woensdag 17 september 2014

De bibliotheek is de enige bank waar rendementen uit het verleden wél een garantie geven voor de toekomst



Zoals u misschien weet, op 1 september begon ik als interim directeur in Deventer. Mijn eigen stad. Een klus voor een periode van vier maanden. Op 1 januari moet een vaste opvolger gevonden zijn voor Jos Debeij.

Vier maanden waarbij ik gewoon weer aan de voorkant van het bibliotheekwerk meedoe .Nou ja, meedoen.... twee dagen per week dan. Er liggen nog een paar andere klussen voor me naast Deventer. Aan de voorkant van bibliotheekwerk dus. Daarmee bedoel ik dat je direct kunt zien wat het effect is van wat je doet (of nalaat) als bibliotheek.

Afgelopen zaterdag deed Deventer  - als eerste bibliotheek -mee aan het voorleesrecord voor vaders. Acht bibliotheken strijden om de eer om zoveel mogelijk vaders te laten tekenen voor extra aandacht voor het voorlezen aan hun kinderen. Het voorleesrecord voor vaders is een initiatief van de Leescoalitie waar bibliotheken deel van uit maken. Op de website Vaders Voor Lezen schrijven zij over de reden van dit initiatief:
Uit onderzoek komt naar voren dat ouders de grootste invloed hebben op het leesplezier van hun kinderen. Ruim een kwart van de ouders in Nederland leest helemaal niet voor. In gezinnen met belangstelling voor voorlezen, is de moeder in 65% en de vader in 8% van de gevallen degene die dit het vaakste doet. 17% van de ouders leest ongeveer even vaak voor. In 10% van de gezinnen worden kinderen het vaakst voorgelezen door een ander familielid (opa, oma, oom, tante) of iemand buiten de familie (oppasser, leraar).
Tja, en dan fiets je op zaterdagochtend om half 10 naar de bibliotheek. En je denkt: gaan die vaders op zaterdagochtend inderdaad komen? Een uurtje later zijn de twijfels weg: er is te weinig ruimte om alle buggy's en kinderwagens kwijt te kunnen. Er is gelukkig meer dan genoeg ranja. Schrijfster Anke Kranendonk warmt de vaders op met een paar leuke oefeningen en Leo Blokhuis is een fantastische interactieve voorlezer.

Soms is het leven van een bibliotheekdirecteur simpel: genieten van wat de bibliotheek voor mensen kan betekenen. Over vaders die hun geluksmomentje pakken en hun handtekening zetten om meer voor te lezen.

Dat goede leven is natuurlijk alleen mogelijk omdat allerlei mensen als Hetty, Jutta en Agnes, het bibliotheekcafé Koek en Boek en de organisatie van Vaders Voor Lezen weer alles perfect geregeld hebben. En de voorleesvrijwilligers van Boekstart die een hoop vaders over de streep hebben getrokken. En dan vergeet ik er vast nog een paar.Ondertussen maakt ons inwonende partner Deventer Radio en Televisie er gewoon weer een leuk tv-item van.

Aan de voorkant van het bibliotheekwerk dus. Niks ten nadele van de projectteams die ik het afgelopen jaar leidde, nieuwe concepten die we verzonnen of  schier onmogelijke problemen die we oplosten. Er smaakt weinig zo zoet als zien dat je mensen blij in een zaal zitten en dat je weet dat je ondertussen hun leven aan het verrijken bent.

Soms vergelijk ik bibliotheek met een bank. Een beetje linke vergelijking tegenwoordig, ik weet het. Maar geen bank van cijfers - zoals die andere banken - maar van letters. De bibliotheek is de enige bank waar rendementen uit het verleden wél een garantie geven voor de toekomst. De bibliotheek is een prima spaarplan voor de toekomst van kinderen En de bonus van bibliotheekdirecteuren bestaat dan ook niet uit opties maar uit lachende kinderen. Ik teken er voor.

Geen opmerkingen: