Het gaat hard op AI-gebied

In oktober vorig jaar, nu zo'n vijf maanden geleden, schreef ik een zevenpuntenplan voor AI in bibliotheken. Ik had wat rondgekeken, eens wat op een rij gezet en maar eens een voorzet gemaakt. Die zeven punten vindt u hierboven nog eens terug en via deze link is het nog terug te lezen. Ik had niet de illusie volledig te zijn. Ik volg het graag maar ik ben geen expert. 

Het is wel grappig, want vijf maanden later is op veel punten van dit plan - zonder echte regie - toch veel voortgang te melden. En dat kan ik nog best wat vergeten zijn. Zullen we eens wat mooie voorbeelden langslopen? Trekken we aan het eind samen nog een paar conclusies voor het vervolg.

AI-inspiratiegids

Voor wie wil beginnen met AI is de AI-inspiratiegids een prachtig boekwerkje. Het is hier te vinden en te downloaden. Het geeft tal van tips voor bibliotheken van workshops die al gehouden zijn en wat de

ervaringen waren. Dat is zelfs veel breder dan mijn punt 5: organiseer cursussen ChatGPT. Die vink ik maar af dus. Er komen cursussen 'Maak smartlappen met AI', schrijfworkshops met AI of een cursus Deepfake. Ook bevat het een aardig lijstje met sprekers die je zou kunnen benaderen als je eens een lezing zou willen organiseren. 

De inspiratiegids is ontwikkeld vanuit het programma Digitaal Burgerschap. Dit programma stimuleert en ondersteunt bibliotheken bij het integreren van digitaal burgerschap in hun beleid en activiteiten. In het programmateam zitten vertegenwoordigers van POI’s, bibliotheken en de KB. 

En hou dat programmateam nog even vast. Ik vermoed dat we nog een punt kunnen afvinken van het zevenpuntenplan.

Sectoradvies voor een  AI-normenkader

Hoe pas je AI toe? Hoe ver mag je gaan? En waar moet je oppassen? We moeten met elkaar afspreken hoe we verantwoord omgaan met AI In december 2023 verscheen hierover een advies. Het werd geschreven door Michel de Gruijter (KB) en Niels Boogaard (NBD|Biblion/Bookarang). Ze deden onderzoek, samen met een groep experts uit de bibliotheekwereld, om te kijken wat nodig is om tot een goed normenkader te komen. De uitkomst is een roadmap. Die ziet er zo uit.

Zij deden het onderzoek aan de hand van de zeven AI-principes die de KB een paar jaar geleden heeft geformuleerd: Robuust, Transparant, Onpartijdig, Onder toezicht, Inclusief, Privacy en Toegankelijkheid. Vanuit deze principes zou dat kader tot stand moeten komen. 

De roadmap is wellicht niet echt geschikt voor afzonderlijke bibliotheken maar is zeker als sector of als groep van bibliotheken die samen digitalseert goed bruikbaar. Het laat vooral zien dat je moet nadenken over hoe je AI gaat integreren in systemen vóórdat je dat daadwerkelijk doet. Het is dus eigenlijk een startpunt voor punt zeven van mijn simpele zevenpuntenplan. Vink.

Het rapport over het normenkader en de roadmap kun je hier vinden.

Niet de familie Chabot maar de familie Chatbot

Op BNetwerk verscheen afgelopen een bijzonder aardig artikel over de Bibliotheek Midden-Brabant en in het bijzonder vakcollega Joep van der Weide. Joep is één van de voorlopers op het gebied van AI en het leuk om te lezen hoe men bij Midden-Brabant vormgeeft aan het thema AI. 

Joep legt in het interview uit dat er soms nog wel wat weerstand is tegen het gebruik van AI en dat je dus soms 'camouflageactiviteiten' organiseert. Je past AI dan in, in een bestand programma, bijvoorbeeld bij een schrijfworkshop. Meestal levert dat hele leuke reacties op. 

Ook gaat Midden-Brabant aan de slag met de familie Chatbot... nee, niet de familie Chabot. Even opletten. In het artikel zegt Joep daarover:

"De familie Chabot schrijft dit jaar samen het boekenweekgeschenk. Dus het leek ons leuk om onze bezoekers tijdens de Boekenweek kennis te laten maken met de familie Chatbot. In een aantal vestigingen gaan we met bezoekers en AI samen een nieuw boekenweekgeschenk schrijven. We zetten vooraf flipovers neer met enkele vragen. Bijvoorbeeld over waar het verhaal zich moet afspelen. Bezoekers kunnen dan hun mening alvast geven. En daarna organiseren we workshops waarin we met die suggesties aan de slag gaan, samen met de bezoekers en AI. Dus daar komt een heel nieuwe verhalenbundel uit.”

