Mijn gedichtendag

Weet u nog wie dit is? Het is de dichter Paul van Ostaijen. Vandaag is het gedichtendag en gedichten staan centraal. Lokale dichters die hun gedichten mogen voordragen, klanten die hun boete mogen wegdichten en gedichtenwedstrijden. Vandaag mag het allemaal.

Ik heb een zwak voor Paul van Ostaijen. En natuurlijk vind ik dat hij te weinig aandacht krijgt. Dus schenk ik u enkele passages van zijn gedicht Music Hall.

Music Hall / Paul van Ostaijen

Gelijk een zwakke vrouw d'armoe van heur lijf verbergt
Onder een ruisend froufrou van rokken en van kanten kleren
Zo dommelt de Music-Hall z'n lusteloos begeren
Weg in 't schijnen en 't kwijnen van veel rode en groene lichten.
...
Als door een lichte zucht bewuifd
Rilt de gordijn en schuift
Terzijde in mooie,
Zachte plooien.
Tred na tred,
Danseresjeswet,
Tred na tred,
Voetjes zet.
In licht op en neer
Gaan, en wederkeer
Van haar tullenkleed,
Danst het danseresje,
Music-Hall prinsesje,
Dat zovele listen weet.
Listen in 't glinsteren der ogen,
Kohl bestreken, twee zwarte bogen,
Die omkransen geheimenis en logen.
Listen met de voeten,
Eventjes de grond beraken moeten,
Dan weer leven, leven
In het even,
Trillend,
Rillend
Zweven
...
Het ratelen van de kino
Door het algemene zwijgen,
De lichten geel, groen en paars.
Dat alles wordt hier mooi
En goed, en innig, innig voor ons allen.
Dat alles is vergroeid
Met ons en één ziel bloeit
In de Music-Hall, één ziel
Die omvat het mensengekriel
En al de blije dingen,
Die van innigheid zingen
En draaien van innigheid, als 'n spinnewiel.
...
Nu lopen weer al de mensen uitéén
Alsof ze nooit één geweest waren, voorheen.
Niet meer bij mekaar sluiten zij zich aan.
Nu zijn er weer schamele mensen langs de baan:
Arme mensen, die alleen en sjofel staan,
Onzeker, verder gaan.
Zo is gevallen
Als teer porselein,
Gebroken met 'n korte knallen
En het doven van de kinoschijn,
De ziel die even één was,
Wijl zij haar blijheid op de kino las.

Op naar de bibliotheken en leest Paul van Ostaijen!

De duiventil die E-books heet

Afgelopen maandag had ik samen met een paar collega's een genoeglijk gesprek met één van managers van Bol.com. Om precies te zijn: de manager die de e-books heeft gelanceerd. De reden van het gesprek was om eens verder te praten over hoe Bol.com die E-books had aangepakt en wat we daarvan kunnen leren c.q. wat we samen zouden kunnen doen.

Bij Amazon.com is de Kindle E-reader het meest verkochte elektronica-item van 2009. Bij Bol.com is dat de Sony E-reader. En dat terwijl die reader nog maar een half jaar daar te koop is. De omzet stijgt. De groei van dit jaar gaat bepalen hoe substantieel e-books gaan worden. En dan kon het wel eens heel hard gaan.

Bol.com heeft ervoor gekozen zich vooral te focussen op de verkoop. Dat is hun ding. De techniek is uitbesteed aan derden. Wel hebben ze veel tijd en moeite moeten doen om het aantal nederlandstalige titels snel te laten groeien. Wij kunnen daarvan leren dat wij ons vooral bezig moeten houden met het verleiden van bibliotheekleden om ebooks te lenen.

Tot slot: als we één ding kunnen leren van Bol.com is dat het toch verdraaid handig is om één bedrijf te zijn. Want de afgelopen weken ben ik vanuit vijf verschillende gremia benaderd om mee te denken over e-book-initiatieven. Ik zet ze even op een rijtje.

1. NBDBiblion
Op dit moment leverancier van Netlibrary. Levert veel Engelstalige titels en een paar honderd Nederlandstalige. Er is een redelijke groep bibliotheken (vooral WSF en grote stadsbibliotheken) die het afneemt maar er zijn maar weinig werkelijke gebruikers op dit moment. De bibliotheken die het gebruiken hebben nog wel een verlanglijstje met verbeterpunten.

2. Bibliotheek.nl/projectgroep Bibliotheekinnovatie
Vanuit de projectgroep Bibliotheekinnovatie is eind vorig jaar een traject opgestart met TNO naar de beste propositie voor bibliotheken met E-books. Het onderzoek staat nu onder aansturing van Bibliotheek.nl.

3. Afzonderlijke bibliotheken
Er is een redelijke groep van met name grotere stadsbibliotheken die nader onderzoek doen naar e-books of die kleine experimenten uitvoeren. De bibliotheek Enschede leent e-readers uit aan klanten en heeft daar zelfs een wachtrij voor.

Er is een aantal bibliotheken die pagina's maken met vrij verkrijgbare e-books uit bijvoorbeeld het Gutenbergproject.

Een mooi onderzoek wat ik heb gezien is van de bibliotheek Haarlem waarin heel goed de analyse wordt gemaakt wat een stadsbibliotheek op dit moment kan en wat ze vooral niet moeten doen. In dat rapport worden trouwens ook een aantal concurrenten besproken van Netlibrary. Er is een aardige Amerikaanse partij: Overdrive en een leuke Duitse: Divibib.

4. PSO's
En dan nog de provinciale steunorganisaties. Ook zij vinden dat zij een prima rol kunnen spelen bij E-books. PSO's spelen vaak een belangrijke rol in de ICT-infrastructuur van een provinciaal netwerk, ondersteunen vaak de websites van bibliotheken en spelen in sommige gevallen een belangrijke rol in de distributie van materialen. Die rol zouden ze ook hier kunnen spelen. Het is dus ook niet gek dat hier verkend wordt wat de propositie kan zijn.

5. Aanpalende partijen
En dan zijn er nog partijen die dicht tegen deze materie aanschurken maar waarvan ik niet weet waar ze precies staan. Wat doet de inkoopcommissie op dit gebied? Wat doet de UKB-wereld en het GII-consortium op dit gebied? Van het Centraal Boekhuis heb ik gehoord dat ze bezig zijn met een centrale E-boek-bestelhost voor de boekhandels. Kunnen we daarbij aansluiten met een leenmodel? Op welke wijze ontwikkelt digileen van de CDR zich en is dat niet iets soortgelijks? Wat hebben de blindenbibliotheken aan E-books en wat zouden we daar mee kunnen?

Kortom: duiventil
Als je dat zo bekijkt, is het niet zo gek dat Bibliotheek.nl nog maar even TNO inschakelt. Eerst maar eens even kijken wat een gezamenlijke aanpak zou kunnen zijn.

Van centrale regie lijkt echter geen enkele sprake te zijn. We experimenteren ons een eind in de rondte en allemaal afzonderlijk.

We zijn er allemaal van overtuigd dat digitale content op deze wijze binnen twee jaar wel eens 5% tot 10% van ons collectiebudget zou kunnen beslaan. Maar hoe? Daar hebben we nog niet echt een idee van..

Ik zoek van harte mee. Maar ik pas wel voor al die afzonderlijke experimenten. Kunnen we afspreken dat we gezamenlijk op gaan trekken? En welke regisseur kan opstaan om dat te gaan regelen?

Elke man verdient zijn geheim...

"Ja, met K."

"Doe je mee?"

"Weet niet of het wat voor ons is...."

"Ah joh, is voor de goede zaak"

"Donderdag twee uur, kun je?"

"Yep, waar?"

"Sorry, houden we nog even geheim.."

Zo begon het. En plotseling had ik de mensen binnen drie dagen bij elkaar. Op de weg naar de geheime locatie stuur ik een tweet weg: "Op weg naar geheim overleg". Binnen twee minuten heb ik O. aan de lijn. Hij is ook onderweg. "Wat flik je nou? Je zet dit toch niet op Twitter?"

Gelukkig ben ik eerder dan O. op de locatie en lukt het me zelfs nog om een foto weg te tweeten... (zie hierboven): geheim overleg, zaal 3.

Een geheim gesprek, een geheime locatie. Bij aanvang blijken het allemaal mannen te zijn. En dat past ook wel. Allemaal duiken we terug in onze jeugd. Naar de tijd van de verborgen schatten. Naar de tijd van de handgemaakte schatkaarten. We bekeken de wereld nog heel anders. Welnee, dat was geen bank waar je op speelde, het was een slagschip. Die emmer was het kanon waarmee je je vriendje beschoot. Met tennisballen. Maar dat waren natuurlijk geen tennisballen maar bommen.

