast is niet verstandig.

Flauwekul. Ik vind het fantastisch als iemand zo gaat voor zijn passie. De boel opzij zet. En langzaam naar zijn doel toewerkt: Nederlands Kampioen Indoor Roeien. Gefeliciteerd Amos!

Nu nog even wachten tot IKEA je ontdekt.

maandag 27 december 2010

Ik nodig je uit...


Het zuigt, het swingt, het lekt, het drinkt en vlekt.... En langzaam schuurt het naar het einde. Zo klinkt onze muziek. Wie mij een beetje volgt, weet dat ik meespeel in een jazzorkestje: het Deventer Jazz Orkest. Ongeveer vijftien min of meer normale en gewone mensen die het leuk vinden om muziek en plezier te maken. En dat levert altijd iets leuks op. En ik sta achteraan, speel derde trompet en ben dus heel bescheiden. Da's voor mijn omgeving ook wel eens aardig.

Het ultieme hoogtepunt van dit bandje is de thuiswedstrijd die elk jaar in ons stamhonk "De Kuip" wordt georganiseerd. Alle vrienden en bekenden zijn erbij en de sfeer is top. En het bijzondere is: ook jij kunt daar dit jaar bij zijn. Gratis en voor niets. We gaan alleen even met de pet rond om uit de kosten te komen.

Dus organiseer je eigen nieuwjaarsreceptie en neem je vrienden, collega's, buren mee. Ik weet in ieder geval dat er wel een aantal bibliotheekcollega's zullen zijn. En echt waar, ook als het vol is, passen er hier nog mensen bij.

Voor wie nog niet overtuigd is, bijgaande videoregistratie van één van de vorige gala-avonden.

Ik zie jullie vrijdag 7 januari!

donderdag 23 december 2010

De aftiteling van 2010


En jawel, ook 2010 gaat zometeen de boeken in. 2010 wordt in het Overijssel het jaar van omslag. En dus mogen we nog één keertje achterom kijken voordat we het kerstmenu gaan serveren.

2010 was voor Overijssel het jaar van koppeling met landelijke trajecten. De website, het winkelconcept en Biebsearch, ze zijn allemaal landelijk gegaan. Met aan innovatiesubsidie van OC&W.

Tegelijkertijd is in Overijssel de beslissing genomen om de projectorganisatie waar ik nu deel van uit maak om te zetten naar een echte provinciale back-office. Dank aan al die moedige Overijsselse directeuren die telkens weer werk maken van samenwerken. En dank aan mijn directe collega’s Geny, Stephan, Frans en sinds kort Marion die dit als team zo oppakken.

Website
2010 is het jaar van de Ipad. Het is jaar van de definitieve doorbraak van de App. “Always online” begint voor heel veel burgers nu een feit te worden.

In Maastricht zijn hele mooie resultaten getoond rond de “Ideale webpresence”. Het regent widgets, modules en nieuwe features. En alles is optimaal afgestemd met de trajecten van Bibliotheek.nl. Dank aan Jenny, Eddy, Jan, Marc, Willard, Marianne, Henk, Almar, Monique en Jos die overal zo hard aan hebben getrokken. Volgend jaar gaan we op naar een mooi vervolg.

Biebsearch
Tja, en dan het wonder van Biebsearch. Ik weet nog dat Tineke van Ham en ondergetekende ruim anderhalf jaar geleden twee minuten voor een landelijke presentatie zeiden: we gaan zeggen dat we een masterclass gaan beginnnen. Nooit eerder over gehad en daar voor het publiek ontstaan. Dit jaar met zeer veel verve uitgevoerd door Annemarie en Marcel. Het netwerk staat! Heel veel bibliotheekorganisaties hebben aangegeven mee te willen doen. Heel veel dank dus naar Marcel en Annemarie. Maar tegelijkertijd dank voor al die hulp er omheen. Met Jaap de Mare als technisch projectleider, met Margriet, Elin en Nicole als vaste ondersteuners.

2010 is ook het jaar dat het idee van Biebsearch jr. werkelijkheid werd. En niet zomaar. Nee, er is een landelijke samenwerking met Boek1Boek aan te pas gekomen. Geen nieuwe wielen uitgevonden maar gebruiken wat goede collega’s al lang toepassen. Dank dus aan Astrid die alles maar weer in actielijstjes zette en samen met scholen en bibliotheken oppakte. En dat met steeds meer collega’s als Monique, Jeanette, Marjan maar ook de ICT-jongens Jan, Marc, Brian en Erik.

In bovenstaandes stukje dank ik 26 prachtige collega’s die laten zien dat innovatie echt niet werk van een paar mensen is. En dit is dan nog maar het stukje waar ik toevallig zicht op heb.

Van Swelmen
2010 was natuurlijk ook weer het jaar van de heer Van Swelmen, de immer erudiete directeur van de Bibliotheek Oppendam. Dit jaar maakte hij zich druk over e-books, stuurde hij een open brief aan de TROS over internetfilters en open brief aan de directeur van de VOB over een bibliotheekloterij. En natuurlijk zijn we zijn twittertips nog niet vergeten en volgen we hem allemaal op twitter, facebook en linkedin. Dank meneer van Swelmen, we zetten de samenwerking heel graag voort!

Persoonlijk
Het afgelopen jaar hebt u steeds meer van mijzelf gezien. Verhaaltjes over mijn privé-leven, foto’s en gedichten en mijn mening over gelezen boeken. Deze website onderging een flinke facelift en was voor mij ook een stap om deze site steeds persoonlijker te maken. Het begint een hobby te worden die op een prettige manier uit de klauwen begint te lopen. Waar dat eindigt weet ik niet. Toch vond ik 2010 geen makkelijk jaar in velerlei opzicht. Dat is aan de buitenkant niet altijd zichtbaar maar op vele vlakken ben ik op zoek geweest naar het juiste tempo, de juiste vorm, de juiste inhoud de juiste inzet en een goede balans. Een klein stukje van die zoektocht hebt u mee kunnen maken in de verhalen die ik schreef onder te titel: “Afscheid van haar”.

De voorstelling van 2010 is bijna ten einde. Nog één keer kijken we om. En natuurlijk dank ik vooral u als publiek. U was onvermoeibaar in uw reacties. Wat mij betreft blijven we vriendjes in 2011 en gaan we ook dat weer samen beleven.

Goede dagen!

woensdag 22 december 2010

Muziekbank Overijssel verdubbelt uitleen CD's

uitleencijfers muziekbankoverijssel
In Overijssel hebben we nog een hele mooie bibliotheek onder de naam Muziekbank Overijssel. Vroeger gingen ze door het leven als CD-uitleen Drienerlo. Het is de voormalige muziekcollectie van de studenten van de UT Twente. Inmiddels is deze collectie ondergebracht bij de Bibliotheek Enschede. Een bibliotheek overigens die ook op het gebied van bladmuziek zijn partijtje heel goed meeblaast.

In 2009 zijn de Overijsselse bibliotheken begonnen met het aanbieden van deze collectie aan alle klanten. Door de collectie op te nemen in de Aquabrowsers zijn alle titels voor iedereen goed te vinden en via Zoek&Boek/Aanvragen is alles te bestellen. Tegelijkertijd is er een afkoopbedrag overeengekomen met de CD-uitleen waardoor de bibliotheken niet per item hoeven af te rekenen. En tot slot hebbe alle Overijsselse bibliotheken afgesproken om geen uitleengeld te vragen voor deze CD's. Kortom, een prachtige service voor veel muziekliefhebbers.

We hebben een klein beetje promotie gevoerd voor deze dienst en zie aan de uitleencijfers wat er gebeurd: ze verdubbelen binnen twee jaar tijd! Een dienst die langzaam terugliep en zelfs financieel in een gevaarlijke situatie terecht kwam is daarmee weer geruime tijd goed onder de pannen.

En uiteraard moeten we samen verder kijken naar de toekomst. Hoe je deze collectie gaat laten kantelen naar een digitale dienst a la Bib.fm. Tot die tijd ben ik gewoon samen met de 40.000 klanten in Overijssel die dit gebruiken gewoon hartstikke blij met deze fantastische service.

dinsdag 21 december 2010

Bibliotheek.nl introduceert de innovatiekaart van Nederlandse Bibliotheken


Via verschillende twitterberichtjes werd ik geattendeerd op de innovatiekaart van Bibliotheek.nl. Deze kaart geeft een overzicht van de aansluiting op de landelijke innovatie door bibliotheekstichtingen. Op dit moment wordt ingezoomd op de aansluiting op de landelijke huisstijl en de digitale infrastructuur.

Met deze kaart wordt het vele werk inzichtelijk gemaakt dat Naomi Deegenaars met haar collega's doet. En ja, natuurlijk ben je altijd benieuw hoe jouw eigen provincie ervoor staat en hoe andere bibliotheekstichtingen het doen.

Het is allemaal net de lucht in. Dus er moet nog veel informatie toegevoegd worden. Maar het idee en de uitwerking vind ik prachtig. Nu nog even koppelen met de grote community bibliotheek20 en dan hebben we de interactie er om heen ook gelijk geregeld.

Snel kijken dus. En voor Bibliotheek.nl: duimen omhoog voor leuk initiatief en veel succes bij het verder onderhouden.

zondag 19 december 2010

Je hebt het niet van mij, maar...


De afgelopen dagen las ik het nieuwe boekje van Joris Luyendijk “Je hebt het niet van mij, maar…”. Wie nog enige illusie had dat in Den Haag vooral inhoudelijk politiek wordt bedreven, komt met dit boekje bedrogen uit. Luyendijk gaat in op de vierhoek politici, lobbyisten, journalisten en voorlichters. En hoe nauw alles met elkaar verweven is.

Nieuwspoortcode
Om dat te kunnen beschrijven duikt hij een maand onder in Nieuwspoort. Nieuwspoort kennen wij vooral van de persconferenties maar het is meer dan dat. Het is een café en restaurant waar deze journalisten, politici, voorlichters en lobbyisten elkaar treffen. Om Nieuwspoort binnen te kunnen komen moet je lid worden. Dat lidmaatschap is geheim. Niemand weet wie er allemaal lid zijn.
Binnen Nieuwspoort geldt de Nieuwspoortcode. Alles kan gezegd worden maar mag nooit als bron gebruikt worden: “Je hebt het niet van mij, maar…”.. En dan begint er een schimmig spel. Van politici die willen scoren in de media. Van voorlichters die hun ministerie of bewindspersoon beschermen. Of die juist met opzet informatie lekken. En van lobbyisten die ministeries en politici tegen elkaar uitspelen.

Bos en Balkenende
Een sterk staaltje van regie wordt gegeven over de verkiezingsstrijd tussen Jan-Peter Balkenende en Wouter Bos. Beschreven wordt hoe voorlichters van het CDA met focus-groepen werken. Een focus-groep is een gemiddelde groep burgers die gebruikt wordt om beeldvorming op te testen. Bos blijkt bij de focusgroepen op bijna alle punten beter te scoren dan Balkenende. Behalve op het punt van betrouwbaarheid. En dus is de hele campagne geënt op draaikonterij.

Daarna krijgen we een beeld van hoe geregisseerd vervolgens de uitspraken van belangrijke politici zijn. Er zijn dealtjes met de televisie over wanneer welke one-liner komt op een belangrijk congres. Zodat de cameraman die zin niet zal missen. We horen over stromannen die in het publiek zitten en die op het juiste moment gaan staan en klappen om de hele zaal mee te laten gaan.

Dealtjes
Bij de journalisten geeft hij aan met welk dilemma ze kampen. Wie informatie wil hebben moet dealen met voorlichters en politici. Gelekte stukken zijn een ruilmiddel. Informatie ruilen voor positieve beeldvorming op een ander moment. Hij gaat zelfs zo ver in zijn beschrijving dat hij steeds vaker die ruil ook kan doorzien. Als voorbeeld gebruikt hij de gelekte brief van Ab Klink over zijn ongenoegen om te regeren met de PVV. Het moet een deal zijn geweest tussen het NOS-journaal – die als eerste de brief had – en het CDA. Er is iets uitgeruild. We weten alleen niet wat.

Zelfanalyse
Ook zichzelf spaart Luyendijk niet. Hij vertelt hoe een redacteur van Pauw & Witteman hem belooft om in het programma te komen zodra het boek uit is.. Dat is een enorme opsteker voor hem. Tegelijkertijd realiseert hij zich dat hij Pauw & Witteman niet voor het hoofd kan stoten met uitspraken in zijn boek. Hij zit dus zelf in dezelfde spagaat. Hij zegt dat hij zich er niet door wil laten leiden maar tegelijkertijd geeft hij toe dat het meespeelt in zijn achterhoofd.

Mediawijsheid
Het boek is een mooi voorbeeld voor mediawijsheid. Over hoe nieuws gemaakt wordt. Wat we wel zien en wat niet zien. Hoe de werkelijkheid wordt gecreëerd. Over de spelletjes en de regels achter de schermen.

Vetederend is het verhaal aan het slot. Waarin hij uitlegt dat hij niet kan leven van opiniestukken in de NRC (250 euro) en presentatiebeurten bij “Het oog op morgen” (343 euro). Af en toe moet hij dagvoorzitter zijn en bekende politici op een vriendelijke manier introduceren. Bijna klinkt een welgemeend sorry. En dat maakt zijn verhaal bijzonder geloofwaardig. Maar journalisten als controleurs van de macht is met dit boek voor altijd een mythe. Maar dat laatste hebben jullie natuurlijk niet van mij, goed?

vrijdag 17 december 2010

Bericht

Brievenbus

Bericht

Al jaren wacht ik op dat bericht,
maar nog nooit is het gekomen
Vroeger was ik rood,
maar mijn kleuren zijn verschoten.

Elke dag zie ik hem gaan.
En gaat ie alle deurtjes langs.
Tot ie weer voorbij is.
En mijn hoop weer is vervlogen.

Naast mij, boven mij, en onder mij,
wachten deurtjes op precies hetzelfde.
En elke dag zijn we even hoopvol.
Tot hij is gekomen,
maar ook weer is gegaan.

Al jaren wacht ik zo,
maar ik weet dat het zal komen,
Dat het deurtje open gaat
en gevuld wordt…

met vier woorden.

dinsdag 14 december 2010

Peter van Eijk, Naomi Deegenaars en Dennis Eisten doen een dansje!



De Nationale Bibliotheekcatalogus zal binnenkort de Nederlandse bibliotheken bestormen. Ik ben niet de beroerdste dus denk graag mee over een goede strategie om die nieuwe catalogus populair te maken.

De Univerity of Washington draagt een prima idee aan hoe je een catalogus in het zonnetje zet. Is het nou tenenkrommend of sublieme zelfspot?

Kijk en huiver... En ja, ik wil Dennis Eisten, Johan Stapel, Paula Braun, Erik Visser, Aernold van Ghoslinga, Noami Deegenaars en natuurlijk Peter van Eijk wel terugzien in zo'n filmpje!

zaterdag 11 december 2010

Congo : een geschiedenis


U wist inmiddels al dat ik iets had met geschiedenissen. En aangezien ik de Bibliotheektweedaagse zeer vroegtijdig moest verlaten door een voor mij bekend mechanisch defect aan mijn lichaam betekende dat het bed induiken. En dat dat deed ik met het inmiddels veel bewierookte boek van David van Reybrouck: Congo, een geschiedenis. Het boek heeft de Jan Greshofprijs, de Libris Geschiedenisprijs én de AKO-literatuurprijs gewonnen.

Deze zomer had ik het al gekocht. Stapgsgewijs was ik er al in begonnen. Deze dagen las ik het als een roman uit. Van Reybrouck vertelt de geschiedenis van Congo aan de hand van mensen. Mensen die zelf alles hebben meegemaakt. Al gelijk in het eerste hoofdstuk wordt Nkasi opgevoerd. Een man die ook op de voorkant van het boek prijkt en die zegt 126 jaar oud te zijn. Zijn verhalen lijken te kloppen met dat feit. Hij heeft koning Leopold II nog "live" meegemaakt. De rest van zijn familie was overigens ook al zo oud.

En zo gaat Van Reybrouck de hele geschiedenis door. Van de grote boef Leopold II naar de grote troep kleine boefjes in de koloniale periode. Om vervolgens na de onafhankelijkheid te zien dat de ene na de andere corrupte leider opstaat.

Hij beschrijft hoe Mobutu vlak voor de onafhankelijkheid voorop de brommer zit met Lumumba. Alsof je er zelf bij bent. Twee vrienden. Mobutu zal twee jaar later Lumumba helpen ombrengen.

Of wat te denken van het verhaal van een piloot die onder Mobutu diende en die te weinig verdiende met zijn eigen salaris en daarom standaard hun kerosine verkocht als ze op een vliegveld zijn. Maar ook zijn verhalen over hoe politieke tegenstanders ook hier uit vliegtuigen worden gegooid.

En dan begint een heel bloedig decennium van Congo. Het eind van de twintigste eeuw komen miljoenen mensen om bij de massaslachtingen tussen Hutu's en Tutsi's. Congo is dan een massaal slachtveld. Van Reybrouck laat een kindsoldaat aan het woord die dit alles als kindsoldaat heeft overleefd.

Het boek vertelt wat er gebeurt als generatie op generatie uitgebuit wordt. En hoe de hele samenleving corrupt wordt. De leiders steken de salarissen van ondergeschikten in eigen zak. De ondergeschikten persen vervolgens consumenten af. Consumenten gaan vervolgens stelen en moorden.

Een indringend boek. Maar vol menselijkheid. Hoe elke generatie weer opleeft bij een nieuwe leider en hoe ze elke keer weer bedrogen uitkomt. Hoe een land volledig naar de filistijnen is geholpen. In 1960 waren er 10 keer zoveel asfaltwegen als in 1980. En in 1960 was het Bruto Nationaal inkomen vijf keer hoger dan in 1980.

Maar het boek vertelt ook het verhaal hoe buitenlandse mogendheden zoals Amerika, Cuba, het IMF, het Oostblok en China zich mengen om eigen belangen veilig te stellen. Bij de miljoenenslachting aan het eind van de vorige eeuw stonden de Verenigde Naties machteloos toe te kijken. Ergo: de Fransen vochten aan de verkeerde kant mee omdat ze niet volledig ingelicht waren.