Waar het artikel precies vandaan komt, staat er niet bij. Maar ik heb een bruin vermoeden dat, jawel, het landelijk programmateam Digitaal Burgerschap erachter zit. U hebt al door dat ik punt één van het zevenpuntenplan - een landelijk projectteam - ook wel kan afvinken. Ook landelijke projectteam is er dus al. Een beetje vermomd ,misschien maar toch.

AI-cursus

En passant, haalt Joep in het interview ook nog een gratis cursus over AI aan. Het is de 'Nationale AI-cursus'. Ik heb er een stuk van gedaan en het is een makkelijke en informatieve serie. Heel laagdrempelig en vooral gericht op bewustwording. De site kent een flink aantal andere lezingen over AI. Ik heb geprobeerd het initiatief van deze cursussen wat te achterhalen maar ik snapte na het lezen van de informatie toch nog niet helemaal hoe het zat. Maar een leuk en bruikbaar initiatief.  

Laat ik het een mooie aanzet voor punt drie van het zevenpuntenplan noemen. Vink!

AI-dag

Op 23 januari werd een landelijke AI-dag gehouden voor bibliotheekmedewerkers en annex. Zo'n 160 collega's namen er aan deel. Ik was er graag bij geweest. 

foto: BNetwerk

Op BNetwerk staat gelukkig een vrij uitgebreid verslag.  Het was een programma waar ook veel voorbeelden uit andere sectoren werd gedeeld zoals bij de politie, het onderwijs, de kunst of zelfs bij de stadsdichter. Op zo'n dag werk je aan bewustwording maar stimuleer je ook lokale, provinciale of landelijke experimenten. Ik vermoed dat we dit soort bijeenkomsten nog wel vaker gaan zien. 

Vakblad wordt geschreven door AI

Misschien wel het leukste voorbeeld heb ik bewaard voor het laatst. Bibliotheekblad - dat moedig meegaat in de digitale ontwikkelingen - heeft zijn eerste artikel door ChatGPT laten schrijven. En wel een artikel dat gaat over AI in de bibliotheeksector. U kunt het artikel zelf - en openbaar - lezen op deze plek. 

Op de vraag hoe AI het bibliotheekwerk de komende tien jaar zal veranderen, geeft ChatGPT het volgende antwoord:

'Digitale Inclusiviteit: bibliotheken zullen zich inzetten om digitale inclusiviteit te waarborgen door toegang tot AI-technologieën te bieden voor alle gemeenschapsleden. Dit kan worden bereikt door bijvoorbeeld gratis AI-workshops, toegankelijke interfaces en de beschikbaarheid van door AI-ondersteunde hulpmiddelen voor mensen met verschillende behoeften.

Uitgebreide Collecties: AI zal bibliotheken helpen bij het voorspellen van opkomende trends en het aanvullen van collecties op basis van de actuele behoeften en interesses van de gemeenschap. Hierdoor zullen bibliotheken meer diversiteit kunnen bieden in hun aanbod, zowel fysiek als digitaal.

Versterkte Leeromgevingen: bibliotheken zullen fungeren als dynamische leeromgevingen, waar AI wordt gebruikt om educatieve programma’s te personaliseren, interactieve leersessies te organiseren en gebruikers te ondersteunen bij hun levenslang leren-trajecten.

Community-driven evenementen: AI zal worden gebruikt om community-engagement te stimuleren door evenementen te organiseren op basis van de interesses van de lokale bevolking. Van leesclubs tot interactieve tentoonstellingen, bibliotheken zullen fungeren als hubs voor sociale interactie en culturele uitwisseling.

Evolutie van de rol van Bibliothecarissen: bibliothecarissen zullen zich meer richten op het faciliteren van menselijke interacties, het aanbieden van gespecialiseerde ondersteuning en het begeleiden van bezoekers bij het gebruik van geavanceerde technologieën. Hun rol zal evolueren naar die van curatoren en facilitators van kennis.

