Deze maand is maar een rare maand. Een meivakantie die alles plat legt, overal feestdagen die de overige weken ook nog eens in stukken knipt. En het werk? Dat gaat gewoon door. En dus propt iedereen alle afspraken gewoon in de resterende dagen. Dus ik heb mevrouw D. maandagochtend gegroet en gezegd dat we elkaar vrijdagochtend wel weer zien. Maar ach, dat geren gaat ook altijd wel weer voorbij want het barst deze maand van de vrije dagen. En als het druk is moet je af en toe weer even denken aan al die andere leuke momenten. Zoals bovenstaande. Afgelopen zaterdag dobberden we nog met een motorsloepje in de wateren rond Vollenhove. En Eva-Lotta onze jongste dochter snapte heel goed wat het betekent om op de juiste momenten je rust te pakken.
Let vooral op dat achteloze beentje dat buiten boord wordt gegooid.
Mocht u mijn gezinsleden wel zien, zeg dan even dat ik aan ze denk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten