Zaterdag

Even een rijtje van echt belangrijke dingen in het leven:

Zaterdag. Niet wakker van de wekker. Draai me om en kruip nog tegen haar aan. De jongste is vrij ongebruikelijk nog niet wakker. Ontbijt in vertraagd tempo. De kapper heeft geen rij. Gerrit van de garage zegt dat de tik in de auto niet erg is. Bij Ikea is alles aanwezig en ik kom er nog vrolijk uit ook. De laatste training voor de halve marathon loop ik op mijn gemak uit. Mijn nieuwe trompet blaast nog fantastisch hoewel het rotstukken zijn om te spelen. Mijn dochter schildert een prachtig schilderij. Ik lees mijn boek uit. En de dag eindigt zoals ze begint: ik draai me om en kruip tegen haar aan.

Grote gebaren, kleine dingen. Of om met Blof te spreken: ik leefde langzaamaan, in de kantlijn van zo'n dag.

Je bent bekender dan je denkt, maar dan live!

Iedereen kent het filmpje dat op Hyves circuleerde, waarbij even fijntjes je dossier werd gelicht. Maar deze week overkwam me dat filmpje in het echt.

Donderdag

Afgelopen donderdag had ik een gesprek met met een ICT-coördinator van een scholengroep voor voortgezet onderwijs. Hij bleek zich goed voorbereid te hebben want hij had daadwerkelijk een dossier bij zich over mij. Hij had een tijdje zitten surfen op intenet en liet mij de printjes zien van wat hij over mij gelezen had. Uuuh, dat was nogal wat. Ik lieg niet als ik zeg dat hij een pakketje van minstens 100 pagina's voor zich had liggen. De conclusie was gelukkig positief: hij wist dat ik de juiste persoon was om hem verder te helpen.

Toch bekroop mij een wat onbestemd gevoel. Welke sporen liet ik allemaal na?

Vrijdag

Kortom het was zaak het roer om te gooien. Vanaf nu zou ik zelf gaan bepalen wat er nog op internet komt en wat niet. Dus twitterde ik vrijdagochtend het bovenstaande bericht. Wie mij of Essen2punt0 heeft gevolgd heeft gezien dat we op SchipholPlaza waren (voor iets waarvoor we nog veel gaan reizen). 's Middags verruilde ik SchipholPlaza voor AmsterdamCentrum. Ook een geheime locatie. Ook daar kreeg ik een fantastisch aanbod maar nu op ICT-gebied.

Collega's van me, checkten naarstig mijn digitale agenda... maar haha die had ik voor de gelegenheid ingevuld met fake-afspraken die toch ook echt hadden kunnen zijn.

Maar u begrijpt, ik kan er allemaal niks over zeggen. Het waren twee gouden deals maar ze moeten helaas nog even geheim blijven. En tja, en wat ik hier zeg zit volgende week in de dossiers van de volgende ICT-coördinator waar we mee praten, dus sorry.

Digibeet worden was nog nooit zo makkelijk.....

Ik maak u deelgenoot van een paar observaties deze week.

Observatie 1
Een vriend van ons is leraar op een basisschool. Hij meldde dat het nog met regelmaat voorkomt dat een kind in groep 8 nog geen pc thuis heeft. Als dat geconstateerd wordt, onderneemt de school actie en wordt een aanvraag ingediend bij de Stichting Leergeld. Een stichting die in het leven is geroepen om mensen die een pc of internet-aansluiting niet kunnen betalen te ondersteunen.

Observatie 2
In onze naaste omgeving kennen we meisje uit groep 7. Ze heeft als laatste van de klas nog geen mobieltje. Dat blijkt plotseling een pest-item te worden.

Observatie 3
Mijn schoonmoeder van 71 heeft het afgelopen jaar leren telebankieren, internetshoppen en e-mailen. Afgelopen week kwam een kleinkind logeren. Na afloop belt ze mij of het mogelijk is om haar pc weer te fatsoeneren. O ja, en ze heeft ook al een paar dagen geen internet meer. Dat vindt ze nu toch wel lastig. Uiteindelijk blijkt het een TCP/IP-instelling te zijn die om zeep geholpen is.

Observatie 4
Vorige week klaagde mijn oudste dochter dat de Internetverbinding op zolder er nooit is. Nu hebben wij naast een draadloze router ook nog een draadloze netwerkversterker. Dit om nou net die hoogste verdiepingen te bereiken. Kostte vier uur om het te repareren. Gelukkig heb ik een tijdje in de ICT gewerkt. Ik kon het hele OSI-model door om te vinden waar het zat. Toen ik klaar was dacht ik wel: dit gaat een normaal mens nooit lukken.

