donderdag 30 juni 2011
1 januari 2013 : Iedereen overal lenen
Al een paar keer heb ik geblogd over het idee om bibliotheekleden de mogelijkheid te geven om te lenen in elke openbare bibliotheek. Je blijft lid van je eigen bibliotheek maar als je eens in een andere plaats bent mag je daar ook de bibliotheek gebruiken. Van Cubiss ontving ik bovenstaande Slideshare waarin alles nog eens simpel wordt uitgelegd.
Hele provincies melden zich
Eerder meldde ik al dat Gelderland en Brabant zelf natuurlijk positief waren over dit idee. Ook uit Friesland en Limburg (in juni met een bibliotheek aangehaakt) waren er al positieve signalen. Inmiddels heeft Overijssel er officieel over vergaderd en zich ook achter dit idee geschaard.
Via Wim Keizer kreeg ik bericht dat netwerken uit Noord- en Zuid-Holland ook enthousiast zijn.
Kortom, dat gaat de goede kant op. De Zeeuwse bibliotheken hebben mij een nuchtere reactie gestuurd die erop neer komt dat ze het een voorwaarde vinden dat het aansluit op de landelijke infrastructuur. Zijn we het ook mee eens lijkt me.
Commissie Marketing
Uit onverwachte hoek kreeg ik een mooi bericht. De commissie Marketing van de VOB heeft het initiatief enthousiast begroet. Zij gaven ook aan dat de Provinciale Service Organisaties en Provinciale Directie Overleggen in staat moeten worden geacht dit op te pakken.
Wie moet dit nu oppakken?
Tja en toen. Ik roep iets. Er wordt enthousiast gereageerd en hoe nu verder. Eerder dacht ik dat we maar eens een landelijke bijenkomst moesten organiseren. Dat zou dan op persoonlijke titel zijn. Gewoon maar eens kijken hoe en wat.
Gezien de reacties hebben we aan draagvlak niet te klagen. Dus dat is eigenlijk het probleem niet. Mijn gedachten zijn dus eigenlijk om deze stap maar over te slaan en maar eens te kijken naar de uitvoering. Misschien moeten de PSO's deze handschoen maar eens oppakken samen met de commissie Marketing? Ik zoek dus eigenlijk iemand die deze aap wel op de schouder wil nemen en ook wel een uitwerking wil gaan maken.
Uitwerking
Bij een eventuele uitwerking zal er ook meer cijfermatige onderbouwing moeten komen: Wat levert het op en welke energie moeten we er in stoppen?.
Daarnaast constateer ik dat er een bestaande technische oplossing is (Gastlenen) en een toekomstige technische oplossing (nieuw Identificatie en Authenticatie Management Systeem van Bibliotheek.nl). Uiteraard moeten we aansluiten bij landelijke infrastructuur. Dan moet het wel klaar zijn natuurlijk. Als je al te lang moet wachten dan ga je toch iets regelen. Uiteindelijk sluit je altijd aan op de landelijke infrastructuur. En ik ga ervan uit dat 1-1-2013 daarvoor geen belemmering moet zijn. Kortom, het moet niet gaan om systemen. Wat relevant is dat we het snel werkend krijgen voor onze klanten.
Wilskracht en inbedding in beleid
Kortom, ik geloof dat er in Nederland de wilskracht is om op 1-1-2013 bereikt te hebben dat iedereen overal kan lenen. Nu nog een partij die die kans wil verzilveren. Wie dat zou moeten zijn, hoor ik graag van u. Maar wacht niet te lang, want we willen natuurlijk van start.
maandag 27 juni 2011
Vertel het goede nieuws!
Bezuinigingen. Ze zijn er. Maar soms krijg je het gevoel dat bibliotheken tegen elkaar opbieden wie de grootste heeft. En het is uiterst besmettelijk. Als de ene gemeente 20% bezuinigt, denk de andere gemeente dat ze wel 25% kunnen bezuinigen.
Toch zijn er ook lichtpuntjes. Alleen krijgen die veel minder aandacht. Kijk maar eens naar de gemeente Twenterand. Daar lag een bezuiniging en die is ongedaan gemaakt. Gewoon door weloverwogen en in overleg met de inwoners de OZB te verhogen. Vertel het verder! Het kan dus ook anders.
Of lees het verhaal van Erna Winters en haar inzet voor bibliotheekwerk in Castricum. Het laat zien hoe hard je moet vechten en je de blaren op de tong moet kletsen. Maar ook hoe goed het is om op die manier weer helemaal een verbinding te maken met de lokale samenleving. Vertel het verder! Het kan dus ook anders.
Zelf ben ik op dit moment betrokken bij een gemeente die ook fors moet bezuinigen maar waarbij we alle middelen inzetten om toch alle vestigingen open te houden. En jawel. Het lijkt resultaat op te leveren. Vertel het verder! Het kan dus ook anders.
Nee, ik geloof niet dat we alles kunnen ombuigen en alle bezuinigingen weg kunnen krijgen. Wel geloof ik dat bibliotheken zelf de enige zijn die zelf kunnen vertellen dat het ook anders kan. Laten we dus ook vooral de goede voorbeelden met elkaar delen. Als gemeenten elkaar ophitsen met wie het hardst kan bezuinigen, laten wij elkaar dan ophitsen met wie daar het beste tegen in kan gaan.
Iemand nog meer goede voorbeelden? Vertel het verder!
Met dank aan Peter Ribberink voor de attendering.
zaterdag 25 juni 2011
Is het leven onvermijdelijk?
‘Ik denk, dus ik besta’ is een wijze uitspraak van Descartes. Mijn werk bestaat veel uit denken, uit het verzinnen van oplossingen. Het zien van mogelijkheden of het zien van manieren waarop iets anders kan. Daarbij gebruiken we onze hersenen. Creativiteit is daarbij een prettige ontsporing in onze hersenen die we zelf kunnen veroorzaken. Vanuit die achtergrond ben ik geïnteresseerd in onze hersenen en de processen die zich daar afspelen.
Wij zijn ons brein
Een aantal maanden geleden kreeg ik van collega’s de dikke pil van Dick Swaab cadeau: Wij zijn ons brein. Een boek over de overheersende rol van onze hersenen in alle facetten van ons leven: geboorte, opvoeding, seksualiteit, moreel gedraag, relgieus gedrag, eet- en drinkgedrag en onze dood. Zonder onze hersenen met hun fysiologische gedrag en de denkpatronen die we aanleggen bestaat ons leven niet. Zelfs onze hartspier werkt alleen om de hersenen hier het signaal voor afgeven.
Ik ben echter zelden zo’n verstokte Darwinist tegen gekomen als Dick Swaab. En zelden heb ik een boek gelezen waarin achter elkaar zoveel boude beweringen worden gedaan. Hij vindt dat bokssport verboden moet worden, ontkent het bestaan van een vrije wil, vindt alles wat niet verklaarbaar is onzin en hij snapt niet waarom we niet al jaren een pil van Drion hebben. Hier spreekt duidelijke iemand die overtuigd is van zijn eigen gelijk. Soms inderdaad op het pedante af.
Neuropornografie
Dick Swaab is ontegenzeggelijk een groot meester in het hersenonderzoek en in zijn boek legt hij de fysiologische aspecten van de hersenen fantastisch uit. Zo noemt hij de bokssport een vorm van neuropornografie. Stapsgewijs legt hij uit hoe – letterlijk en figuurlijk – dodelijk de bosksport is voor de mens. Die gebroken neuzen zijn niet erg maar de schade aan de hersenen is verschrikkelijk. In het verkeer zijn uitermate voorzichtig geworden: we dragen gordels, hebben airbags en leggen verkeersremmende maatregelen aan. In de bokssport kennen we dat soort voortschrijdend inzicht niet. Daar is het nog steeds gericht op het knock-out slaan van de ander. En dat kan niet anders dan door de ander stevige hersenbeschadiging toe te brengen. Voor Dick Swaab zal het om die reden ook onbegrijpelijk zijn dat we ons druk maken over onverdoofd ritueel slachten van dieren terwijl er vanavond gewoon weer een boksgala voor volwassen mensen is.
Darwinistische predestinatieleer
Bij zijn hoofdstuk over de “vrije wil” maakt hij het wel erg bont. Hij stelt vast dat veel van de mens al is vastgelegd bij de geboorte. De conceptie levert een reeks aan genetische overdrachten op terwijl de groei in de baarmoeder net zo belangrijk zou zijn als je hele opvoeding. Akkoord, daar kan ik nog in meegaan. Vervolgens geeft hij aan dat ons gedrag zo geprogrammeerd is dat we nauwelijks kunnen zeggen dat we eigen keuzes maken.
Tja, en daar gebeurt iets raars in zijn boek. Uit hersenonderzoek is namelijk heel sterk bewezen dat denkpatronen wel degelijk gewijzigd kunnen worden. En dat zelfs door wijziging van onze denkpatronen onze hersenen veranderen. Neuronenbanen worden dikker en onze hersenen zijn wel degelijk te trainen. Moet je je alleen wel bewust zijn van het feit dat je jezelf daarin moet trainen. Dick Swaab gelooft niet in de maakbaarheid van het leven. In het boek noemt hij dat een overblijfsel van het gedachtengoed van de jaren zeventig. Het leven ligt volgens hem al vast in de hersenen. En daarmee predikt hij een soort Darwinistische predestinatieleer. En dat terwijl hij toch zo’n hekel heeft aan calvinisten.