Hopeloos eindigt het boek niet (zie ook de video). Er is een hele prille democratie. Van Reybrouck doet nog een voorspelling voor de toekomst. Hij verwacht dat veel Congolezen hun fortuin gaan maken via China. En het geld laten terugvloeien naar hun eigen land. Eindelijk gerechtigheid. Laten we hopen dat Van Reybrouck gelijk heeft. Het land verdient het, de historie spreekt de voorspelling echter hardnekkig tegen.

Voor wie nog verder wil lezen verwijs ik naar de grootste boef uit de geschiedenis. Het ging toen om een boek van Hochschild over Leopold II die Congo als privé-bezit gebruikte. Minstens even indrukwekkend is het al wat oudere boek De gifhouten Bijbel van Barbare Kingsolver.

Lezen, jongens en meisjes!

woensdag 8 december 2010

Magisch Maastricht : slot


Zo, laat Maastricht maar komen. De voorbereidingen zijn gedaan. Her en der is nog een laatste poetser bezig. De powerpoint worden nog wat opgepimpt. De komende dagen worden we ondergedompeld in het geweld van de vooruitgang.

Gisteren sleepte Deventer nog even de Erfgoedprijs binnen met hun Augmented Reality pilot "Expeditie Deventer". Een mooie opsteker voor ons webteam. Hulde!

De komende dagen wordt er niet gemaild, niet gebeld en niks geschreven. En mijn ervaring leert: vaak zijn dat de belangrijkste momenten...

Op naar Magisch Maastricht.

dinsdag 7 december 2010

Eén zwaluw maakt nog geen zomer : Op weg naar Maastricht : deel 4

Uitleencijfers landelijk
Vandaag vertrekken er bijna 2.000 boeken naar Maastricht. Gewoon in een busje. Op de Bibliotheektweedaagse staat namelijk een kleine kopie van de Ideale Bibliotheek zoals we die in Overijssel hanteren. Eerder berichtte ik al over die verschrikkelijke CBS-cijfers en de positieve resultaten van de Bibliotheek Zwolle.

Uitleencijfers Zwolle
Toen ik die statistieken van Zwolle gebruikte hoorde ik in de wandelgangen wel zeggen: ja, één zwaluw maakt nog geen zomer! Eén bibliotheek in jullie hele netwerk, is dat nou wat je kunt laten zien?

statistiek Deventer 1999-2009
Dus ik heb nog eens verder gespeurd. Al snel meldde zich de Bibliotheek Deventer. Ook een vroege vogel als het gaat om innovatie. En ook hier zien we een herstel zoals in Zwolle. Dat zijn dus al twee zwaluwen.

statistiek Overijssels bibliotheeknetwerk 1999-2009
Tja, en dan nog eens een slagje verder: Overijssel. Zou dat herstel al in heel Overijssel te zien zijn? Dan begint voor mij een speurtocht naar de juiste cijfers. Hier ben ik vervolgens grote dank verschuldigd aan Esther de Jong van de VOB. Die cijfers laat ik hier ook zien. Daarin lijkt een voorzichtig herstel zichtbaar. De cijfers moeten echter wel met de nodige voorzichtigheid geïnterpreteerd worden.

Het afgelopen jaar zijn vele nieuwe bibliotheken geopend en een groot aantal heringericht. Kijkend naar de cijfers die we hebben, zien we dus dat het Overijsselse retailconcept goede resultaten boekt.

Namens mijn Overijsselse collega’s heet ik u dan ook van harte welkom straks in de mini-bibliotheek die zij in Maastricht inrichten. En het kon ook wel eens één van de weinige plekken zijn waar u zich nog eens lekker kunt laten omringen door boeken.

Eén zwaluw maakt nog geen zomer, twee zwaluwen zijn al beter, maar als ik me niet vergis zie ik toch een hele vlucht zwaluwen aankomen.

maandag 6 december 2010

Muziekweb op white label : Op weg naar Maastricht : deel 3


Muziekweb: het is een ijzersterke partner in onze branche. Hét muziekgeheugen van Nederland. Als het daar niet is, bestaat het niet. Naast een ijzersterke collectie beschikt Muziekweb ook over allerlei muziekspecialisten. Welke bibliotheek in Nederland heeft zowel specialisten voor klassieke muziek, jazz en popmuziek? Die zijn op de vingers van één hand te tellen.

Tja, en dan hebben zo ook nog een mooie website met leuke informatie. Leuk allemaal, maar hoe zorgen we er nou voor dat we dat al die kennis en collectie op een goede manier in alle bibliotheken krijgen en op alle websites?

Het Webpresenceproject is om die reden een alliantie aangegaan met Muziekweb waarbij verschillende modules/widgets zijn gebouwd. Zo is er een module waarbij populaire muziek onder de aandacht kan worden gebracht. En natuurlijk ook weer één met klassieke muziek. Ook is er een stijlenkiezer waarbij collectieonderdelen onder de aandacht kunnen worden gebracht. Speciale thema's komen aan bod in een speciale themamodule.


Het leuke is dus dat modules die al eerder gemaakt waren qua techniek relatief eenvoudig opnieuw gebruikt kunnen worden. Daardoor ontstaat heel snel een palet aan mogelijke widgets/modules. Met deze modules maakt de bibliotheek Deventer vervolgens een themapagina Muziek. Deze pagina kan door elke bibliotheek gebruikt gaan worden binnen deze white label website. Nu kiest de bibliotheek de modules nog. Straks in de widget store bouwt de klant zijn eigen website.

Muziekweb zijn plek op alle websites. Wij hun kennis. De klant een mooie dienstverlening. Win-win-win.

Live vanaf 9 en 10 december. Inderdaad: we zijn nog hard aan het poetsen.

vrijdag 3 december 2010

Augmented reality : Op weg naar Maastricht : deel 2

Expeditie Deventer_AR from Fabrique on Vimeo.

Augmented reality: veel mensen hebben erover gehoord en nog weinigen hebben er echt iets mee gedaan. Eén van de mooie extra’s die in het Deventer project Ideale Webpresence zat was het uittesten van Augmented Reality voor bibliotheken.

Dat is uitgewerkt in een heuse game met Augmented Reality (AR). De game heet Expeditie Deventer. In het filmpje vind je een korte uitleg. Het komt er op neer dat verschillende teams met AR-telefoon door de stad gaan om opdrachten op te lossen. Om die opdrachten op te lossen moet je gebruik maken van AR. Je werkt met een team dat zowel een binnendienst als een buitendienst heeft. Het buitenteam werkt met AR, het binnenteam werkt met internet en de collectie van de bibliotheek. Het onderwerp is de geschiedenis in Deventer.Ik heb de game mogen spelen en ik vond het zeer geslaagd en bijzonder spannend. Het was een race tegen de klok en tegen de andere teams. Een leuke combinatie van informatie en techniek. Van spelend-leren zo u wilt.

Deze game is niet onopgemerkt gebleven en is genomineerd voor DE prijs. DE prijs is een innovatieprijs van de stichting Digitaal Erfgoed Nederland. En deze prijs wordt 7 december bekend gemaakt. Zou een leuke opsteker zijn zo vlak voor Maastricht, niet waar?

Eén iemand moet toch wel apart genoemd worden. En dat is in dit kader Almar van der Krogt van Virvie. Hij is de geestelijk vader van dit idee. Al eerder hielp hij ons aan customer activity cycle en nu heeft hij Bibliotheek Deventer uitgedaagd tot deze stap.

Zelf ook een keer meedoen aan deze game? We kunnen vast wat organiseren in Deventer. Laat dat dan even weten via de reactiemogelijkheid van deze site. We zijn er trots op en laten het graag zien!

Zo en nu even duimen voor 7 december!

donderdag 2 december 2010

Widgets in Deventer : Op weg naar Maastricht : deel 1


Jawel, daar prijkt ie. Eén van de widgets van Deventer. Mooi naast de RSS-feeds van Mijnsinziens en Jan Klerk. Want er is weer hard gewerkt. Overal wordt gepoetst om volgende week mooie resultaten te laten zien. Ik begin maar vast met het uitpakken van de cadeautjes die daar voorbij gaan komen.


U kende natuurlijk al de white label website van Deventer. Bij die opening in oktober meldden we al dat we onder ander door zouden ontwikkelen naar Igoogle en Netvibes. Van bijna alle modules is een widget: zoeken, activiteiten, teruglegkar, mijn geleende items etc. Leuk om zo de zoekbalk van Deventer te zien glimmen onder het logo van Google.

Vanaf Maastricht zult u de widgets zelf kunnen plaatsen in uw persoonlijk pagina. Wij gaan nog even poetsen. En ik kom nog terug met meer nieuwe dingen.

maandag 29 november 2010

Officiële afsluiting Week van de Mediawijsheid door de heer Van Swelmen


De week van de mediawijsheid. Natuurlijk een belangrijk thema voor openbare bibliotheken. Want bibliotheken zijn natuurlijk prachtige locaties om om te leren gaan met al die nieuwe media. Het is dus ook niet verwonderlijk dat de erudiete directeur van de Bibliotheek van Oppendam, de heer Van Swelmen, zijn licht mag laten schijnen over dat gebeuren.

Wij geven u hier dan ook de woorden van de heer Van Swelmen zoals uitgesproken bij de officiële afsluiting week van de mediawijsheid in Oppendam.

Geachte aanwezigen,
Het doet mij deugd om als directeur van de Bibliotheek in Oppendam de week van de mediawijsheid af te sluiten in ons mooie plaatsje.

