In 1975 werd de bibliotheekwet ingevoerd en groeide het aantal vestigingen als kool. Uit die periode komen ook de verhalen dat studenten van de bibliotheekopleiding direct hoofd van de bibliotheek werden. Een schaarste aan personeel.
Dat netwerk van bibliotheken dat we tegenwoordig dus zo normaal vinden, is dus eigenlijk pas echt in de jaren '70 echt opgekomen. Dat is dus nog helemaal niet zo heel lang.
Het is interessant om de heer de Kruif - de oud-directeur van de PBC Drenthe - te horen over het bibliotheekwerk. Hoewel het meubilair compleet veranderd is en internet zijn intrede heeft gedaan, zijn veel thema's nog steeds actueel. Bijvoorbeeld als je hem hoort over hoe bibliotheken informatie verstrekken over maatschappelijke thema's. Hem wordt ook gevraagd of het nu wel klaar is met die bibliotheken: '35 dat zal toch wel genoeg zijn'. En hij antwoordt dan dat dat qua aantal misschien wel zo is dat maar wie kijkt naar de ontwikkelingen in de samenleving allemaal onderwerpen ziet waar de bibliotheek iets mee moet. Hij heeft het - zij het met andere woorden - over een Leven Lang Leren.
Nou, een mooie een stukkie om vandaag maar eens met een grijns te bekijken.
2 opmerkingen:
Dag Mark,
Leuk om te lezen.
Er waren vast meer bibliotheken, want mijn moeder werkte eind jaren 50 in de bibliotheek van Klazienaveen ( jaja). Een filiaal van de bibliotheek Emmen.
Leuk om haar verhalen te horen over hoe het toen was. Mijn vader moest van de directeur nieuwe boeken lezen om daar iets over te kunnen vertellen:-)
@Henriette: ik vermoed ook dat er meer vestigingen waren en dat er nog een klassiek onderscheid was tussen niet-pbc-aangesloten en wel-pbc-aangesloten. Maar ook buiten dat pbc-netwerk zal wel een soortgelijke groei zijn geweest. Daarvoor waren er overigens nog tal van andersoortige bibliotheken, zoals de volksbibliotheken. Die hebben een netwerk van honderden bibliotheken gehad door heel Nederland. Dank weer voor je reactie!
Een reactie posten