Daarmee zegt Dick Swaab impliciet dat domheid of armoede voor een groot deel genetisch ingebakken problematiek is. En daarmee een bijna onveranderbare zaak.
Blijf nadenken
Bijna onveranderbaar. Want Dick Swaab geeft tegelijkertijd aan dat de vroege ontwikkeling van kinderen hierin ongelofelijk belangrijk is. En daarom geloof ik dat investeringen in kinderen als het gaat om onderwijs, cultuur en jeugdzorg ongelofelijk belangrijk zijn. Ik vind dat je moet blijven zorgen voor “zwakkeren” in de samenleving. De film “De onrendabelen” ging daarop al eerder eens in.
In dat licht is het interessant om nog eens te kijken naar al onze bezuinigen. Wij maken ons thans druk om pensioenen en rechten voor oudere mensen. Maar wie echt iets wil veranderen in de maatschappij moet zich richten op iedereen onder de twaalf jaar. Wie daar investeert in onderwijs, cultuur en gezondheid gaat daar een leven lang vruchten van plukken. Daar kun je mensen nog echt beïnvloeden. Daar kun je de samenleving echt verbeteren. En welke vakbond maakt zich daar nou eens hard voor? Jongens, werk toch gewoon wat langer door en geef meer geld en aandacht aan de ontwikkeling van kinderen.
Nuance
Ik hou van nuance. Dick Swaab verstaat de kunst om te prikkelen en tegelijkertijd zijn verhaal te onderbouwen met onderzoek. De combinatie maakt het tot een mooi boek. Alleen de beweringen had het bot gemaakt, aleen het onderzoek zou het saai hebben gemaakt. En daarmee is deze forse pil (ruim 450 pagina’s) het lezen meer dan waard.
donderdag 23 juni 2011
Soms moet je vlammen....
Het wordt een leuke dag vandaag. De uitreiking van de Innovatie Award van ICT~Office en het ministerie van Econnomische Zaken. Wij zitten er namens de bibliotheken met Biebsearch. Heel mooi.
Maar elk vak ken zo z'n innovaties. Ooit erover nagedacht dat ook fanfares zich ontwikkelen? Fanfares? Jazeker. Want niets is natuurlijk irritanter dan dat de fanfare niet even goed door kan marcheren. Dan staan er weer mensen in de weg en kom je er niet goed door heen. Daar heeft deze blazer zo z'n oplossing voor. Staat er iemand in de weg? Prima, even gas geven en we kunnen weer verder....
Dus pas op als u weer zo'n blazer tegen komt...
Overigens lijkt mij dit filmpje ook een prima oplossing voor de bezuinigingen op cultuur. Want zeg nou zelf: met dit soort muzikanten heb je geen leger meer nodig.
Met dank aan Edwin voor de attendering.
Maar elk vak ken zo z'n innovaties. Ooit erover nagedacht dat ook fanfares zich ontwikkelen? Fanfares? Jazeker. Want niets is natuurlijk irritanter dan dat de fanfare niet even goed door kan marcheren. Dan staan er weer mensen in de weg en kom je er niet goed door heen. Daar heeft deze blazer zo z'n oplossing voor. Staat er iemand in de weg? Prima, even gas geven en we kunnen weer verder....
Dus pas op als u weer zo'n blazer tegen komt...
Overigens lijkt mij dit filmpje ook een prima oplossing voor de bezuinigingen op cultuur. Want zeg nou zelf: met dit soort muzikanten heb je geen leger meer nodig.
Met dank aan Edwin voor de attendering.
dinsdag 21 juni 2011
Wat de nominatie voor ICT~Office Innovatie Award met je doet…
Vorige week dinsdag zag ik in de loop van de avond een mailtje dat we genomineerd waren voor de ICT~Office Innovatie Award. Om eerlijk te zijn: ik kende de award niet. Dus het eerste wat je doet is kijken waar die award vandaan komt.
ICT~Office is de branchevereniging van 550 IT-, Telecom- en Internet- en Officebedrijven. De bedrijven kennen een gezamenlijke omzet van € 30 miljard en ze hebben samen meer dan 250.000 werknemers. De award wordt naast deze branchevereniging ook uitgegeven door het ministerie van Econmische Zaken.
Alles bij elkaar: dit is geen misselijke nominatie. Dus snel de vlag uit en iedereen laten weten dat we genomineerd zijn. En inderdaad, op de avond zelf regent het al felicitaties. Prachtig.
Biebsearch is opgepikt ver buiten onze eigen branche en er wordt met bewondering naar gekeken. Dat is mooi en nodig. Want ik geloof dat bibliotheken en onderwijs nog lang niet met elkaar klaar zijn. Sterker nog, ik geloof dat de toekomst van bibliotheken voor een veel groter deel bij het onderwijs ligt, dan dat we nu met elkaar durven toegeven.
