Ik heb een voorliefde voor de boeken van Mike Dash. De afgelopen weken las ik het boek over de tulpenkoorts. De tulpenkoorts is een kortstondige speculatie met tulpenbollen in Nederland in 1635. De tulpenkoorts of tulpenmanie vertoont grote trekken met beurskrachen en kredietcrises. Dat boek las ik overigens nadat ik het boek Tulpenkoorts had gelezen. Tulpenkoorts schijnt een filmscript te zijn dat door Spielburg verfilmd is. Dat heb ik blijkbaar weer gemist.
Het eerste boek van Dash waar ik mee in aanraking kwam was het boek over de ondergang van de Batavia. Dat is een morbide geschiedenis over muitende scheepslui van een gestrand VOC-schip. Het is waar gebeurd met toch nog een happy end.
Wat mij telkens treft bij de boeken van Dash is de uitgebreide bibliografie en het notenapparaat waarin je precies kunt teruglezen hoe hij het boek heeft opgebouwd en dat elke feit klopt. Die lijst heeft iets machtigs. Want al die boeken die op die lijst staan zou ik kunnen opvragen. Ik zou me opnieuw kunnen verliezen in de geschiedenis. Ik kan controleren of Dash zijn werk goed heeft gedaan. Ik had zelf Dash kunnen zijn.
En elke keer sta ik weer versteld van de hoeveelheid informatie die bibliotheken en archieven met elkaar bewaren. In het boek over de tulpengekte wordt onder ander de Stadsbibliotheek Haarlem nog een keer bedankt.
Dat machtige gevoel om zoveel bronnen bij elkaar te hebben was mij de reden om ooit te kiezen voor bibliotheekwerk. Met dank aan Boudewijn Büch die in zijn programma's de meest bizarre bibliotheken en archieven uitploos. En overigens dank voor de scholen die mij afwezen (fotoschool en de etalageopleiding).
Helaas moeten bibliotheken steeds rationeler collectioneren. Ik snap dat heel goed, er zullen ook heel veel mensen blij mee zijn. Maar een paar weken geleden stuitte ik op iemand die trots verkondigde het irrationele collectiebeleid aan te hangen.
Die aanhanger van het irrationele collectiebeleid was Willem Jaap Zwart, de voorzitter van de CD-uitleen in Enschede. We hebben met de Overijsselse bibliotheken een deal gesloten met deze club. We zijn een afkoopbedrag overeengekomen waardoor we kunen regelen dat alle cd's en lp's van deze club (ruim 60.000) gratis geleend kunnen gaan worden door Overijsselse klanten.
Voor de gelegenheid was ik mijn oude platencollectie nog maar eens doorgelopen. Het blijkt dat wat toen mode was, nu al niet meer of zeer slecht te krijgen is. Een specifiek plaat van Tom Waits, Johnny Guitar Watson, de Pixies of het obscure Dockumer Lokaeltsje (nee, niet het nummer maar het bandje), ze zijn bijna allemaal nog maar op één plek te krijgen in Overijssel: de CD-uitleen in Enschede. Illegaal downloaden kan op onderdelen maar geeft geen dekkend beeld.
Het is hartstikke goed dat bibliotheken rationeel collectioneren. Dat betekent belastingcenten worden gestoken in materialen die mensen graag willen gebruiken. Maar diep in mijn hart ben ik even blij met al die gekke instellingen die het irrationele collectiebeleid propageren.
Zo, nu op zoek naar de dagboeken van Kapitein Cook. En inderdaad, ik kom uit de het Stadsarchief en Atheneaumbibliotheek. Ook zo'n instelling met irrationeel collectiebeleid. Koesteren die instellingen!