Boos en verdrietig....

Ideale Webpresence Deventer

View more presentations from Hossen!-instituut.

Nog enkele weken en dan begint voor mij de vakantie. En ik beloof u, dit is de laatste post voor die vakantie waarin ik me nog een keer boos ga maken.

In Deventer werken we aan het OC&W-project Ideale Webpresence. Mensen die de regionale bijeenkomsten van Bibliotheek.nl hebben gevolgd hebben daarvan de presentatie kunnen zien. Dan weet u ook dat we veel functies via zogeheten widgets willen aanbieden. Met widgets wordt het mogelijk om bibliotheekfuncties in "boxen" aan te bieden op Facebook, Hyves, Netvibes en IGoogle.

Aan dat widgetizen zitten nog wel wat voorwaarden en we willen het doen voor verschillende bibliotheekssystemen. Om die reden hebben we M&I opdracht gegeven tot een voorzonderzoek. Eind deze week zal het definitieve rapport verschijnen, maar ik licht nu vast een tipje van de sluier. En ik zal citeren uit het eind-concept.

Eén van de vraagstelingen in het onderzoek was hoe makkelijk het is om voor alle bibliotheeksystemen een soort generieke widgetbox te maken.

Het antwoord op die vraag is het volgende:

Voorlopig zullen widgets specifiek voor een systeem en zelfs specifiek voor een systeem-implementatie geschreven moeten worden. Dit is een praktische work-around voor het gebrek aan standaardisatie. Het is wel aan te bevelen om zo veel mogelijk configuratieopties in te bouwen. Het aangeven van de benodigde configuratieopties vereist echter dat er naar alle mogelijke systemen en alle gedane systeemimplementaties gekeken moet worden. Het beperken van de scope van de widgets (welke systemen en welke configuraties) totdat er wel standaarden zijn bepaald verdient de aanbeveling voor nu

.

Er zijn vier systemen in Nederland en tientallen systeemimplementaties.

Ik heb twee vervolgvragen:
1) Hoeveel argumenten zijn er nog nodig voor we overtuigd zijn van echte standaardisatie?
2) Wiens schuld is het dat wij in deze situatie terecht zijn gekomen?

Uw antwoorden graag.

Moord en doodslag in bibliotheek

Afgelopen vrijdagavond maakte ik in de bibliotheek Deventer kennis met het Rigor Mortis Ensemble. Zelden genoten van zoveel moorden achter elkaar. Het Rigor Mortis Ensemble schept er een morbide genoegen in om gepleegde lustmoorden, crime passionels of uit de hand gelopen steekpartijen op muziek te zeten. Terwijl het ene lijk nog niet uitgebloed is, wordt het volgende slachtoffer al weer bezongen. En terwijl u na afloop het slachthuis verlaat, gaat u toch met een grote glimlach om de mond de zaal uit. Bijzonder is overigens dat de liederen telkens vanuit een bijzonder perspectief worden bezongen. Niet vanuit de detectiverol maar vaak vanuit het slachtoffer of de dader.

Het is een muzikaal ensemble rondom het thema moord en doodslag. In Deventer is dat ingevuld samen met Almar Otten. Almar Otten is een Deventer misdaadauteur die bezig is met een puike detectiveserie die zich ook nog daadwerkelijk afspeelt in Deventer. Een soort Deventer Henning Mankell dus. Wie iets heeft met Deventer kan ik de boeken aanraden.

Het Rigor Mortis Ensemble is overigens weer een productie van het onvolprezen Productiehuis Oost-Nederland. Dit Deventer productiehuis ontdekte eerder Kyteman en NO Blues.

Het Rigor Mortis Ensemble is een aanrader voor bibliotheken. Het leent zich prima rond een van de veelgelezen genres. Zo kun je je voorstellen dat het Rigor Mortis Ensemble prima inzetbaar is rond een (lokaal) schrijversfestival. In combinatie met een bekende detectiveschrijver wordt het natuurlijk helemaal leuk. Maar je zou ook kunnen denken aan een moorddiner in de bibliotheek. En dat dan weer in combinatie met het Rigor Mortis Ensemble. Die laatste opzet is bijvoorbeeld heel geschikt als je potentiële sponsoren een keer kennis wilt laten maken met de bibliotheek.

Het bijgaande filmpje - Kleine Ko - gaat over een Deventer lustmoord uit 1954. Nadere details heb ik niet kunnen vinden op internet. Maar er zijn vast collega's die meer spannende details kunnen vinden.

Het Rigor Mortis Ensemble doet het prima op donkere avonden met gure wind, terwijl de regen tegen de ramen klettert. Dus bibliotheken: nu boeken voor het najaar.

Bijna vakantie...... weet je nog?

"Haal jij straks de kinderen?" vraagt mevrouw D. terwijl ik haar bel vanuit de auto. "Nee, dat kan niet. Ik heb straks een afsluitend etentje van mijn projectteam, weet je nog?" Even is het pijnlijk stil aan de lijn. "Helemaal vergeten. Dat wordt lastig want ik zou naar de barbecue gaan van de badminton, weet je nog? Die wil ik eigenlijk niet missen."

"Ach ja, hoe doen we dat? Ik bel de oppas wel of ze de kinderen op kan halen en patat met ze kan eten en naar bed kan brengen. Als het niet lukt bel ik je nog wel." Volgens mij is de situatie op die manier wel te regelen. Er lijkt geen vuiltje aan de lucht.

