Franck... en vrij

Franck en vrij

Ik ben Franck,
en vrij
Ooit stond hier mijn bakkerij
Maar die is er nu niet meer.

Ik loop krom en ik ben oud.
En ook mijn oude plek
is een bouwval
met een hek.

Nee, eens,
toen hier ‘s nachts
mijn brood nog werd gebakken.
Mijn dorp nog de wereld was.
En de rest gewoon ver weg.
Toen was dit het middelpunt.

In de stilte van de nacht
Werkte ik aan mijn rijk
En als het licht werd
Was alles weer voorbij.

Ik ben Franck
En vrij.