Alles gaat te snel

Dit weekend waren met z'n tweeën naar Berlijn. Een rustig lang weekend dachten we. Het weer was goed. Buitengewoon goed zelfs. Heerlijke dagen. Op een rottig bezoekje aan de tandarts na.

Ik ben nog geen dag weg of Bouke Arends kondigt aan te vertrekken bij de Rijnbrinkgroep. Hij gaat zijn politieke hart achterna. Dat is even schrikken voor mij als ik het mailtje inderdaad in Berlijn voorbij zie komen. Ik heb een lange historie met Bouke. We zijn allebei ongeveer tegelijk begonnen bij de OBD en we hebben lang tijd prettig samengewerkt als sectordirecteur en hoofd ICT. Hij vertrekt per 1 april. Helaas geen grapje.

Het eerste mailtje komt daarna al binnen of er straks op mijn weblog weer gewed kan worden op de opvolging van Bouke. Net zo als bij het vertrek van Henk Middelveld.

Tja, zo gaat het. Cru, is wel dat het mailtje binnenkomt binnen twee uur nadat ik het zelf gehoord heb. Het gaat te snel, veel te snel.

Op zondag loop ik de halve marathon in Berlijn. In voor mij een prachtige tijd. En dat ondanks die mondwond waarvoor ik naar de tandarts moest. Tijdens de loop zie ik twee mensen reanimeerd worden. Van de 26.000 halen, slechts 19.000 de eindstreep. De organisatie maakt bekend dat er één deelnemer is overleden.

Eind zondagmiddag vertrekken we uit Berlijn. Aan het eind van de avond zijn we thuis. We donderen het bed in. Toch een gek gevoel. Om vier uur loop je nog in Berlijn. Om tien uur loop je in Deventer.

's Ochtends maakt mevrouw D. me wakker. Dat hoeft ze nooit te doen. Ik ben namelijk altijd al wakker maar niet vandaag. Want vandaag gaat alles te snel, veel te snel.

En ik moet vlot weg. Op weg naar een masterclass Biebsearch. Weer een leuke groep onderwijsmensen die op pad gaat met dit concept. En Annemarie en Marcel hebben de wind er flink onder. Op de foto zien jullie de masterclass bezig met een kennismakingsspel.

Op de heenweg bel ik - naast de gemiste telefoontjes van vorige week - mijn eigen tandarts nog. Leg uit wat er gebeurt is. Morgen krijg ik weer een extra controle.

Mijn geest zwerft nog ergens op de Alexanderplatz. Mijn lichaam zit in Doorn. En dan is het ook nog eens zomertijd geworden. Alles gaat te snel.

Annemarie en JaapJan flikken het weer...

Presentatie Fiducia Roc I 20090926

View more presentations from Hossen!-instituut.

Gistermiddag was ik samen met het ROC van Twente te gast bij ROC Deltion. Met het ROC van Twente heb ik al een aantal keer overleg gehad over Biebsearch. Het was tijd om eens te gaan kijken bij de pioniers van het eerste uur: Deltion.

Deltion is natuurlijk een oude bekende voor me. Al eerder schreef ik al eens wat over de inzet van Annemarie Versloot en JaapJan Vroom. Twee enthousiaste professionals die het als hun taak zien om duizend collega's te overtuigen van de samenwerking met de bibliotheek.

Hierboven laat ik de presentatie zien die zij gaven. Wat mij vooral trof was hoe ver zij al hebben doorgedacht over metadatering, over de verschillende principes die hiervoor toegepast worden en hoe zij als ware Don Quichottes hun organisatie intrekken om iedereen te overtuigen. Waar ik tevens prettig verrast over was, was de hoeveelheid bronnen die zij kunnen noemen, waarvan het handig is om ze te gaan koppelen met de zoekmachine.

Tot slot vertelden ze me vrolijk hoe ze een digitale desk waren begonnen in hun Media- en InformatieCentrum. Elke dag kunnen docenten langs komen met vragen als: "Hoe plak ik een filmpje in mijn powerpoint?" of "Hoe krijg ik dit document goed in de Elektronische Leeromgeving?". Toch hebben ze er geen enkele formatieplaats bij gekregen. Ze runnen die desk met studenten van de ICT-opleiding. De studenten trainen dus hun eigen docenten! Dat vind ik wel grappig.

Ik vond het een mooi staaltje ondernemerschap binnen Deltion. Er gebeurt veel met beperkte middelen. Ook was het een mooi staaltje vakmanschap. Het Media- en Informatiecentrum verwerft allerlei nieuwe competenties: content-zoekprofielen, metadateren en informatie gereed maken voor arrangeerprocessen.

De bibliotheek Zwolle en Deltion versterken elkaar goed. Elk met professionals op hun eigen terrein. We hoeven aleen maar duizend personeelsleden te overtuigen. Maar ja, zonder echte Don Quichottes wordt dat natuurlijk niks. En gelukkig, die Don Quichottes zijn er. Ze heten Annemarie en JaapJan. Bedankt, om zo weer eens in jullie keuken mee te kijken.

En voor het ROC van Twente: het lijkt me de vraag hoe we zo snel mogelijk gaan samen werken en niet of we gaan samen werken.

Foursquare: de meest infantiele tool van internet?

Mijn felicitaties aan Mayor GBierens
Alle twitteraars kennen het fenomeen: van die rare kleine berichtjes. GBierens trof gisteren het gunstige lot om "Mayor van LaPlace te worden". En wij feliciteren GBierens natuurlijk van harte met deze eervolle titel.


Foursquare
Deze service wordt de mensheid geheel gratis en belangeloos aangeboden via Foursquare. Je kunt je registreren bij Foursquare en via je Iphone of Blackberry kun je doorgeven dat je op een bepaalde locatie bent. Dat wordt bijgehouden en daar kun je weer punten mee verdienen. Een soort sticker voor goed gedrag. Het doet allemaal veel denken aan de methodes die werden gebruikt op de basisschool. Wie goed zijn best doet krijgt een sticker, wie het beste is krijgt een ere-titel.


Nu is dat allemaal nog niet zo ernstig. Er zijn ernstiger spelletjes. Waar ik mij echter mateloos aan stoor is dat Jan en Alleman mij nu zit te twitteren dat ie bij de Praxis is, de Jumbo of het pashokje van de H&M. Nog even en dan staat er dat we bij het Riagg zitten, in de nachtcel van het politiebureau, op de begraafplaats achter de kerk of in het stiltecentrum van Hoog Catherijne.

Foursquare staat bij mij daarom nog even op hetzelfde niveau als Jan Smit luisteren, de Tros kijken, de Telegraaf lezen, PVV stemmen en op witte sokken in saunaslippers lopen. Kortom, dat wil je niet.

Zo, alle Foursquaregebruikers weten nu hoe ik denk over hun twitterberichtjes. En ik bereid mij maar vast voor op hun vervelende reacties. Want die komen vast. Uiteraard van GBierens....




Zo gek nog niet?
Toch is mijn opmerking over Foursquare niet helemaal terecht. Wat aardig is, is dat de "crowd" zelf invulling geeft aan allerlei kaarten. Op het plaatje zie je bijvoorbeeld de Bibliotheek Enschede. Uiteraard is Jouke hier burgemeester van. Volgens mij is hij burgemeester van half Enschede overigens.

Maar goed, de "crowd" maakt een invulling van van de hele wereld en kan opmerkingen toevoegen. En dat gebeurt dan ook. Je vindt vooral beschrijvingen van eettentjes. En als je gaat zoeken naar het nut van Foursquare dan vind je ook artikelen die daar over gaan.

En daarmee ontstaat dus een soort Kieskeurigsite maar dan op basis van een plattegrond. Goede cafés worden aanbevolen, slechte afgekraakt. Goede dienstverlening wordt aanbevolen, slechte wordt afgekraakt. En nog een stapje verder is dat natuurlijk prachtige input voor augmented reality. Stel je voor dat je door je telefoon heen kunt kijken en alle informatie ziet over de gebouwen om je heen. Kortom, dat Foursquare is gebaat bij zoveel mogelijk informatie over allerlei gebouwen: wie komt hier, wat weten ze ervan en wat vinden ze ervan. Informatie die straks in de augmented wereld goud waard is.

Overigens kun je Foursquare nog wel trucken. Er zijn namelijk wonderbaarlijk veel gebruikers op de Noordpool geweest. Helemaal waterdicht is het dus ook niet.