"Hoe zitten we morgen?" vraag ik nog. "Ik moet 's middags werken," zegt mevrouw D. "De kinderen zijn dan bij mijn moeder. Na mijn werk ga ik door naar de fysiotherapeut. Dus jij moet de kinderen dan even ophalen." "Dat kan niet", zeg ik. "Ik zou namelijk naar het saxofoonoptreden gaan van Marieke, weet je nog? En daarna zou ik doorgaan naar de opening van de nieuwe school van Mirjam. Ik rijd tussendoor met Marieke langs de snackbar en we eten samen wel wat." "Da's goed" zegt mevrouw D., "maar wie brengt Eva-L0tta dan naar bed?" "Als ik de oppas voor vanavond heb gebeld, zal ik daarna je moeder bellen. Dan vraag ik haar of zij Eva-Lotta ook aan het begin van de avond naar bed wil brengen. Moet ze daarna de babyfoon even bij de buren brengen. Zo goed?" "Volgens mij wel", zegt mevrouw D.

"En hoe zitten we woensdag?" "Even kijken" zeg ik en ik schakel de mobiele telefoon over naar de agendafunctie. "Ik ben 's middags vrij, dus ik ga mee naar het pianoptreden van Mirjam en aansluitend het afzwemmen van Marieke." Mevrouw D. onderbreekt me. "Maar wie gaat er dan naar het afsluitende gesprek met de peuterspeelzaal? Ze vroegen of beide ouders konden komen, omdat ze graag de grafieken van het peutervolgsysteem willen toelichten. Da's belangrijk voor de entreetoets voor het basisonderwijs" "Ja, sorry hoor," zeg ik. "Dat gaat echt niet. Ik kan niet bij een piano-optreden, het afzwemmen en peutervolggesprek zijn." "Da's mooi balen" zegt mevrouw D. "Die dame van de peuterspeelzaal was de vorige keer flink chagrijnig toen ik er ook alleen was. Tjonge, was wat was die daardoor kortaf." "Heeft dat mens zelf geen kinderen? En snapt ze niet hoe ingwikkeld die planningen zijn aan het eind van het jaar?" zeg ik flink geïrriteerd.

"'s Avonds eet ik overigens bij de barbecue van het jazzorkest. Dus je hoeft niet op mij te rekenen." "Mooie boel" zegt mevrouw D. "Ik heb 's avonds een afsluitende vergadering van de MR van school met aansluitend een borrel." "Ai, dat schiet niet op" zeg ik om tijd te winnen. "maar weet je wat, als ze nu elk bij een vriendinnetje eten en daar blijven spelen haal ik ze daar allebei om tien uur wel weer op. Maak ik het gewoon niet zo laat op die barbecue. Akkoord?" "Tja, mooi is anders", zegt mevrouw D. "Maar ik heb ook geen betere oplossing". "Prima", zeg ik'. "Dan bel ik na de oppas, je moeder en zal ik daarna even bellen met de ouders van Evelien zodat Mirjam daar kan blijven en de ouders van Danique zodat Marieke daar kan blijven."

"Zijn we er dan doorheen voor deze week?", vraag ik toch enigzins verontrust. "Donderdagavond moet je trouwens oud papier ophalen voor de sportvereniging van Marieke. Heb je daaraan gedacht? Is de laatste keer voor de zomervakantie en dan is het altijd extra veel. Magazijnen worden dan uitgeruimd." Van binnen vloek ik even. Niet aan gedacht dus. "Ik had met Arjan afgesproken om even de stad in te gaan en de zomer te gaan vieren." "Die moet je maar even verzetten want daarna moet je nog naar de mediapresentatie als afsluiting van het brede schoolproject."

"Oké, dus na de oppas bel ik je moeder. Na je moeder bel ik met de ouders van Evelien. Na de ouders van Evelien bel ik de ouders van Danique. En na de ouders van Danique moet ik even bellen met Arjan om onze afspraak te verzetten. Ben ik er dan voor deze week?" Er moet toch een bepaalde wanhoop in mijn stem klinken.

"Ik kijk nog even naar de vrijdag" zegt mevrouw D. Ik hoor nieuwe zinnen. Ik hoor woorden als kampeerweekend, tandartsafspraak, pianovoorspeelavond en open dag. Maar ik roep: "Ik rijd nu een tunnel in!" En ik verbreek de verbinding. Ik parkeer de auto op een mooi plekje en ga zitten op een bankje. Ik pak de telefoon en ga bellen. Ik heb al helemaal zin in de vakantie!

Als je merkt dat je aan het eind van coaching komt

Eén van de leukste dingen van mijn werk is dat ik soms andere mensen een stapje verder mag helpen in hun werk. Een team waar ik dat het afgelopen jaar heb gedaan en waar ik veel plezier aan beleef is het Biebsearchteam.

Bijgaande filmpje is van mijn collega Annemarie van Essen. Het afgelopen jaar heb ik veel met haar opgetrokken. Een bekende blogger en twitteraar was ze al. De afgelopen dagen hebben we samen bijna alle directeuren bijgepraat die een deelnemer hadden in de masterclass van Biebsearch. Met mooi uitkomsten: Biebsearch wordt een landelijke franchiseformule. En ik heb veel ondernemende bibliotheekdirecteuren gezien die graag de handen uit de mouwen gaan steken en hun onderwijsspecialist gaan ondersteunen.

