Langzaam wordt het donker. De spits voltrekt zich. Op de weg en in de schittering van het raaim. Het spitsuur met twee kinderen. Of hoe je in tweeënhalve minuut ziet hoe gek het leven eigenlijk is: iedereen die van hot naar her gaat en een wereld die gewoon door draait. En hoe het kleine huiselijke kijkt, naar wat zich voltrekt.
Soms begin je weer eens iets nieuws. Gisteravond deed ik bovenstaande eerste experimentje met een kleine timer die aan mijn camera verbonden werd. 15 seconden een foto. In dit testje duurde dit drie uur. Een klein 700 foto's. En zo ontstaat een timelapsefilmpje. Dit wordt iets wat ik de komende tijd nog wel vaker ga doen.
De avond valt, wolken schuiven voorbij, het licht gaat uit. Om morgen gewoon weer opnieuw te beginnen. Elke dag is anders en toch weer zo hetzelfde. Gekke wereld.
5 opmerkingen:
Mooi Mark! Ik kijk uit naar de volgende filmpjes.
@Tonny: dat is leuk om te horen!
Kyteman! Op een gegeven moment ben je nieuwsgierig naar wat er aan tafel gebeurt en wie er afwast!
@Renze: Een goed mysterie houd het leven spannend. Maar de werkelijkheid is saaier: ik sta gewoon achter dat aanrecht de boel weer op te ruimen. Romantischer dan dat is het niet.
Een reactie posten