Een volkje van zegeltjes sparen
En hoe zorg je daarvoor? Precies. Je geeft mensen stickers en een eretitel. We blijven een volkje van zegeltjes sparen. En daar gaan we met Foursquare.

Foursquare is zeker niet infantiel. Het is de "crowd" die inderdaad zo gek is om te zeggen dat ze bij de Praxis zijn, het pashokje van de H&M of het toilet van de bibliotheek. Nou fijn. Straks hebben we mensen die Mayor zijn van het pashokje van H&M of het toilet van de bibliotheek. Dit land gaat echt ten onder.

En het is dan ook niet gek dat straks iedereen Jan Smit luistert, de Tros kijkt, de Telegraaf leest en de PVV stemt. En ik voorspel u: de saunaslippers met witte sokken gaan weer helemaal in komen!

Een allesbeslissende week.... van niks

Deze week was een rare week. Het was namelijk een week van niks. Ik kijk mijn agenda nog eens door. Er is van alles gebeurd. En toch, het blijft een week van niks. Hoe kan dat nou? Wat is dan gebeurd?

De week begint met een gesprek met NBDBiblion over het doorleveren van literaire bestanden. Een project waar we al lang mee bezig zijn en dat stapje-voor-stapje vordert. En passant maak ik kennis met de nieuwe marketing manager van NBDBiblion.

Ik heb gesprekken met Jaap de Mare, onze projectleider die het OC&W-project doet voor de technische doorontwikkeling van Biebsearch. Met Annemarie van Essen kijk ik naar onze doelstellingen met Biebsearch en wat we landelijk moeten doen om die doelstellingen te halen.

De commissie Digitale Bibliotheek van de VOB kwam deze week voor het eerst bijeen en we verkennen waar we staan en wat goed is om te doen. Leuke club!

Verderop in de week volgt een gesprek met een club directeuren en bespreken hoe de vlag er voor staat bij verschillende projecten. Het projectteam dat het OC&W-project rond webpresence doet in Deventer bespreekt de laatste punten voordat het project echt de lucht in gaat. Om vervolgens nog een avond voor industriebonzen in Zwolle te mogen vertellen over Biebsearch. Als een voorbeeld van een bedrijf dat klantrelaties opnieuw vormgeeft in het internettijdperk. De industriebonzen zijn er erg enthousiast over. Wie weet waar dat weer toe leidt.

De week eindigt in het OBD-gebouw. Samen met collega's bekijk ik Educatwise en hoe we dat kunnen gebruiken bij Biebsearch. Daarna volgt een interview met de Kwinkgroep die in opdracht van het sectorinstituut de ontwikkelingen rond mediawijsheid op een rijtje zet. Tot slot kijk ik met Astrid van Dam naar haar project voor Biebsearch Junior.

Alle projecten lijken goed te lopen. Wel overleggen we ons een slag in de rondte om met iedereen af te stemmen. Overal vertellen hoe ons concept eruit ziet en hoe we tegen dingen aankijken. En zo kan het dus zijn dat je een week van niks hebt. Schijnbaar heb je geen resultaat. Maar ik weet dat dit de belangrijkste weken van het jaar zijn. Hier wordt de basis gelegd voor nieuwe kansen, voor solide afstemming en voor goede producten voor onze klanten.

Dus als u denkt: nou dat was weer een week van niks, grote kans dat u dan goed werk hebt gedaan deze week. En aan ons hele team: keep up the good work!

Tekening: Ethan Hein

Waarom de Koninklijke Bibliotheek een blijvertje gaat worden

Federatief Identity Management in de bibliotheeksector

View more presentations from Elco van Staveren.

Afgelopen weekend stuitte ik op een tweet van Elco van Staveren. Elco is hoof Online Services bij de Koninklijke Bibliotheek. Het opleidingspad van Elco en mij hebben elkaar op een haar na, niet gekruist maar wel geraakt.

We troffen elkaar op het door mij zo fijn bevonden GII-conferentie. Mijn ego is nog steeds herstellende van die bijeenkomst.

In korte tijd is Elco de derde persoon van de Koninklijke Bibliotheek die ik een krachtig en eensluidend pleidooi zie houden voor een sterke koppeling met het openbare bibliotheekwerk.

