De lunch achter de kiezen. Kirsten Andres is directeur Marketing en communicatie bij KRO-NCRV. Via allerlei commerciële bedrijven is ze terecht gekomen bij deze omroep. En blij dat ze nu bij dat bedrijf zit. Ze legt graag uit hoe ook de KRO-NCRV omgaat met die kloof met jongeren. Want om eerlijk te zijn: KRO-NCRV en bibliotheek hebben natuurlijk wel wat gemeen. Ze worden allebei als ouballig gezien. Je mag dan 90 jaar bestaan maar als je geen relevantie meer hebt, houdt het natuurlijk wel op. Voor KRO-NCRV is die relevantie nog steeds naastenliefde.
De presentatie die ze geeft, lijkt een beetje op bijgaande presentatie die open op internet staat.
Maar dat het voor de omroep niet makkelijk is, moge duidelijk zijn. Naast de andere omroepen die er zijn, zijn er de comerciëlen en zijn er de nieuwe vormen als Netflix en Youtube. Herkenbaar voor bibliotheken? Ik denk het wel toch.
En ze gaat verder: er wordt jaarlijks bezuinigd op de omroepen. Alles bij elkaar is dat de afgelopen jaren bijna de helft van het budget. Herkenbaar? Dat dacht ik al.
Binnen dat kader probeer je te vernieuwen en te innoveren. Ga er maar aan staan. Wat wordt dan een strategie?
KRO-NCRV heeft de keus gemaakt om van een ledenbedrijf naar een maatschappelijk mediabedrijf te groeien.
Maatschappelijk relevant
Ze laat zien hoe ze met hun keuzes voor programma's bijvoorbeeld "Hij is een zij" en "Voor wie steek jij een kaarsje op?" en "Wij zijn lit" invulling geven aan die maatschappelijke relevantie. Het gaat dan om het creëren van dialoog in de samenleving, of het nu gaat om transgenders, rouwverwerking of pesten.
Dat 'Wij zijn Lit' is wel een mooi voorbeeld hoor. Een programma dat een game kent en een programma voor het onderwijs.
Een ander voorbeeld is Eva Jinek die nu via een chatbot jongeren bereikt. Jongeren (18-35 jaar) die 50 minuten kijken om elf uur 's avonds echt niet trekken.
Een thema als diversiteit (ja, dat herkent u ook wel) wordt ingevuld met een programma als YoMo
Kirsten laat zien hoe ze ook als publiek omroep aan het zoeken zijn geweest. Welk platform werk wel of niet. Welk thema werkt wel of niet. En ook niet alles gaat goed. Brandpunt+ is daar bijvoorbeeld een voorbeeld van. Bedoeling was om een combinatie van televisie en online te maken. Dat lijkt nu niet te lukken en dat het sneuvelt. Dat betekent ontslag van mensen want het online budget is vele malen kleiner dan het productiebudget voor televisie.
Een voorbeeld dat nog niet online is en nog betá is, is een 'doe'platform. Het is een platform waar mensen die 'de wereld willen veranderen' elkaar kunnen helpen. Een soort 'Maak-het-verschil-platform'. Wie meer wil weten kan hier eens kijken.
Dat innoveren is heel veel proberen. De omroep heeft daarbij natuurlijk dat ze makkelijk een groot landelijk bereik kunnen genereren maar het betekent ook dat iets ook vrij snel succes moet hebben. Innovaties financiert men één jaar met eigen middelen en moet na een jaar ondergebracht kunnen worden in de reguliere subsidie.
De laatste tip van Kirsten... de grote vriendelijke Podcast over jeugdliteratuur Kijk dat is nog eens een mooie innovatie heel dicht bij ons huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten