woensdag 20 februari 2019

De generaal van de kleine bibliotheken: Theo Peeters


Vandaag neemt Theo Peeters afscheid van het bibliotheekwerk. Lange tijd directeur geweest van de bibliotheek in Oosterhout en later directeur van het opgeschaalde Theek 5. Maar nog altijd met Oosterhout als centrum.

Het was 1997 denk ik. Ik had net een jonge dochter en Theo vroeg me of ik niet een verhaal wilde komen vertellen in Oosterhout over internet... Ja, beste mensen, daar kon je toen nog lezingen over houden. Dus toog ik op een vrije dag samen met mijn hele jonge dochter van enkele maanden oud naar Oosterhout. Ik hield een lezing met - en nu rolt u onder de bank van het lachen - overheadsheets. Beamers bestonden nog niet. Een zaal met bijna 100 man hing ademloos aan mijn lippen terwijl ik overheadsheets liet zien van de pagina's van het Witte Huis en ik vermoed van AltaVista, hoewel ik niet zeker weet of dat toen al bestond. Google en Facebook waren in de verste verte nog niet te bekennen. Mijn dochter kroop ondertussen tussen de kasten onder toeziend oog van een collega van Theo.

En hoewel we ver uit elkaar woonden, lag je op professioneel gebied heel dicht bij elkaar.  Allebei vooruit willen met bibliotheken en kansen zien. Dat maakte hem ook tot een aimabel bestuurslid voor veel bibliotheekgremia. Samen strijden in de bezuinigingen om vestigingen overeind te houden. Met elkaar onderzoeken wat de betekenis nou was van al die digitale ontwikkelingen Samen onderzoekn of die rotte bibliotheekboetes niet konden verdwijnen (ja, dat kunnen ze beste mensen). En een liefhebber van literatuur, hoewel onze smaken wel verschillen.. En ook wist hij altijd binnen vier zinnen het gesprek altijd op voetbal te brengen of wielrennen. Ik had daar iets minder mee maar ik genoot van zijn verhalen.

Ik zal Theo gaan missen. Onze samenwerking - ook al niet heel intensief - gaat wel een heel eind terug. Ik zal hem begin jaren '90 van de vorige eeuw ergens voor het eerst ontmoet hebben. Ik als broekie van begin twintig bij het bureau van de WSF-bibliotheken, Theo toen actief binnen het netwerk van kleinere bibliotheken: het LDO (Landelijk Directie Overleg),  een overleg voor bibliotheken die niet mee mochten doen aan het DOS (dat was Directie-Overleg Stedelijke bibliotheken). Theo was voor mij de aanstekelijke generaal van de kleine bibliotheken. Volgens mij lag de grens bij 80.000 inwoners om bij de 'groten' te horen. Theo trok zich van alle grenzen niets aan. Groot of klein deerde hem volgens mij niet zoveel. Net zoals het hem niet deerde of je wel of niet een directeur was. Hij was ook gewoon geïnteresseerd in mijn verhalen als jong broekie.

De afgelopen jaren is in Nederland de opleiding 'Community librarian' gestart. Volgens mij had die opleiding ook de Theo-Peeters-opleiding kunnen heten. Want als er iemand was die al jaren als community librarian aan het werk was, precies, dan was dat Theo.

Ik probeer mij voor te stellen dat hij met pensioen gaat. Hoe ziet dat eruit? Het beeld dat opdoemt is dat van een man op een fiets die ondertussen een boek leest en tegelijkertijd met zijn buurman nog over voetbal praat.

Theo bedankt!

3 opmerkingen:

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.