De helden zijn Dick Turpin, Old Shatterhand, Peter Panen Pietje Bells bende van de Zwarte Hand.

Ik zeg u: Mannen hebben hun geheimen nodig. Broodnodig zelfs. Ze komen aan op de geheime locatie en ze stappen uit hun middenklasse auto's. Hun leven op orde. Saai zelfs. Maar.... ze stappen een geheim overleg in. Dat verandert de zaak.

Het leven draait niet meer om de volgende middenklasse auto of de volgende rent-a-tent-vakantie. Ze maken deel uit van een complot, een mysterie, een bende. Het gaat erom hoe we het geheim, geheim houden. Het plan slaagt alleen als iedereen zijn mond houdt.

Wat gebeurt daar in het geheim? Wordt er gepraat over een goede 1-april-grap? Wordt er gepraat over de introductie van een nieuw bibliotheeksysteem? Wordt er een nieuw kartel opgericht? Of zijn we gewoon op zoek naar een geheime schat?

Niemand zal het weten. Alle lippen zijn verzegeld.

Mannen hebben hun geheimen nodig. Altijd schuilt er nog een jongetje in ze. In werkelijkheid blijven ze altijd zoeken naar die schat. De middenklasse auto is hun slagschip. De laptop is het moderne zwaard, de powerpoint is de schatkaart. En dat pak, dat is geen pak: het is een roversoutfit.

Als u weer zo'n man voorbij ziet komen: wees er voorzichtig mee. Gun mannen hun spel. Gun mannen hun geheim. Het maakt de wereld zoveel mooier.

O ja, jongens: het volgende geheim overleg is volgende week vrijdag. Schatkaarten mee!

Masterclass Biebsearch is succes! Extra masterclass!

Biebsearch blijft een prachtig product om voor te werken met een prachtig team mensen. Eerder meldde ik al dat we met een masterclass zouden beginnen. Daar schreef ik toen het volgende over:

Met Biebsearch zoeken we eigenlijk naar tien tot twintig van dit soort organisaties. Daarmee is het mogelijk om met elkaar een sterk landelijk merk neer te zetten. Ja, een landelijk merk maar wel elke keer met een lokale binding. Uitgaande van lokale bibliotheken en regionale en provinciale ondersteuners. Die ondersteuners en bibliotheken willen we graag samen roepen in een masterclass.

Een masterclass om samen scholen enthousiast te maken maar tegelijkertijd een mogelijkheid om met elkaar een sterke ondersteuning op te bouwen.

Daar stuurden we afgelopen week dus ook een folder voor het land in. Wij zoeken die enthousiaste teammanagers en onderwijsspecialisten die met een flink mandaat van hun directeur met ons op pas mogen.

Nou, dat heb ik geweten. Inmiddels staat de teller op ruim 20 aanmeldingen, van meer dan 15 instellingen! Op één na, doen alle PSO's mee en daarnaast een flink stel grote stadsbibliotheken. En inderdaad allemaal van plan om er een sterk merk van te maken.

Wij hadden gedacht om met één masterclass te starten. Maar de groep is te groot. Afwijzen behoort niet tot onze aard en dus hebben we vanochtend besloten om een tweede groep te starten!

En om heel eerlijk te zijn: we hebben eigenlijk nog maar een paar plaatsen te vergeven. Pak dus je kans en meldt je aan bij Annemarie van Essen van de OBD. Of reageer gewoon via de reactiepagina.

We beginnen met de tweede groep eind maart, begin april. Zie voor het overige de folder. Voor plaatsing vindt een kennismakingsgesprek plaats.

De training wordt mogelijk gemaakt dankzij subsidie van het ministerie van OC&W

Deckers jr. vs. Deckers sr.

Ik weet niet of het u is opgevallen maar de afgelopen weekenden sneeuwde het eigenlijk continue. Dat leidt in menig gezin tot een soort hernieuwde huiselijkheid. Zo ook in huize Deckers. Nu hebben wij wat leeftijdsverschil tussen onze dochters. Terwijl Eva-Lotta van drie niets lievers heeft dan voorgelezen worden, is Mirjam van dertien geïnteresseerd in muziek en computers.

Het afgelopen weekend hadden Mirjam en ik afgesproken om beiden een videoclip te maken van een nummer dat we mooi vinden. Met een paar instructies heeft ze door hoe het werkt. Ze kiest een nummer, ze maakt een soort storyboard en zet haar filmpje in elkaar.

