Overijssel start de uitrol van white label website

In het afgelopen jaar heb ik veel verteld over de website zoals die in Deventer is ontwikkeld. Een concept dat aansluit bij de landelijke digitale ontwikkelingen, in de landelijke huisstijl en met modules van landelijke partijen zoals Muziekweb.

En van Deventer naar alle Overijsselse bibliotheken
In Overijssel streven we er naar om voor het eind van dit jaar alle Overijsselse bibliotheken op deze white label website over te zetten. Daarvoor is een strakke marsroute uitgezet. Voordat die uitrol echter kon beginnen moest Overijssel nog “even” het bibliotheeksysteem vervangen.

Die stap is twee weken geleden gezet. En daarmee is ook de uitrol van de white label website officieel van start. Als eerste zijn Zwolle en Hof van Twente overgezet. Die zaten nog op een soort tussenvariant. Vergelijk de plaatjes van de drie websites maar en zoek de verschillen!

En uiteraard een woord van dank aan mensen als Marianne Elsjan, Henk Kamp, Marc van der Meulen en Willard van den Berg. Weer een mooi staaltje werk! Nog maar 22 te gaan. Kom aan het eind van het jaar maar weer kijken!

Nog een paar kleine verberteringen
Tegelijkertijd kiest Overijssel er voor om dit jaar nog een klein ontwikkeltraject uit te voeren. Naast bovengenoemde collega's gaan we dat doen met Erwin Dekker (Blauwe Brug), Stefan Wijnberg (OBD), Jouke de Vries (Enschede) en Eddy Hamoen (iiccii). Er zijn nog aantal kleinere zaken die rond de huisstijl nog verwerkt moeten worden en ook het aantal opties rond sociale media zal worden uitgebreid. Daarnaast willen we graag gebruik gaan maken van de Iphoneapp van Cubiss. In het najaar hopen we die verbeteringen afgerond te hebben en zullen we die als eerste in de Bibliotheek Enschede laten zien. Kom daar dus in najaar ook kijken!

En dan stoppen we er mee…
Maar om eerlijk te zijn: dan stopen we er ook mee. Dan hebben we genoeg ontwikkeld. Huh, genoeg ontwikkeld? Ja, u leest het goed. Vanaf dat moment verwachten we dat Bibliotheek.nl zoveel snelheid heeft gemaakt dat deze vanaf medio 2012 op gelijk niveau zit met hun website-as-a-service (WAAS). En zodra dat zo is, heeft het geen zin meer om eigen ontwikkelingen te financieren. Dan moet je er met elkaar voor kiezen om gezamenlijk op te trekken. Kom daar volgend jaar dus eens kijken!

En zo trekken we met de Overijsselse bibliotheken verder. Stapje voor stapje te toekomst in. Vast, zeker en met een leuke snelheid. En bovenal met samenwerking. Met elkaar en met de rest van Nederland. Alleen samen heb je hier toekomst.

Hoop

Hoop doet leven. En in de afgelopen jaren is het meest sprekende beeld van deze hoop Barack Obama geweest. De eerste zwarte president van de Verenigde Staten. Met zijn slogan “Yes, we can!” stuwde hij het Amerikaanse volk op en liet ze opnieuw geloven dat verandering mogelijk was.

In de afgelopen tijd las ik het tweede boek van Roland van der Vorst met de titel “Hoop”. Roland van der Vorst is zich door Barack Obama gaan afvragen waar hoop vandaan komt. Wat maakt hoop zo aantrekkelijk?

Hoop is het licht in de duisternis. Hoop is het najagen van het niet bestaande. Hoop is de remedie tegen apathie, tegen fatalisme en tegen wanhoop.

Hoop is het licht in de duisternis. Van der Vorst heeft dat heel letterlijk opgevat met zijn boek. Het boek geeft door de fluorescerende voorkant letterlijk licht in de duisternis. Minder geschikt dus voor nachtkastjes. Het is maar dat u het weet.

Ernst Bloch
Hoop heeft altijd alles te maken met uitstel van behoeftebevrediging. Hoe groter het verlangen, hoe meer we bereid zijn om er langer over te doen. Hoe groter het ideaal, hoe langer het mag duren. Overigens, wie daar eens wat verder over wil lezen en een leuk filmpje wil zien, doet er goed aan hier eens verder te kijken.

Van der Vorst heeft zich vooral laten inspireren door Ernst Bloch. Deze oost-duitse filosoof schreef het driedelige standaardwerk “Das Prinzip Hoffnung”. Bloch die zowel in Oost-Duitsland als de Verenigde Staten heeft gewoond, raakte in beide systemen gedesillusioneerd.