Annemarie nam een groot deel van deze dagen voor haar rekening. En dat ging haar fantastisch af. En ik begin te merken dat ik bij haar aan het eind van mijn coaching begin te komen. Wat moet ik haar nog leren? Het bewijs dat het zo is, zag ik een aantal minuten geleden. Ze was namelijk nog eerder dan ik met het meldden van de uitkomsten van de gesprekken. Chapeau!

Overigens wil ik daarmee mijn collega's Margriet Salomons en Marcel Mentink niet te kort doen. Ook zij kennen zo hun groeitraject. En eigenlijk weet ik dat het slechts een kwestie van tijd is en dat ik dan hier een soortgelijk verhaal over hen ga vertellen.

Een volgende collega die leuk is om te noemen is Yvonne Sinkeldam van Biblioservice Gelderland. Zij geeft richting aan diverse initiatieven in onze buurprovincie. Ik denk dat zij geen makkelijke opdracht heeft. Maar ze houdt er een interessante weblog op na over haar vorderingen.

Een volgend prachtig bericht kregen we deze week van twee cursisten van de Masterclass. Dit waren Wiesje Eppinga en Thea van der Meer. Nadat ze de masterclass bij Annemarie hadden gedaan, hebben zij inmiddels hun eerste contract met een Friese school. Chapeau! Zo zie je dat coaching al weer een volgende generatie bereikt.

En de week wordt morgen afgesloten door Astrid van Dam. Zij is projectleider van Biebsearch Jr. Dit is een pilotproject van de provincies Overijssel en Flevoland om te kijken of het concept van Biebsearch ook voor het basisonderwijs kans van slagen heeft. Zij praat morgen 12 scholen bij die na de zomervakantie aan de slag gaan met het nieuwe concept.

Leuk om te zien dat je collega's steeds meer zelfstandig ziet handelen en dat je ziet dat als je samen kennis deelt, het alleen maar meer wordt. Dat noem ik genieten!

Gooien we volgende week 20.120 antwoorden weg?

Nog één keer zeg ik iets over Aladin. Per 1 juli stoppen we ermee. Er wordt hard gewerkt aan een opvolger. Da's fijn om te weten. En met IBI hebben we een prima vervanger zolang we even geen landelijke standaard hebben.

Nu wil het geval echter dat we de meeste vragen van onze klanten al beantwoord hadden. En die stopten we in de kennisbank. In elke Aquabrowser in Nederland zitten op dit moment de antwoorden van de kennisbank van Aladin. Dat zijn er 20.120 om precies te zijn. 20.120 antwoorden die wij bijvoorbeeld in Overijssel veel gebruiken voor dienstverlening aan scholen.

Antwoorden op vragen als:
- wat zijn rouwrituelen op Jamaica?
- wat is de definitie van zinloos geweld?
- waarom zijn er alleen chimpansees in Afrika?
- en waarom krijg je koude handen achter de computer?

20.120 vragen die de redactie van Aladin heeft beantwoord en waardig heeft bevonden om te bewaren. En nu vraag ik mij af: "Waar blijven die 20.120 antwoorden na 1 juli?".

20.120 antwoorden. Content, waar hard voor gewerkt is. Voor zover mijn informatie strekt zijn die 20.120 antwoorden vanaf 1 juli niet meer op te zoeken.

20.120 antwoorden. En maar één vraag: waar blijven ze? Toch niet in de prullenbak? Wie kan mij helpen aan dat laatste antwoord?

Zolang ik het antwoord nog niet weet, vermaak ik me nog maar even met Aladin van Herman Finkers.

Zaterdag

Het is zaterdag. Mijn dochter van drie drentelt de slaapkamer binnen. Schuin kijkt ze vanachter de deur. Mag ze verder komen? Kruipt in bed. Met een glimlach kruipt ze tussen ons in. Half bij bewustzijn voel ik kinderhandjes over mijn gezicht gaan.

De ochtend kabbelt verder. Schitterend weer. Snel de kussens in onze teakhouten stoelen. Ons eigen piazza. De krant ligt klaar. Ik maak een cappuccino. Het gesis van het koffieapparaat werkt hypnotiserend. Geen vol bewustzijn. Mijn gedachten dwalen ergens. Die gedachten moeten blijven dwalen. Want ik ben bang dat als mijn gedachten niet meer dwalen, ik dat gelukzalige gevoel kwijt raak.

De cappuccino staat klaar. De koppen in de krant herinneren aan een hectische week. Hectiek waar je je geen deelgenoot hoeft te voelen. Mijn ogen dwalen over de letters.

Het is stil buiten. Binnen klinkt geroezemoes van mijn dochters. Buiten merels, tjiftjafs, een schaap en een pauw.

De eerste slok koffie. Het zonnetje, niet te warm, niet te koud.

Wie wacht laat zijn geluk koud worden.

Zullen we weer eens een rechtzaak gaan doen, meneer Deckers?

"Zullen we maar weer eens een rechtzaak beginnen, meneer Deckers?" Die vraag kreeg ik gisteren. Zeker vanuit mijn ICT-achtergrond is het juridisch uitvechten van conflicten mij niet geheel vreemd. ICT-contracten hebben nog wel eens de neiging niet nagekomen te worden. Maar ditmaal kwam de vraag van onze juridische collega's die het merkenrecht behartigen.

Al geruime tijd is het merk Biebsearch gedeponeerd. Dat betekent dat je het beeld Biebsearch niet zonder onze toestemming mag voeren. Evenals dat je niet zomaar iets Biebsearch mag noemen. Bij het registreren zit een soort service. Die service is dat het juridische bedrijf bijhoudt of er mogelijk inbreuk op je recht ontstaat.

Het bedrijft wees op op het deponeren van het merk Biebkracht. Qua beeldmerk en naam ligt het dicht tegen Biebsearch. Niet zo vreemd trouwens met een landelijk beeldmerk en een branche die met regelmaat het woord "Bieb" gebruikt.

Het deed mij besluiten om toch maar eens even te kijken bij Biebkracht. En wat blijkt: het is een prachtig initiatief van onze Gelderse collega's. Een soort sociale community dus.

Zouden wij die een rechtzaak aan doen? Ik dacht het niet. Maar ik dank mijn juridische collega's dat ze me attendeerden op een prachtige site. Ben benieuwd waar die advocaten de volgende keer mee komen?

Etnische registratie, alle buitenlanders registreren?

Jawel, het staat er echt: Etnische registratie van iedereen, inclusief de vermelding Antilliaan. Dit gaat over het partijprogramma van de Partij voor de Vrijheid. In het hoofdstuk Veiligheid op pagina 11. Tussen "preventief fouilleren in het hele land" en "geen alcohol in het verkeer".

Humberto Tan wijst op deze uitspraak in het partijprogramma van Wilders bij Knevel en Van den Brink. Jan Marijnissen zit ernaast en zegt nog: "je moet de politiek in". En dat is erg. Dat Humberto de politiek in moet om zijn buitenlandse afkomst te beschermen.

Etnische registratie. Dat klinkt heel eng. En dat is het ook. Waarom willen we dit vastleggen? Waarom willen we dit gegeven gebruiken? Wat gaan we ermee doen?

Aaf Brandt Corstius wijdde er maandag haar collumn aan in de Volkskrant. Vijf blanke mannen praten met een kleurling, door Andries Knevel nog netjes aangeduid met "mensen met een andere culturele achtergrond".

De voorpagina van de kranten haalt het niet. Ik zie geen koppen: "Wilders wil alle buitenlanders registreren." Want dat is wat hij zegt. En ik zie geen hordes protesterende mensen. Geen kaartenactie, geen boycot, niks. Sterker nog: "we moeten de uitslag respecteren, hij moet de kans krijgen te regeren."

Ik ben blij met onze democratie en ik ben blij dat ik er wat over mag zeggen.

Ik wens ons land veel wijsheid.

Schalkhaar (4.600 inw.) tegen Almere (188.000 inw.)

Afgelopen week had ik mijn Hongaarse vriend Gábor op bezoek. Ik heb samen met Gábor gestudeerd in een uitwisselingsproject. Hij een tijd in Nederland, ik een tijd in Hongarije. Het waren leuke tijden vlak na de val van de muur. Met heuse partijbonzen en dissidenten. Met louche wisselkoersen en bizarre bureaucratie. We hebben altijd contact gehouden zowel vakmatig als privé. Gábor is overigens een soort Wim Keizer van Hongarije. Hij heeft een nieuwsbrief met een paar duizend lezers in Hongarije.

Na een weekend waarbij we louter op een boot hadden gezeten en terrassen hadden bezocht werd het toch op de laatste dag nog eens tijd om een bibliotheek te bezoeken. Dus ik koos de twee nieuwste bibliotheken van Nederland die ik kende: Schalkhaar en Almere. Beiden minder dan 3 maanden oud. Maar bijzonder verschillend.

Schalkhaar
Schalkhaar is een klein dorpje onder de rook van Deventer. Met krap 4.500 inwoners. Er stond een bibliotheekje dat in het verleden ergens tussen 15 en 20 uur open zal zijn geweest. De bibliotheek die er nu staat is maar liefst 55 uur open! Van 's ochtends 9 uur tot 's avonds 20 uur. Elke werkdag. Hoe doen ze dat in Schalkhaar?

De bibliotheek is grotendeels onbemand. Elke werkdag tussen twee en vijf uur 's middags is er één personeelslid aanwezig. De bibliotheek wordt 's ochtends geopend door de eigenaar van het café. Die verzekerde mij dat dat niet veel werk was: het omdraaien van een sleutel om het rolluik te openen. De computers en de zelfbedieningsapparatuur waren zo ingesteld dat ze zichzelf op de juiste tijd aan- en uitschakelen.

In de bibliotheek bevindt zich ook een wijkwinkel en een gemeenteloket. Dit loket wordt voor een aantal dagdelen bemand door de gemeente Deventer. Inwoners kunnen dan hun paspoort of rijbewijs aanvragen.

De inrichting is volgens het winkelconcept van Overijssel. Dat betekent dat er voor Schalkhaar niets nieuws is ontwikkeld maar dat men gebruik maakt van wat al eerder ontwikkeld is. Dat maakt het relatief goedkoop.

Almere
Almere is misschien wel het tegenovergestelde van Schalkhaar. Een groeiende moderne stad die hard aan het groeien is naar 200.000 inwoners. Met dito problemen overigens.