En tot slot: in onze keuken hangt de Loesje-kalender. En daarop stond dus afgelopen week bovenstaande tekst. Ik ben het er hardgrondig mee eens.

Hyves kondigde deze maand aan de 9 miljoenste Nederlander te hebben begroet. Dat zijn er dus nog altijd zeven miljoen niet.

Ik zie om mij heen een flink kloof tussen haves en have-nots. En ik zie om mij heen dat dat meer dan voorheen leidt tot sociale uitsluiting.

Mijn vraag aan u
Wie nu nog niet een pc heeft moet zich volgens mij geïsoleerd voelen in onze samenleving. Wie niet goed met een pc om kan gaan verontschuldigt zich daar vaak voor. Er is een enorme sociale druk om digitaal te presteren. Bijna een dwangmatige sociaal-maatschappelijke ontwikkeling. Een ratrace zo u wilt.

Wat mij nou bezig houdt is de volgende vraag: in hoeverre moet iedereen zich inspannen om digitaal een beetje bij te zijn?

Ik ben benieuwd naar jullie gedachten!

Nog zeven jaar voor: elke dag de postbode : deel 6

In de serie: nog x jaar voor bespreken we ontwikkelingen van dingen die komen en gaan

Onze postbode is een aardige vent. Hij woont twee straten verderop en groet iedereen. Als we eens een andere postbode hebben, zeggen we tegen elkaar: Oh, hij heeft een dagje vrij. Een postbode is een lokale bekende, net zoals een bibliothecaris overigens.

Elke dag maakt onze postbode zijn rondje. Maar voor hoe lang nog? Een collega van me constateerde dat toen hij terug kwam van vakantie, hij eigenlijk niet zoveel post had. De bankafschriften zijn al terug gebracht naar eens in de maand, je telefoonrekening staat online en zo kun je nog een paar voorbeelden noemen. Tja, tijdschriften, die komen nog via de post.

Ook bedrijven merken dat ze minder post zijn gaan versturen. Contracten krijg ik tegenwoordig ingescand met handtekening retour. Kwesties die we vroeger per brief afhandelden doen we tegenwoordig per mail.

En tot slot: op verjaardagen beginnen we elkaar digitale briefkaarten te sturen.

Het afgelopen jaar stond de CAO van TNT Post flink in het nieuws. Dit doordat er een mogelijke salarisverlaging was van 15%. TNT heeft dus een business case - in ieder geval in de postbezorging - die flink onder druk staat. En dan komen er ook nog prijsvechters bij.

Ik kan me dan ook niet voorstellen dat postbezorging in de toekomst nog dagelijks zal plaats vinden. We gaan naar mijn vermoeden terug naar een bezorgingsfrequentie van drie keer per week: maandag, woensdag, vrijdag. Poststukken die echt spoed kennen, zullen via een koerier bezorgd worden.

Helaas voor onze postbode. Hij is nog zo jong dat hij over zeven jaar echt nog niet met pensioen kan. Ik ben bang dat ie echt veel dagjes vrij gaat krijgen. Dus als u iets op de post gooit.... denk aan onze postbode. U zorgt voor werkgelegenheid voor mijn postbode. Dank u wel.

Ik denk dat ik toch nog maar even mijn overschrijvingsformulieren via de post blijf versturen. Goed voor onze postbode!

De mysterieuze krachten van het bibliotheekwerk : deel 5 : Stephan de Vilder

In de mysterieuze krachten van het bibliotheekwerk doen we veelal een beroep op mensen die niet op de voorgrond treden of altijd met hun mond vooraan staan. Na het positieve nieuws over Zwolle-Zuid is het goed om even stil te staan bij de stille krachten op de achtergrond.

 

'Succes kent vele vaders', zegt het spreekwoord. En zo gaat het ook bij de winkelformule in Overijssel. Natuurijk, zonder Van Spaendonck en Jos de Vries had het concept er niet gestaan. Zonder Tineke van Ham als ondernemende directeur of Ineke van Oort als projectleider en Marianne Verstraete als teamleider van Zwolle-Zuid was het ook niet gelukt. En dan vergeet ik absoluut nog een hele reeks mensen die hebben geholpen.

