Goed, even wat achtergrond. Ulrum is een krimpgemeente met nog 1.300 inwoners. Elke vijf jaar neemt het aantal inwoners met zo'n 150 tot 200 af. De provincie Groningen - die kampt met die krimp - stelt aan het dorp 1,5 miljoen euro beschikbaar (dat is ruim 1.000 euro per inwoner).
In de film zien we de voorzitter van 'Ulrum 2034' die aan de slag goed met allerlei goed bedoelde projecten. Er wordt oud winkelpand ingericht als hoofdkwartier en van heinde en ver komen bussen om te kijken naar hoe men in Ulrum de krimp aanpakt.
De anderhalf miljoen lijkt vooral te gaan naar mensen die hun huis 'verduurzamen' of 'opplussen'. Kortom, alle verbouwingen die iedereen wilde uitvoeren, kunnen met dank aan de provincie worden uitgevoerd.
Daarnaast staat de bedrijfsleider van de SPAR waarvan je ziet dat die het niet gaat redden. Iedereen wil graag de SPAR behouden maar niemand koopt er. In de documentaire zegt de voorzitter van 'Ulrum 2034' letterlijk: 'Nee, de SPAR dat doet de dorpsraad. Dat doen wij niet.' Voor de goede orde: met 1,5 miljoen had men nog jaren de SPAR in het dorp kunnen behouden.
En als derde hoofdpersonage wordt een jonge studente opgevoerd die van de Rietveldacademie die ouderen echte 'Ulrummer' sokken wil laten breien. Breien tegen de krimp.
Prachtige elementen voor een tragikomedie waarin mensen precies langs elkaar heen communiceren en die zich dan ook voltrekt in 50 minuten.
Echter, toen ik een dag later een eind ging hardlopen, kwam het me toch voor dat het bibliotheekwerk toch soms ook trekken heeft van Ulrum.
Kennen wij ook niet die voorzitter van 'Ulrum 2034'? Iemand die wel gaat over de poet maar waarbij het de vraag is of het geld wel aan de juiste projecten wordt besteed? Wel geld naar dure speeltuinen maar geen geld om die SPAR of de school te helpen. En kennen wij ook niet projecten als 'Opplussen en verduurzamen' die wel het gevolg bestrijden maar niet de oorzaak aanpakken?
En wat te denken van die lokale bedrijfsleider die met lede ogen zijn eigen omzet ziet teruglopen en die zich krampachtig afvraagt wat hij of zij nog meer moet doen? Nee, de bieb mag niet weg maar u downloadt zelf ook uw zelfs via internet en u komt ook niet meer in de bibliotheek. De bedrijfsleider die in zijn kramp niet meer ziet dat zijn model radicaal anders moet.
En tot slot: kennen wij ook niet die idealistische studente die in de kern wellicht een goed idee heeft maar die even vergeet dat de 'achterban' het wel allemaal moet kunnen volgen?
Wie er naar kijkt ziet dat de opzet van dit dorp stevig moet veranderen, wil het kunnen overleven. Maar hun eigen opvattingen staan hen danig in de weg.
Ze gaan met vallen en opstaan hun weg. En ik vraag me af of het anders kan. Zonder elkaar kan het niet en met elkaar gaat het soms wel erg langzaam.
Het bibliotheekwerk - en overigens ook andere branches - lijken soms best op Ulrum. Laten we er met zelfspot een een glimlach naar kijken en er de juiste conclusies uit trekken.
Wil je de hele documentaire zien - wat ik je echt aanraad - klik dan hier.
Overigens: Edwin Mijnsbergen schreef ook al over deze documentaire
Geen opmerkingen:
Een reactie posten