Sommige punten zou ik misschien zelf misschien nog wat scherper formuleren of net anders maar ik geef toe dat ChatGPT nooit om een mening verlegen zit en altijd snel informatie structureert en hier een lijn uit weet te halen. 

Conclusies? Dat zijn er wel een paar 

Nou, ik bracht dus maar gewoon een paar zaken bij elkaar die u zelf ook gewoon op internet had kunnen vinden. Maar graag gedaan hoor. Maar welke conclusies trekken we? Nou, dat zijn er wel een paar. 

Conclusie 1: Het gaat best hard met dat zevenpuntenplan

Nog maar vijf maanden geleden schreef ik voor de vuist weg een zevenpuntenplan. Nu vijf maanden later kan ik op bovenstaande kaart bij bijna alle punten wel iets invullen. Met andere woorden: de sector is volop in beweging. Er wordt veel aandacht besteed aan hoe je AI in je programmering kunt inbrengen. Er is nog niet zoveel aandacht voor AI kan worden ingezet in het bibliotheekwerk zelf, hetzij fysiek, hetzij in digitale infrastructuur. Hoewel ik vermoed dat er meer gebeurt in die digitale infrastructuur dan vele zien. 

Conclusie 2: Doen we het samen of allemaal apart?

Er gebeurt op heel veel plekken 'iets'. Dat is mooi en dat is ook goed. Het is de snelste manier om te innoveren. En er is een landelijk programmateam Digitaal Burgerschap waar dit thema ook in goede handen is. In ieder geval voor alles wat met programmering in bibliotheken te maken heeft. Ik denk dat er een moment komt dat er wellicht landelijk iets meer regie mag komen. Maar dat brengt mij tot conclusie 3.

Conclusie 3: Een vraag, wordt een AI-punt de opvolger van het IDO?

De impact van AI op de samenleving kunnen we nog nauwelijks overzien. Maar wie door de oogharen heen kijkt, ziet dat AI wellicht dezelfde potentie tot technologische en maatschappelijke veranderingen heeft als internet zelf. We staan echt nog maar aan het allereerste begin. Weet u nog waar u was, een jaar nadat internet in uw leven kwam? En wat u toen wist van internet? 

En ik denk eerlijk gezegd dat AI straks op allerlei manieren geïntegreerd gaat worden in ons leven. En dat zal vaak met zegeningen zijn. Maar soms ook met een vloek. Krijgen we groepen die straks niet meekunnen met AI? Wie het weet mag het zeggen. Maar het zou mij niet verbazen. 

Conclusie 4: Lekker verder!

En dan ben ik weer terug bij conclusie 1: er gebeurt al veel. Soms nog klein, soms nog voorzichtig. Maar ga daar vooral mee door. Maak het groter en zoek nog meer uitdaging. En laten we het tempo en de omvang langzaam opvoeren. Mooi om te zien hoe de hele sector beweegt. 

Applaus voor jezelf dus!

Hoe een regeling 'van stenen' een regeling 'van kansen' werd : over de achterkant van een regeling

Afgelopen maandag werd in Eindhoven door staatssecretaris Uslu het subsidieloket geopend voor - hou u vast  de - '  Eenmalige specifieke uitkeringen lokale bibliotheekvoorzieningen 2023-2024' En daarmee start het Rijk met investeringen in lokaal bibliotheekwerk. Het gaat om een eerste ronde die tot 15 juni loopt. Van 15 november tot 15 december volgt een tweede ronde. In totaal komt er ruim € 50 miljoen eenmalig beschikbaar. Dit met de bedoeling om vanaf 2025 met een gewijzigde bibliotheekwet met een zorgplicht voor gemeenten en provincies ook nog eens structureel jaarlijks ruim € 50 miljoen beschikbaar te stellen. De eenmalige regeling is dus nog maar een opmaat naar een structurele. 

Nu mocht ik in het afgelopen jaar met regelmaat meedenken bij het ministerie over deze regeling. Het gaf mij een bijzonder inkijkje hoe beleid in Nederland tot stand komt en ik zag hoe deze regeling kantelde van een regeling 'van stenen' naar een regeling 'in kansen'. Ik neem u mee in de wereld achter de schermen.

Hoe ambtenaren van OCW in stilte alles voorbereidden met af en toe een knokpartij

Want hoe maak je eigenlijk zo'n regeling? Nou, daar zat een veel langere aanloop aan dan ik zelf dacht. Die aanloop blijkt namelijk te liggen bij de evaluatie van de bibliotheekwet in  2019. In 2015 is de wet ingevoerd. De wet is een stelselwet die drie overheidslagen aanmoedigt om zich in te zetten voor bibliotheekwerk. Een bevorderingstaak, geen zorgplicht. Bij de evaluatie in 2019 wordt geconstateerd dat in de afgelopen jaren het aantal vestigingen terugloopt en dat het aantal gemeenten dat geen volwaardige bibliotheekvoorziening heeft niet is verminderd. Dat heeft vooral te maken met snel teruglopende middelen voor bibliotheekwerk doordat de gemeenten krap bij kas zitten.  De stelselwet zelf werkt over het algemeen goed, maar niet op dit punt. Die conclusie wordt in 2020 bevestigd door het rapport van de Raad voor Cultuur, 'Een bibliotheek voor iedereen'.  Ook de Raad hekelt dat de bibliotheekwet niet heeft geleid tot een bibliotheek in elke gemeente en zij adviseert om de wet op dit punt aan te passen. 

Zeg Deckers, we leven in 2023, hoor ik u denken. Moeten we zo ver terug in geschiedenis? Eh ja, dat moet. En dat heeft te maken met de verkiezingen die daarna volgen. Die vinden plaats in maart 2021. 

In het verlengde van de evaluatie van de bibliotheekwet en in voorbereiding om de komende formatie na de verkiezingen werken de ambtenaren van OCW in de zomer en het najaar van 2020 in relatieve stilte de aan een zogenaamd 'fiche' dat gebruikt kan worden bij de formatie. Ambtenaren sorteren dus voor met hun beleid op de komende formatie. In dat najaar gaat er een paar keer een beleidsstuk heen en weer tussen het ministerie van OCW en het ministerie van Financiën. Daarbij stelt het ministerie van Financiën nog wel wat vragen bij de investeringen. Lekt het geld niet lokaal weg? Geen strooigeld! Kan de investering niet concreter? Hoeveel vestigingen worden het precies? Het ministerie van Financiën stelt behoorlijk wat voorwaarden. Maar de ambtenaren die dit dossier doen, weten behendig en geduldig langs alle opmerkingen te manoeuvreren. En, het 'fiche' haalt de eindstreep en mag mee richting de formatietafel. Voor de goede orde: de meeste plannen halen deze fase niet. Het tij zit mee en de ambtenaren zijn scherp.

Van formatie naar bibliotheekbrief, weer een knokpartij

De verkiezingen volgen en de formatie vraagt ongelofelijk veel tijd. Zoveel tijd dat de formatie pas in december 2021 wordt afgerond met het regeerakkoord. En jawel, daarin wordt een zinnetje opgenomen over bibliotheken bij de paragraaf voor een investering van € 170 miljoen voor cultuur. Die zin luidt dat gestreefd wordt naar een toekomstgerichte bibliotheekvoorziening in elke gemeente. Meer dan dat zinnetje is het niet. Maar op de achtergrond heeft het ministerie dan dus al een plan klaar liggen. Nou ja, klaar... Dat is een groot woord. Er moet namelijk opnieuw een robbertje gevochten worden. Dit keer niet met het ministerie van Financiën maar binnen het ministerie van OCW zelf. Die € 170 miljoen moet adequaat verdeeld worden over de verschillende posten.

Omdat de formatie van 2021 zo lang duurde, is de begroting van 2022 allang vastgesteld en is de eerstvolgende ronde dus eigenlijk de begroting van 2023. Met Prinsjesdag, en we zitten dan al in september 2022,  wordt dan ook helder hoeveel geld er de komende jaren echt naar bibliotheken gaat. Het wordt een oplopend bedrag van ongeveer € 60 miljoen. Wie kijkt naar de verdeling van de extra cultuurgelden, ziet dat bibliotheken eigenlijk wel de hoofdprijs in de wacht hebben gesleept. Hoewel het bedrag wat lager begint, eindigt het hoog, en structureel. Reken maar dat er met jaloerse ogen naar gekeken is door anderen. Ook nu weer geldt: het tij zit mee en de ambtenaren zijn scherp. 

Kort daarop, begin november 2022 volgt dan de Bibliotheekbrief waarin de plannen definitief ontvouwd worden: een tijdelijke regeling voor de korte termijn en een zorgplicht voor de lange termijn. En een oplopend en structureel bedrag van ruim € 50 miljoen naar een zorgplicht op lokaal niveau. 

Van bibliotheekbrief naar een regeling, en weer een knokpartij

Nu helder is wat er moet gebeuren op hoofdlijnen, moet de regeling ingevuld gaan worden. Het is inmiddels ver in het najaar 2022. Vooraf is al advies ingewonnen hoe die regeling juridisch het beste kan: het zou een specifieke uitkering moeten worden (SPUK). Het eerste geld moet in 2023 uitgegeven worden. De tijd gaat dringen. De ambtenaren starten een overleg met zo ongeveer alle betrokken partijen over hoe de tijdelijke regeling eruit moet zien.  De gemeenten zijn ervoor om het geld gewoon naar inwonertal over te maken. Maar dat kan niet want het 'fiche' dat is goedgekeurd door het ministerie van Financiën laat daar geen ruimte voor, het moet specifieker. De focus in de lobby de afgelopen jaren zat op het verdwijnen van vestigingen. De regeling moet dus koersen op dat probleem. Met andere woorden: nieuwe vestigingen of versterking van beperkte voorzieningen. Om die reden spreken partijen al snel over een regeling 'die over stenen' gaat. Een geluid dat hardnekkig zal blijken maar onterecht zal zijn. 

Het proces dat ik meemaakte was dat het ministerie van OCW probeert om met alle partijen de juiste beleidsruimte te vinden ten opzichte van de eerdere afspraak met het ministerie van Financiën. Dat vergt edel duw- en trekwerk. Anderen zouden zeggen een knokpartij... maar dat is het toch ook niet.  Het is meer met druk zoeken naar een gezamenlijke invulling. En dat duw- en trekwerk gaat zowel via de formele partijen als partijen die zich toch ook onuitgenodigd opdringen. Maar voor iedereen is, op zijn of haar niveau, aandacht. 

En door dat proces  verandert er nog wel wat. Zo is de regeling eerst nog bestemd voor een beperkt aantal gemeenten maar dat is op te rekken naar alle gemeenten als een bepaalde prioriteitsvolgorde wordt aangehouden op afstand en maatschappelijke opgaven. Naast nieuwe vestigingen komt er ook de mogelijkheid om een servicepunt te upgraden of om openingstijden te verruimen met betaald personeel. Zowel bij de verbetering van een beperkte voorziening als verruiming van openingstijden, gaat het niet om investeringen in gebouwen maar vooral om een investering in personeel. Een daar kantelt de regeling: de regeling wordt voor iedere gemeente en de regeling zal vooral investeringen vragen in personeel. En zo wordt de regeling 'van stenen' een regeling 'van mensen'.

Van een regeling op hoofdlijnen naar een regeling in detail 

Toch zijn we er dan nog niet. De laatste details volgen. Die gaan over  hoe ruim je mag omgaan met de middelen en dat het ook nodig is om niet alleen in vestigingen of openingsuren te investeren maar ook in programmering of verblijfsruimte. Er komt dus nog meer beleidsruimte. En de opzet wordt om de regeling eenvoudig te houden. Dus-i, die de regeling zal uitvoeren, maakt een model voor de aanvraag. In een paar bespreekrondes wordt dat voorstel teruggebracht tot de essentie. De kern: een voorstel van 500 woorden en een begroting. Ik heb gemeentemensen van hun stoel zien vallen, toen ze zagen hoe eenvoudig het was gemaakt. 'Was elke regeling maar zo', verzuchtte een lokale ambtenaar. 

De regeling is dan klaar. Wat er dan staat is dan een brede regeling die veel ruimte biedt maar die nog steeds focus geeft op een brede versterking van het bibliotheekstelsel.

Schetsontwerp nieuwe bibliotheek Rotterdam

Van een regeling naar kansen

De regeling wordt gepubliceerd en Provinciale OndersteuningsInstellingen (POI's) lijnen hun bibliotheken en gemeenten op met informatierondes en ondersteuning. Het bibliotheekstelsel is goed in dit soort processen. Het wordt samen een klus klaren. Dat hebben bibliotheken vaker gedaan. 

Ondertussen ontmoet ik de staatssecretaris zelf ook tijdens de netwerkdag van de Koninklijke Bibliotheek. De collega's van OCW zijn zo aardig me even voor te stelen. In het gesprekje dat daar volgt, gaat het onder andere over mijn ervaringen bij OCW en mijn weblog. En ze zegt: 'Dáár moet je eens over schrijven, dat weten niet veel mensen.' Waarvan akte.