Ik weet dat er echter maar één echte vader is van dit verhaal. En dat is Stephan de Vilder. Stephan is een collega-progammamanager en hij gaat over de winkels. Hij trekt al een paar jaar aan het concept. Zozeer zelfs dat hij zijn plek bij de VOB inruilde voor een plek om het echt uit te proberen in de praktijk. Hij heeft het aangedurfd om er veel geld in te investeren. Zorgvuldig heeft hij allerlei mensen en partijen en mensen om zich heen verzameld.

Maar bovenal: hij heeft het concept vastgehouden en bewaakt. Iedereen die ook maar iets wilde marchanderen met het concept kon steevast rekenen op een stevige discussie. En ik moet zeggen dat ik weinig mensen ken waar ik zo stevig mee heb gediscussieerd als Stephan. Zo stevig dat we wel eens met deuren smeten of even een afkoeling moesten zoeken. Tegelijkertijd hield hij zich ook op de hoogte van alles wat zijn andere collega's deden en wist hij altijd iets te noemen waar wij rekening mee moesten houden om zijn lijn niet te doorkruisen. Soms tot wanhoop van ons team.

Door de tijd heen ben ik pas gaan zien hoe ongelofelijk waardevol al die opmerkingen zijn en hoe hij er daardoor voor zorgt dat een innovatieprogramma consistent blijft. Daardoor is het meer dan een aantal losse projecten. Zijn kracht ligt in het stevig vasthouden van een ingezette lijn. Krachten die je bij de uitvoering van een ambitieus programma beide nodig hebt. Mijn kracht ligt meer in het af en toe maar wat diplomatiek laveren tussen de partijen door.

Hoewel Stephan niet altijd op de achtergrond treedt, is het ook niet iemand die zich opdringt of altijd vooraan staat.

Tot slot is Stephan een sociale collega. Want als de discussie wel eens erg fel was, kwam hij er de volgende dag altijd even op terug. Even checken of alles nog heel was.

Bij al dat positieve blijft er slecht één onhebbelijkheid over: hij loopt een kwartier sneller op de halve marathon dan ik. Dus als we echt ruzie krijgen, weet ik dat hij me altijd inhaalt. Ik pas wel mooi op met wat ik zeg....

Op de foto boven: Facebookprofiel van Stephan

Ik weet waar u binnenkort gaat kijken......

Vanmiddag had ik een afspraak in de Bibliotheek Zwolle en vooraf ging ik even langs in de opnieuw ingerichte wijkbibliotheek Zwolle-Zuid. Via Twitter konden een aantal lezers al mijn vreugde meebeleven. Want het was voor mij een kippenvel-ervaring. Het enige vervelende was dat ik geen camera bij me had.

Zwolle-Zuid is een wijk die 20 jaar oud is. Het winkelcentrum gaat op de schop en de bibliotheek maakte daar deel van uit. De bibliotheek in Zwolle-Zuid is voor Overijssel een pilotbibliotheek voor de doorvoering van het winkelconcept. In Zwolle-Zuid is alles opnieuw gedaan. Om een voorbeeld te geven: zelf de boekenkast is opnieuw uitgevonden. Dat betekent bijvoorbeeld dat de kast niet als meubelstuk de aandacht mag opeisen maar juist de aandacht moet geven aan het boek zelf. De kast bestaat dan ook grotendeels uit draadstaal.

Ik schat dat 50% van het vloeroppervlak en 20% van de collectie frontaal gepresenteerd staat. De eerste zes meter bij binnenkomst bestaat uit displaymeubilair en daar lag ook mijn "kick"- ervaring: ik dacht echt dat ik een boekwinkel in liep. Mijn aandacht werd gelijk getrokken naar alle materialen die beschikbaar waren.

Mijn hart ging echt sneller slaan. Mijn inschatting is dat deze vestiging met hetzelfde klantenbestand 30% meer uitleningen gaat maken.

Eén van de kinderen zegt dat het hier zo groot is geworden. Om eerlijk te zijn: er is geen meter bij gekomen... Ik spreek Ton, een medewerker van de bibliotheek, en hij zegt dat de meest gestelde vraag nu wel is, waar een specifiek boek is. Tja, dat ligt natuurlijk ergens te displayen. Daar staat dus tegenover die extra uitlening.

Van een andere collega hoor ik dat mensen in Zwolle-Zuid nu weer overwegen lid te worden en dat ze dat op verschillende plekken heeft gehoord.

De Bibliotheek Zwolle bouwt consequent verder want alle vestigingen ondergaan deze metamorfose. Is deze bibliotheek dan zo rijk? Nee, er wordt gewerkt met retailmaterialen met een zeer normale prijsstelling. Het budget van de ombouw is niet exorbitant maar van heel normale omvang. De concept-ontwikkeling is gesponsord door het innovatieprogramma van de Overijsselse bibliotheken.

