Kyteman. De ontdekking van 2009 met zijn CD the Hermit Sessions. Sindsdien een held voor mij. En nu weer terug samen met Eric Vloeimans. Nu als Kytecrash.
Vrijdagavond was ik bij de premiere in Burgerweeshuis in Deventer. Veel technischer en minder rauw dan voorheen. Maar met evenveel passie!
Omdat er altijd helden moeten blijven. Enjoy!
5 opmerkingen:
Ik las de recentie vanmorgen in de krant en had al zo'n vermoeden dat je erbij was ;~). Het overtreft nog niet het nummer 'Sorry' met het carillon van de Dom in Utrecht. Dat bezorgt me iedere keer nog kippenvel. Ik hou wel van dat rauwe.
Oeps, recentie=recensie.
@hendrika: Ja, ik hou ook erg van dat rauwe. Soms moet passie rauw zijn. Soms moet passie teder zijn. En het liefst allebei.
voor mij is Kyteman met 'sorry' voor altijd verbonden aan de crematie van een veel te jong overleden zwager van een goede vriendin. Die na de strijd tegen leverkanker te moeten hebben opgegeven toch nog zich verontschuldigde dat hij dood ging en hen achter liet. Mooi maar ook intens droef.
In dit nummer zit wel een lekkere drive.
Slik
Een reactie posten