La Boutique Fantastique

Een paar jaar geleden was ik onder de indruk van Kyteman. Kyteman werd Kytecrash en hij richtte zijn eigen vrijstaat Kytopia op. Om nieuwe bands de ruimte te geven. Eén van die bands is La Boutique Fantastique. Twee violisten, twee percussiespelers, een cello, een contrabas, een basklarinet, een sopranino, een paar saxen, een trombone een gitarist en iemand met wat elektronica.

Mix dat met jazz, fusion, klezmer, balkan en soms wat hiphop. En dan kom je dicht in de buurt van La Boutique. In het filmpje zie je ze eigenlijk in het nog veel te nette programma "De wereld draait door". Want deze muziek hoor je natuurlijk gewoon in een donker en rokerig zaaltje te zien, waar de zaal na afloop nog even nadeint.


Het is muziek die zich lastig laat vangen. Dus zo zo staan ze bij Radio4 op de setlist terwijl ze even laten een optreden bij Giel (zie video) doen.

Muziek die schuurt, deint, stilvalt en weer doordraait.

Voor wie het live wil zien: die heeft even pech. Gisteren was hun laatste optreden voor dit jaar. Vanaf het voorjaar weer te zien in het heel Nederland. Voor nu rest slechts de hoop dat Sinterklaas en de Kerstman goed bevoorraad zijn.

Raad de filmfragmenten en red de Columbus Metropolitan Library

De Columbus Metropolitan Library, een vooruitstrevende bibliotheek in de Verenigde Staten, werd een jaar geleden geconfronteerd met zware bezuinigingen. Eén van de klanten sprong in de bres voor de bibliotheek en produceerde bijgaande filmpje. En als ik het goed begrijp met succes. De bezuiniging ging met één stem verschil van de baan.

Het filmpje is opgebouwd uit allerlei filmfragmenten over bibliotheken. Hoeveel herkent u er?

Het einde van de gereedschapskist en het einde van eigenlijk alles...

Een gereedschapskist. In elk huis staat er wel één. Duurder gereedschap leen je af en toe bij elkaar maar alle basisdingen heb je zelf wel in huis. Toch is het nog maar de vraag of we over tien jaar nog een gereedschapskist in huis hebben.En dat niet alleen, het is de vraag of we überhaupt nog wel iets in huis hebben. Benieuwd? Lees dan verder.

3D-printing
Eén van de trends waar ik de laatste tijd met belangstelling naar kijk is "3D-printing". Bekijk het filmpje maar eens over de productie van een tang aan de hand van een kopie van een andere tang. 3D-printing betekent dat je eigenlijk alles kunt klonen. Kozijnen, schroeven, beelden, lampen en ga zo maar door.

3D-printing gaat iets heel wezenlijks betekenen over hoe wij met producten omgaan. Het betekent namelijk dat massaproductie voor heel veel zaken niet meer nodig is. En dat dus heel veel van de dingen die wij nodig hebben er speciaal voor ons eentje kan worden gemaakt.

Die trend zagen we al in de drukwereld: je kon al je eigen behang laten drukken of je eigen canvas maken. Zelf een boek laten drukken kan "on-demand" waarbij de oplage geen vraagpunt meer is. Er wordt pas gedrukt als er een bestelling binnen komt.

3D-printing gaat betekenen dat dingen die we niet vaak nodig hebben, we gewoon even zelf printen. We klikken iets aan in een catalogus en zetten ons eigen printertje aan. Of zoals je in het filmpje van de NASA ziet: we nemen alleen wat printspul de ruimte in en drukken de materialen die we nodig hebben. Ik zie de ANWB op deze manier al langs de kant van de weg staan en het juiste reserveonderdeel printen.

Het einde van de fysieke opslag
Tja Deckers, leuke ontwikkeling. Maar wat gaan bibliotheken doen met deze technologie? Dat is natuurlijk even de vraag. Maar laten we eens hardop filosoferen. Google scant op dit moment alle boeken in de wereld die er zo ongeveer bestaan. Dat scannen doen ze 2D, niet 3D. Doordat ze 2D scannen blijft de behoeft bestaan dat we ergens op deze aarde toch een 3D-voorbeeld bewaren.

Maar stel nou eens dat Google niet 2D scant maar 3D? Dan kun je elk incunabel opnieuw laten drukken. Je kunt niet alleen de tekst analyseren maar ook de incunabel in fysieke vorm vasthouden. We kunnen dus straks niet alleen een eBook leveren maar ook de optie geven om het boek in 3D uit te printen.

Het einde van de logistiek
En wat te denken van al die IBL-transacties. Nu gaat dat nog via de post. Maar als 3D-printen goedkoper wordt dan vervoeren, dan betekent 3D-printen dus het einde van de distributie zoals we die nu kennen.

Killerapp
Zo en nu de killerapp: die printer gaat dus mee op vakantie. Geen gezeur meer of alles wel mee is. Wat we niet bij ons hebben, printen we gewoon even uit.

Denk er maar eens over na. Deze technologie gaat ons leven nog op zijn kop zetten.

Van alles slechts nog zwijgend

Van alles slechts nog zwijgend...

Een weiland grijze stenen
Doden op een rij.
Hier is weinig hoopvols aan.
Hier rusten wij.

Troosteloos
Regenachtig
Grijs en zonder kleur.
Van alles slechts nog zwijgend

Alleen de kleur van deze roos
Die bloeit in het sombere seizoen.
Geen dooie boel.
Maar wachtend op een eeuwigheid.

Een fantastische bron: kranten.kb.nl

Wie de Koninklijke Bibliotheek volgt op Twitter krijgt elke dag een leuke tweet met een geschiedkundig feitje. Ik maak graag mijn complimenten voor deze mooie service. Ik weet niet meer waar ik laatst via deze service op werd geattendeerd maar ik eindigde op de site kranten.kb.nl. En ik ben er al een aantal keren teruggekeerd omdat ik het zo'n leuke bron vind.

Dwalen door oude kranten
Snuffelen door oude jaargangen van kranten. Het is alsof je door de geschiedenis bladert. Je verbazen hoe kranten aan het begin van deze eeuw gemaakt werden en welke onderwerpen er aan bod komen.

Bij de Koninklijke Bibliotheek worden steeds meer kranten digitaal doorzoekbaar gemaakt. De krantensite bevat kranten van 1618 tot 1995. Het is nog rijp en groen wat er in zit. Maar wel groeiend. En in deze aanloop is er extra aandacht besteed aan legale en illegale kranten in de Tweede wereldoorlog. Misschien wel het meest onderzochte stukje geschiedenis van ons land.


Verwacht op zoekwoorden dus ook geen uitputtend dossier maar leuke dingen vind je wel. Herinnert u zich nog dat ik schreef over de Nederlandsche Cocaïne Fabriek? In dit archief vind je bijvoorbeeld oude advertenties van deze fabriek. Of een zoekactie op "Deventer bevrijd" levert een leuk knipsel op uit het Parool. Gewoon getypt.

Inpluggen op onze websites?
Ik sta versteld van alle bronnen die de Koninklijke Bibliotheek beschikbaar heeft.En als bibliothecarissen in Nederland er al weinig van weten, dan weten de gemiddelde burger en in Nederland natuurlijk helemaal niks van.

Deze rijkdom toont voor mij wel aan dat de samenwerking tussen de Koninklijke Bibliotheek en de Openbare Bibliotheken echt nog veel steviger moet worden. Inpluggen op onze websites en meenemen in onze zoekmachines. Wat mij betreft mogen ze 'hofleverancier' worden.

Nieuwe visitekaartjes...

Deze lagen vanochtend op mijn bureau. Met dank aan mijn werkgever.

De G1000 : maak burgers van stemvee...

Zaterdag las ik een opmerkelijk artikel in de Volkskrant (alleen met VK-code, sorry). Het ging over een beweging in België die een G1000 organiseerde. België, u weet wel dat land dat meer dan 500 dagen zonder regering zit. De G1000 is een woordgrapje ten opzichte van de G8 en de G20, de gewichtige top van regeringsleiders van de grootste industriële landen. De G1000 is een burgertop waar 1.000 willekeurig geselecteerde Belgen voor werden uitgenodigd om mee te denken over politieke keuzes. David van Reybrouck – inderdaad de schrijver van het fenomenale “Congo” – is één van de voormannen van dit initiatief.