Enige tijd geleden schreef ik een open brief aan Bas Savenije, directeur van de Koninklijke Bibliotheek. En ik kreeg een prachtig antwoord. Zijn antwoord werd gevolgd door Johan Stapel op een Probiblioconferentie.

En nu dus Elco. Er waait een mooie wind door de Koninklijke Bibliotheek. Het beleid staat en het wordt consequent uitgedragen. Als een elftal met dragende spelers op de as van het veld. Of om het cultureler te zeggen: als een orkest met een prima basisbezetting. Klaar voor het mooie werk.

Kortom, de Koninklijke Bibliotheek gaat echt een blijvertje worden. En ik ben er wel blij om. Het zal ingewikkeld genoeg worden om alle eindjes de komende jaren aan elkaar te knopen. Een sterke samenwerkingspartner met een goed innovatief vermogen lijkt me dan geen overbodige luxe.

Een mooie wind door de Koninklijke Bibliotheek. Hijs de zeilen en vaar met ons uit.

Dames-in-opleiding : deel 2

C:\Users\Mark Deckers\Desktop\Stunts In Een Film

Ik had in mijn vorige blog nog maar net verzucht dat het tijd werd voor een internationale mannendag of Wouter Bos en Camiel Eurlings geven aan meer tijd te besteden aan hun gezin. Dus we blijven nog even bij onze dames-in-opleiding.

Na mijn oudste dochter is het nu de beurt aan Marieke - mijn middelste dochter. Zojuist 11 en afgelopen zondag dus in de finale van Kinderen-voor-Kinderen. Marieke is een vrolijke meid die het leven over het algemeen niet te moeilijk neemt. Met een kwinkslag en een grap kletst ze zich uit moeilijke situaties. Op rommelmarkten speelt ze met haar saxofoon en ghettoblaster een fortuin bij elkaar. Om het vervolgens ook met grootste gemak weer weg te geven of uit te geven aan prullaria.

Een zorgeloos typ dus. En op tijd beginnen aan huiswerk of proefwerken is dan ook niet aan haar besteed. Zo moest ze vrijdag een spreekbeurt houden op school. Met Powerpoint, het liefst interactief en natuurlijk uit je hoofd.

Op woensdag stond er nog geen letter op papier en was er nog niks uitgewerkt. De tijd begon te dringen. Mevrouw D. wordt al wat zenuwachtig en zelfs haar oudste zus begint zich er mee te bemoeien. En dan begint het spel van Marieke: als een volleerd redacteur overlegt ze met mevrouw D. over de opzet, Mirjam wordt aan het werk gezet voor een aantal filmpjes op YouTube. Zelf maakt ze een opzet van het verhaal. Mirjam helpt haar een beetje op weg met Powerpoint.

Donderdagavond om half negen, net voor bedtijd, meldt ze dat het af is. Ze laat het aan mij zien en het verhaal zit er wel in. Losjes uit haar hoofd. De volgende ochtend gaat de presentatie haar soepeltjes af en komt ze met een mooi cijfer thuis. Iedereen heeft zich druk gemaakt of was bezorgd. Iedereen, behalve één: precies Marieke.

Het zou een mooi en vrolijk slot zijn aan dit verhaaltje maar ik laat het toch nog even doorlopen. In deze zelfde week sluiten ze in haar groep 7 een weerbaarheidstraining af. Behalve nee-leren-zeggen zitten in de training ook punten als: wanneer maak je een afspraak met iemand via MSN? Wat doe je met groepsdruk bij pesten? Of wat doe je als die oom zo nodig wil omkleden in hetzelfde badhokje als jij? Ik lees de training en de antwoorden die ze geeft. Ze getuigen bij haar van een evenwichtige reflectie.

Maar stilletjes baal ik dat dit soort cursussen blijkbaar nodig zijn. En het werpt toch een schaduw over het zorgeloze dat kinderen van 11 gewoon verdienen.

De vileine zoetheid van Dames-in-opleiding

Ik woon in een huis met vier dames. Het mannelijke deel dat dit leest, heeft acuut medelijden. De andere helft heeft nu minstens het gevoel dat ik ze een beetje moet begrijpen.