Want ik zeg u: internet is een grote zegen voor ons mooie plaatsje. Want Googlet u maar eens op internet naar Oppendam en u zult zien: we staan op de kaart. En ik kan u vertellen: dat was twee jaar geleden echt wel anders. Twee jaar geleden kon u zoeken op Google wat u wilde, maar dan vond u niks. Noppes, nul, nada. En uit eigen ervaring kan ik u vertellen: wat niet op internet zit, bestaat niet. Kunt u nog zo mooi wonen, kunt u nog zo’n mooie baan hebben, wat niet op internet zit, telt niet meer mee.

Zoals u weet zit ik al geruime tijd op Twitter. Ook heb ik een profiel op Facebook en Linkedin. En sinds kort maak ik ook deel uit van de internetcommunity Bibliotheek 2.0.

U begrijpt, ik ben voor velen een veel toegankelijker mens geworden. Vroeger durfden maar weinigen mij aan te spreken. Als ik een kamer binnenkom, zag ik aan de gezichten dat ze dachten “oooh, daar komt de heer Van Swelmen binnen”.

De drempel op internet is veel kleiner. En dus stromen mijn vrienden toe op internet. Van heinde en ver. Heel vaak van mensen die ik eigenlijk niet eens ken.

En dan denk ik wel eens: zouden al die mensen nou echt bestaan, of wordt ik gewoon in het ootje genomen door iemand?

Maar ach, wat zit ik toch te somberen. Een vriend is een vriend. En om die reden sluit ik dan ook de week van de mediawijsheid af. Het was een feest.

Dankuwel.

zondag 28 november 2010

Strijken en de de rol van de buitenspelval


Ik zal u een geheimpje verklappen: ik hou van strijken. Gewoon het strijken van kleren. Het strijken van de was, valt bij mij in de categorie “geluksmomentjes”. Ik heb gemerkt dat dat niet voor alle mensen geldt. Toen ik daar met mijn mannelijke collega’s in de kantine over begon, wist ik niet hoe snel ik dat gesprek moest beëindigen.

Zeggen dat je van strijken houdt is namelijk – zeker onder mannen – geen slimme opmerking. Je ziet de gezichten verstrakken en in hun ogen vallen nog vele andere gedachten te zien: “heeft hij een klantenkaart van de Bodyshop?”, “spreekt hij Frans?”, “is hij donateur van de dierenambulance?” en “zou hij zijn okselharen scheren?” Een volstrekt wantrouwende collega begon mij na deze opmerking te ondervragen over de voetbal en vroeg of ik de “buitenspelval” nog een keer aan hem wilde uitleggen. Het antwoord op die laatste vraag is inderdaad onder mannen het ultieme bewijs of je nog tot hun groep mag behoren.

Kortom, zeggen dat je van strijken houdt, leidt tot een algeheel soort vertwijfeling.

Die voorliefde voor strijken is overigens niet genetisch bepaald. Mijn broer en zus leven namelijk in een volstrekte chaos als het om de was gaat. Mijn zus heeft zelfs een kamer die slechts één keer per week geopend mag worden. In die kamer bevindt zich de was die uit de droger is gehaald en daar op een stapel is gegooid. Eens per week duikt iemand van het gezin van mijn zus die kamer in, pakt zeven onderbroeken en een redelijk aantal kledingsetjes. Dan is het zaak om binnen tien seconden weer vertrokken te zijn uit die kamer. Dat is namelijk de tijd die de stapel onopgeruimde was nodig heeft om te gaan hellen, om vervolgens langzaam maar zeker in stilte om te vallen. Wie op dat moment de kamer verlaten heeft, hoort dan alleen nog een doffe plof van kleren die tegen de deur aan vallen. Wie te laat is, heeft een stapel handdoeken, beddengoed en sokken over zich heen gekregen.

En ik snap het niet. Want strijken is toch heerlijk? Het levert een heel concreet resultaat op: gestreken was. Het is heerlijk overzichtelijk: het is deze stapel en die gaan we strijken. Het heeft ook iets therapeutisch. Je strijkt ergens teder over heen met de beste bedoelingen. Het is bijna een soort strelen. En of het nou gaat om overhemden, broeken, handdoeken of ja zelfs onderbroeken: het gebeurt in alle rust met heel weinig prikkels. Ik laat mijn gedachten gaan en het is bijna meditatief. Strijken als vorm van navelstaren.

Maar goed, ik snap dat ik bij u waarschijnlijk allang over de tolerantiegrens ben gegaan. Ik Google nog maar even naar de site van de KNVB. Ik word morgen namelijk natuurlijk weer ondervraagd over de buitenspelval. Dan kan ik het goede antwoord maar beter kennen.

Foto

donderdag 25 november 2010

De somberste momenten van een optimist...

Knooppunt

U kent mij als optimist. In het vorige artikel kraaide ik nog van plezier over de resultaten in Overijssel en in het bijzonder in Zwolle. Maar soms overvalt mij ook een somberheid. En ik weet niet precies waar het zit. Maar ik neem u maar eens mee op mijn reis door mijn gedachten. En dat ik doe ik aan de hand van drie recente waarnemingen.

Waarneming 1: Schrijverdezes
De afgelopen week las ik het blog van Schrijverdezes. Het blog is officieel gestopt maar zo af en toe sijpelen er nog wat officieuze berichten naar buiten. De schrijfster heeft het in één van haar laatste artikelen over de schoonheid van literatuur, over het ervaren van de schoonheid en het daarover delen. En dat we dat eigenlijk zo weinig meer doen: onze passies overdragen. Eigenlijk zegt ze dat we te technocratisch zijn geworden: leeskilometers maken, marketingstrategieën, allianties aangaan, apps maken. Middelen die tot doel verheven worden. Dat soort dingen. Ergens raakt ze een vonkje in mij.

Waarneming 2: 9-en-10-december-stress
Om mij heen zijn heel veel mensen bezig met een grote bibliotheek2daagse op 9 en 10 december in Maastricht. In de volksmond praten wij over 9-en-10-december-stress. Iedereen is zo druk met zijn eigen ding dat het bijna onmogelijk is om verder nog iets met elkaar te regelen. Alles moet af: widgets, koppelingen, overeenkomsten, stands en flyers. Alles wordt nog eens opgepoetst. En natuurlijk vind ik het prachtig dat we straks twee mooie dagen hebben. Maar is dit het nou?

Waarneming 3: Daaaaag bibliotheekwerk!
Al eerder schreef ik over boekenliefde.nl. Een initiatief van Kees den Boogert, een aardige en handige jongen met het hart op de juiste plaats. Een liefhebber van literatuur. Afgelopen week las ik op het blog van Edwin Mijnsbergen dat er nu ook een initiatief is voor een App op de Ipad. Gebouwd door weer een andere aardige jongen Hans Pinckaers. Op bibliotheek20 liet hij een prikkelende reactie achter. Hans is tweedejaars geneeskunde, 19 jaar. In korte tijd constateer ik dat een aantal keer wildvreemde externe partijen gewoon aan de voorkant van onze innovatie meedoen? Het verbaast me niet, maar het zet me wel aan het denken. En ik merk dat het iets met me doet.

En zo dwarrelende die gedachten door mijn hoofd. De schoonheid van literatuur, de drukte van ons eigen wereldje en jonge gasten die aan de voorkant van onze innovatie sleutelen.

Ik twijfel er niet aan dat wat wij doen goed is, maar…

Iets zegt mij dat er iets wezenlijks aan het veranderen is
Er is een stemmetje dat zegt dat we een knooppunt naderen.
Dat stemmetje zegt dat ik er ook zelf net een slagje naast zit.
Dat er zowel persoonlijk als in de branche nog een energielek zit.

Wat zegt uw stemmetje?

Ik klap mijn laptop maar weer dicht, zet een mooie cappucino en pak dat mooie boek maar weer eens op.

dinsdag 23 november 2010

Gooi die CBS-cijfers maar weer weg! Drie stappen, twee feiten en één verwachting om blij van te worden

Een tijdje geleden liet ik u schrikken met de cijfers van het CBS. Vijf feiten om van te schrikken. En ja, als dat het hele verhaal zou zijn, zouden we er moedeloos van worden. In bijgaande plaatje laat ik nog even de statistieken van het CBS zien.
Uitleencijfers landelijk
Ik zei toen ook dat ik op zoek zou gaan naar de cijfers in Overijssel. Om eerlijk te zijn: die heb ik nog niet. Tenminste, nog niet helemaal over die periode. Wel heb ik de cijfers van het vlaggenschip van Overijssel: de bibliotheek Zwolle. Op zich is het ook goed om Zwolle te zien. In Zwolle zijn alle ontwikkelingen als eerste uitgevoerd: de eerste bibliotheek die overstapte op het winkelconcept en de eerste bibliotheek die ging werken met het onderwijsconcept Biebsearch. Deze twee onderdelen vormen de hoofdpeilers van het vernieuwingsbeleid in Overijssel.

Uitleencijfers Zwolle
Bovenstaande plaatje is van de Bibliotheek Zwolle. Tot 2005 volgt de Bibliotheek Zwolle de landelijke trend. In die periode sloten ook drie oudere vestigingen. Vanaf 2006 is een kentering zien in het gebruik van de bibliotheek. Om vervolgens in 2009 met hogere gebruikcijfers te eindigen dan in 1999. Een wonder?