Vier soorten hoop
In het boek wordt onderscheid gemaakt tussen vier soorten hoop: christelijke hoop, prestatiehoop, gemoedshoop en gelegenheidshoop. En elk van deze vormen van hoop is op een ander moment in de geschiedenis ontstaan.

Bij christelijke hoop gaat het om de hoopvolle gedachte dat er voor de christen een mooie plek ligt te wachten: het hiernamaals. En hoewel je lang moet wachten, is het dit de gelovige waard. Er is ook geen reden tot twijfel: hogere instanties komen hun beloften na. En deze vorm van hoop kennen we al eeuwenlang.

Al een stuk recenter is de prestatiehoop. Deze is ingegeven door de verlichting en de medische vooruitgang. Het geloof in menselijk kunnen en het geloof in vooruitgang. Dat mensen zelf hun verandering kunnen afdwingen is een hoopvolle gedachte en drijft ons voort.

Vervolgens schrijft Van der Vorst over gemoedshoop. Deze komt op in de romantiek en draait om het gevoel. Bij de romantiek gaat het er echter niet meer om iets direct te bereiken maar juist om de werkelijkheid te ontstijgen. Die vormen zien we heel nadrukkelijk terug in de liefde en in de kunst. Het gaat dus veel meer om een gevoel om iets te bereiken. En dat is een hele sterke drijfveer. Mensen kunnen bijvoorbeeld tijdenlang een onbereikbare liefde najagen.

En tot slot benoemt Van der Vorst de gelegenheidshoop. Deze is bijzonder praktisch van aard. De gelegenheidshoop geeft aan dat grote idealen beginnen bij hele kleine stapjes. Wie de aarde beter wil maken begint met het afkopen van de CO2-uitstoot van zijn of haar vliegticket. Wie de bio-industrie wil afschaffen, koopt scharreleieren. En wie van een onbewoond eiland af wil komen, gooit een fles met een briefje in zee. Het is hoogst onzeker of op deze wijze het ideaal behaald wordt maar als heel veel mensen dat doen, zou dat zo maar kunnen.

Op de scheidslijn van filosofie en marketingcommunicatie
In het laatste deel gaat Van der Vorst in op hoe je hoop kunt gebruiken en hoe het ons als samenleving helpt. De neiging van de mens is om te streven naar een sociaal en technologisch betere wereld. Dat heeft te maken met onze overlevingsdrang. Daarvoor is continue verandering nodig. En veel van die grote veranderingen beginnen met hoop. Van der Vorst legt uit dat hoop geen toeval is, het kan geleerd worden. En daarmee wordt het een soort levenskunst. En dat is misschien wel een de meest hoopvolle gedachte.

Een mooi boek op de scheidslijn tussen filosofie en marketingcommunicatie. Een mooi boek voor iedereen die geïnteresseerd is in wat mensen drijft en hoe zij omgaan met verandering.

Wie een interessant interview met Van der Vorst wil zien, kan terecht bij VPRO-boeken.

Het land is moe..

Het land is moe, de hemel grijs
De wind is koud, zo koud als ijs
Mijn jas is dun, de kleur is vaal
De weg is lang, de boom is kaal.

En zo begint het lied "Het land is moe". Een weemoedig lied met sporen van onrechtvaardigheid. Over hoe individuen het afleggen tegen systemen. Over hoe ontwricht en moedeloos alles kan zijn. Soms overvalt me dit gevoel wel eens. Als alles vast zit. Als het moeilijk is om met elkaar beweging en energie te creëren. Als het leven wind tegen heeft. En dan ook nog windkracht 8. En dan is heerlijk om even te leunnen op dit lied van Drs. P.

Drs. P. kennen we van spitsvondige en meestal vrolijke of absurde teksten. Dit is één van zijn uitzonderingen. En in zijn begeleiding kiest hij in toon en maat precies wat past bij die lamlendige situatie. Het lied hinkepoot naar het einde.

Ik ken nog wel wat mensen met wind tegen. En dan ook nog windkracht 8. Voor al die mensen: we halen weer een keer diep adem en gooien onze kop weer in de wind.

#minderboeiendeboeken

Het was gisteravond aan het begin van de avond. Ik zag een rare tweet met een net verkeerde boektitel voorbij komen van mijn collega Michael de Jonge. Binnen enkele minuten volgden er nog een aantal. Heel even dacht ik nog dat dit een eenmansactie was van mijn taalminnende collega. Later op de avond zag ik nog meer collega's voorbij komen. Langzaam werd het mij duidelijk dat het hier om een virale grap ging.

Voorbeelden?
De geeuw van mijn vader van Geert Maf
Mijn kruis tocht in spijkerbroek
Komt een vrouw bij de dochter
De man die zijn hoed voor een vrouw hield
Nou ja, en begint u zelf nu maar te verzinnen...

En al die titels dus vergezeld van de hashtag minderboeiende boeken. En jawel, dan wordt je trending topic. Op moment van schrijven zijn er zo'n 4.500 tweets bekend. En inmiddels is er ook al een site geopend: minderboeiendeboeken.nl.

Grappig. Binnen 24 uur is iets een gezelschapsspelletje van honderden mensen. Mensen die elkaar volstrekt niet kennen en heel even één ding gemeen hebben: een taalgeintje uithalen met boektitels.

Overigens is deze hype na 24 uur al weer voorbij. De internetgemeenschap is inmiddels begonnen aan #minderboeiendesongs. Ook dat houden we waarschijnlijk wel weer een dagje vol. En dan is het weer tijd voor de volgende hype. Het is een gekke wereld.

Al die mensen die maar skypen

Vandaag kwam de commissie Digitale Bibliotheek bij elkaar. En het begint gewoon te worden dat minstens één commissielid via Skype deelneemt aan de vergadering. Nog heel even en dan....

Nou, kijk zelf maar.

De mysterieuze krachten van het bibliotheekwerk : deel 7: Emiel Poortman

De afgelopen week waren nagenoeg alle Overijsselse bibliotheken gesloten. Het bibliotheeksysteem voor de bijna 100 bibliotheekvestigingen werd in één keer vervangen. De overgang van Bicat naar WISE. Deze hele operatie vond plaats onder regie van unitmanager Emiel Poortman. En vandaag gaan we Emiel Poortman maar eens in het zonnetje zetten. En ik ga uitleggen dat Emiel en ik helemaal niks met elkaar gemeen hebben.

De laatste keer dat de Overijsselse bibliotheken dit deden was eind 2001. Toen stapten we over van ALS op Bicat. En naast het systeem kenden we toen ook de overgang op de euro, de vervanging van 200.000 bibliotheekpassen en de invoering van zelfbedieningsapparatuur. Op dat moment had ik de functie die Emiel nu heeft. Ik begon destijds met een afdeling met 7 man en eindigde met 15. Hij begon met 15 en heeft nu rond de 30 ICT-ers aan het werk voor bibliotheken. En daarmee is het één van de grootste ICT-afdelingen voor bibliotheken in Nederland.

Tegenpolen
Emiel is inderdaad één van de stille krachten van het bibliotheekwerk. Een tijdje geleden zat ik samen met Emiel in een teamtraining. De trainer legde uit dat onze teamrollen volledig in elkaars verlengde lagen: wat ik niet heb, heeft Emiel. Wat Emiel niet heeft, heb ik. Daarmee zijn we elkaars tegenpolen. Dat kan twee dingen betekenen: of je hebt constant ruzie, of je vult elkaar perfect aan. We constateerden toen dat dat laatste het geval was.

Emiel staat niet met zijn mening vooraan maar zorgt wel altijd dat alles draait, dat alles betaalbaar blijft en dat alles redelijk begrijpelijk blijft. En wat te denken van al die gesprekken en afspraken met al die ICT-leveranciers. Wie zou dat graag overnemen?

Hard werken en om je heen blijven kijken
Ik ken Emiel als een werkpaard. Hij kan grote hoeveelheden werk verzetten en schrikt niet, terwijl hij al druk is, dat er nog even een stapel bij komt. Wie met een goed voorstel komt, vindt bij Emiel altijd een luisterend oor. Voor vernieuwingen staat hij open maar hij stelt ook altijd nuchtere vragen. Dus niet alleen hard werken met oogkleppen op maar ook om je heen blijven kijken.

En laten we wel wezen. Werken voor ICT is niet altijd een dankbare taak. Als het werkt hoor je niemand, als het stuk is, zitten we in de hoogste boom. Inmiddels is WISE in Overijssel in de lucht. Het meeste werkt en natuurlijk gaan er ook nog dingen mis. En je kunt geen oordeel vellen over een nieuw systeem na een paar dagen. De komende tijd zal dus uitwijzen hoe goed alles is gegaan.

Natuurlijk Emiel, het is een teamprestatie...
Emiel zal zeggen dat het onterecht is dat hij hier wordt geroemd. Hij zal zeggen dat dit een prestatie is van al die Overijsselse bibliotheken en van het hele ICT-team. Natuurlijk Emiel. Helemaal gelijk in. Zeggen wij dat het ook heel erg ligt aan Emiel.

Voor mij is Emiel dus een zeer gewaardeerde collega. En ik weet dat hij dat voor heel veel collega’s en bibliotheken ook is. Maar ook een collega die het tegenbeeld van me is. Waar hij houdt van Formule 1, trek ik nog een keer mijn hardloopschoenen aan. En waar hij graag knuffelt met zijn honden, daar staat bij mij het zweet onder de oksels.

Het is maar goed dat er Emiels zijn.

Zo maar doen dan? Iedereen overal lenen vanaf 2013

Twee weken geleden begonnen we hier te praten over de mogelijkheid dat alle 4 miljoen bibliotheekleden per 1-1-2013 in elke bibliotheek zouden kunnen lenen. Daar kwamen toen veel positieve reacties op.

Ondertussen in mijn mailbox
Een week geleden deden we hier een open voorstel om het niet bij woorden te laten blijven maar om het om te zetten in daden. Op die actie kwamen al veel minder reacties. Tenminste, niet openbaar. Wat u niet kon zien is wat er allemaal in mijn mailbox gebeurde. Ik heb mijn stoute schoenen maar aangetrokken en ben zo vrij geweest om alle secretarissen van provinciale netwerken aan te schrijven. Aan hen heb ik de vraag gesteld of het een interessant item zou zijn om het te agenderen voor hun netwerkoverleggen.

Verder heb ik ook de directeuren van VOB, Bibliotheek.nl en SIOB een mailtje gestuurd en gevraagd of zij wellicht de regie willen oppakken. En zo kreeg ik dus heel veel informele reacties terug. Ik loop er met u maar eens doorheen.

Gelderland, Brabant, Overijssel, Friesland, Noord- en Zuid-Holland en Limburg
Gelderland reageerde zoals verwacht: wij doen al aan gastlenen, wij zijn al gewend aan het uitlenen buiten de provincie dus wij verwachten geen enkel probleem. Sterker nog: wij zijn er klaar voor.

Verder sprak ik Marieke Hezemans, projectleider-van-het-eerste-uur in Brabant en zij meldde hetzelfde als Gelderland: in Brabant doen we al aan interprovinciaal gastlenen. Een uitbreiding zou dus heel logisch zijn.

Overijssel beslist over hetzelfde fenomeen in juni in een Bicat-directie-overleg. Komt vast goed. Jellie Tiemersma, Friesland, meldde elke actie met enthousiasme te begroeten. In Friesland leent men nu onderling ook al uit. De enige uitzondering daar is Smallingerland. Die heeft dit nog in overweging.

Wim Keizer kondigde aan dat het onderwerp geagendeerd wordt in de vergaderingen van de dagelijkse besturen van het provinciale directie-overleg in Noord-Holland en in Zuid-Holland.

Johan Hoenink (Limburg) meldt dat per 1 juni de eerste Limburgse bibliotheek start met gastlenen. En daarna zullen er vast meer volgen.

Flevoland en Stichting PSO’s
Ronald Spanier van de Flevolandse service-organisatie pleitte er bij mij voor dat de PSO’s in Nederland deze draad maar eens moesten oppakken. Tja, dat kan natuurlijk ook. Perry de Wit (Gelderland) meldt inderdaad dat het goed kan zijn dat dit binnenkort op de agenda staat van de provinciale coördinatoren van PSO's. Deze coördinatoren vormen een overlegplatform dat de ICT-ontwikkelingen afstemt met Bibliotheek.nl.

Ministerie van OC&W
In een twitterbericht liet Aad van Tongeren, beleidsambtenaar van OC&W, weten dat ze daar eigenlijk nog wel een stapje verder wilden gaan dan mijn voorstel. Maar helaas waren 140 tekens te weinig om dat precies uit te leggen. Maar ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat daar richting certificering gedacht wordt of als onderdeel in samenhangende wetgeving. En trouwens, ik zie dit voorstel ook niet echt als eindpunt maar vooral als tussenresultaat in een steeds verder groeiende samenwerking tussen bibliotheken.

VOB
Ap de Vries, directeur van de VOB, liet me weten dat het belangrijk zal zijn om te weten wat we er ongeveer voor moeten doen en wat het ons op gaat leveren. Inderdaad belangrijke vragen. En goed om de antwoorden met elkaar te organiseren.

En zo zal ik de komende dagen nog wel een aantal reacties ontvangen. Dus blijf ze vooral sturen.

En nu?
Wat kun je hier nu zoal uit concluderen? Nou, dat er veel enthousiasme is maar ook dat er een aantal provincies zijn die er eigenlijk al klaar voor zijn. Daarnaast zijn er verschillende gremia die het wellicht al aan het agenderen zijn. Tja, welk steentje kan ik nu nog het beste bijdragen?