En om eerlijk te zijn: ik heb dames in soorten en maten. Drie van de dames zijn nog in opleiding tot dame. En dat opgroeien tot heuse mevrouw is nog een knap ingewikkeld proces. Dus petje af voor alle dames die al dame zijn.

Ik heb dus drie dames-in-opleiding. Want je moet nogal wat leren: eerst dat jongens gewoon speelkameraadjes zijn, daarna moet je leren dat jongens niet leuk zijn en daarna moet je weer leren dat je verkering krijgt met een jongen. Om tot slot weer te leren hoe je dat weer uitmaakt.

Daarna moet je nog allerlei damesdingen leren zoals hoe je met je wimpers omgaat, hoe je deo opspuit zonder dat je zelf stikt van de damp, hoe je chocola eet zonder dat je vingers vies worden en hoe je toch kunt shoppen zonder dat je geld hebt.

Mijn oudste dame-in-opleiding is inmiddels dertien. Een leeftijd dat er heel veel te leren valt. Ze heeft me afgelopen week laten zien dat ze inmiddels ook de module "Vileine zoetheid" onder de knie heeft. U wilt weten waarom? Klik dan maar hier en huiver!

De module "Vileine zoetheid" heeft de oudste dame allang onder de knie. Kijk maar naar haar twitter- en blogbericht. Maar die is dan ook al gediplomeerd. Dus dat had ik kunnen verwachten.
Als u het bericht hebt aangeklikt dan hebt u dus ook gezien dat de volgende dame-in-opleiding hard bezig is om opgeleid te worden tot ware vamp. De module "Hoe windt ik iedereen om mijn vinger" heeft ze allang met glans afgerond.

Nog enkele jaren en dan heb ik dus vier van die gediplomeerde dames in huis. De één windt me om haar vinger, de ander plukt me kaal, een derde maakt vilein zoete opmerkingen en de laatste, de laatste, die is aan het shoppen omdat die weet dat de andere drie mij wel bezighouden.

U kunt zich natuurlijk voorstellen dat dit bericht tot onrust leidt in ons huis. De dames-in-opleiding bezinnen zich inmiddels met hun gediplomeerde moeder inmiddels op wraak. U snapt, ik moet op mijn tellen gaan passen. Elke fout zal breed uitgemeten worden.

Wanneer komt er nou eindelijk eens een internationale mannendag?

Zie live wat er teruggebracht wordt! Hof van Twente heeft een nieuwe website!

De website van de bibliotheek Hof van Twente is live! Die site is de opvolger van de site die we in september vorig jaar openden in de bibliotheek van Zwolle-Zuid. Op de eerste plaats dus mijn felicitaties aan de bibliotheken in de Hof van Twente, met de pas geopende vestiging in Delden als prachtige parel.

Teruglegkar
Er is veel verder gesleuteld aan functionaliteiten. Een paar dingen zijn leuk om er echt even uit te lichten. Naast de de carrousel met nieuwe boeken is er nu ook een teruglegkar op de website. Huh, een teruglegkar? Ja, dat is een carrousel die laat zien wat net is teruggebracht in de bibliotheek. En dus ook weer direct uit te lenen!

Mijn items
Daarnaast is er een nieuw loginfunctie gekomen die het standaard MijnMenu van Bicat vervangt. Hieronder zie je hoe die nieuwe functionaliteit wordt geïntegreerd in de huisstijl. Aan de vorm kun je al zien dat in de volgende release een widget moet gaan worden.

Winkelconcept
In Overijssel werken we aan een integrale vernieuwing van bibliotheken. Digitale en fysieke bibliotheek gaan daarbij hand-in-hand. In de eerste twee releases heeft sterk de nadruk gelegen op het versterken van de focus op ons bibliotheekproduct. Doelstelling was bijvoorbeeld dat elke klant bij een websitebezoek - gevraagd of ongevraagd - minimaal 20 boeken, cd's, dvd's of andere bibliotheekproducten te zien krijgt. Continue proberen we onze gewaardeerde leden te verleiden om ons te gebruiken, te lenen en te raadplegen.

We volgen daarbij de customer activity cycle. In een vorig artikel vond u daar al een uitleg van.