Van binnen de branche naar buiten de branche
Wat bibliotheken met elkaar bereiken is niet gering. Systemen die stapsgewijs steeds verder aan elkaar gekoppeld worden. Vergezichten die steeds dichter bij komen. En van verbindingen tussen eigen systemen stappen we nu vervolgens over op verbindingen met onze netwerkpartners. Koppelingen met Kennisnet en koppelingen met partners in Elektronische Leeromgevingen.
Goed bewaarde geheimen
Een nog te goed bewaard geheim is bijvoorbeeld is dat onze zoekmachine Aquabrowser gekoppeld kan worden aan alle bestanden die via Edurep van Kennisnet beschikbaar zijn. En ook een nog te goed bewaard geheim is dat we al een koppeling hebben met leerlingadminstraties en bibliotheekadministraties via de koppeling met Entree van Kennisnet.
ICT-hoogstandjes
Onderwijs en bibliotheken zijn beide sectoren met autonome stichtingen en beperkte centrale sturing. Het zijn geen sectoren waar alles van goud is of waar de bergen tot in de hemel reiken. Verre van dat. En toch slagen ze er meer en meer in om met (open) standaarden elkaar te vinden. En beide sectoren zijn daar naar mijn gevoel te weinig van op de hoogt en daardoor ook te weinig trots. Er worden echte ICT-hoogstandjes geleverd.
Kinderen voorbereiden op de kennissamenleving
Ik geloof dat we de samenwerking tussen bibliotheken en onderwijs nog veel groter kunnen maken. Dat onderwijs en bibliotheken samen een belangrijke rol kunnen spelen in het opleiden van kinderen voor de kennissamenleving. We moeten het alleen meer van elkaar ontdekken. En daarom is het goed dat Biebsearch in de schijnwerpers komt met een nominatie voor de ICT~Office Innovatieaward.
Bibliotheken roep ik dan ook nog graag op om werk te maken van het eerdergenoemde Driepuntenplan. En het onderwijs roep ik van harte op om de samenwerking met bibliotheken op te pakken op alle niveaus.
Trots
Ja, ik ben trots. Trots dat ik Biebsearch vanaf het begin heb mogen mee maken. Om eerlijk te zijn: de eerste gesprekken met een ROC waren een Babylonische spraakverwarring. We hebben langs elkaar heen zitten praten. We hadden elkaars taal nog niet gevonden. En langzaam groeide dat. En ICT speelde daarin een sleutelrol.
Voor alle soorten onderwijs
Ik herinner me hoe trots we waren toen het eerste contract getekend werd ROC Landstede. Ik herinner me nog hoe we door een connectie met een school plotseling voor een directieoverleg stonden van zeven scholen en dat de centrale bestuurder zei: “dit moeten we hebben”. En zo zaten we plotseling in het voortgezet onderwijs.
En samen met de provincies Flevoland en Overijssel stapten we niet veel later in een project voor Primair Onderwijs: Biebsearch Junior.
Tweede Kamer en de Volkskrant
Ook herinner ik me nog hoe trots we waren toen we voor het eerst genoemd werden in Tweede Kamerstukken. Ik herinner me hoe even later de Volkskrant op de voorpagina opende met Biebsearch/Fiducia van ROC Deltion met de kop: “Redding voor de leerling die verdrinkt in Google”. En ik herinner me hoe trots we waren toen we in 2008 de Bibliotheek Innovatieprijs wonnen.
En ik herinner me ook dat landelijke partijen ons uitnodigden om een masterclass te organiseren voor bibliotheekorganisaties in Nederland. En hoe we koppelingen hebben gelegd met Kennisnet en met diverse leveranciers van Elektronische leeromgevingen.
En dan nu een nominatie buiten de branche voor de prestigieuze ICT~Office innovatie-award. Ik mag bij de gala-avond aanwezig zijn samen met mijn collega en kopvrouw van Biebsearch Annemarie van Essen.
Niet zonder…
Dat in de wetenschap dat deze nominatie er niet geweest was zonder heel veel anderen. Niet zonder Tineke, niet zonder Arend, niet zonder Nicole, niet zonder Marcel, niet zonder Margriet, niet zonder Elin, niet zonder Astrid, niet zonder Jaap, niet zonder Annemarie, niet zonder JaapJan, niet zonder Jelle en niet zonder al die anderen die van Biebsearch zo’n succes hebben gemaakt.
