maandag 25 februari 2019

Lochal Tilburg: een driedubbele investering in Tilburg


Er is al veel over geschreven over de Lochal in Tilburg. Het NRC noemde het het Centre Pompidou van Tilburg. Het Brabants Dagblad noemde het een bieb die bij een werelstad past. De Volkskrant noemt het met de woorden van Francine Houben 'een kathedraal van deze tijd' en gaf de plek de maximale score van vijf sterren.

Meestal vind ik journalisten wat aan de negatieve kant. Vaak zijn ze uit op wat slecht of mis gaat. Hoe zat dat nu dan? Ze waren zó positief dat ik er haast achterdochtig van werd. Hoog tijd om zelf op onderzoek uit te gaan. En om de de conclusie maar vast weg te geven: de werkelijkheid was nog beter dan de juichende recensies! Er zijn alleen nog geen superlatieven uitgevonden om het te beschrijven. Elke recensie zal daardoor niet het hele beeld raken van datgene wat dit pand te weeg zal gaan brengen in deze stad.


En waar te beginnen met beschrijven? Is dat bij hoe fantastisch dit industrieel erfgoed is omgebouwd: een oude werkplaats van locomotieven dat als constructie grotendeels is blijven staan? Of moeten we beginnen over alle 'labs'  - de kleine ruimtes waarin allerlei programma's gedaan kunnen worden? Of moeten we het hebben over de megaleestafel op een treinonderstel? Of moeten we het hebben over het trappenlandschap dat dit pand vormt? Of over de driehonderd werkplekken die erin zitten? Of wellicht toch gewoon over de collectie die nog steeds in ruime mate voor handen is?

In deze tekst komt u al verschillende foto's tegen maar helemaal onderaan krijgt u een fotogalerie met dertig foto's van het pand. Misschien dat die wel meer kunnen zeggen dan ik zo snel bij elkaar kan verzinnen.


Labs en Stemmingmakerij
Een onderdeel dat wellicht wat meer aandacht verdiend zijn de labs en de stemmingmakerij. Dwars door het pand zitten allerlei kleine ruimtes die met name als 'futurelab', 'digilab', 'foodlab' en 'gamelab'. Het zijn kleine ruimtes waar van alles geprogrammeerd kan worden en waar telkens een medewerker van de bibliotheek voor verantwoordelijk is.  Men is dus eigenaar van een 'eigen winkeltje' en dat lijkt mij een prachtig concept. Ik zou gelijk zin hebben om zo'n lab te mogen doen.

Een iets grotere ruimte is de Stemmingmakerij. Een ruimte in een soort lagerhuis opstelling die heel geschikt is voor allerlei lezingen en dialoogsessies. De echt grote theaterzaal,  met ik schat snel zo'n 125 zitplaatsen, zit binnen de ruimte van Seats2Meet dat naast de bibliotheek ook partner is in het pand. Ik ben wel benieuwd hoe die samenwerking zich tussen deze twee organisaties zich nog verder gaat ontwikkelen.


Horeca
Horeca heeft de bibliotheek in eigen beheer opgezet in een mooie ruimte die door een transparante stoffenafscheiding voldoende bij de bibliotheek blijft horen terwijl ook helder is dat dit de horeca is. Het feit dat het in eigen beheer wordt gedaan is wel bijzonder. Meeste bibliotheken kiezen voor een exploitant maar ik denk dat het op deze locatie eigenlijk wel goed kan: de omvang is groot genoeg en de organisatie is ook ondernemend genoeg om ermee om te gaan.


Pand met potentie
Wat mij verder opviel is dat het pand niet 'af' is en dat bedoel ik niet oneerbiedig.Wat ik ermee bedoel is dat je kunt zien dat het pand voor de komende tien tot vijftien jaar nog allerlei mogelijkheden biedt om verder te ontwikkelen. Het is geen pand waar geen enkele ruimte meer in zit. Zeker niet. Daarmee wordt de Lochal geen kant-en-klaar-concept maar veel meer een prachtig pand met potentie. En daarmee past het pand denk ik ook heel goed bij deze tijd. Deze tijd vraagt niet meer om panden die kant-en-klaar zijn. We zijn een samenleving geworden van allianties en netwerken waarbij we in steeds wisselende samenstellingen acteren. Ik denk dat de Lochal  die beweging prima neerzet.


Bibliotheken als ontwikkelingsmagneet
Twaalf jaar geleden opende de OBA haar deuren op het Oosterdokseiland. Dat  was toen een plek die niemand kende. De bibliotheek vertrok uit de binnenstad en ging naar een ontwikkelingslocatie. De stap die de OBA zette heeft lokale bestuurders de ogen doen openen wat de potentie is van bibliotheken als het gaat om herontwikkeling en revitalisering van binnensteden. Arnhem volgde, Leeuwarden is er een voorbeeld van en nog recenter Deventer. Ook Tilburg heeft dat gezien. De bibliotheek als ontwikkelingsmagneet voor een heel gebied.

Driedubbele investering in de stad
De investering in de Lochal bedroeg een kleine 30 miljoen. Ja, een heel bedrag en nagenoeg binnen budget gebouwd. Kom er nog eens om. Voor die kleine 30 miljoen hebben de Tilburgers er 1) een nationale landmark bij, 2) een ontwikkelingsmagneet voor de Spoorzone én 3) ook nog een nieuwe bibliotheek! Dit is een investering die driedubbel gaat renderen.

Ter vergelijking, de teller voor het Tilburgse stadhuis staat inmiddels op 120 miljoen. En niet zeker is, of het niet verder oploopt.Waar denkt u dat de burgers het meeste profijt van gaan hebben?

Precies, dat denk ik ook.

Complimenten aan iedereen van Bibliotheek Midden-Brabant en felicitaties aan alle Tilburgers met deze driedubbele investering in de stad!

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Waar is de fotogalerij die onder het artikel zou staan? Ben benieuwd ��

Mark Deckers zei

@anoniem. Verrek. ik ga er achter aan.... Leek te werken.

Mark Deckers zei

@anoniem: en gerepareerd!