Stap 1: Opening vestiging Stadshagen
De kentering begint in 2006 als de vestiging in nieuwbouwwijk Stadshagen open gaat. Na de kommer en kwel van de sluiting van drie! vestigingen gaat er nu weer één open. De inrichting is “afgekeken” van de Bibliotheek Almere. Dit is de voorloper van de huidige winkelformule.

Stap 2: Biebsearch
In 2007 wordt gestart met de samenwerking met het ROC Landstede. In 2008 volgen Deltion en veel voortgezet onderwijsscholen. Stapsgewijs wordt de bibliotheek steeds verder de school in gebracht. Leerlingen en leraren worden automatisch lid van de bibliotheek om goed ondersteund te kunnen worden in het onderwijs.

Stap 3: Bibliotheek-Zuid volgens winkelformule
In 2009 wordt de vestiging Zwolle-Zuid opnieuw ingericht. En met succes. De inrichting is volgens de provinciale winkelformule en eindigt met 30% meer uitleningen na het eerste jaar. In 2010 is overigens ook de laatste nevenvestiging heringericht: Aa-landen. Ook die laat een goede groei zien.

Feit 1: Uitleningen +21% (landelijk -34%)
Ten opzichte van 1999 zijn de uitleningen met 21% gestegen. Landelijk zijn ze in die periode 34% gedaald. Het verschil is te groot om alleen te verklaren uit een nieuwbouwwijk. Zwolle presteerde in deze periode 50% beter dan het landelijk gemiddelde.

Feit 2: Leden: +7% (landelijk -7%)
Het ledental is in de genoemde periode gestegen met 7%. Dit tegen een landelijke daling van 7% in die zelfde periode. Bij deze cijfers is nog niet meegenomen een grote stijging die we in 2010 nog zullen zien door een sterke groei bij ROC Deltion (van 2.000 naar 9.000 leerlingen).

Verwachting: We zijn nog niet aan het eind van de groei!
Uit de vorige stukjes kun je lezen dat Zwolle nog niet klaar is met groeien. In 2010 zijn er al weer goede vervolgstappen gezet. Daarnaast verwacht ik dat deze groei niet exclusief is voor Zwolle. Zwolle loopt voorop in Overijssel. Maar als de cijfers van de komende jaren zullen zien, zullen we die groei in heel Overijssel terug zien.

Is er leven na de bibliotheek? Jawel: in de nieuwe bibliotheek!

Mooi voor nu en mooi voor de komende jaren. Puzzelt mij nog één ding: wat gaan we doen na deze vernieuwing en waar zit die? Daar kom ik nog op terug.

Met dank aan Ineke van Oort voor het opduiken van historische gegevens.

zaterdag 20 november 2010

Franck... en vrij

Bakkerij
Franck en vrij

Ik ben Franck,
en vrij
Ooit stond hier mijn bakkerij
Maar die is er nu niet meer.

Ik loop krom en ik ben oud.
En ook mijn oude plek
is een bouwval
met een hek.

Nee, eens,
toen hier ‘s nachts
mijn brood nog werd gebakken.
Mijn dorp nog de wereld was.
En de rest gewoon ver weg.
Toen was dit het middelpunt.

In de stilte van de nacht
Werkte ik aan mijn rijk
En als het licht werd
Was alles weer voorbij.

Ik ben Franck
En vrij.

donderdag 18 november 2010

Ondertussen in Overijssel.....

Terwijl ik mij druk maakte om Boekenliefde.nl, de schokkende CBS-statistieken en een beetje liep te dolen met foto’s en muziek gebeurde er op andere plekken bijzonder
spannende dingen. En ik wil u maar weer eens laten zien dat niet de mensen met de grote mond de grote vooruitgang maken. Kijk maar eens wat er ondertussen gebeurde op vele plekken in Overijssel...

Nieuwe vestigingen
Op vrijdag 13 oktober was de opening van de compleet nieuwe bibliotheek in Holten. Uit mijn hoofd is dat de vierde Ideale Bibliotheek in Overijssel en de zeventiende heringerichte vestiging. Gevestigd in een mooi Kulturhus op het centrale plein in het mooie Holten. Holten is ingericht volgens de Dorpsformule.

Op dinsdag 2 november opende de Bibliotheek Almelo voor het eerst haar deuren na de herinrichting. Almelo is ook ingericht volgens de winkelformule maar is de eerste bibliotheek in Overijssel die dit doet volgens de Stadformule.

Tot slot opende op zaterdag 13 november de vestiging Steenwijkerwold haar deuren. Een servicepunt van 120 m2. En Steenwijkerwold is ook weer ingericht volgens de winkelformule maar is de eerste bibliotheek in Overijssel die doet volgens de formule van het Servicepunt.

Provinciale Back-office
Terwijl heel veel bibliotheken zo werken aan vernieuwde bibliotheken, besluiten de gezamenlijke directeuren om nu werk te maken een provinciale back-office om deze bibliotheken te ondersteunen met een formulemanager, een collectiemanager, een onderwijsmanager en een digitaal specialist. Vier formatieplaatsen die de Overijsselse Bibliotheken met elkaar en in goede samenspraak met de Overjisselse Bibliotheek Dienst gaan invullen.

Twents Carmel College en Biebsearch
Ondertussen staat ook onderwijsconcept niet stil. Na veel voorbereiding is de officiële start van Biebsearch op het Twents Carmel College een feit. Vijf scholen met gezamenlijk 5.000 leerlingen. Op vrijdag 12 november werd daar de officiële opening gevierd. Dit in het bijzijn van bibliotheekdirecteuren en –specialisten, schoolmanagers en de wethouders van de betrokken gemeenten.

Boek1Boek en Biebsearch Junior
Tot slot heeft ook het kleine zusje van Biebsearch een flinke slag gemaakt. We
praten hier dan over de pilot voor Biebsearch Jr. voor primair onderwijs. Daar heeft u ook al over kunnen lezen. Maar maandag 15 november vonden daar de eerste leveranties van boeken plaats aan de basisscholen. Dit is mogelijk doordat we een mooie samenwerking zijn aangegaan met het Limbrugse initiatief Boek1Boek.

Geen woorden, maar daden
Ik heb u geïnformeerd over de dramatische statistieken van het CBS rond het bibliotheekwerk. Die laten een terugval zien. Die terugval vraag om actie. Maar aan woorden alleen heb je dan niet genoeg. Je hebt daden nodig. Ik denk dat bovenstaande stappen weer een mooie illustratie zijn. En ik betrap mezelf erop dat ik na een flink aantal jaren het bijna vanzelfsprekend begin te vinden. Eigenlijk zou ik nu moeten eindigen met het bedanken van al die mensen die zich hiervoor hebben ingezet. Maar dat is niet mogelijk: het zijn er veel te veel. En eigenlijk vind ik dat nog wel het grootste compliment.

woensdag 17 november 2010

Gewoon


Ditmaal doe ik eens een gewoon nummertje. Je weet wel gewoon een nummertje met een band. En gewoon een zanger. Nee, niet allemaal rare toeters en bellen. Je weet wel gewoon muziek. Toch? Dit is gewoon taal. Gewoon. Met mooie woorden. Begrijp je? Gewoon. Jazz? Snap je? Dit is gewoon muziek toch? Gewoon.

Hoe Maarten van Rooozendaal aan mediawijsheid doet en ons laat nadenken over wat we aan het doen zijn. Gewoon.

dinsdag 16 november 2010

De headhunter belt meneer Deckers...


Onlangs werd ik benaderd door een headhunter. Laat duidelijk zijn: ik word nooit benaderd door headhunters. Maar goed, ik was gespot als een kandidaat voor een aantrekkelijke functie. Of ik even contact op wilde nemen. U kent mijn ego. Dus ja, ik belde. Hoewel ik niet op zoek ben naar een nieuwe baan, was ik te nieuwsgierig om niet te bellen.

De headhunter was een keurige dame. Ze begon haar verhaal gelijk met alle prachtige voordelen. Ik weet niet of u van telefonische verkoop houdt, maar zij was er erg goed in. Maar voordat ze haar verhaal echt kon starten was mijn eerste vraag: “Hoe komt u aan mijn naam? Hoe komt het dat u mij benadert?” “Iemand had mijn naam genoemd.” zei ze. Dat vond ik niet voldoende. Ik wilde weten wie mijn naam had genoemd. Het werd haar duidelijk dat de naam onvermijdelijk werd om het gesprek nog langer te laten duren. Dus die naam kwam op tafel. Een oude bekende van me. Er verscheen een grijns op mijn gezicht. De boef, dacht ik.

Ze vertelde om welke functie het ging. In het westen van het land. Zeer verantwoordelijke functie met contacten dicht bij partijen als Google. Een bedrijf met stevige wortels in de bibliotheekmarkt. Internationaal, dat wel. En buitenlandse reizen zouden dan ook zeker een vast onderdeel worden van de baan.

Ik kreeg te horen welke functie-eisen werden gesteld. En inderdaad dit was een baan die goed op mijn profiel paste. Eigenlijk was ik daar nog het meest verbaasd over: over die ontstellend goede match tussen het profiel en mijzelf.