Haar keus viel op een nummer van de Adicts. Soms vraagt ze nog wel eens wat over muziek en kan ik haar nog adviseren. Maar heel lang gaat dat niet meer duren. Dan maakt ze haar eigen keuzes en gaat ze mij adviseren.

Het is leuk om te zien hoe ze dit creatief in elkaar zet. De humor die ze er in stopt. En bovenal: hoe snel ze dit onder de knie krijgt.

Voor de geïnteresseerden voor mijn knutselwerk, hieronder het nummer van U2. Oh ja, en vertel vooral niet dat u dit alles van mij weet. Trotse vaders zijn het ergste wat een kind kan overkomen. Ik moet dus zeer bescheiden met die trots omgaan. Zie dit dus maar als een soort digitale knuffel.

Vandaag hebben we afgesproken er allebei over te bloggen. O ja, want die eigen website had ze natuurlijk ook al. Lees daar ook hoe ze het gekozen nummer weer linkt aan haar eigen leven. Hoezo, genetische erfelijkheid?

Meneer Deckers, wilt u de zaal verlaten en het einde van het IBL en de eigen catalogus

Afgelopen donderdag was ik op het door SURF en KB georganiseerde symposium rondom GII:"Van vergezichten tot verwezenlijking".

Een dikke week geleden deed ik een oproep aan vooral directeuren van openbare bibliotheken om naar deze bijeenkomst te gaan. En dat was een verstandige oproep. Maar dat zal verderop in dit verhaal blijken. En het leverde een nogal pijnlijke situatie voor mezelf op.

Zelfde werelden, andere leveranciers
Het publiek was zeer gemêleerd van Universiteitsbibliotheek naar Openbare Bibliotheek en een aantal leveranciers. De eerste spreker was Marc van der Berg van de UvA. Hij toonde ons in een aantal sheets hoe de universiteitsbibliotheken hun technische infrastructuur regelen. Dat lijkt veel op openbare bibliotheken: allemaal een eigen systeem van een beperkt aantal merken en allemaal met hetzelfde bezig op hun eigen eiland. Overigens werken de universiteitsbibliotheken wel weer met allemaal andere leveranciers dan de openbare bibliotheken. Alleen OCLC is als contentleverancier is in beide branches actief. We doen dus veel hetzelfde maar wel met verschillende gereedschappen.

Einde van het IBL met GoogleBooks
Daarna was het de beurt aan Brandon Badger, product manager van Google Books. Een jonge gast die in zeemanstrui even uitlegt dat de missie van Google is "to organize all the world's information". Tja daar sta je dan als bedrijf dat nog geen 10 jaar oud is tussen de universiteitsbibliotheken waar de oudste de roots ergens in 14e of 15e eeuw zal hebben liggen. Maar leuk om te zien hoe snel de ontwikkeling bij GoogleBooks gaan. Inmiddels heeft GoogleBooks 12 miljoen boeken volledig beschikbaar waarvan bijvoorbeeld 1,5 miljoen in het Epub-formaat.

Zet dat af tegen de resultaten van OCLC. Eric van Lubeek, directeur van een groot deel van OCCL, liet zien dat OCLC nu beschrijvingen van boeken heeft van 170 miljoen titels. Zij zijn wereldwijd het grootste titelbestand. Als we dat afzetten tegen de 12 miljoen van GoogleBooks, kunnen we constateren dat Google echt heel hard aan het digitaliseren is.

In tegenstelling tot OCLC gelooft Google niet in catalogi. Google hanteert de opvatting dat de gebruikers de onderlinge verbanden tussen boeken moeten aanleggen. Een "social thesaurus" dus.

GoogleBooks verwacht dat het IBL gaat verdwijnen. Waarom een boek opsturen en weer terugbrengen als je het ook gewoon kunt uitprinten? Dat gesjouw met boeken door het hele land kan nooit goedkoper zijn dat wat geld uitgeven aan GoogleBooks. Kijk, dat is een interessante case voor de toekomst. Daar waar distributie nu nog een hot item is, zou het dus goed kunnen dat het dit over tien jaar niet meer is. Neemt niet weg dat je het nu ook goed moet regelen. Dus zet uw transportbusjes niet gelijk op Marktplaats.

Meneer Deckers, wilt u vertrekken?
In het middaggedeelte waren een aantal parallelsessies. En daar volgde een pijnlijke ervaring voor mij. Ik had mij aangemeld voor de sessie met bibliotheekdirecteuren over de afspraken die tussen universiteitsbibliotheken en openbare bibliotheken moeten worden gemaakt. Het zaaltje waarin dat moest gebeuren was klein en de dame die de sessie leidde - Josje Calff - bijzonder streng. Na aanmelding bleek de sessie overtekend en heeft de organisatie zelf een keus gemaakt wie er wél in de sessie mocht en wie niét. Wie geen directeur was, is van de lijst afgehaald. Ze las de namen voor en wie niet op de lijst stond moest vertrekken. Mopperend verliet ik de zaal. Natuurlijk had ze gelijk maar zuur en genant is het wel. Zeker met zo'n ego als het mijne ;-)

Het einde van de lokale catalogus
Vervolgens belandde ik in een sessie over de front-office. Daar werd gewerkt met stellingen waarop je mocht stemmen. Dat was leuk opgezet. Eén van de stellingen was dat de eigen catalogus wel weg kan. Een discussie die in openbare bibliotheken wel redelijk leeft. Mijn stelling is dat we best samen met één landelijk titelbestand kunnen werken. En de zaal - ook de universiteitsbibliotheken - dachten er precies zo over. En masse werd gestemd voor: weg met de eigen catalogus.

In de plenaire terugkoppeling kondigde Bas Savenije van de Koninklijke Bibliotheek aan dat er een visiedocument komt voor de gemeenschappelijke infrastructuur. Lijkt me een prima idee.

Mijn conclusie van de dag is dat universiteitsbibliotheken en openbare bibliotheken nog veel van elkaar kunnen leren. Wel gebruiken ze hele verschilllende leveranciers en kon in de samenwerking wel eens even vertragen. Zou natuurlijk niet moeten mogen, maar dat zal in de praktijk nog wel lastig zijn.

Veel gezamenlijke visie is er natuurlijk wel. En als je kunt opteren voor een - echte - gezamenlijke catalogus (dus zo één waardoor je je lokale catalogus echt weg doet) heb je een leuk begin. En als je vervolgens kunt opteren voor de afschaffing van het WSF/UKB-IBL door digitale levering of printing-on-demand a la GoogleBoos heb je volgens mij een prima vervolg. Dan werken openbare bibliotheken en universiteitsbibliotheken prima samen voor alle burgers in Nederland. Een leuk wenkend perspectief lijkt me.

Dank dus aan KB en SURF voor de organisatie. Nu nog even zorgen dat ik voortaan bij alle sessies mag zijn!

Zendtijd voor de drummer van het Deventer Jazz Orkest

Zet 15 amateur-muzikanten bij elkaar. Zet ze in een het meest gezellige buurthonk en nodig je familie en vrienden uit. Dat was wat vrijdagavond gebeurde bij het Deventer Jazz Orkest. 150 joelende fans hadden een schitterende avond. Evenals de muzikanten.

Sinds een klein jaar speel ik mee in dit orkestje en het is geweldig Elke week een gezellig avondje blazen en af en toe een optreden.

Mevrouw Deckers had zaterdagochtend al de primeur met enkele seconden film.

Op YouTube staat sinds vanmiddag bovenstaande filmpje. Geniet ervan. Oh ja, natuurlijk zijn we te boeken voor feestjes, openingen, partijen, fairs en open dagen van bedrijven. Gezellige blazers zijn ook altijd welkom als versterking.

En als u denkt: waarom is die drummer toch zo vaak in beeld: zijn vrouw schoot de beelden.

Het koeterwaals van het pensioenfonds ontrafeld

In één van de laatste blogs meldde ik de brief die ik kreeg van mijn pensioenfonds. Daar kreeg ik zowel via de blog als persoonlijk nog wel wat reacties op. Sommige collega's waren verbaasd dat ze geen brief hadden gehad, anderen zeiden dat je altijd bezwaar moest maken.... Maar niemand snapte waarom de brief verstuurd was.

Iedereen? Nee, in één kamertje bij de OBD zat iemand die trouw mijn blog leest en mij een briefje stuurde. Het gaat om Albert Oevering die voor velen een steun en toeverlaat is in dit soort kwesties en die nooit te beroerd is om dit soort zaken op ons niveau uit te leggen.

Ik zal proberen het uit te leggen. Maar makkelijk is het niet.