Net voor het weekend had ik een telefoongesprek met de immer joviale Coen van Hoogdalem, secretaris van de VOB-commissies Digitale Bibliotheek en Marketing. Hij gaf aan dat de commissie Marketing er misschien ook goed wat mee kon doen. En al pratenderwijs kwamen er op uit dat we misschien samen maar eens op persoonlijke titel een bijeenkomst moeten organiseren voor iedereen die mee wil praten. Voor al die clubs die al bezig zijn, die het al geagendeerd hebben of die willen agenderen. En misschien moeten we dan met elkaar maar eens kijken wat er nodig is. En wellicht zou je in zo’n bijeenkomst Brabant en Gelderland eens naar hun eerste ervaringen kunnen vragen.

Wat denkt u, is het wijs om samen met Coen die handschoen zo op te pakken? Is er nog iets beters te verzinnen? Rijd ik per ongeluk iemand in de wielen? En: wat zou u zelf kunnen doen? Graag jullie advies.

En tot die tijd geloof ik nog steeds dat wij een item hebben in het acht-uur-journaal op 1 januari 2013.

Foto: The Italian Voice

De stad als één grote speeltuin...

Wie mij een beetje kent, weet dat ik graag hardloop. En ik weet dat er ook onder mijn volgers een leuk groepje hardlopers zit. Voor al die lopers die hun gewone looprondje een beetje zat zijn: freerunning. De stad als één grote speeltuin....

Koekiemonster legt de regels van de bibliotheek uit

Uitleggen hoe een bibliotheek werkt: je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen. En Sesamstraat is natuurlijk de juiste plek om uit te leggen wat je wel kunt krijgen en wat niet. Koekiemonster legt het nog één keer uit en weet precies wat er bij de "inname"-balie moet gebeuren.

En natuurlijk prima lesstof voor alle cursussen "klantvriendelijkheid".

Een uitgestoken hand aan de VOB, Bibliotheek.nl, SIOB en de provinciale directieoverleggen

1 januari 2013: het acht-uur-journaal besteedt in een kort item aandacht aan het feit dat alle bibliotheekleden nu in alle bibliotheken hun boeken kunnen lenen. Een landelijke vorm van gastlenen is een feit. Eerder op die dag hebben staatssecretaris Zijlstra en VOB-directeur De Vries al een persconferentie gegeven in Nieuwspoort. In een radio-interview legt directeur Van Leeuwen van Bibliotheek.nl uit dat dit nu een mooie uitwerking is van de landelijke digitale infrastructuur. Een onmogelijk nieuwsitem? Ik denk het niet.

Niet alleen kletsen Deckers, ook doen!
Een kleine week geleden liet ik via deze site een ballonnetje op. Dat artikel en de enthousiaste reacties kunt u nog eens nalezen. Nu zou ik het bij dat ballonnetje kunnen laten. En achteraf zeggen: het is niet mijn verantwoordelijkheid om er verder wat mee te doen. Dat doe ik echter niet. Ik geloof er echt in dat dit een hele mooie service voor onze klanten kan zijn, die met weinig inspanning tot veel enthousiaste reacties kan leiden bij onze klanten en tot goede publiciteit in de pers.

Op naar postief nieuws
Bibliotheken hebben het niet makkelijk op dit moment. Forse bezuinigingen bedreigen het bibliotheekwerk. Vestigingen moeten misschien gesloten worden en voor wethouders moeten we opnieuw uitleggen waarom we er zijn. Ook de verschillende PSO’s ontkomen niet aan de bezuinigingen en moeten nadenken over hoe ze hun diensten beschikbaar houden. En last but not least: op landelijk niveau proberen we met elkaar de juiste bestuursvorm te vinden om aansturing, ledenbehartiging en een vlot tempo rond de digitale bibliotheek te bereiken. Makkelijk is het allemaal niet en om nou te zeggen dat de klant er op vooruit gaat: nou nee. Een beetje positief nieuws met winst voor de klant is dus wel aardig.

Iedereen overal lenen per 1 januari 2013
In veel provincies kent men al een vorm van provinciaal lenen of een bibliotheekpaspoort. Lenen aan elkaars leden is dus voor veel bibliotheken al een bekend fenomeen. De techniek is er klaar voor. Onze Gelderse en Brabantse collega’s hebben hun provincies al onderling gekoppeld. Er is ervaring, de kinderziektes zijn weg en de reacties zijn goed. Ik stel dan ook voor om met alle provincies aan te sluiten op het Gelderse en Brabantse model. Per provincie zoeken we uit hoe dat moet en met vereende krachten voeren we dit in.

We vragen de VOB en Bibliotheek.nl om het mee nemen in hun jaaragenda voor 2012 en in 2013 maken we er een mooie reclamecampagne van.

