zaterdag 29 september 2012

Kees Schafrat, handelaar in boeken en...


Ik loop nu een tijdje mee in het Hengelose. Het leuke van mijn baan is dat je telkens nieuwe kleurrijke mensen ontmoet. Eén van die mensen is Kees Schafrat. Vanochtend stond - terecht - een groot artikel over hem in de Tubantia. Kees is directeur van Boekhandel Broekhuis in Hengelo. Met daarnaast vestigingen in ook niet onaardige plaatsen in Twente.

Kees is niet alleen directeur maar ook eigenaar. Hij heeft de stap aangedurfd om de boekhandel over te nemen. Geen geringe stap als je weet dat er elke week in Nederland wel een boekhandel verdwijnt. En Kees heeft de afgelopen jaren ook vervelende maatregelen moeten nemen in zijn boekhandels om financieel gezond te blijven.

Bij mijn eerste kennismaking legde Kees mij uit dat een goede boekenlezer ook  houdt van een goede krant en een goed glas wijn. Daar kon ik hem wel gelijk in geven. Hoewel ik er zelf nog wel achteraan dacht dat de goede sigaren nog misten. En dus verkoopt hij niet alleen boeken maar ook wijn.

Ook heeft hij een aaridge visie op zijn digitale verkoop en hoe hij zich positioneert ten opzichte van Bol.com. Toch een beetje David tegen Goliath. Hij verbindt zijn digitale verkoop aan goede doelen. En dus werken we binnenkort samen aan een actie voor Serious Request.

Kees is ook een begenadigd verteller. Hij heeft mij wel eens uitgelegd hoe je boeken verkoopt. Ik zal u de truc niet vertellen. Maar het is geen gekke tip om Kees eens uit te nodigen voor een training in de bibliotheek.

Iemand die met visie en met lef in de boekhandelsbranche stapt en het ook aandurft om zelf financieel risico te dragen. Iemand om te koesteren in je culturele omgeving en om er met respect naar te kijken en vooral om veel van te leren. Niet gek dus dat hij vorig jaar gekozen werd als meest innovatieve boekhandelaar en hele ogen gooide in de verkiezing van beste boekhandel van Nederland.

Slaan wij de bladzijde van dit boek weer om en trekken ondertussen een fles wijn open. Op Kees!

Wie het hele artikel wil lezen, kan hier klikken.

zondag 23 september 2012

Dectie

Variatie - Tekst

Dectie

ze zggeen
dat het neit utimakat
of je de ltteers in een wrood
op de geode ptaals zet
als je de ersete ltteer maar aan het bgien
en de ltaatse aan het enid shcijfrt
spant ireedeen wat er saatt
woraam o woaram w
eet die sekkul van nreldedans dat neit
met dat sfufe ktole dectie
dan hlaade ik mesihcsin ook enes een ngeen
in ptlaas van een dire of een tewe

Hans Hagen
Uit: Hoe angst klinkt

Foto: Spinster

maandag 17 september 2012

Sanne Wallis de Vries over de bibliotheek


Sanne Wallis de Vries maakt een filmpje over de bibliotheek. Ik ken haar vooral in de rol van allerlei ironische typetjes waarvan de koningin misshcien wel de bekendste is. Ik was dan ook benieuwd of we hier met ironie of met werkelijkheid te maken hadden. Dat laatste dus. Het project Dat doet de Bieb heeft een YouTubekanaal geopend met daarin filmpjes van bekende Nederlanders. Leuk om even door te grasduinen en handig om te hebben voor presentaties voor verschillende doelgroepen.

dinsdag 11 september 2012

Stemadvies?

Librarian tattoo
Nog precies anderhalve maand mag ik mij de Beste Bibliothecaris van Nederland noemen. Maar nu al rammelen mijn opvolgers op de deur en schreeuwen om aandacht. En het leuke is: u mag zelf kiezen wie die opvolger moet worden. Er zijn drie kandidaten: twee vrouwen en één man. En elk van hen ken ik op eigen wijze. Ik neem ze even met u door.

Corrie Folkersma
Van de drie kandidaten ken ik Corrie denk ik het langst en zeker het best. Lange tijd een collega van mij bij de OBD en eigenlijk nog steeds in het Overijssels netwerk. Corrie die met een ontembare energie prachtige dingen deed in Hasselt en Zwartsluis. De vrouw die het eerste Kulturhus opende maar vooral ook heel veel mensen in actie kreeg. En wat weinig mensen weten: Corrie is één van de eerste mensen die mij ooit weer trompet liet spelen in de molen in Hasselt.

Voor Corrie is de nominatie als Beste Bibliothecaris wel een soort oeuvreprijs en dat zou eigenlijk helemaal niet zo gek zijn.

In deze video stelt Corrie zich voor.

Theo Peeters
Dat van die oevreprijs geldt eigenlijk ook wel een beetje voor Theo Peeters. Ik ken Theo minstens even lang als Corrie. In de jaren '90 nodigde Theo mij af en toe uit om een lezing te komen houden in Oosterhout over internet. Later kwam ik hem tegen bij landelijke bijeenkomsten. Theo weet altijd zijn punt te maken maar tegelijkertijd ook altijd de sfeer goed te houden. Theo is gewoon een hele geschikte gast. Een betere omschrijving heb ik niet.

Theo is geen digitale nerd maar hij heeft ook nog geen enkele ontwikkeling overgeslagen. En sinds zijn nominatie heeft hij ook het Twittermedium ontdekt. En zo zie je maar waar een nominatie goed voor kan zijn.

In deze video stelt Theo zich voor

Esther Valent
De laatste kandidaat is Esther Valent. Ik ken Esther alleen van Twitter en internet. Want van alledrie de kandidaten is zij veruit de meest digitale. Sterker nog: wij hebben elkaar nog nooit in real life ontmoet. En toch heb ik het gevoel dat ik haar ken. Zo werkt dat dus in de digitale wereld.

Esther heeft een grote passie voor de inlichtingenfunctie in de bibliotheek. En om eerlijk te zijn: daar vraagt ze terecht veel aandacht voor. Vooral als het gaat om digitale vraagafhandeling. Haar initiatief om mee te werken aan #durftevragen verdient eigenlijk professionele ondersteuning en eigenlijk  is het nogal beschamend dat de branche dit initiatief als geheel nog niet professioneel ondersteunt.

En tot slot: in deze video stelt Esther zich voor.

Stemadvies
Tja, en daar sta je dan. Met de stembutton onder je muis. Want wie moet je kiezen? Ik denk dat er ook dit jaar weer een mooie mix van kandidaten is. Er zijn goede redenen om te kiezen voor Corrie, goede redenen om te kiezen voor Theo en goede redenen om te kiezen voor Esther. Ik ga mijn keus maken maar heb het er verdraaid moeilijk mee. Volgend jaar graag een stemwijzer zou ik zeggen.

Stemmen kan op deze pagina.

Foto: Jazzmodeus

zaterdag 1 september 2012

Bekoorlijk

990/1000 [set chair]

Bekoorlijk

tenminste voor mij
is te zien hoe of iemand struikelt
zich vergist na hard hollen de
tram mist of iets anders
misschien om dat syncopen eigenlijk
lege plekken zijn tussen de maat
en wat er op straat gebeurt

een soort van onhandig gescharrel
dat de melodie vacant laat
dat die melodie dus wel vaststaat
maar even niet nu

J. Bernlef
Uit: Achter de rug

Foto: Shovelling Son