Mijn radertjes werkten op topsnelheid. Twijfelde ik toch? Nee. Ik legde de aardige dame uit welk leuk werk ik deed. Met alle vrijheid. Voor mooie bibliotheeknetwerken die me telkens weer de ruimte geven. Met inspirerende collega’s waar ik enthousiast van wordt en zij van mij. Met een leuke website waar ik alles mag zeggen. Mooi in het oosten van het land met vier dames in huis waarvan drie opgroeiende dochters. Moest ik nog meer vertellen? “Ze sputterde nog iets over een dagje thuiswerken om daarna maar te zeggen dat ze het eigenlijk ook wel begreep.” De aftocht werd geblazen.

Oh ja, tot slot kon ik het niet laten even te vragen naar de salarisindicatie. Ik zal niet zeggen wat de uitkomst was maar ik legde met tevredenheid de hoorn neer. Ik gun iedereen een headhunter…..

zondag 14 november 2010

Koe

Boe, ik ben een koe


Koe

Boe
Ik ben een koe
En heet 0164

Niet te verwarren met 0165
Want die is wit bij het linkeroog
En is ook lang niet zo nieuwsgierig
En loeit ook niet zo mooi.

En ook niet te verwarren met 0163
Wan die mist een stukje uit haar oor.
En haar oorbel is ook stuk.
Ach die is zo slordig.

En dan heb ik het nog niet over 0167
Die zoveel melk geeft
Of 0168 die altijd vrolijk is.
In tegenstelling tot 0143
Want die is gewoon labiel.

Boe
Ik ben een Koe

En ik snap niet
Waarom ik toch een nummer heb.
Want dat ben ik niet.

Boe
Ik ben een koe

donderdag 11 november 2010

Vijf feiten om van te schrikken...


Het CBS houdt altijd keurig bij wat er gebeurt in Openbare Bibliotheken. Jaar na jaar wordt er gepubliceerd. En soms wordt het gebundeld over 10 jaar. Op de volgende plek kun je statistieken vinden over de periode 1999-2009. En ik pik er vijf statistieken uit om nog een keer de urgentie van bibliotheekvernieuwing te laten zien.

Feit 1: 54% daling uitleningen non-fictie
In 1999 leenden openbare bibliotheken 26 miljoen studieboeken uit aan volwassenen. In 2009 waren dat er nog maar 12,5 miljoen. Een daling van 54% in 10 jaar tijd. Waar zijn al die mensen naar toe gegaan voor hun informatie? De vraag stellen is hem beantwoorden.

Feit 2: 33% daling uitleningen fictie
In 1999 leenden openbare bibliotheken 58,5 miljoen romans uit aan volwassenen. In 2009 waren dat er nog maar 39,7 miljoen. Een daling van 33%. Wie het verval door de jaren heen bekijkt ziet dat de daling tussen 1999 en 2005 minder snel ging dan tussen 2005 en 2009. De daling lijkt steeds sneller te gaan.

Feit 3: Collectie-omvang -26% versus mediakosten +30%
In 1999 kochten we voor ongeveer 60 miljoen euro aan media. In 2009 was dit bijna 80 miljoen. Een stijging van ruim 30%. In diezelfde periode daalde de collectieomvang van 43 miljoen items naar 32 miljoen items. Een daling van 26%. Dus daar waar de collectie met 26% daalt wordt de collectie wel 30% duurder.

Feit 4: 7% minder leden
In 1999 hadden we ruim 4,3 miljoen leden. In 2009 zitten we net boven de 4 miljoen leden. Een daling van 7%. Tel daarbij op dat in 1999 Nederland 15,7 miljoen inwoners had en in 2009 bijna 16,5 miljoen. Een stijging van 4,6%. Ons bereik – het percentage inwoners dat lid is – is dus hard achteruit gegaan.

Feit 5: 70% minder bibliotheekstichtingen
In 1999 hadden we 544 bibliotheekstichtingen. Door opschaling en de vorming van basisbibliotheken is dat teruggelopen tot 171 stichtingen. Dat is nog 30% van het aantal stichtingen dat we in 1999 hadden. Ik denk niet dat dit feit een causaal verband houdt met de vorige feiten, maar ik vond het wel confronterend om te zien hoe hard de opschaling is gegaan.

En toen…
Tja, en toen werd het even stil. Hoewel op sommige punten een lichte stijging is te zien tussen 2008 en 2009 is het over de volle linie nog steeds in lijn met het SCP-rapport “Bibliotheken 10 jaar na nu”.

In Overijssel zetten we nog steeds in op het winkelconcept, op een aantrekkelijke website en op goede diensten voor het onderwijs met Biebsearch. In de afgelopen weken openden de bibliotheken Holten, Almelo en Steenwijkerwold met dit concept. Ik weet dat alle bibliotheken die dit concept volgen recht tegen deze cijfers in aan het groeien zijn. Deze statistieken sterken me in de weg die we ingeslagen zijn.

Tegelijkertijd zetten ze me op twee andere manieren nog aan het denken. Op de eerste plaats is dat dat ook ik het overzicht niet heb hoe het nou precies zit in Overijssel. Hoe zit het met die gebruikcijfers. Daar ga ik eens achteraan, als ik ze heb, zal ik ze met u delen.

Op de tweede plaats: wat gaan we doen na deze vernieuwingsgolf. Het is helder dat het winkelconcept en het formuledenken nog erg te maken hebben met verbetering van de traditionele bibliotheek. Daarachter moet een nieuwe bibliotheek verschijnen. En wie is daar op dit moment mee bezig?

Ik wens ons allen nog een tijdje een goede bibliotheekvernieuwing!

Foto: FranUlloa

woensdag 10 november 2010

Rigor mortis revisited


Het rigor mortis ensemble. Hun motto: in koelen bloede verwoord. Zingt louter over waargebeurde moordzaken. Bij voorkeur in Deventer. Ik schreef er al eerder over.

Maar af en toe verschijnt er een nieuwe video. En aangezien de lange donkere dagen weer komen die zich prima lenen voor griezelavondjes, kan weer eens belangstelling voor dit ensemble geen kwaad. Een prima gezelschap voor bibliotheken. Leuk in combinatie met een even morbide verhalenverteller of in combinatie met een thrillerschrijver.

Deze video gaat over dé Deventer moordzaak. Over de moord op weduwe Wittenberg. Een moordzaak die zelfs een lemma in wikipedia haalde. Waar een kleine stad groot in kan zijn.

maandag 8 november 2010

Blind date met Boekenliefde.nl met pespectief op lange relatie


Naar aanleiding van mijn eerdere blogs had de eigenaar van boekenliefde.nl al contact met mij opgenomen. We hadden de afspraak dat als de gelegenheid zich voor zou doen, dat we elkaar zouden treffen. Vrijdagmiddag was het zover. Ik had een afspraak in Gouda. En aansluitend troffen we elkaar als bij een blind date.

Boekenliefde.nl wordt gerund door één persoon: Kees den Boogert. Een fervent boekenliefhebber en in het dagelijks leven adviseur van de minister van Financiën. Specialiteit: inkomensbeleid. In het verleden onder andere gestudeerd aan de TU Delft een daar een passie voor programmeren opgedaan. In het verleden bouwde hij Sinterklaasje.nl. Een site waar jaarlijks 30.000 mensen aan deelnemen. Daar begon hij ooit mee omdat hij het zelf zo lastig vond om lootjes te trekken en om een verlanglijstje bij te houden.

En vanuit die eigen interesse is hij ook begonnen aan Boekenliefde.nl. Hij is lid van de bibliotheek in Den Haag. Hij wilde graag zijn boekenlijst bijhouden en graag een attendering op het inleveren van zijn boeken. Die functies waren in het bibliotheeksysteem van Den Haag niet aanwezig. En daarom bouwde hij het maar zelf. Toen hij dat had, heeft hij dat gedeeld met anderen.

Boekenliefde.nl maakt momenteel een sterke groei door. Momenteel staat de teller op 1.000 deelnemers. De site is een maand in de lucht. Het systeem is eenvoudig opschaalbaar.

Zijn titels komen uit openbare bronnen zoals die van het Centraal Boekhuis. Alle 1,2 miljoen titels die ooit met een ISBN zijn uitgekomen (dat is vanaf begin jaren ’70) zijn op die manier te gebruiken. Daarnaast maakt hij onder andere slim en legaal gebruik van de bestanden van Amazon voor engelse, duitse en franse titels.

Kees den Boogert gaf aan dat hij heel graag deze applicatie wil laten gebruiken door zoveel mogelijk mensen. Hij heeft geen commerciële belangen, wil bibliotheken niet voor de voeten lopen en wil graag samenwerken.

Ik heb hem geadviseerd om het gesprek aan te gaan met Bibliotheek.nl. Volgens mij moet er rondom de Nationale Bibliotheek Catalogus nog een mooie leescommunity ontstaan. Daar lijkt me boekenliefde.nl prima geschikt voor.

Tot slot: mij lijkt het aardig als zo snel mogelijk de Zoek&Boek-bestelknop bij alle titels van Boekenliefde.nl kan worden getoond.

Het was een blind date maar ik zie prima kansen voor een lange relatie. Alles bij elkaar lijkt mij dit een kans voor open doel. Voor bibliotheken, voor klanten en voor bibliotheek.nl. Van mij mag deze ingekopt gaan worden. Ga ik daarna juichen.

zaterdag 6 november 2010

Schapen

Schapen

Schapen

Snap jij die mensen toch?
Telkens razen ze langs ons heen.
Over die smalle grijze strook.