Ik wens de bibliotheken een mooie toekomst met Biebsearch. De nominatie zie ik als een bevestiging dat die toekomst er is. En daarom ben ik bijzonder trots op die nominatie. Een nominatie die onze gezamenlijke toekomst bevestigd.
zaterdag 18 juni 2011
Management by loving around
Druk als we zijn met onze eigen zaken, zien we vaak niet meer wat de ander doet. De mooie woorden spreken we vaak pas uit bij een jubileum of bijzondere gelegenheid. Of erger: pas bij een afscheid of een begrafenis.
Die mooie woorden zijn nergens te koop en toch onbetaalbaar.
Neem maandag een paar van die mooie woorden mee naar uw werk en deel ze uit. En als je echt lef hebt, hang deze dan op!
Let maar op, het werkt. En het is nog leuk ook.
Die mooie woorden zijn nergens te koop en toch onbetaalbaar.
Neem maandag een paar van die mooie woorden mee naar uw werk en deel ze uit. En als je echt lef hebt, hang deze dan op!
Let maar op, het werkt. En het is nog leuk ook.
woensdag 15 juni 2011
Openbare Bibliotheken en Spotify… zit daar muziek in?
Spotify: velen van ons gebruiken het. De streamingmuziekdienst die sinds mei 2010 in Nederland actief is. Ze hebben in Nederland net hun eerste verjaardag gevierd. Vanochtend had ik samen met onder andere collega’s van Bibliotheek.nl, de Centrale Discotheek Rotterdam en een paar vakcollega’s uit Gelderland en Friesland een overleg met ze.
Via via waren we met het hoofdkantoor van Spotify in Zweden in contact gekomen en we hebben ze de vraag gesteld of ze interesse hadden in een samenwerking met de Nederlandse openbare bibliotheken. Dat hadden.
Abonnementsvormen
Spotify heeft een basis van 13 miljoen muziektracks. Die zij via een speciale client beschikbaar stellen. Daarbij werken ze met drie modellen: Free, Unlimited (€ 5,- per maand) en Premium (€ 10,- per maand). Alles is legaal geregeld. En met indrukwekkende gebruikscijfers.
Het is interessant om de medewerkers van Spotify te horen vertellen over de onstuimige groei van het bedrijf. Beide personen werkten allebei een jaar bij het bedrijf en behoorden daarmee tot de “oudgedienden”. Zo snel groeit het.
Alles gaat digitaal
Ik was onder de indruk van hun werkwijze. Een bedrijf dat heel nadrukkelijk een digitale strategie volgt. Alles is gericht op digitaal gebruik en digitaal lid worden. Alles is er op gericht om “Free”accounts om te zetten naar “Unlimited” of “Premium”.
Zoeken bij de bibliotheek wordt ook zoeken bij Spotify?
Samen met Bibliotheek.nl en de CDR hebben we een oriënterend gesprek gevoerd over de mogelijkheden. Aan het eind van het gesprek was er zicht op een mogelijkheid. Die zou eruit kunnen bestaan dat de Nederlandse bibliotheken een zoekkoppeling maken naar Spotify. Wie op die manier zoekt en verder klikt kan gebruik maken van een “Free”account.
Als je zoiets aanbiedt zul je veel informatie aan gebruikers moeten verstrekken over wat Spotify is. Wij kennen het misschien wel, maar grote groepen Nederlanders kennen het niet. Daar ligt dus een belangrijke gezamenlijke rol.
Meerwaarde aan je bibliotheekabonnement
Als je zoiets kunt maken dan is de volgende stap dat we eens moeten gaan kijken of we leden ook kunnen koppelen aan bijvoorbeeld een “Unlimited”abonnement. Dit uiteraard gekoppeld aan je bibliotheekabonnement. En dan kom je op vragen of je zoiets gezamenlijk afkoopt of verdisconteerd in abonnementsgelden of een mix daarvan.
Spotify gaat een eerste voorstel uitwerken. Dat zullen we met dezelfde groep nog eens beoordelen. Dat zal de komende maanden zijn beslag krijgen. De verwachting is dat er op een aantal plaatsen een proef zal worden uitgevoerd. Die zal met name moeten gaan over het businessmodel over de koppeling tussen het bibliotheekabonnement en het Spotifyabonnement. En dat zal nog best een ingewikkelde worden.
Maar eerst maar eens even uw mening: hiermee doorgaan? En zo ja, heeft u suggesties of aandachtspunten? Laat maar komen.
maandag 13 juni 2011
De waarheid voor je kiezen...
Uit het lood geslagen liedjes. Zo noemen ze het zelf. Al eerder liet ik u kennis maken met deze bizarre muziek. Want tja, hoe zit deze muziek nu eigenlijk in elkaar? Ik zie
1) mechanisch aangedreven laarzen
2) een deurbel
3) een soort groot muziekmolentje
4) een fietspomp
5) een slijpschijf en
6) hydralisch aangestuurde kunstgebitten.
Jawel u leest het allemaal goed. En dat alles gelardeerd met een ijzersterke tekst.
