In zijn studie doet hij onderzoek op het Smithonion Institute, er zijn ontploffingen. Het instituut is er niet blij mee maar deze jongen weet dat hij de kracht in zijn hoofd heeft zitten om rakketten te bouwen. Hij legt zijn ervaringen vast in een boek. Het verhaal gaat over Robert Goddard. Hij sterft in de Tweede Wereldoorlog aan kanker. Nu wordt hij gezien als de grondlegger van de ruimtevaarttechniek. Hij is niet op de maan geweest maar heeft er nadrukkelijk de aanzet voor gegeven. Zijn kracht zat in die droom.
Dromen betekent vaak dingen doen waarvan anderen vinden dat het niet kan. Heel veel is al bedacht maar veel is niet uitgevoerd. Het doel is om te combineren wat ooit al bedacht is.
Zijn vraag aan de zaal is, wie er dit jaar is vrreemd gegaan? Het antwoord laat zich raden.... Gaan we wel vreemd met onze organisatie? Zoeken we wel eens bedrijven op buiten ons eigen kader? Buiten ons eigen kader kijken, levert ons nieuwe oplossingen op.Wie binnen zijn kader blijft, krijgt ook oplossingen van binnen het eigen kader.
Rob haalt het voorbeeld aan van de Solar Bottle, zie ook het filmpje. Er is geen dure oplossing nodig om iedereen licht te geven in krottenwijken. Als je de omgeving niet kunt veranderen, moet je de oplossing aanpassen aan de omgeving.
Hij staat stil bij de dominante denklogica. Die dominante denklogica staat andere oplossingen in de weg en krijgen we telkens weer dezelde oplossingen. Hij noemt als voorbeeld LittelMissMatched een plek waar alleen sokken worden verkocht die nooit een gelijk paar vormen. Denk er maar eens over na: wat zijn voor bibliotheken onze dominante denkpatronen? Denken in regels, denken in openingstijden, denken in beperkt budget en businessplannen.
Maar uit die patronen stappen is dus lastig. Maar een simpele methode is dus om bij een probleem op zoek te gaan bij andere branches en welke oplossingen zij verzonnen hebben. Stop daar eens wat tijd in. Lijkt me goed toepasbaar maar hoeveel mensen doen dit?
Grappig, Rob Adams, laat een paar voorbeelden die ik al ooit gezien had voorbij komen, bijvoorbeeld de Tesco in Zuid-Korea.
Er zit weinig genialiteit in een kudde schapen die naar de slachtbank loopt. Denk er maar eens over na.
Worden het de schapen of die kleine jongen uit de kersenboom? Ik weet wel wat ik zou kiezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten