De mooie rol van bibliotheken bij inburgeren

De wetgeving rond integratie gaat de komende tijd flink op de schop. Veel bibliotheken zullen het al hebben meegekregen maar mocht u het gemist hebben: vanaf 2021 krijgen gemeenten hierin de regie. Gemeenten moeten voor elke inburgeraar een persoonlijk inburgeringsplan maken en gemeente zullen hier ook de middelen voor beheren. Vele uitvoerders zien grote verbeteringen in de nieuwe wetgeving. Maar het betekent ook dat inburgering meer op het lokale niveau terecht komt en ingepast gaat worden bij allerlei partners in het sociaal domein.

Bibliotheken kunnen daar naar mijn gevoel veel in betekenen. Met de inzet rond taalhuizen en digitale overheid heeft de bibliotheek instrumenten in handen om gemeenten goed te ondersteunen. Mijn goede collega Karien van Buuren attendeerde mij op een reeks projecten die in Overijssel zijn uitgevoerd en die denk ik ook zeer interessant zijn voor andere bibliotheken. Alle voorbeelden vind je ook op deze waardevolle pagina van de Overijsselse bibliotheken over integratie.

Ik neem u mee langs drie filmpjes over deze projecten.

Verhaal Ver Weg  en Lokaal
Het filmpje hierboven is van het project Verhaal Ver Weg en Lokaal. Bij inburgeren denken veel mensen vooral aan de taal leren. De bibliotheek kan echter een veel bredere rol spelen dan dat. Het project Ver Weg en Lokaal is zo'n project. Door een bestaande inwoner van het dorp te koppelen aan een nieuwkomer gebeuren eigenlijk twee dingen. De nieuwkomer leert veel van de cultuur, leert iemand kennen uit het dorp en leert pratenderwijs de taal. De inwoner van het dorp leert iets over nieuwe culturen en zorgt op zijn of haar manier voor wat met een sjiek woord 'sociale cohesie'. En als ik er zo naar kijk is het ook nog gezellig.

ThuisTaal

ThuisTaal is een project waarbij derdejaars PABO-studenten nieuwkomersgezinnen helpen met de taalontwikkeling van de kinderen binnen het gezin. De opzet lijkt daarmee op de VoorleesExpress maar dan specifiek voor nieuwkomers. De studenten geven wel aan dat ze een beetje een mentale drempel over moeten om bij gezinnen met een andere achtergrond in de thuissituatie te helpen. Daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Vanuit ThuisTaal kunnen gezinnen vervolgens doorstromen naar de VoorleesExpress.

PraatjesMaken
Het laatste filmpje is er weer één waarvoor kinderen van nieuwkomers zelf naar de bibliotheek mogen komen. In de bibliotheek worden er taalspelletjes gedaan en vindt logopedie plaats. Kinderen vinden het vooral leuk en leren spelenderwijs.

Veel meer dan taal leren
In alledrie de filmpjes zie je dat inburgeren veel meer is dan alleen de taal leren. Het gaat over mensen leren kennen, het gaat over durven vragen en over zelfvertrouwen om de taal te spreken, ook als het nog niet heel erg goed gaat. De bibliotheek is daarvoor een prima plek. Juist als verbindende plek tussen nieuwkomers en bestaande inwoners. Samen met veel andere partners.

Die nieuwe wet inburgering past daarom goed bij bibliotheken. Het gaat niet alleen om formeel leren maar ook om veel  schrijf- en praatkilometers maken en verbinding maken met de samenleving. Wellicht aardig om ook deze voorbeelden maar eens mee te nemen naar de gemeente die straks die persoonlijke inburgeringsplannen mogen gaan maken.