En binnekort weer in Deventer te zien! Dit najaar met een speciaal project in de Zwarte Silo met monumentendag.
1) mechanisch aangedreven laarzen
2) een deurbel
3) een soort groot muziekmolentje
4) een fietspomp
5) een slijpschijf en
6) hydralisch aangestuurde kunstgebitten.
Jawel u leest het allemaal goed. En dat alles gelardeerd met een ijzersterke tekst.
En binnekort weer in Deventer te zien! Dit najaar met een speciaal project in de Zwarte Silo met monumentendag.
donderdag 9 juni 2011
Blauwe Brug genomineerd voor haar personeelsdiensten
Een polletje. Daar zijn we altijd voor in. Stemmen is ons lust en ons leven. Zeker als er wat te winnen valt.
En dat is dit keer het geval. Ons bedrijf Blauwe Brug is genomineerd voor AFAS-Award. De wat? De AFAS-ward. AFAS is een bedrijf dat verschillende soorten bedrijfssystemen levert. In het afgelopen jaar is de dienstverlening van Blauwe Brug voor persoonlsdiensten en financiële diensten grondig vernieuwd. Wat vroeger met papier ging, gaat tegenwoordig meer en meer digitaal. Stapsgewijs wordt dat nu uitgerold. Nu ja, ik weet er niet alles van maar onze directeur Jacqueline Roelofs legt het toch keurig uit in bijgaande film.
Blauwe Brug is genomineerd in de categorie HRM/Payroll. Daarbij neemt Blauwe Brug het op tegen medegenomineerden Neckermann en Kender Thijssen. Niet de minsten, zou ik zo zeggen. Dit is dus eredivisiewerk! En net zoals bij het echte voetbal is het publiek natuurlijk de twaalfde man. Dus laat je stem horen en stem op Blauwe Brug!
En dat stemmen doet u hier!
En dat is dit keer het geval. Ons bedrijf Blauwe Brug is genomineerd voor AFAS-Award. De wat? De AFAS-ward. AFAS is een bedrijf dat verschillende soorten bedrijfssystemen levert. In het afgelopen jaar is de dienstverlening van Blauwe Brug voor persoonlsdiensten en financiële diensten grondig vernieuwd. Wat vroeger met papier ging, gaat tegenwoordig meer en meer digitaal. Stapsgewijs wordt dat nu uitgerold. Nu ja, ik weet er niet alles van maar onze directeur Jacqueline Roelofs legt het toch keurig uit in bijgaande film.
Blauwe Brug is genomineerd in de categorie HRM/Payroll. Daarbij neemt Blauwe Brug het op tegen medegenomineerden Neckermann en Kender Thijssen. Niet de minsten, zou ik zo zeggen. Dit is dus eredivisiewerk! En net zoals bij het echte voetbal is het publiek natuurlijk de twaalfde man. Dus laat je stem horen en stem op Blauwe Brug!
En dat stemmen doet u hier!
woensdag 8 juni 2011
Een bibliotheekdirecteur met een oude Jaguar naar Mongolië sturen....
Een bibliotheekdirecteur met een oude Jaguar naar Mongolië sturen. Een niet alledaagse combinatie zou je zeggen. Het is dan ook een niet-alledaagse bibliotheekdirecteur die deze uitdaging aangaat: de energieke Margot Nicolaes, de directeur van DOK Delft.
Afgelopen zaterdag vertrok ze. 10.000 kilomter. Deels over goede wegen maar ook een stuk door gevaarlijke woestijnen. 30 dagen de tijd. En dat allemaal voor je lol? Ja, een beetje wel natuurlijk maar toch vooral voor het goede doel: Return to Sender. De laatste dagen van deze rit zal Katja Schuurman - de beschermvrouw van deze stichting - dan ook meereizen naar ik heb begrepen.
Je kunt Margot Nicoloaes volgen op Twitter maar ook via de site van haar team. En natuurlijk wordt u allemaal donateur. Mooi initiatief van een mooi mens. Hoewel ik toch nog altijd even moet denken aan Plien en Bianca elke keer als ik haar tegen. Ik weet niet hoe dat komt.
Margot succes!
maandag 6 juni 2011
Hoe PSV de bibliotheken in één klap aan 150 miljoen euro helpt... cash!
In dit verhaal ga ik u uitleggen wat PSV en bibliotheekwerk met elkaar gemeen hebben. Huh, PSV en bibliotheekwerk? Inderdaad.
In deze tijden van bezuiniging moeten we creatief worden. Gelukkig zijn we niet de enigen die het zwaar hebben. Zo las ik vorig weekend de column van Frank Kalshoven van de Volkskrant. Hij legt daarin uit dat de gemeente Eindhoven erger dan dom bezig is door PSV te helpen.
PSV staat er financieel namelijk slecht voor. Het heeft – mede door het missen van champions league voetbal – een nijpend geldgebrek. Er gaat meer geld uit dan er binnenkomt. PSV heeft echter een slimme deal gemaakt met de gemeente: het verkoopt de grond rond het stadion voor een slordige 48 miljoen euro. Het pacht de grond terug tegen de rentekosten: een kleine twee miljoen per jaar.
Frank Kalshoven hekelt het financiële risico dat de stad Eindhoven daarmee neemt en hekelt nog meer de schijn van transparantie rond deze transactie. De gemeente Eindhoven leent tegen een laag rentetarief aan PSV. Een rentetarief dat marktpartijen nooit gehanteerd zouden hebben omdat de transactie te risicovol is. Kortom, de gemeente zal hier zeer waarschijnlijk het schip mee in gaan.
Toch is deze transactie niet zo vreemd. En ik ben er ook niet principieel tegen. Uiteraard moet een gemeente een zorgvuldige afweging maken. Maar PSV is meer dan een gemiddeld bedrijf in Eindhoven. Het is een vorm van amusement met een hoog publieksbereik en het is een vorm van stadspromotie. Zoals ook de resultaten van FC Twente afstralen op ondernemers in onze regio.
En wellicht is de transactie van PSV ook wel zeer leerzaam voor bibliotheken in deze tijden van bezuiniging. Bibliotheken hebben geen voetbalstadions maar wel bibliotheekgebouwen. Bij diverse bibliotheken waar ik heb geadviseerd rond bezuinigingen is het aan de orde of we een bibliotheekvestiging kunnen verkopen en ruimte kunnen terughuren. Ik heb zelfs een aantal keren met gemeenten om tafel gezeten met de vraag of de gemeente het vastgoed niet kan overnemen. Doordat de gemeente dit doet, heeft de bibliotheek de zekerheid van een eenmalig bedrag en kan op zoek gaan naar een (nieuwe) huursituatie.
De situatie rond het PSV-stadion liet mij toch even nadenken over wat het compleet verkopen van het bibliotheekvastgoed zou kunnen opleveren. Reken u even mee?
Er zijn bijna 1.000 bibliotheekvestigingen in Nederland. Er zijn grote en kleine. Van die 1.000 bibliotheekvestigingen schat ik dat er zijn 500 in eigendom zijn. En dat zullen vooral de kleinere vestigingen zijn. Grotere bibliotheken worden vaak door projectontwikkelaars gebouwd en verhuurd. Okee, 500 kleinere vestigingen die in eigendom zijn. Stel dat elk van die vestigingen rond de 300.000 euro waard is. Dat lijkt me reëel.
De totale waarde van vastgoed in bibliotheekland is dus ongeveer 500 keer die 300.000 euro. Dat is € 150.000.0000 (150 miljoen). Dat is heel veel geld.
Het gaat even wat minder met PSV en ze weten dat ze moeten investeren om er weer bovenop te komen. De gemeente begrijpt dat.
Het gaat even wat minder met bibliotheken en we weten dat we moeten investeren om er weer bovenop te komen. Wat verschillen wij eigenlijk van PSV? Allemaal maar even bellen met de gemeente?
Foto: Het Philipsstadion van PSV door (c) Jos Dielis
In deze tijden van bezuiniging moeten we creatief worden. Gelukkig zijn we niet de enigen die het zwaar hebben. Zo las ik vorig weekend de column van Frank Kalshoven van de Volkskrant. Hij legt daarin uit dat de gemeente Eindhoven erger dan dom bezig is door PSV te helpen.
PSV staat er financieel namelijk slecht voor. Het heeft – mede door het missen van champions league voetbal – een nijpend geldgebrek. Er gaat meer geld uit dan er binnenkomt. PSV heeft echter een slimme deal gemaakt met de gemeente: het verkoopt de grond rond het stadion voor een slordige 48 miljoen euro. Het pacht de grond terug tegen de rentekosten: een kleine twee miljoen per jaar.
Frank Kalshoven hekelt het financiële risico dat de stad Eindhoven daarmee neemt en hekelt nog meer de schijn van transparantie rond deze transactie. De gemeente Eindhoven leent tegen een laag rentetarief aan PSV. Een rentetarief dat marktpartijen nooit gehanteerd zouden hebben omdat de transactie te risicovol is. Kortom, de gemeente zal hier zeer waarschijnlijk het schip mee in gaan.
Toch is deze transactie niet zo vreemd. En ik ben er ook niet principieel tegen. Uiteraard moet een gemeente een zorgvuldige afweging maken. Maar PSV is meer dan een gemiddeld bedrijf in Eindhoven. Het is een vorm van amusement met een hoog publieksbereik en het is een vorm van stadspromotie. Zoals ook de resultaten van FC Twente afstralen op ondernemers in onze regio.