Ook daar een prachtig gebouw. Hoewel vanaf de buitekant slecht herkenbaar als bibliotheek. (Nog) geen landelijk logo. De ingang was overigens finaal vernield. Nee, geen vandalisme. Een scootmobiel had geprobeerd er dóórheen te rijden.

Ze zijn elke dag open. Maar niet elke avond. In totaal 51 uur. Een mooie score en niks mis mee. Maar wel grappig dat Schalkhaar er 55 haalt.
De inrichting is in eigen beheer uitgevoerd met veel hulp van buitenaf. Het ziet er allemaal knap uit. Deze bibliotheek gaat zeker weer een flink aantal jaren mee. Prachtig is de entree die niet alleen mooi is maar volgens mij ook bijzonder functioneel. Zodra je boven bent word je direct geconfronteerd met media in prachtige stellages.

Een goed interneteiland met mooie studieplekken. En een kekke gameplaats. Die overigens stuk was.

Zelden heb ik overigens zo'n grote jeugdafdeling gezien in een centrale bibliotheek. Dit moet voor veellezende kinderen een boekenparadijs zijn. Het displayen van materialen is overigens overal goed doorgevoerd.
Het is wel jammer dat de bibliotheek in Amsterdam een LaPlace op de bovenste verdieping heeft. Daardoor steekt het café van de Bibliotheek Almere toch een beetje schril af. Hoewel ik de gerechten met boerenlandbrood zeker kan aanbevelen.

Nederland vs. Hongarije
Van mij mogen Schalkhaar en Almere beide meestrijden om de volgende titel "Beste bibliotheek van Nederland". Ik vermoed overigens dat het in Overijssel nog wel eens dringen kon worden om die titel. Delden, Steenwijkerwold, Aa-landen en misschien de heringerichte bibliotheek Almelo zouden goed mee kunnen in die strijd. En dan vergeet ik er vast nog een paar.

Het Nederlands openbaar bibliotheekwerk is maar ten dele vergelijkbaar met Hongarije. Onze welvaartsstandaard en verschil in lonen maakt dat bijvoorbeeld zelfbediening absoluut nog niet is doorgedrongen. Ook goede budgetten voor de herinrichting van kleinere bibliotheken zijn schaars. De conclusie van Gábor was dan ook dat de Hongaren het meest zouden kunnen profiteren van het concept in Schalkhaar. Kleinschalig en standaard uitgevoerd. Inventief in samenwerking en relatief goedkoop. Tja, maar hij had tegen deze Deventernaar ook niets anders gekund.

Op de laatse foto: Gábor samen met een beleidsambtenaar van de Gemeente Almere. Ook wel bekend als mijn zus.

GoogleTrends

Soms stuit je zomaar op leuke dingen. In een al oud artikel zag ik een plaatje staan met een vergelijking. Ik keek nog eens goed. Wat was dat? Het heet GoogleTrends. Met GoogleTrends kun je vergelijkingen maken tussen onderwerpen op basis van hun webtraffic. Het bestaat vast al wat langer, ik loop er nu toevallig tegen aan.

In het plaatje vind je bijvoorbeeld een vergelijk tussen Microsoft, Apple en Google. Uit de webtraffic weet Google bijvoorbeeld ook de belangrijkste topics te pikken. Tenminste, de topics die de meeste webtraffic genereren.

Probeer het maar eens met Wilders, Rutte en Balkenende. Levert leuk dingen op. Leuk speledingetje, maar goed te gebruiken bij trendanalyses. Die stop ik in mijn rugzakje met handige sites.

Leuk voor een regenachtig weekendmoment. En welke leuke combinaties vonden jullie met GoogleTrends?

Wie niet vóór kennis delen is, is tegen kennis delen

Niemand is tegen kennis delen. We doen het alleen niet. Vraag maar eens aan uw collega's: "is hier iemand tegen kennis delen?". Toch is het heel moeilijk om verschillende afdelingen goed met elkaar te laten communiceren. Hoe komt dat?

Tja, eerst stoppen we elke afdeling bij elkaar in één gang. Lekker efficiënt want dan hoef je voor je eigen afdeling niet ver te lopen. Vervolgens zitten de meeste afdelingen tijdens de lunch lekker bij elkaar. Een ook het meeste werk is per afdeling georganiseerd.

Muurtjes
En zo ontstaan vanzelf muurtjes in een organisatie. Muurtjes tussen front-office en back-office. Muurtjes tussen back-office en financiën. En muurtjes tussen financiën en mediaverwerking.

Blauwe Brug
Een tijdje geleden heb ik samen met mijn collega Anneke Duinkerken een personeelsmiddag gedaan voor mijn collega's bij Blauwe Brug. Blauwe Brug - het facilitaire bedrijf van de Rijnbrinkbroep - is een relatief jong bedrijf. Wij zijn net 1. We komen voort uit Biblioservice Gelderland, de Overijsselse Bibliotheek Dienst, Aturis en Variya.

Blauwe Brug wil zich richten op integrale ondersteuning van bibliotheken. Daarbij wil ze een bruggenbouwer zijn voor onverwachte oplossingen.

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want dan moet je los komen van het denken in afdelingen. Je moet bibliotheken als geheel ondersteuning in plaats van met alleen een financiële afdeling, een ICT-afdeling of een P&O-afdeling. Hoe doe je dat?

Daarvoor gaat Blauwe Brug de komende jaren vele stappen zetten. Maar de eerste stap is dat we beginnen over onze eigen muren heen te kijken.

Interne stages
In de personeelsmiddag hebben de zestig collega's daarvoor interne stageplaatsen opgezet. Elk van de units moest op deze middag stageplaatsen verzinnen voor collega's. Stageplaatsen waardoor collega's echt meehelpen in hun situatie. Maar ook stageplaatsen waardoor je elkaar verder helpt door met een nieuwe blik naar je eigen afdeling te laten kijken. Dat leverde prachtige vacatures op zoals een recruiter, een manager service desk of een crisismedewerker.

Nadat de stageplaatsen waren geformuleerd op grote vellen, volgende vervolgens een sollicitatiespel. Daarbij moesten de verschillende units stagiairs zien te vinden voor hun eigen vacatures. Dat laatste was een hilarisch spel van loven en bieden. Maar binnen 20 minuten waren alle vacatures vervuld.

Ervaringen bundelen en commmuniceren
In een terugkoppeling met het MT is besproken hoe we de invulling van deze stageplaatsen gaan faciliteren en hoe we gaan vastleggen wat stagiairs geleerd hebben. Doel blijft natuurlijk goed kennis delen zodat je de units onderling goed informatie uitwisselen. En daardoor kunnen we bibliotheken zo goed mogelijk helpen.

Wordt wat mij betreft vervolgd en ik zal u de eerste uitkomsten laten weten. En o ja, na afloop kwam een collega naar me toe die zei dat ze zelf ook wel eens zo mee wilde lopen met een workshop. Dus ja, ook ik heb een stagiair: een assistent workshopleider/procesmanager.

De-bijna-pirmeur: thuisgebruik NBD|Biblionbestanden

Vandaag stuurde NBDBiblion bijgaande verheugende bericht over de Overijsselse bibliotheken de wereld in: NBDBiblion bereikt doorbraak in thuisgebruik databases.

Inderdaad een verheugdend bericht. Want een doorbraak is het. En ik zal u vertellen waarom.

Op 22 december 2008 - ja, inderdaad 2008 - zat ik samen met Gerard Kocx, directeur bibliotheek Enschede en Jos Debeij, directeur Bibliotheek Deventer om tafel met Wilco de Gier en Henk Das van NBDBiblion. Die dagen voor Kerst kwamen wij bij elkaar met het snode plan om de literaire bestanden van NBDBiblion in te laden in de aquabrowser en beschikbaar te stellen aan al onze leden. Niet alleen in de bibliotheek, ook thuis.

Het was een leuke onderhandeling. Eigenlijk waren we er heel vlot uit. Begin januari bevestigde Wilco de Gier nog de afspraken. En we zetten de boel in gang.

Bij de onderhandeling was bekend dat de rechten voor thuisgebruik nog niet geregeld waren. Daar is de NBD mee aan de slag gegaan. Na enige tijd kwam groen licht dat er ruimte was voor een pilot.

Het bleek nog niet zo makkelijk om goede uitwisselingsafspraken te krijgen voor de data van de bestanden. Het was niet helder wie nu aan zet was: de VOB, Medialab, NBDBiblion of de Overijsselse bibliotheken. Daar zijn wel wat telefoontjes en gesprekken aan gewijd. Daarbij was geen sprake van onwil. Als de Overijsselse bibliotheken iets afspreken wat wellicht interessant is over alle bibliotheken in Nederland, is het logisch om het zo technisch in te regelen dat het straks voor iedereen te gebruiken is. Daarnaast wilde NBDBiblion natuurlijk wel weten dat uitwisseling van data op een goede en beveiligde manier zou gebeuren. Zo gezegd, zo gedaan. Maar toen waren we wel weer een paar maanden verder.

Met de ontvlechting van de VOB was het helder dat ook daar niet altijd alle prioriteit aan deze kwestie gegeven kon worden. Een goede verklaring maar wel tijdrovend.

Begin dit jaar begon het te vlotten. De data was ingelezen en moest getest. Dat ging stapje voor stapje steeds beter. Vervolgens hadden drie testrondes nodig om het thuisgebruik te regelen. Ook daar ging alles mis, wat mis kon gaan. Maar uiteindelijk zijn we er.

De testen zijn rond, we kunnen live. Tja, en dan blijken we te weinig servercapaciteit te hebben. Want de bestanden zijn groter dan gedacht. En dat terwijl we de servercapaciteit het laatste jaar verviervoudigd hebben. Nu al weer op. Dat wordt nu opgeschaald en naar verwachting is de overijsselse catalogus binnen enkele weken live is met deze bestanden.

Zijn we dan klaar? Nee, nog niet. Dan moeten onze 30 aquabrowserskins nog aangepast worden. Daarvan wacht ik nog op de planning.

Ja, ik ben oprecht blij met dat bericht van de NBD. En ik hoop u met dit verhaaltje dat u begrijpt waarom. En ik hoop dat u met dit verhaaltje een beetje begrip hebt voor al die ICT-ers die echt hard werken om dit soort zaken aan de praat helpt krijgen. Even een bestandje aankoppelen. Het lijkt zo makkelijk maar in onze complexe bibliotheekomgeving nog geen eenvoudige opdracht.

22 december 2008, in 18 minuten uitonderhandeld, 9 juni 2010, in 18 maanden uitgerold.

Met dank aan Marcel Mentink, Gerda Malepaard, Marianne Elsjan, Henk Kamp, Ed Bolman, Bob Blei, Eric ter Weele, Helga van Gelder, Dennis Eijsten en Paula Braun. En misschien ben ik nog wel iemand vergeten.

Mission impossible, completed
Nou ja, bijna dan.

De belangrijkste dingen blijven gratis

Voor alle mensen die uiteindelijk altijd de tol en de rekeningen betalen.
Voor alle mensen die zoeken naar een gaatje in hun agenda.
Voor alle mensen die genoeg aan hun hoofd hebben.
Voor alle mensen die nog wel eens vragen hebben.
Voor alle mensen die het niet meer geloven.
Voor alle mensen die zich zorgen maken.
Voor alle mensen die het donker zien.
Voor alle mensen met de tranen in de ogen.
En.. voor alle mensen die al die koopkrachtplaatjes, doorrekeningen en financiële beschouwingen al zat zijn.

Kortom voor alle mensen die het leven wel wat lichter willen zien.

Het goede nieuws: De belangrijkste dingen van het leven blijven gratis. Kan geen verkiezingsprogramma tegenop.

Stemadvies

Ik ben niet zo heel erg van de politiek. Maar soms vind ik toch dat ik me er mee mag bemoeien.

Ik hou van de veelkleurigheid in Nederland. Ik vind Nederland nog lang niet vol. En ook vind ik dat de meeste mensen in Nederland het lang niet slecht hebben.

Dus ja, ik vind dat we compassie kunnen hebben met mensen die het wat beter moeten hebben. Dus ja, ik vind dat mensen vooral kansen moeten krijgen. Dus ja, ik vind dat Nederland best groener kan.

En ik vind dat bibliotheken er ook nog gewoon zijn voor ordinaire volksverheffing. Dat we mensen helpen om hun eigen mening te vormen. Dat we mensen helpen om nuances te leren zien. Dat we mensen hun eigen waarheid leren ontdekken in plaats van achter het eerste en beste verhaal aan te laten lopen.

Van mevrouw D. ontving ik afgelopen week het boekje van Jan Kuitenbrouwer: De woorden van Geert & hoe ze werken. Dinsdagavond las ik het in één ruk uit. En ik was verbluft.

In dit boekje legt Kuitenbrouwer op humoristische wijze uit welke retorische technieken Wilders toepast om zijn betoog te gebruiken. En hoe hij daarmee zijn eigen werkelijkheid creëert. Metaforen, anaforen en herhalingen komen aan bod. Maar bovenal, hij creëert zijn eigen vocabulaire. Van kopvoddentaks tot haathutten en van overlegpaleizen tot linkse hobby. En de meest bekende kreet is natuurlijk een tsunami van islamisering.

Ik ben niet zo van de politiek. Maar als een land in gevaar is, vind ik dat je best wat meer mag zeggen.

Ik geef uiteraard geen stemadvies, ik vind juist dat iedereen dat zelf moet uitvinden. Maar dit boekje is echter bijzonder nuttig om te herkennen hoe een partij als de PVV haar eigen werkelijkheid creëert.

Tja, en helaas is het natuurlijk ook een bijzonder nuttig boekje voor iedereen die zijn eigen PVV wil starten.

Alle artikelen die ik hier publiceer zijn op persoonlijke titel

37 manieren om anders tegen bezuinigingen aan te kijken

37 ways om anders naar de crisis te kijken.

View more presentations from Marc Heleven.

Bezuinigingen. Ze zijn vaak onafwendbaar. En ze doen iets in ons hoofd. Ze verlammen ons. Ze vernauwen onze blik. En ze zorgen ervoor dat ons denken beperkt wordt.

Zo beperkt dat we vaak nog maar twee methodes van bezuinigen kennen: de kaasschaafmethode en de botte-bijl. Beide methoden gaan ervan uit dat de tering naar de nering gezet moet worden.

Bij Blauwe Brug denken we momenteel na over hoe we bibliotheken straks het beste door een bezuinigingscrisis kunnen helpen. Welke ondersteuning hebben bibliotheken zometeen nodig? Uiteraard gebruiken we daarbij onze branchekennis en onze financiële kennis. We kijken naar een heel pakket van ondersteuning, elk vanuit ons eigen specialisme.

Zo ben ik zelf in contact gekomen met Marc Heleven, werkzaam bij de creatieve organisatie New Shoes Today. Samen met hem wil ik een workshop ontwikkelen: "37 manieren om anders tegen de bezuinigingen aan te kijken".

Doel van de workshop is om directies en MT-leden mee te nemen in hun denkproces rond bezuinigingen. En om dit denkproces te verruimen en te kantelen. Er zijn meer en betere manieren om te bezuinigen dan alleen de botte bijl en de kaasschaafmethode. Dat betekent echt wel wat langer nadenken en soms meer ondernemerschap tonen. En heel soms ontdek je zelfs kansen in de bezuinigingen. Ik ga ervan dat ik met elke workshop minstens 37 ideeën kan verzinnen die beter zijn dan de botte-bijl- en de kaasschaafmethode.