Ondertussen heb ik ook zelf de regeling dan al een aantal keren mogen uitleggen En ik heb gezien hoe, als je de regeling goed uitgelegd krijgt, er plotseling bij  bibliotheekdirecteuren, ambtenaren en wethouders radertjes gaan draaien. Zelf zat ik bij een club van wethouders, die vooraf nog redelijk voorzichtig was, en wilde zien of ze wellicht in een tweede ronde mee wilde doen. Na afloop van het gesprek was de opinie om toch even vaart te maken en mee te doen in de eerste ronde.

Maar naast het feit dat er wellicht geïnvesteerd wordt, is er nog een ander soort winst. Eén directeur appte mij met de opmerking ‘hoewel ik eerste sceptisch was over de regeling, levert het me op korte termijn al zoveel gesprekken op met de gemeente en alleen dat al is winst.’ Door de regeling wordt in heel veel hoofden nagedacht over de bibliotheek. We zijn 'top of mind'. 

Het mooie geluid in Eindhoven

En met die geluiden kom ik dan uit bij de start in Eindhoven, afgelopen maandag. De opening van de eerste aanvraagronde, perfect verzorgd door het team van Albert Kivits met een leuke openingshandeling. Er moest gesoldeerd worden, draden doorgeknipt en pijltje op elkaar geschoten worden. Er volgde een rondleiding waarbij de breedte van de functie van de bibliotheek werd getoond. En passant trof ik Annie Maessen, die alleen nog virtueel had ontmoet. Alsof je elkaar al jaren kent. Gek is dat.

Ook inhoudelijk was er een glimlach. De wethouder maakte bekend te willen opteren voor nieuwe wijkvestigingen naast verruiming van openingstijden voor de centrale vestiging. U hoort het goed: nieuwe vestigingen. We gaan weer uitbreiden! Dit geluid is een kentering van wat we jaren gehoord hebben. En het geluid klinkt op meer plekken. Utrecht trekt bezuinigingen op wijkvestigingen vooralsnog in. Den Haag gaat investeren in nieuwe wijkvestigingen. In Rotterdam komt de schets van een nieuwe centrale op tafel. Nee, het heeft niet allemaal met deze regeling te maken maar wat wel helder is, is dat de beweging die het ministerie van OCW maakt, andere bestuurslagen uitdaagt om ook te investeren. Op heel veel bureaus wordt op dit moment gewerkt aan plannen. Zodanig dat ik begin te vermoeden dat die eerste ronde wel eens flink overtekend zou kunnen worden. Is dat erg? Nee, want er is nog een tweede ronde met meer middelen en het tekent het enthousiasme van gemeenten om in deze richting te investeren. En we investeren niet om over twee jaar weer te sluiten, hoorde ik volgens mij Albert Kivits zeggen.

Gebeurt dat overal? Nee, er zijn altijd een Gallisch dorpjes. Deze keer is dat Noordwijkerhout, zij overwegen de bibliotheek te sluiten ten gunste van de exploitatie van het zwembad. Een 88-jarige inwoner schreef daarom dit briefje aan het college. 

In Noordwijkerhout moet dus nog een robbertje gevochten worden maar op veel plekken ziet men de kansen wel. Gelukkig. 

Voor mij was deze samenwerking met het ministerie een mooi inkijkje in hoe je in Nederland van beleid tot uitvoering komt en hoe ingewikkeld dat soms is. Het was mooi om daar een bescheiden bijdrage aan te leveren. Er is niemand die in zijn eentje kan beslissen en er is veel om rekening mee te houden. Maar het was ook mooi om te ontdekken dat belangen heel vaak op elkaar lijken en dat je elkaar best goed tegemoet kan komen. Ik had al veel waardering voor de ambtenaren en die is door dit proces nog wel een stukje gegroeid. Maar het meest in het oog springende is misschien wel: dit begon dus al jaren geleden. Het vergt lange adem van veel partijen en het kan op vele momenten sneuvelen. Zo broos is het. 

En zo werd een regeling 'van stenen' een regeling 'van kansen'. Er gaat een wereld achter schuil die inderdaad bijna niemand ziet. De staatssecretaris had gelijk. Hulde aan mijn collega's bij OCW en natuurlijk allen die er om heen aan meewerkten.