Uit mijn systeem

Het is zaterdagochtend. Het was laat vannacht voordat ik in mijn bed lag. Het was een fijne avond uit. Als ik gedoucht heb, besluit ik even naar de supermarkt te lopen. Wat verse jus, een croissantje en een zaterdagkrant. De ochtend nog maar even rustig beginnen. Want in de middag heb ik weer een heel programma.

U moet weten: ik woon zo ongeveer naast de supermarkt. Het is een wandeling van hooguit een paar minuten. De boodschappen gaan in het mandje en ik stop bij de zelfscankassa. Na het scannen pak ik mijn portemonnee. Maar op de plek waar mijn bankpasje hoort.... zit niks. 

Eh... 

Het duurt twee seconden maar dan weet ik het weer. Ik had gisteren mijn bankpasje maar even bij mijn telefoon gedaan zodat ik bij die avond uit alleen mijn telefoon mee hoefde te nemen. Tja, hier sta ik dus zonder pasje. Ik roep de servicemedewerker en leg het uit. Ze helpt me allervriendelijkst. Ze print een  bon en de boodschappen verdwijnen even achter de servicebalie. 

Ik loop terug naar mijn appartement om het pasje te halen. Gelukkig dat ik zo dichtbij woon. Maar als ik halverwege ben, denk ik: 'maar ik heb toch gewoon contant geld in mijn portemonnee zitten?'. Ik loop terug en de servicemedewerker fronst haar wenkbrauwen en zegt: 'dat is snel!'. 

Ik reken contant af. Een briefje van twintig in mijn hand, munten als wisselgeld. Het begint te voelen als een handeling uit vervlogen tijden. 

Het is duidelijk uit mijn systeem. Nou ja, in ieder geval op een zaterdagochtend na een avond uit.

P.s. 

Deze week een kort verhaaltje. Op dit moment werk ik aan een langer verhaal over de Staat van het Bibliotheekbestel. Een verhaal met weer veel staatjes, statistieken en analyses. Volgende week zondag zie ik u daar dan mee. En ik kan u nu al vertellen: er zitten een paar opmerkelijke zaken tussen. Stay tuned!