Als bibliothecarissen eerlijk zouden zijn, zouden ze niet glimlachen of gastvrij zijn

Een tijdje geleden stuurde een kennis me deze foto. Hij was op vakantie in Washington en bevond zich in het museum van het woord. Dat museum heette Planet Word. Mooie naam, niet? Bij de ingang van het museum bevindt zich dit bord. Het zijn zinnen uit een gedicht van Joe Mills. Lees het maar eens rustig. 

Dus.... Bibliotheekmedewerkers moeten u niet vrolijk welkom heten. En zelfs niet vriendelijk lachen als u binnenkomt. Bibliothecarissen zouden u moeten waarschuwen voordat u een bibliotheek betreedt. Het is namelijk levensgevaarlijk. Het kan uw leven veranderen. En wilt u dat wel? Uw vertrouwde leventje kan verdwijnen... Denk dus na voor je naar binnen gaat. Misschien moet je maar omkeren en naar huis gaan, nu het nog kan. 

Het originele gedicht van Joe Mills, over de kracht van de bibliotheek, van boeken en van woorden, is veel langer. Wie de hele Engelse tekst eens wil lezen kan hier terecht.  Ik vertaalde het hele gedicht naar eer en geweten voor u. Naar eer en geweten want ik ben geen vertaler. Maar als je het hele gedicht ziet, dan zie je dat men in het Amerikaanse museum de ruige onderdelen van het gedicht wel heeft weggelaten. Krijgt u die van mij cadeau.

In de tijd dat ik zelf in bibliotheken werkte, ging ik wel eens gewoon een tijdje tussen de mensen staan die boeken aan het lenen waren. En ik bedacht me dan dat elk 100e boek dat voorbij kwam een leven zou veranderen. En ik probeerde dan te ontdekken wie, van alle mensen die voorbij kwamen, het zou zijn wie zijn of haar leven zou zien veranderen. Maar het is niet elk 100e boek. Het is echt elk boek. Elk boek dat gelezen wordt is een verrijking van het menselijk DNA. Het maakt niet uit wat je leest. Als je leest gebeurt er iets, klein of groot.

Ondertussen is die bibliotheek natuurlijk veel meer dan alleen die boekenuitleen. Er wordt meer dan ooit gestudeerd in de bibliotheek. Er wordt gekletst en afgesproken. Je leert er internetten of omgaan met de digitale overheid. Je kan er naar een lezing gaan van een auteur of één van de vele workshops. Mensen helpen bij hun persoonlijke ontwikkeling staat nog steeds voorop. In welke vorm dan ook. We zijn de universiteit van de straat en we zijn de hele dag druk met genetische maatschappelijke en educatieve manipulatie. 

Ik vind het gedicht van Joe Mills een prachtige tekst. De bibliotheek als plek waar je ideeën vindt. Waar je kennis maakt met nieuwe werelden en nieuwe gezichtspunten. Waar je van mening kunt veranderen. Waar je meer nuance leert zien. Of juist niet. Waar je tot rust kunt komen. Of waar in je hoofd een revolutie kan starten. Het startpunt van het verbeteren van de wereld. Of het vertrekpunt van plezier en losbandigheid. 

Wat je ook doet in een bibliotheek, er gebeurt iets me je. 

Bedenk dat voor je er binnen loopt. Je kunt nu nog terug terug.