Bloed, zweet en tranen
De bouw van een website met vele leveranciers is altijd een traject van bloed, zweet en tranen. Maar het resultaat mag er weer zijn. Weer alle dank aan Info.nl, BSL, Medialab, HKA en last-but-not-least: Marc, Marianne, Henk en Almar van de Overijsselse bibliotheken.

Vubis en Bart en nog meer functionaliteit.
Zo en nu gaan we op naar de volgende release. Dat wordt een landelijke: met nog meer functionaliteit. Nu werken we nog met Joomla en HKA. Dat gan we uitbreiden met Vubis en Bart. Veel van de software was al platformonafhankelijk. Daar gaan we - met dan aan het ministerie van OC&W - mee verder. Blijf ons volgen. En voor wie meer wil weten: zoek contact!

Wie wil mijn leuke collega worden?

Tja, wie zou dit zijn? Ik weet het ook niet. Daar zijn we nou juist naar op zoek. Maar het zou zo maar onze nieuwe collega kunnen zijn. Die collega noemen we projectleider IT. Maar ja, what's in a name. Kijk hier maar eens voor de vacature.

Die collega gaat allerhande leuke ICT-klussen doen. Die projecten hebben we meer dan genoeg. Een belangrijk project dan bijvoorbeeld het project van het ministerie van OC&W voor Webpresence. Daar bouwen we allerlei applicaties en website die door het hele land gebruikt kunnen worden. Geen functie alleen achter het bureau. Nee, een toekomstige spin een web.

Een functie op een mooi niveau maar ook een functie waarin je je prachtig verder kunt ontwikkelen. Een functie met leuke collega's bij een innovatief bedrijf. En voor wie het leuk vindt: ik ga me flink met deze persoon bemoeien! Edoch, ik ben niet uw leidinggevende.

Hoort, zegt het voort. Ik zoek echt de allerbeste en het liefst iemand met leuke ervaring in bibliotheekwerk. Oh ja, en mocht de vacature via deze weg vervuld worden, dan heb ik nog een passend cadeautje. Wat? Ja, solliciteer dan maar!

Foto / Frederic dela Faille

Vlieg, Biebsearch, Vlieg!

In eerdere berichten, (hier en hier) vertelde ik al over de masterclass van Biebsearch. En vandaag is de eerste van twee groepen van start. Ik kan niet ontkennen dat een vorm van trots zich eigen maakte van mij. Op Twitter zag ik op weg naar de cursuslocatie al allerlei tweets voorbij komen van deelnemers die vol verwachting op weg waren.

De twee groepen bestaan gezamenlijk uit bijna 30 enthousiaste onderwijsspecialisten, managers educatie of manageres innovatie die allemaal graag met Biebsearch aan de slag willen. Leuk mensen, capabel, enthousiast. Wat kun je met al die mensen niet bereiken?

75.0000 leerlingen

En daarmee lijkt Biebsearch vleugels te krijgen. Vanochtend mocht ik iets vertellen over de ontwikkeling en potentie van Biebsearch. Ik vertelde dat ik het ministerie van OC&W heb beloofd dat we volgend schooljaar 75.000 leerlingen uit VO en ROC gaan bereiken. En die doelstelling gaan we met deze club bereiken. Met gemak!

De masterclass wordt geleid door Annemarie van Essen. Leuk om haar weer in een nieuwe rol te zien. En ook hier weer veel vertrouwen dat het in haar handen goed komt. Langzaam komt Biebsearch uit de pionierfase en groeit de organisatie.

Programma

In deze eerste twee dagen staat de masterclass stil bij een strategie om de scholen en de leerlingen te bereiken. Deskundigen van de SLO hebben vanmiddag stil gestaan bij de opzet en organisatie van het onderwijs. Morgen volgt een sessie waarbij een eigen aanvalsplan wordt gemaakt. Ik zal niet alles bij kunnen wonen, maar van wat ik meemaak, wordt ik erg gelukkig.

Is er dan helemaal niks waar we over kunnen zeuren? O jawel, ik zie het werk wat we over ons afroepen. Nu niet op één plek of één provincie maar op bijna 30 plaatsen. Maar ja, waarom zou ik me daar druk om maken? Ik zie een prachtige groep mensen de dit gaat oppakken. De kunst is onze krachten te bundelen, elkaar de ruimte te geven en te ondersteunen.

Vlieg, Biebsearch, Vlieg!