In Zwolle zijn de uitleningen in de afgelopen drie jaar met 50% gestegen. Het ledental is met 10% toegenomen. Stap-voor-stap wordt gewerkt aan afstemmen van collectie en diensten op de wensen van de klant. Stap-voor-stap worden drempels voor gebruik weggenomen.

Op Twitter meld ik nog even dat het SCP-rapport nu echt door het toilet kan. Niks antraciete en zwarte scenario's. De bibliotheek is niet dood maar springlevend!

Ik weet dus waar u binnenkort gaat kijken.... in Zwolle-Zuid. En dat kan, want ze organiseren binnenkort speciale "bedevaarts"bijeenkomsten voor collega's. U kunt er met bussen naar toe!

Voor ons innovatieteam is dit een enorme opsteker. Het lijkt er toch erg veel op dat we een mooi en levensvatbaar concept te pakken hebben. En nu maar uitrollen!

Kom op jongens en meisjes: we kunnen Nederland twee keer zo hard laten lezen!

De bijgaande foto's zijn gejat van WeblogZwolle

Nog zes jaar voor.... de caissière : deel 5

In nog x jaar voor.... bespreken we ontwikkelingen van dingen die komen en gaan

Er wordt door supermarkten hard nagedacht hoe openingstijden nog verder verruimd kunnen worden. Want meer open betekent meer omzet. De crux is echter, hoe krijgen we de winkel meer open als arbeidskosten onze grootste kostenpost is? Dit jaar zijn de supermarkten nog in het nieuws met het feit dat ze arbeidskrachten tussen hun 16e en 19e inhuren en ze vanaf hun 20e verjaardag op straat zetten. Dat leed is in 2015 geleden: ze krijgen namelijk helemaal geen baan meer.

In de supermarkt waar ik nog wel eens kom zijn op de drukste momenten vier kassa's open. Op de rustige momenten maar één of twee. Personeelsleden boven de 30 tref je er nauwelijks of ze zijn chef (daarvan hebben ze er twee) of eigenaar (dat is er maar één). In 2015 is er naar mijn meing in elke stad een supermarkt te vinden die 24 uur per dag open is. Gerund met minmale bezetting. Daarnaast zullen er de eerste winkels zijn zonder personeel. En bovenal zal bestellen via internet enorm zijn toegenomen.

Wat betekent dit voor bibliotheken? Openingstijden zullen een belangrijk issue worden in de komende vijf jaar. De bibliotheek in Amsterdam zal denk ik het voortouw nemen en in 2015 24 uur per dag open zijn.

We hebben nu in bibliotheken nog steeds een beperkt aantal baliehandelingen. Onder druk van die openingstijden zal toch een keer gekeken worden naar die handelingen. Mensen achter een balie zie ik niet meer in 2015. Jazeker er is personeel maar dat personeel is gericht op service. Niet meer op handelingen die routinematig verricht worden. Wie dat nog graag wil in 2015 moet op zoek naar iets anders.

We kunnen straks echt met de boeken naar buiten lopen. Zelfs zonder ze op een zelfbedieningsbalie te leggen. En... tijdens het bezoek aan de bibliotheek worden we automatisch geleid naar de beste media die passen bij ons profiel. Naar een vestiging gaan zal steeds minder functioneel worden maar steeds meer gericht op de fun-component. Het run-shoppen zullen we steeds meer vanuit huis doen. En wellicht bestaat er dan ook wel een landelijke thuisbezorgservice.

Nog vijf jaar voor: de acceptgiro : deel 4

In de serie Nog x jaar voor... bespreken we ontwikkeling van dingen die komen of gaan.

Nog vijf jaar voor de acceptgiro, is dat haalbaar? Jazeker. De meeste internetbanken zijn nu al voorbereid op digitale nota's en grote partijen als postorderbedrijven, belastingdienst en verzekeraars zijn met de implementatieplannen bezig.

Een aantal acceptgiro's is in huize Deckers de afgelopen jaren afgenomen. Steeds meer partijen stappen over op automatische incasso of een eenmalige machtiging. Tegelijkertijd is door de opkomst van Ideal en het internetbestellen is er in feite een volwaardig equivalent van het betalen aan een fysieke kassa.