Snel van A naar B,
en dan naar C.
En als het meezit,
hebben ze ook nog tijd voor D.

Ik snap ze niet.
Ik sta hier goed.
Een mooie wei,
met prima gras.
En elke winter,
een nieuwe jas.

Ik graas maar wat.
En graas maar wat
Gelukkig staan die drukke mensen,
veilig achter dat hek.

donderdag 4 november 2010

Ruzie om boekenliefde

Heel af en toe is er iemand boos over iets dat ik schrijf. Meestal probeer ik positief en constructief te schrijven. Soms prikkelend, maar dan toch met een positieve ondertoon.

Maar aan het begin van deze week was het dus toch raak. Ik kreeg een telefoontje van een ietwat gepikeerde bibliotheekdirecteur. Deze directeur was boos over wat ik had geschreven over www.boekenliefde.nl/. Ik ga geen namen noemen. Wel wil ik kwijt dat het een directeur was die ik hoog heb zitten. Reden genoeg dus om even goed te luitsteren. De desbetreffende directeur gaf aan dat het in deze tijden met bezuinigingen wel heel moeilijk was om minder boete-inkomsten te krijgen en dat het eigenlijk niet kon dat ik het standpunt innam dat elke klant hier wel gebruik van kon maken. Ook gaf de betreffende directeur aan dat hun bibliotheek bezig was om de inleverattendering aan te gaan bieden aan klanten. Dit als een soort pluspakket en tegen betaling.

Bedreigd?
Tja, wat doe je dan? Ik voelde me een beetje bedreigd. Ook omdat de directeur aangaf dat het echt niet kon en dat de desbetreffende bibliotheek er een punt van zou gaan maken. We hebben een tijdje met elkaar doorgepraat. Ik vertelde dat klanten zelf hun pasnummer en pincode afgeven. Dat je daar niet zo heel veel tegen kan doen. Dat ze dat doen, geeft aan dat klanten echt een grote hekel hebben aan boetes. En dat ze bereid zijn om hun pasgegevens af te geven aan een derde partij om dat te bereiken. De vraag is dus eigenlijk niet óf we onze klanten deze inleverattendering moeten aanbieden maar hoe snel en door wie.

Na vijftien minuten praten met elkaar sloten we het gesprek overigens prettig af en vertelden we elkaar dat het goed was om elkaar te scherpen op onze argumenten.

Digitale oorlogvoering
Ook heb ik inmiddels gehoord dat een tweede bibliotheek zich bij ons gemeld heeft of je iets tegen zo'n site kunt doen en of dit niet in strijd is met privacyregels? Tja, dat is een ingewikkelde. Ook hier kan ik slechts zeggen dat als klanten zelf hun gegevens weggeven, de verantwoordelijkheid van een bibliotheek wel een keer ophoudt. Het wordt wat anders als een derde partij ongeoorloofd ermee vandoor zou gaan. Maar dan moet er wel eerst wat ongeoorloofds gebeuren voor je in kunt grijpen.

Als je echt iets zou willen zou je een server kunnen blokkeren op het IP-nummer. Niet echt netjes als er niet iets onwettigs gebeurt. Maar ja, dan kan die server er weer voor kiezen om programma's te installeren waardoor je weer onder die beveiliging uit kunt komen. Kortom, je komt in een digitale oorlogvoering terecht. Lijkt me niet echt de taak van een bibliotheek.

Een echte leescommunity
Het mooie van Boekenliefde blijft dat er een nationale community ontstaat rondom lezen. Gebaseerd op veel leners van de de bibliotheek. Eigenlijk een prachtig gegeven. En eigenlijk ook iets dat we juist als bibliotheken moeten oppakken. Waar zijn onze initiatieven eigenlijk? Het zou een mooie aanvulling zijn op onze nationale bibliotheekcatalogus.

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoeveel mensen zich al hebben aangemeld bij deze site? En van hoeveel bibliotheken? En waar haalt deze site de titelgegevens vandaan? En met welke reden zet iemand zoiets op? Tijd om eens op onderzoek uit te gaan, lijkt me zo. Wordt vast vervolgd.

Foto

woensdag 3 november 2010

xxx Truste, Marieke

Ik ben 's avonds weg. Dorinda moet ook even weg. Marieke - 11 jaar en groep 8 - is met haar veel oudere zus nog in huis. Ze zit achter de computer. Dorinda zegt nog duidelijk dat ze even weg is en dat ze niet te laat naar bed moet gaan. Ze kijkt even op en zegt: "ja, is goed" en gaat verder. Als ik 's avonds laat thuis kom, heeft Dorinda dit briefje nog even laten liggen voor me.

Marieke is een fladderaar. Ze neemt het leven over het algemeen niet te zwaar. En als het eens niet gaat zoals het bedoeld was, kan ze met een stralende glimlach sorry zeggen. Ik vind het heerlijk.
Tja, en wat doe je dan als ouder? Geef eens uw pedagogisch advies. Ik doe niks en geef haar een knuffel.

maandag 1 november 2010

Een in te lossen belofte

U had nog wat van mij tegoed. Bij de opening van de website in Deventer meldde ik dat ik nog een keer inhoudelijk zou terugkomen op de opbouw van de site. Die belofte kom ik nog graag na.

Wat er nu in zit

Modulaire opbouw
De website die werkt op het open source pakket Joomla! bestaat uit een template met modules. Die modules kunnen aan en uit gezet worden. De modules kunnen tevens op verschillende themasites geplaatst worden. En zijn dus herbruikbaar en doorplaatsbaar.

Module actueel
Dit weekend overleed Harry Mulisch. Alle webbeheerders van bibliotheken hebben dit weekend denk ik gewerkt. Kijk naar de site van Deventer (zie ook afbeelding) en ontdek welke prachtige module er is om iets uit te lichten dat nu in de belangstelling staat. Binnen de huidige structuur is zo'n module eenvoudig door te zetten.

Module Etalage
In Overijssel werken met het winkelconcept. Dat betekent dat we ervoor kiezen om in alle vestigingen, dus ook de digitale vestiging, klanten te verrassen en te verleiden. Ook op de startpagina willen we dus graag dat onze gebruikers geconfronteerd worden met onze media. De etalagemodule hadden we al langer, is volledig geautomatiseerd en draait zeer naar tevredenheid. Onze leners waarderen dit zeer zo blijkt uit de statistieken. Deze module kunnen we aanpassen naar behoefte. En ik vermoed dat we hier nog allerlei andere functies achter gaan krijgen.

En dan nog dit
Daarnaast denk ik dat de zoekfunctie nu veel beter is dan in onze eerder versies. Ja, wel gewoon terug naar de Aquabrowser maar overzichtelijker dan onze vorige versies. En dan sta ik nog niet stil bij de actueelbannercaroussel. Een leuke functionaliteit waar we overigens ook nog wel een beetje mee stoeien.

Wat nog komt
De modulaire opbouw is eenvoudig door te zetten naar een widgetstructuur. Niet elke module leent zich daarvoor maar we gaan ons best doen. Daarnaast is het mogelijk om widgets of modules te vullen met ketenpartners. Denk bijvoorbeeld aan een module rond muziek, jeugdliteratuur of literair nieuws. Met verschillende widgets en modules zullen er themasites komen. Voor dit jaar wordt bijvoorbeeld nog themasite voor de jeugd verwacht.

De genoemde widgets zullen uiteraard gekoppeld zijn aan de widgetstore van Bibliotheek.nl.

Daarnaast lopen we mee in de testtrajecten van de nationale bibliotheekcatalogus. Ik vewacht dat er op niet al te lang termijn ook hier eerste testwidgets beschikbaar gaan komen. Ik verwacht overigens niet dat die heel snel onze complete zoekstructuur zullen overnemen. Maar uittesten en beginnen met inzetten op die plekken waar het kan, lijkt me zeker zinvol.

Hoe White Label is White Label?
Tot slot moet me nog wel wat van het hart. Ja, dit is een eerste white label website. Maar eerlijk is eerlijk: het is zo white label als het op dit moment kan zijn. En daarbij kunnen we twee kanten op: het glas is half vol of het glas is half leeg.

Nee, er is nog geen servicebus naar allerlei systemen. Nee, hij is nog niet in 3- of 4-koloms. Nee, er is nog geen widgetstore. Nee, er is nog geen Nationale Bibliotheek Catalogus. Dat is half leeg. Maar weet dat we met ons team dicht op het landelijke team zitten en dat we hier snel zullen schakelen.

Aan de andere kant: Ja, de voorkant is netjes gelijk getrokken. Ja, deze past goed bij het winkelconcept. Ja, deze opbouw is voor veel bibliotheken goed te gebruiken. Ja, de landelijke huisstijl zit er in. Ja, het is een open source pakket en modulair opgebouwd. Ja, er komen nog widgets. Ja, er komt een koppeling met servicebus en nationale bibliotheekcatalogus. En ja, met een doorgaande ontwikkellijn waarvan we weten dat veel bibliotheken mee zullen doen. Dat is half vol.