Op 1 januari 2006 zijn er veranderingen doorgevoerd in het pensioenfonds. Als je op dat moment een doorlopend contact had bij je werkgever zijn je pensioenrechten meeveranderd. Tenminste voor zover het om het pensioen ging dat je bij die werkgever had opgebouwd. In mijn geval dus de OBD.

Oude contracten van voor 2006 zijn niet meegenomen. Voordat ik bij de OBD werkte, werkte ik van 1994 tot 1998 bij de Openbare Bibliotheek Deventer. Die pensioenrechten zijn op 1 januari 2006 niet mee omgezet. Dat wil het pensioenfonds rechtzetten. Met een net woord heet dat pensioenrechten die voortkomen uit een onderbroken arbeidscontract. Het heeft inderdaad wat voordelen als je het omzet. Je wordt iets flexibeler over hoe je je pensioen wil inrichten.

In mijn geval gaat het maar om een bescheiden pensioenbedrag. Ik zet dat dus mooi om. Ik vind het leven al ingewikkeld genoeg.

Overigens rekende de echtgenoot van Karin Barth nog even uit dat als je ouder wordt dan 85 de regeling echt bijzonder gunstig is. Mensen die van plan zijn om veel minder oud te worden, kunnen beter de oude rechten behouden. En daarmee wordt het ook in één keer raar om over na te denken. Ik kies dus lekker voor de nieuwe rechten en ga eens flink over die 85-grens heen!

Maar punt blijft dat die brief natuurlijk een draak was.

Als de concierges de baas worden, berg je....

De oude VOB gaf eind vorig jaar nog net persbericht aan dat ze definitief wat toegetreden tot het GII-consortium. Bij het lezen van zo'n zin haakt de gemiddelde bibliotheekdirecteur al af. GII-consortium? Nooit van gehoord, kanniewawezen. Zoiets.

Maar dat is erg jammer. Want in augustus 2008 schreef ik al over dit consortium. Toen onder de titel the Good, the Bad and the Ugly....

Toen formuleerde ik drie wensen voor dat consortium:

1. de NCC gewoon open in de aquabrowser (en niet zo lousy onder externe bronnen)

2. Zoek&Boek voor alles dus ook voor Worldcat

3. Zoek&Boekknop ook in Worldcat.

Nou jongens en meisjes. Er is wel degelijk wat gebeurd in de tussentijd maar we moeten er wel het vergrootglas op leggen om het te zien.

Op de eerste plaats is de NCC nu vrij toegankelijk in een aquabrowser. Niet vol in het scherm maar ja, het is wat. De Zoek&Boekknop wordt getoond in de deelcatalogus 13-onder-1-knop. Het is niet alles, maar het is wat. Als we met dit tempo doorgaan zijn we in 2050 ongeveer waar we zijn moeten. En helaas: dan ben ik zelf onder dit regime al met pensioen. Dus: graag wat meer tempo!

Vervolgens nodigt de VOB - mede namens andere partijen - bibliotheken uit om deel te nemen aan een studiedag.

Op die studiedag zullen de directies van de OB-wereld, de UB-wereld en de technische partijen met elkaar verkennen wat nodig is voor een goede koppeling van onze ICT-infratructuur. Nu weet ik één ding zeker: daar gaan heel weinig directeuren uit het bibliotheekwerk op af komen. En dat is erg jammer.

En toch worden daar hele wezenlijke afspraken gemaakt: welke catalogus gaan we straks gebruiken? Welk bestelsysteem krijgen onze klanten? Welke databanken kunnen wij straks op welke manier benaderen? Hebben wij er als openbare bibliotheken straks nog wel wat over te zeggen of heerst de UKB of OCLC straks met strakke hand?

De KB zal met Bas Savenije daar ongetwijfeld het voortouw in nemen. Jan Klerk schreef laatst al een aardig artikel over Johan Stapel die die visie al grotendeels laat zien. En daar heb ik een groot vertrouwen in.

Ook het sectorinstituut zal daar zijn zegje doen. Heb ik ook een groot vertrouwen in. Maar zijn er ook bibliotheekdirecteuren waar we afspraken mee kunnen maken?

Dus: kijk nog eens goed naar het programma en informeer je directeur. Ik reken op een sterke delegatie uit de Openbare Bibliotheekwereld. Dit wordt het moment dat je hierover wat kunt roepen.

Bij techniek is het al te vaak het geval dat de technische conciërges het beleid bepalen. En ik hou erg van techneuten maar er moet wel aangesloten worden op een gezamenlijke visie. En daar hebben we directies voor. Dus schuif aan!