Het doel: om met 1.000 burgers te laten zien dat je best snel besluiten kunt nemen. Besluiten waar de politiek door allerlei gekonkel en angst voor achterbannen voor terugschrikt. En dat vond vrijdag 11 november plaats. Uiteindelijk kwamen 700 mensen praten over honderd onderwerpen.

Manifest

De G1000 heeft een eigen website waar ze een stevig manifest op hebben gezet. Een manifest dat de knelpunten van de huidige politiek toont. Om maar eens wat teksten uit de analyse van het manifest te citeren:

“De Belgische crisis is niet alleen een crisis van België, maar ook een crisis van de democratie. Ook in Nederland en Groot-Brittannië verliep de laatste regeringsvorming moeizamer dan gebruikelijk. …Na twee eeuwen stoten we op de grenzen van die formule. Verkiezingen maken het bestuur niet meer mogelijk, maar vormen juist een obstakel tot degelijk bestuur . Partijen stroomlijnen niet langer de samenleving, maar houden elkaar in een permanente houdgreep. Politiek is een hondenstiel geworden, een hogere vorm van rusteloosheid. Er zijn meer verkiezingen dan vroeger, er is veel meer druk vanuit de media, de burger is mondiger en kritischer dan ooit, partijtrouw bestaat niet meer. Het is knokken voor elke stem. Dus hoor je tijdens de campagne beloftes die lekker klinken maar lastig te realiseren zijn. Een politicus van pakweg 1911 had macht, die van 2011 heeft angst.”

Gijzeling tussen burgers en politiek

Wie goed leest ziet een intellectuele beweging die de vinger legt op de dilemma’s van de huidige politiek. Qua analyse schuurt het op sommige punten dicht langs de PVV. En dat is niet gek. De PVV maakt handig gebruik van de dilemma's van de huidge politiek. Maar qua uitwerking zien we echter iets heel anders: burgers die genuanceerd maar vastberaden hun weg vinden. En het grote verschil is dat er mensen met verschillende achtergronden met elkaar praten. Praten en luisteren. En dat is iets heel anders dan alleen werken met een onderbuikgevoel.

Kijk maar eens naar het tweede filmpje. Om maar eens een Nederlandse parallel te trekken: iedereen weet dat we iets moeten doen aan de hypotheekrenteaftrek maar omwille van de kiezer lopen politieke partijen er toch met een grote boog om heen. Politiek en stemmende burgers gijzelen elkaar.

Toch is de G1000 iets anders dan een referendum. Bij een referendum krijgen we vrij eendimensionaal een keuze voorgelegd, bij de G1000 gaat het om een dialoog; om zelf oplossingen verzinnen. Wie burgers als stemvee behandelt, krijgt stemvee. Wie burgers als volwassenen behandelt, krijgt volwassenen. Biedt burgers dus een dialoog en niet alleen een stemkastje.

Drietrapsraket

De G1000 is echter niet een op zichtzelf staande actie. Het is stap twee van een drietrapsraket. Voor de burgertop konden mensen via een online bevraging aangeven welke politieke items ze echt belangrijk vinden. Stap twee was de burgertop waar deze items verder besproken werden en waar een richting werd gekozen. Stap drie is dat een iets kleinere groep nu een uitwerking maakt van die toekomst. Die uitwerking moet begin volgend jaar klaar zijn.

Wat leren bibliotheken hiervan?

Wat ik aan dit bericht overhoud, is dat de huidige democratische middelen hoognodig aan vernieuwing nodig zijn. De slagvaardigheid en veranderingsbereidheid die nodig is om bijvoorbeeld de Eurocrisis te lijf te gaan, laat dat ook duidelijk zien. Burgers en politiek moeten op nieuwe manieren gemobiliseerd worden.

En hoe harder de huidige politiek dat negeert, hoe schoksgewijzer die veranderingen zullen plaats vinden. Ik denk dat Facebook, Twitter en andere sociale media – in combinatie met echte dialoog tussen burgers – de toekomstige politieke arena gaan worden. En misschien is dat ook wel het goede antwoord op de polarisatie in de huidige politiek waar de oneliner regeert.

Burgers in zo'n proces faciliteren en ze bij de hand nemen: het lijkt me een mooie taak voor de bibliotheek.