Logische stap
En laten we wel wezen: landelijk gastlenen openstellen past naadloos in de ontwikkelingen die we nu al zien. Het landelijk beeldmerk is door velen als een logische stap omarmd. Binnen de digitale bibliotheek zullen we steeds vaker zien dat wáár je lid bent steeds minder relevant is. Een soortgelijke ontwikkeling zien we nu ook al bij samenwerking met grote onderwijsinstellingen die vaak bovenregionaal werken. De leerlingen van deze scholen horen bij verschillende basisbibliotheken in soms verschillende provincies.

Wij willen als branche graag uitstralen dat we een gezamenlijk merk zijn. Dan lijkt het me ook logisch dat we dat in onze diensten en service ook uitstralen. Alle provincies laten deelnemen aan gastlenen is een logisch vervolg. Volgens mij zijn hier geen ingewikkelde subsidies voor nodig maar de moed om dit met elkaar op te pakken. En misschien is je zo openstellen voor elkaars leden wel een mooie landelijke pas vanuit lokaal perspectief. En wie weet waar ons dat in de toekomst nog met elkaar brengt.

Verzoeken aan VOB, Bibliotheek.nl, SIOB en provinciale directieoverleggen
Op die rol zou ik de VOB, Bibliotheek.nl, SIOB en de provinciale directieoverleggen graag willen aanspreken. Aan de provinciale directieoverleggen zou ik willen vragen dit onderwerp in uw directieoverleg eens oriënterend besproken mag worden. En daarbij zou ik als uitgangspunt nemen: als alle provincies meedoen, doet onze provincie dan ook mee per 1 januari 2013?

Aan de VOB, Bibliotheek.nl en SIOB zou ik willen vragen of het mogelijk is om hier de regie te nemen. Om samen te kijken hoe je hier wat capaciteit in kunt steken om dit te begeleiden. Om mensen bij elkaar te roepen en de energie te laten stromen.

Ik geloof er in en ben van harte bereid dit te ondersteunen. Bel ik ondertussen even de NOS om even te vertellen dat ze vast een plekje in het acht-uur-journaal moeten reserveren op 1 januari 2013.

Volgend jaar doen de bibliotheken mee aan het songfestival

Als zingende puntmutsen de finale van het Eurovisie Songfestival kunnen halen, dan bibliotheken toch ook. Een bibliotheek in het Amerikaanse Virginia heeft wel een hele bijzondere manier gevonden om een nieuwe vestiging aan te kondigen. Nu ja, hun kwaliteiten liggen duidelijk ergens anders zullen we maar zeggen. Volgend jaar maar mee doen dan?

BOERE-CHARLESTON

BOERE-CHARLESTON

Tulpebollen bolle tulpen tulpetuilen
rozetuilen
boererozen boerewangen boerelongen
boerelongen ballen wangen
wangen ballen bekkens
ballen bolle bekkens
bugel en basson - o hop!

wie heeft er de kleine bugel gezien
wie heeft er de grote bugel gezien
en wie Gaston met zijnen basson
Marie-Katelijne Marie-Katerien

want dit is geen pavane of geen sarabande meer
dat is geen gigue of geen allemande meer
en geen wals

dat is 'nen charleston
'nen boerecharleston
van Gaston op zijnen basson

En wie heeft er de kleine bugel gezien
en wie heeft er de grote bugel gezien
en wie Gaston met zijnen basson

De kleine bugel zit in 'nen rozetuil
bij Rozalie
de grote bugel zit in de sjees
bij Melanie
Marie-Katelijne Marie-Katerien
En Gaston
die zit «In de Ton» ik vraag u pardon

Bolle wangen ballen bekkens
bugel en basson

Paul van Ostaijen

2013: Met één pas lenen in alle openbare bibliotheken, deal?

Zo, het regent adviezen en rapporten over het bibliotheekwerk op dit moment. We hebben net drie instellingen voor bibliotheken of het eerste advies ligt er al weer om er een paar samen te voegen. En iedereen moet al die rapporten maar weer lezen en er weer een ander advies op geven. En dan heb ik het nog niet over al die berichten over bezuinigingen. Slecht nieuws genoeg.

Ik doe er even niet aan mee. Ik ben maar eens op zoek gegaan naar waar nog wat mogelijkheden liggen. En ik geef u vandaag maar weer eens een advies waar onze klant gewoon direct wat van gaat merken. Volgens mij ging het daar om.

Gastlenen
Ik stel voor dat we in Nederland vanaf 2013 gewoon elkaars klanten accepteren. Wie een keer in Amsterdam is, kan gewoon met zijn pasje van Haarlem een boek lenen. Wie een keer vanuit Amsterdam in Enschede is, kan ook gewoon in Enschede een boek lenen. En als het boek uit is? Dan lever je het gewoon weer in bij je gastbibliotheek of bij je eigen bibliotheek.

Moeilijk? Welnee. Infor en HKA hebben eendrachtig hun systemen geschikt gemaakt voor zogeheten gastlenen. Je moet even met elkaar afspreken dat je elkaars klanten accepteert en dan kun je draaien. Als Cliëntrix en Concerto ook even meedoen dan hebben we dat in 2013 gewoon voor alle bibliotheken draaiend.

In Gelderland en Brabant draait het al een tijdje en hoor ik goede geluiden. Zie ook hun website over gastlenen. Ook in Overijssel is het geïnstalleerd en worden klanten onderling uitgewisseld. De Overijsselse Bibliotheken moeten nog even nadenken of ze zich openstellen voor alle andere bibliotheken in Nederland. Wat mij betreft doen ze dat. Klanten reageren er erg positief op.

1 januari 2013: met je eigen pas lid van alle openbare bibliotheken?
In de afgelopen jaren hebben bibliotheken stapsgewijs het landelijk beeldmerk omarmd. Toen hebben we allemaal gezegd dat het goed zou zijn als we onszelf als één sterk merk zouden uitdragen. Een logische en niet te grote volgende stap zou dan ook kunnen zijn dat klanten met hun pas ook overal kunnen lenen.

Je blijft lid bij je eigen bibliotheek maar mag ook terecht in alle andere bibliotheken. Het vergt geen zware investeringen. De ICT is er nu al geschikt voor. Eigenlijk is het wachten op iemand die dit voorstel eens gaat opgooien.

Dus: op 1 januari 2013 gastlenen in alle openbare bibliotheken van Nederland. Lid worden bij je eigen bibliotheek en mogen lenen bij alle bibliotheken. Lijkt mij een gouden stunt.

Doet u mee?

De moeder aller kreten...

Als de voetbalkoorts weer stijgt, komt de moeder aller kreten weer voorbij. Het prachtig proza van Van Swieten die zoveel vrienden mag genieten. Zo ben je vrienden met dat spul, zo ben je hiha... Kom er maar in.

Da Vinci Code aan de IJssel

“De Da Vinci Code aan de IJssel”. Dat is de kwalificatie die Chrisjan van Marissing, eigenaar van boekhandel Praamstra, geeft aan het nieuwe boek van Almar Otten ‘De Afstammeling’. Almar Otten mag in Deventer zo onderhand een lokale bekendheid genoemd worden. In de afgelopen jaren verschenen van zijn hand vier detectives over Deventer moordzaken. Die serie deed wel wat denken aan de Wallanderserie van Henning Mankell. En zo schakelt Almar Otten dus lekker van het ene naar het ander genre. Overigens vind ik dat hij sterk gegroeid is in zijn schrijverschap. Het boek loopt van begin tot eind als een trein en is daarmee een echte pageturner.

Wat het verhaal direct interessant maakt is dat het zich volledig in en rond het Stadsarchief en Athenaeumbibliotheek afspeelt. De hoofdpersoon is Lineke Tesinga, historica bij deze bibliotheek. Samen met onderzoeker Joris Dumbar gaat ze op zoek naar het geheim van de Saksische koning Widukind. Deze koning leefde rond de achtste eeuw en werd toen deze werd verslagen door de Karel de Grote, gekerstend door de missionaris Lebuïnus. Bij deze bekering speelde de vernietiging of verdwijning van de heidense Irminsul een belangrijke rol. Wat die Irminsul precies is geweest is onduidelijk.

Deze historische gegevens vormen belangrijke ingrediënten voor een Europees complot om de orde in de rechtstaten eens flink te verstoren. Daar heeft Otten een paar mooie verhaallijnen door elkaar geweven.

Voor bibliotheekliefhebbers is dit een bijzonder leuk boek om te lezen. Het grijpt voor mij wel terug op één van de motivaties waarom ik in een bibliotheek ben gaan werken: de toegang tot schatten aan informatie en wat je, door die informatie goed te gebruiken, allemaal kunt bereiken.

Ook voor iedereen die Deventer een beetje kent is dit een bijzonder lezenswaardig boek. Vele Deventer locaties komen herkenbaar en typerend voorbij.

En tot slot is dit gewoon een prachtig boek voor liefhebbers van historische thrillers. Het zou mij niet verbazen als dit boek ooit verfilmd wordt. Daar heeft het alle potentie voor. Lijkt me leuk om zo de Atheneumbibliotheek als filmlocatie terug te zien.