Dat dat kan, daar is deze presentatie van Marc Heleven een mooi voorbeeld van. U zult het niet geloven maar zelfs in de financiële crisis blijken er plotseling toch mooie kansen en creatieve ideeën te gloren. Er zijn mensen die zelfs geld verdienen aan de crisis.

Een tovermiddel is het natuurlijk niet. En ik beweer ook niet dat dit het ultieme middel is tegen bezuinigingen. Ook wil ik niet badinerend doen over het verwerken van bezuinigingen. Bezuinigen doet pijn. Het enige dat ik graag wil is dat we ook in onze slechte tijden creatief blijven denken. En door de angst van de bezuinigingspijn vergeten we dat vaak.

Laat mij eens weten of jullie, of jullie directeuren interesse hebben in een dergelijke workshop. Over prijs, plaats en tijd worden we het wel eens. En als dit artikel wat minder voor jou bestemd is, wie zou je eens op dit artikel kunnen wijzen?

Ik wil even weten of jullie het goed idee vinden om dit door te zetten en of ik bibliotheken hier een dienst mee bewijs. Dus laat het weten!

Van Swelmen: Open brief aan directie TROS over Internetfilters tegen ***** en ******

**Dit artikel is gefilterd en geschikt voor alle leeftijden**

**De geplaatste afbeelding is verwijderd ivm met *****kleurige pixels**

Geachte TROS-directie,
Op 20 april 2010 zond u het programma TROS-regelrecht uit. Ik, de heer Van Swelmen, en directeur van de Bibliotheek in Oppendam, voel de behoefte te reageren op dit programma.

Ik ben het van harte eens met uw actie. Natuurlijk had ik ook niet anders van uw omroep verwacht. Ik ben immers al ruim 20 jaar lid van uw goede omroep. Bibliotheken en TROS horen naar mijn mening ook bij elkaar. Beiden staan wij tot de taak der volksverheffing. Eigenlijk zijn wij samen de grootste familie van Nederland.

En daarbij hoort natuurlijk dat wij onze kinderen in een veilige wereld laten opgroeien zonder geconfronteerd te worden met ***** en ******.

Om die reden hebben wij dan ook in de Bibliotheek in Oppendam internetfilters laten plaatsen. Dit filter scant al het internetverkeer. Dus ook onze e-mails. Dat betekent overigens wel dat het soms kan zijn dat u een paar ******tjes ziet. Op die plek heeft ons filter dan een onwelvoeglijk woord weggefilterd. Dus als u die ******tjes ziet moet u even kijken wat bedoeld werd. Meestal komt u er wel uit.

Sinds de installatie van het internetfilter zijn we echter wel tegen een paar problemen aan gelopen. Ik zal een paar voorbeelden geven. Het woordje **** wordt bijvoorbeeld geblokt door ons filter. Tja, dat woordje heeft twee betekenissen: 1) **** zijn, recht hebben op ****heid en 2) het enkelvoud van het werkwoord ******. In betekenis 1) zouden wij graag toch de zoekresultaten tonen. Datzelfde gebeurt bij het woord ****, u weet wel die schattige miauwende huisdiertjes. Maar ja dat woord is ook straattaal voor een ********** ************. Dat ************* wordt ook wel ***, ****, ******, *****, ***** en ********* genoemd. Op zich allemaal gewone woorden.

Tja, en toen ik dat eenmaal ontdekte, ontdekte ik ook dat alle ******* die aangenomen kunnen worden tijdens het ******* natuurlijk gefilterd worden. Denk aan het cijfer ** maar ook aan de woorden ************, ********, ******** en ********.

Toen werd ik toch enigzins achterdochtig. Wat komt er wel door en wat niet? Politicus Geert Wilders komt bij mij wel door het filter maar politicus ******** vanwege zijn islamitische achternaam niet. De vraag is heel erg waar nu precies de grens ligt tussen veiligheid en ********. We wonen toch immers in een ***** wereld waar een ieder het recht heeft op informatie. Geen ***** *********** zonder goede informatie.

Ik ben het helemaal eens met uw streven naar een veilige wereld. De TROS *** ** ***** ***** **** mag ****** ** **** *** ook **** ************* **** *** ******. ****** *********** ****** ********* ******* ****** ******* ******* ********** ******. ****** ****** ******* ****** best ****** **** ********* ****** ****** ******** ****** ****** ***** ***** ******** ***** ***** **** *** **** ********** ******** ***** **** ******* ********** ***** haar ******** *** ** ********. *** ** ***** ***** ****. ****** ** **** *** **** ************* **** *** ******. ****** *********** ****** eigen ********* ******* programmaaanbod ****** ******* ******* ********** ******. ****** ****** ******* ****** ****** **** ********* ****** ****** ******** ****** ****** ***** ***** ******** ***** ***** **** *** **** ********** ******** ***** **** ******* ********** ***** ******** *** ** ********.*** ** ***** ***** ****. ****** eens ** **** *** **** ************* **** *** ******. ****** *********** ****** ********* ******* ****** filteren ******* ******* ********** ******. ****** ****** ******* ****** ****** **** ********* ****** ****** ******** ****** ****** ***** ***** ******** ***** ***** **** *** **** ********** ******** ***** **** ******* ********** ***** ******** *** ** ********.

Hoogachtend,
Van Swelmen
Directeur ********** Oppendam