Mijn grasland is mijn land niet meer...
Mijn eigen land.
Zo heerlijk groen.
Niks aan de hand.
Niks meer aan doen.
Maar toen zag ik een kleine steel.
Er verscheen een gele bloem.
Ik dacht nog: dat zijn er niet te veel.
Daar valt wat aan te doen.
Toen twee, toen drie en toen wel vier.
Toen zes en toen wel tien.
Het groeide als een tierelier.
Ik hield het tellen voor gezien.
Waar was mijn gras?
Waar was mijn land?
Het zijn er veel te veel
Weg met die tsunami,
Van donkergroen en geel.
Nog even maar, dan houdt het op
En begint alles weer van voor af aan.
De gele bloem wordt witte knop.
En mijn grasland gaat er aan.
Mijn grasland is mijn land niet meer
Het zijn er veel te veel
En dus kan ik mij ergeren
In de kleuren groen en geel.
Een kindergedichtje met een dubbele bodem. Ik vertelde tegen Marieke, mijn tweede dochter, dat ik met deze foto's en het gedichtje bezig was. U kent haar nog wel van het achteruit praten. En ik vroeg Marieke of het ook niet wat voor haar was. Zij kwam met onderstaande gedichtje.
Paardebloemen
Niets is rustgevender dan paardebloemen
Zo onschuldig en geel
En het zijn er ook veel.
Alsof ze je gedachten opvangen.
De pluisjes strelen zachtjes je wangen.
En je zorgen of verdriet zo groot,
of wordt er met je gekloot.
Je kunt het ze vertellen
en tegen ze fluisteren
Ze zullen luisteren.
En nooit vertellen ze het door.
Nou weet je het.
Daar zijn paardebloemen dus voor.
Marieke
Niets is rustgevender dan paardebloemen
Zo onschuldig en geel
En het zijn er ook veel.
Alsof ze je gedachten opvangen.
De pluisjes strelen zachtjes je wangen.
En je zorgen of verdriet zo groot,
of wordt er met je gekloot.
Je kunt het ze vertellen
en tegen ze fluisteren
Ze zullen luisteren.
En nooit vertellen ze het door.
Nou weet je het.
Daar zijn paardebloemen dus voor.
Marieke
9 opmerkingen:
Wat een prachtig gedicht van je dochter1
@Caroline: ze glom helemaal toen ik je complimenten doorgaf!
De combi is prachtig! Je fotoset vind ik ook bijzonder goed geslaagd.
Ben je er vanmorgen op uit geweest? Mooi!
@essen2punt0: dankjewel. Eh nee, dit was niet vanochtend en dus nog met de oude.
Wat gaat de nieuwe dan wel niet opleveren! :)
Een mooi gedicht van je dochter Mark. Trouwens, ook mooie foto's, erg sfeervol.
@essen2pun0: gewoon rustige afwachten, die gaan ook wel voorbij komen.
@biebblogger: dank voor de complimenten. Ik zal ze overbrengen aan Marieke. Die zal zeer vereerd zijn.
Mooie foto's én mooie gedichten!
@Bas: leuk dat je weer voorbij komt. Dank voor je complimenten.
Een reactie posten