Een heel klein deel van onze betalingen gaat nog via een acceptgiro. Maar als ik een acceptgiro krijg, vind ik het zetten van een handtekening makkelijker dan al die nummertjes overtypen. En ach, langs een brievenbus kom ik ook wel weer een keer. Het zullen dus de aanbieders van de nota's moeten zijn die ons overhalen om digitaal te gaan betalen.

In 2008 maakte bijna 75% van de Nederlanders gebruik van internetbankieren. Dit percentage is bereikt in minder dan vier jaar tijd. In 2014 zal de dekkingsgraad van internetbankieren de 100% nagenoeg hebben bereikt.

De banken kondigden enige jaren geleden al aan dat de acceptgiro zou verdwijnen. Toen waren het de ouderenbonden die op de achterste benen stonden. In 2014 is dat echt wel bekoeld.

Op dat moment maken ouderenbonden zich waarschijnlijk al druk over de mogelijkheid dat digitaal betalen via de PC dreigt te verdwijnen en dat dit alleen nog kan via online PDA's.

Nog vier jaar voor: de DVD-verkoop : deel 3

In de serie: Nog X jaar voor.... bespreken we toekomstige ontwikkelingen van dingen die komen of gaan.

Vier jaar is nog een beste tijd. We leven dan in 2013. In 2013 zijn er nog wel DVD's maar de vraag is of ze nog verkocht worden. Bij de Freerecordshop zijn DVD's nu al snel een midprice- en lowprice-artikel. En dat is wel een teken aan de wand.

Ik hoor u denken: maar dat zijn CD's ook al heel lang bij dezelfde keten. Dat klopt maar voor DVD's is een alternatief beschikbaar in de vorm van Blu-Ray. Probleem is alleen dat bijna niemand (behalve de PSP-3-bezitters) een Blu-Ray-speler heeft. Maar wat niet is kan nog komen.

Een belangrijke graadmeter voor mij is daarbij het feit of er standaard Blu-Ray-branders beschikbaar gaan komen in PC's. Daarmee wordt de verspreiding van Blu-Ray flink versneld. Ook dat is nu nog niet het geval.

Naast Blu-Ray is er nog een ander alternatief en dat is online kijken of downloaden. En dat kon in 2013 al best een flink eind gevorderd zijn. Uitzending gemist is al ingeburgerd, er zijn steeds meer digitale recorders en recorders die via het eigen thuisnetwerk kunnen worden aangesloten op internet.

Eén ding is echter wel zeker. in 2013 is de laatste DVD verkocht en afhankelijk van de ontwikkelingen misschien wel eerder.

De man die te vroeg komt

Vandaag eindigde mijn vakantie en keerde ik terug naar mijn werkplek in Nijverdal. Leuk vier weken vakantie gehad. En thuis vaak tegen elkaar gezegd: woensdag begin ik weer.

Bij het leeghalen van het postvak voor onze werkkamer zie ik al dat ik weinig collega's hoef te verwachten. Het postvakje puilt uit. En inderdaad het eerste uurtje blijft het heel rustig.

Ik sla mijn digitale agenda open want ik had een aantal aantekeningen gemaakt van wat er moest gebeuren op de eerste dag na de vakantie...

Mijn agenda bleek leeg op vandaag. Alleen nog een melding: vakantie. Ik sla de digitale bladzijde om en zie mijn aantekeningen bij donderdag staan.

Langzaam dringt het tot me door: ik ben een dag te vroeg begonnen met werken.....

Mijn troost is de tegeltjeswijsheid hierboven. Overigens zit ik al weer heerlijk in de tuin de barbecue met de buren voor te bereiden. Proost!

Nog drie jaar voor..... het treinkaartje : deel 2

In de serie: Nog X jaar voor.... bespreken we toekomstige ontwikkelingen van dingen die komen of gaan.

Wie is er niet groot mee geworden? Thuis treintje spelen met oude treinkaartjes. Met een pet en een fluitje en de stoelen achter elkaar. Die pet en dat fluitje dat kan nog maar treinkaartjes behoren binnenkort tot het verleden.

De NS verwacht dat medio 2009 in heel Nederland gereisd kan worden met de OV-chipkaart. Ik heb zo snel nog geen publieke uitspraak kunnen vinden over de uitfasering van het treinkaartje. Maar reken er maar op dat de NS dit stapsgewijs maar zeer consequent zal doorvoeren. Evenals we weten dat er op dit dossier nog minstens een staatssecretaris gaat vertekken. Er is teveel dat mis kan gaan.

De NS is overigens een mooi voorbeeld van een instelling die leidend is voor onze opinie over automatisering. Dit samen met de banken overigens. De eerste kaartjesautomaten verschijnen iets eerder dan de eerste selfservicebalies in bibliotheken. De NS stapt over op de chipkaart en 'mark my words' binnen no-time zullen Nederlandse bibliotheken echt een discussie aangaan over die gezamenlijke kaart, en jawel op basis van chipkaarttechnologie.

De NS heeft reisplanner op internet en laat die er nou net eerder zijn dan dat Nederlandse bibliotheken massaal beginnen aan catalogi op internet. Met andere woorden: de NS is een mooi voorbeeld voor bibliotheken om naar te kijken. Wat bij de NS gebeurt, vind zijn natuurlijke tegenhanger bij de bibliotheken.

Op één punt liep de NS echter gigantisch achter de feiten aan: ze hebben geen flauw benul wie er reist, waarom en hoe vaak. En om die reden deed de NS altijd al reizigersonderzoek en moest je soms je kaartje in de trein laten zien aan een onderzoeker. Die onderzoeker gaat met de invoering van de OV-chipkaart echt zijn baan verliezen. Want met de OV-chipkaart krijgt de NS in één keer machtig veel gegevens over de gebruiker. Wie reisde wanneer en waarom? Wat denk je wat de NS daar mee gaat doen? Ik denk dat die gegevens heel veel geld waard gaan worden. Het is equivalent van wat cookies doen op onze computer en zo ons gedrag doorgeven aan geïnteresseerde partijen.

Dus let op de NS want het is mooi voorbeeld van wat bibliotheken ook kunnen.

Tot slot: Weet iemand of de bibliotheken al hebben gepraat met de NS over samenwerking rond de chipkaart?

Nog twee jaar voor..... Hyves : deel 1

Ja, ik ben weer in het land der online levenden. En na actieve ontspanning in de Ardennen en een spectaculair optreden van U2 pakken we de draad maar weer eens op. Tijd voor een nieuwe serie: Nog x jaar voor... De komende periode wil ik ingaan wat de levensduur nog is van applicaties en hulpmiddelen die we nu nog gebruiken.

En om maar met de deur in huis te vallen: Hyves gaat verdwijnen.

Pardon? U had zich toch net aangemeld en heel Nederland zat er nu toch op?

Precies, en dat is nu net het probleem. Want moet Hyves nog doen als iedereen online is? Elk zichzelf respecterend bedrijf kijkt dan naar verdere groei. Voor Hyves zou dat betekenen het aanbieden van extra Gagdets waardoor bestaande klanten het meer gaan gebruiken. Of ze gaan koppelen met andere applicaties waardoor kruisbestuiving van bestanden mogelijk is. Denk bijvoorbeeld aan de mogelijkheid om bibliotheken te koppelen aan Hyves.

Maar de meest voor de hand liggende optie lijkt mij toch dat het netwerk groter moet worden en dus over de Nederlandse grenzen heen moet. In de media kwam ik de afgelopen tijd een spectaculaire groei tegen van Facebook, het internationaal georiënteerde broertje van Hyves.

Dus ook deze Nederlander heeft zich maar aangemeld bij Facebook. Ik vond Hyves iets vriendelijker maar het moet gezegd: ik vind buitenlandse vrienden die ik via Hyves nog niet had. Ik heb meer buitenlandse vrienden dan mijn ouders en mijn kinderen zullen meer buitenlandse vrienden hebben dan ik. Vooral studenten zullen daarom steeds meer baat hebben bij internationale netwerken... En laten die studenten nou net de groep zijn die de trend zetten voor dit soort applicaties.

Met Hyves vonden we het al heel normaal dat we alle Nederlanders onder één knop hebben. Met iets als Facebook gaan we het echt normaal vinden dat we de hele wereld doorzoeken. Waar ik dan wel weer van baal dat ik in elke community dan toch maar weer dezelfde vrienden uitnodig. Er zit een overlap tussen Hyves, LinkedIn, Ning, Facebook en nog zo'n stelletje netwerken.

Het meest voor de hand liggend lijkt mij dan ook dat Facebook binnenkort een bod uitbrengt op Hyves. Het gemak van Hyves en de contacten van Facebook. Wie een beetje googlet weet dat deze geruchten nu al rondzingen.

Het is vijf voor twaalf voor Hyves: nu verkopen of lijdzaam toezien dat het marktaandeel in vijf jaar verdwijnt.

O ja, en Facebook wordt natuurlijk gewoon overgenomen door Google.