En met al die complimenten is dit misschien ook wel prima promotie voor bibliotheken in het algemeen.

Lees ook: de recensie van Eugen de Reuver
Klik hier om het boek te lenen

De strijd tegen de paardebloem...

In aanvulling op ons vorige bericht kunnen wij u melden dat er een belangrijke slag gewonnen is de strijd tegen de paardebloem. Dit laat de Partij voor de Weide ons weten. Een belangrijke slag, maar de oorlog is nog niet voorbij.

Voor alle andere mensen die niet geloven in de Groen-Gele massahysterie: u kunt ook dit jaar uw geheimen weer fluisteren tegen deze bloemen. En de pluisjes zijn ook dit jaar weer bijzonder zacht.

En wat vindt de klant van de winkelformule?

In Overijssel worden stuk voor stuk vestigingen vernieuwd volgens retailprincipes. Over de resultaten daarvan heb ik al wel eens eerder geschreven. Die zijn goed. In de volle linie stijgen de uitleningen en het ledental.

Maar wat vindt de klant er nu zelf van? De Overijsselse bibliotheken doen daarom om de paar jaar een klanttevredenheidsonderzoek. En aangezien er nu een flink aantal vestigingen is dat is omgebouwd, betaat de kans om dat te vergelijken. Bureau Leemans deed het onderzoek en zette de feiten nog eens keurig op een rij.

En dat levert wel een paar leuke uitkomsten op. Als je naar de plaatjes kijkt ziet u telkens het percentage ontevreden klanten. En daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen bibliotheken met een retailformule en bibliotheken zonder retailformule. Daarbij treden significante verschillen op. Op deze punten hebben de heringerichte bibliotheken dus gewoon minder ontevreden klanten.

Zo kun je dus zeggen dat kanten van deze nieuwe bibliotheken zeggen dat de collectie romans er flink op vooruit is gegaan. Ook de collectie informatieve boeken wordt in deze bibliotheken hoger gewaardeerd dan in bibliotheken die niet heringericht zijn.
In het klantonderzoek wordt ook gevraagd naar allerlei sfeerelementen. Daaruit blijkt dat klanten van winkelbibliotheken de bibliotheek niet meer stoffig vinden en dat het gebouw er aantrekkelijker uit ziet.

Ook leuk om te zien dat betaalautomaten makkelijker te vinden zijn in een nieuwe bibliotheek en dat men het gebruik daarvan zelfs makkelijker vindt. Terwijl het toch dezelfde automaat is. Het moet niet gekker worden, straks krijgen we zelfs te horen dat ze met plezier hun te-laat-geld betalen.

Uiteraard leverde het onderzoek weer voer op voor verbetering van beleid. Het is goed om te kijken naar je gebruikscijfers, het is nog beter om te luisteren naar je klant. Al met al leuke cijfers voor de Overijsselse bibliotheken.

Mijn grasland is mijn land niet meer...

Mijn grasland is mijn land niet meer...

Mijn eigen land.
Zo heerlijk groen.
Niks aan de hand.
Niks meer aan doen.

Maar toen zag ik een kleine steel.
Er verscheen een gele bloem.
Ik dacht nog: dat zijn er niet te veel.
Daar valt wat aan te doen.

Toen twee, toen drie en toen wel vier.
Toen zes en toen wel tien.
Het groeide als een tierelier.
Ik hield het tellen voor gezien.

Waar was mijn gras?
Waar was mijn land?
Het zijn er veel te veel
Weg met die tsunami,
Van donkergroen en geel.

Nog even maar, dan houdt het op
En begint alles weer van voor af aan.
De gele bloem wordt witte knop.
En mijn grasland gaat er aan.

Mijn grasland is mijn land niet meer
Het zijn er veel te veel
En dus kan ik mij ergeren
In de kleuren groen en geel.

Een kindergedichtje met een dubbele bodem. Ik vertelde tegen Marieke, mijn tweede dochter, dat ik met deze foto's en het gedichtje bezig was. U kent haar nog wel van het achteruit praten. En ik vroeg Marieke of het ook niet wat voor haar was. Zij kwam met onderstaande gedichtje.

Paardebloemen

Niets is rustgevender dan paardebloemen
Zo onschuldig en geel
En het zijn er ook veel.
Alsof ze je gedachten opvangen.
De pluisjes strelen zachtjes je wangen.
En je zorgen of verdriet zo groot,
of wordt er met je gekloot.
Je kunt het ze vertellen
en tegen ze fluisteren
Ze zullen luisteren.
En nooit vertellen ze het door.
Nou weet je het.

Daar zijn paardebloemen dus voor.

Marieke