Op 9 en 10 december ga ik dat half volle glas met plezier heffen in Maastricht. En ik roep erbij: op naar dat volle glas.

zaterdag 30 oktober 2010

Het vlakke land

Het vlakke land

Het vlakke land

In dit vlakke polderland
Wordt gewaarschuwd voor oneffenheden
Want wij houden van het vlakke land
Lekker overzichtelijk

Een oneffenheid
Is eigenlijk een nieuwe dimensie
Een verrijking
Nieuwe culturen
Nieuwe mensen

Iets wat we nog niet hadden.
Alles was immers toch al zo plat?
Zo vlak
En zo hetzelfde.

Maar nee,
Wij waarschuwen voor iedereen die anders is
Voor de oneffenheden in onze polder.
En vlakken elke verrijking
Uit.

Klik op de foto om deze groter in beeld te krijgen

donderdag 28 oktober 2010

Joepie weer werken met studenten in het SaxionInnovatielab Overijsselse Bibliotheken


We vertellen graag over de innovatie in Overijssel. We hebben een breed programma voor vernieuwing van vestigingen en digitale diensten. We hebben een mooi concept voor het onderwijs. Het zijn vormen van vernieuwing die gericht zijn op alle bibliotheken en die gericht zijn op de korte termijn. De bibliotheek van morgen dus.

Maar wie denkt er eigenlijk na over de bibliotheek van overmorgen? Een aantal collega's van mij heeft daar iets moois voor bedacht: het SaxionInnovatielab Overijsselse Bibliotheken. En het leuke is, ik mag er aan meedoen.

Deelnemers
Dit innovatielab zal worden ingevuld door de Overijsselse Bibliotheken en de Saxion Hogeschool. Met de IDM-afdeling van Saxion werkten de Overijsselse Bibliotheken al langer samen in een speciaal studentenprogramma. Dat gaan we nu uitbreiden. Dit gebeurt naast de IDM-opleiding onder ander met het lectoraat Crossmedia Strategy & Design.

Doel
Doel is om mensen uit de bibliotheekpraktijk en studenten aan elkaar te koppelen rond toekomstthema’s. Het kan dan gaan om trendanalyses of scenarioontwikkeling. Denk bijvoorbeeld aan de ontwikkeling van augmented reality of hoe bouw je een volledige dienstverlening rond sociale media. Daarmee creëer je op den duur een structurele omgeving waarmee de toekomst verkend wordt.

Aanschuiven in de schoolbanken
Het Stadsarchief en Athenaeumbibliotheek in Deventer is bereid om ruimte te maken voor zo’n lab. Zelf zal ik als een soort begeleider gaan meedoen voor een dag in de week. Een experiment dat vanaf 1 januari zal starten. Ik schuif vanaf half november aan bij een reeks collegebijeenkomsten rond onderzoek. Samen definiëren we dan de eerste onderzoeksopdrachten die in dit lab aan de orde kunnen komen. We creëren opdrachten om de bibliotheek van overmorgen maar eens te verkennen. Ik heb er zin in om weer samen met studenten te gaan werken.

Innovatielab in de oudste bibliotheek van Overijssel
Daarmee ontstaat in Deventer een unieke combinatie. Een bibliotheek die flink aan de weg timmert met de bibliotheek van morgen: hippe bibliotheekvestigingen op basis van retailprincipes en een website die er mag wezen. Tegelijkertijd kan er straks ook nog verder in de toekomst gekeken worden. En dat in die bibliotheek die dit jaar zijn 450-jarig bestaan vierde: het Stadsarchief en Athenaeumbibliotheek. Het wordt nog eens een echt innovatiecentrum.

Overigens, het is een open opzet. Andere partners kunnen zich melden.

En de kijkersvraag voor dit moment: welke onderwerpen moeten we meenemen naar die bibliotheek van overmorgen en moeten we eens gaan onderzoeken?

dinsdag 26 oktober 2010

Boekenliefde is mooi, maar het moet niks kosten...


De site boekenliefde.nl. Daar zijn al flink wat woorden over vuil gemaakt. Een uitgebreide discussie bij Edwin Mijnsbergen. En de reden dat ik er zelf nog woorden aan vuil maak is dat ik er afgelopen week in onze eigen organisatie mee geconfronteerd werd.

Voor wie het gemist heeft: er is een prachtige site www.boekenliefde.nl en daar kun je geattendeerd worden op het bijna verlopen van je uitleentermijn. En dat betekent dat je dus zorgeloos kunt lenen, zonder ooit een boete te krijgen. Want enkele dagen voor het verlopen van de uitleentermijn krijg je een herinnering.

Die vermaledijde boete-inkomsten
Die functionaliteit was er allang in ons bibliotheeksysteem maar veel bibliotheekdirecteuren aarzelen om deze service aan te zetten. De eerste ervaringen met bibliotheken die het wel hebben gedaan, geven aan dat de boete-inkomsten met 25% zijn gedaald. Boete-inkomsten zijn na de subdidie van de gemeente en de contributies van leden de op twee na belangrijkste inkomstenbron. Over het algemeen goed voor 2% a 3% van de begroting.

De boetes waren ooit bedoeld om boeken op tijd terug te krijgen. Daarvoor was een sanctie ingevoerd: de boete. Nu onze automatisering zover is dat we dat op een prettiger manier kunnen regelen, namelijk met een inleverattendering, blijken we verslaafd te zijn geworden aan onze boete-inkomsten.

Verzoek: kan deze site geblokkeerd worden?
En dus ontstond op de ICT-afdeling van ons bedrijf enige roering. Wat moeten we doen met boekenliefde.nl? Er is een verzoek binnen gekomen van een bibliotheek om deze site te blokkeren. U leest het goed. Een verzoek om de site te blokkeren. Tegen dat verzoek heb ik flink geageerd. Dat is echt de omgekeerde wereld. Een site blokkeren die onze klanten gemak verschaft. En tevens is het een functionaliteit die we al enkele jaren beschikbaar hadden binnen ons bibliotheeksysteem.

Links en rechts ingehaald
Door ons aarzelende gedrag is er dus ondertussen iemand opgestaan die de site www.boekenliefde.nl heeft gemaakt. In zijn nieuwsbrief geeft hij trouwens aan dat hij graag wil samenwerken met bibiotheken. En om eerlijk te zijn: hij is bij mij van harte welkom. Sterker nog: volgens mij heeft hij iets gebouwd dat ze bij bibliotheek.nl nog niet gemaakt hebben. Van mij mag hij een plek hebben op onze bibliotheek-2-daagse in Maastricht.

Alleen maar goed nieuws?
Eén ding moet mij wel van het hart en dat is dat onze klanten zo makkelijk hun pasnummer en pincode afgeven aan deze site. Want hoewel de disclaimer nadrukkelijk aangeeft dat ze goed beveiligd zijn en niks verkeerds met onze gegevens zullen doen, blijft het natuurlijk raar. Want waarom voer je een pincode in? Dat is toch voor de beveiliging? Er is toch geen Nederlander te vinden die zijn bankpas met pincode afgeeft?

Zullen we afspreken dat we deze dienst maar gewoon met z'n allen gaan invoeren en zullen we de maker van boekenliefde.nl maar eens op sollicitatiegesprek laten komen bij bibliotheek.nl. Deal? Prima, dan kunt u ons nu mailen om ook in uw bibliotheek de attenderingsservice aan te laten zetten.

Ik kan die boetes niet missen
O ja, en voor alle bibliotheken die nu zeggen: ik kan die boetes niet missen. Lees dan nog even dit artikel en dit artikel.

Boekenliefde is mooi en we moeten snel om tafel.

zondag 24 oktober 2010

De mooie glimlach van Ahmadinejad


Laatst sprak ik al over Ahmadinejad. NOS Nieuwsuur zond begin september een exclusief interview uit met deze president van Iran. Je moet weten dat Iran zeer terughoudend is met interviews aan westerse landen. Het interview is niet gefilmd door de NOS maar door een filmploeg van de Iraanse overheid. Voor zover ik kan zien hebben zij het ook gemonteerd. Opvallend is de ongelofelijke glimlach van Ahmandinejad.

Op de tweede plaats is het verhaal van Ahmadinejad interessant. Hij vertelt heel rustig hoe hij en het Iraanse volk tegen de wereld aankijkt. En hoe die blik verschilt van onze blik. Hij vraagt zich af wat het westen toch te zoeken heeft in Afgahnistan? Zit Iran soms ook in Duitsland? Moeilijke vragen beantwoord hij met tegenvragen. Hij vraagt zich af waarom de Verenigde Staten niet wat meer gecontroleerd wordt door het Internationaal Atoom Agentschap.

Het is echt een heel sterk interview. Het geeft een prachtig beeld van onze cultuurverschillen maar ook van hoe ons beider nieuws gekleurd wordt. Ik zeg niet dat de waarheid in het midden ligt.

Dit fragment is mediawijsheid voor volwassen mensen. Wat zien en horen we eigenlijk? Hoe liggen de zaken? Het toont aan hoe belangrijk objectieve pers is.

Het interview duurt tien minuten. Tien minuten in een blog. Dat is belachelijk, veel te lang. En ja, dat toont ook aan hoe we zijn geworden: soundbites, oneliners, snippers, fragmenten en multitasking.

Ik beloof trouwens dat de volgen blogpost weer gewoon over bibliotheken gaat! Daar heeft iedereen weer gewoon een mening over.