En wellicht is de transactie van PSV ook wel zeer leerzaam voor bibliotheken in deze tijden van bezuiniging. Bibliotheken hebben geen voetbalstadions maar wel bibliotheekgebouwen. Bij diverse bibliotheken waar ik heb geadviseerd rond bezuinigingen is het aan de orde of we een bibliotheekvestiging kunnen verkopen en ruimte kunnen terughuren. Ik heb zelfs een aantal keren met gemeenten om tafel gezeten met de vraag of de gemeente het vastgoed niet kan overnemen. Doordat de gemeente dit doet, heeft de bibliotheek de zekerheid van een eenmalig bedrag en kan op zoek gaan naar een (nieuwe) huursituatie.
De situatie rond het PSV-stadion liet mij toch even nadenken over wat het compleet verkopen van het bibliotheekvastgoed zou kunnen opleveren. Reken u even mee?
Er zijn bijna 1.000 bibliotheekvestigingen in Nederland. Er zijn grote en kleine. Van die 1.000 bibliotheekvestigingen schat ik dat er zijn 500 in eigendom zijn. En dat zullen vooral de kleinere vestigingen zijn. Grotere bibliotheken worden vaak door projectontwikkelaars gebouwd en verhuurd. Okee, 500 kleinere vestigingen die in eigendom zijn. Stel dat elk van die vestigingen rond de 300.000 euro waard is. Dat lijkt me reëel.
De totale waarde van vastgoed in bibliotheekland is dus ongeveer 500 keer die 300.000 euro. Dat is € 150.000.0000 (150 miljoen). Dat is heel veel geld.
Het gaat even wat minder met PSV en ze weten dat ze moeten investeren om er weer bovenop te komen. De gemeente begrijpt dat.
Het gaat even wat minder met bibliotheken en we weten dat we moeten investeren om er weer bovenop te komen. Wat verschillen wij eigenlijk van PSV? Allemaal maar even bellen met de gemeente?
Foto: Het Philipsstadion van PSV door (c) Jos Dielis
zaterdag 4 juni 2011
En nog even de formatieproblemen in België oplossen
België is vandaag al 356 dagen bezig met formeren. Nog negen dagen en dan duurt het meer dan een jaar. De laatste ontwikkeling is dat de huidige formateur is uitgeschakeld door een operatie aan de stembanden. En daarna moet hij ook nog een week zwijgen. Dat jaar gaan ze "op het gemakske" halen.
En het schijnt niet eens echt slecht te gaan met België. Hun economische groei is gelijk of zelfs beter dan andere Europese landen. Toch willen mensen graag een goede oplossing voor België. De bovenstaande oplossing kreeg ik toegestuurd door een Vlaming. Met dit mooie weer zouden Noord-Brabant en Limburg in één klap aan zee liggen. Het klinkt verleidelijk.
Voor Nederlanders die nog even wilden weten hoe het ook al weer zat: De Standaard houdt een prima overzicht bij.
En het schijnt niet eens echt slecht te gaan met België. Hun economische groei is gelijk of zelfs beter dan andere Europese landen. Toch willen mensen graag een goede oplossing voor België. De bovenstaande oplossing kreeg ik toegestuurd door een Vlaming. Met dit mooie weer zouden Noord-Brabant en Limburg in één klap aan zee liggen. Het klinkt verleidelijk.
Voor Nederlanders die nog even wilden weten hoe het ook al weer zat: De Standaard houdt een prima overzicht bij.
donderdag 2 juni 2011
Ik ben allochtoon
Deze foto is genomen op het popfestival in ons dorp. Twee dagen per jaar organiseert ons dorp zo’n festival. Op hetzelfde terrein waar ook de kleedjesmarkt op Koninginnedag plaats vindt en het zomerfeest aan het eind van de zomer.
Ik zeg dorp maar dat is het helemaal niet. Het is een nieuwbouwwijk waar 30.000 mensen wonen. Die wijk is ongeveer 30 jaar oud en wordt vooral bevolkt door lieve burgergezinnetjes. De kern van de wijk wordt echter gevormd door het oude dorp. Een paar familienamen kom je in dat oude dorp telkens tegen: Veldwachter, Wolters, Van Gurp en zo nog een paar.
Het popfestival, de zomerfeesten en de Koninginnedag worden vooral georganiseerd door mensen uit het oude dorp. En die organiseren het ook nog gewoon alsof het nog een klein dorp is. Het is alsof ik weer op bezoek in het dorp van mijn jeugd. Het is allemaal wat ruwer en bonkiger.
En trouwens het gaat ons oude dorp bij Koninginnedag, niet om de Koningin, bij de zomerfeesten gaat het niet om de kermis en bij het popfestival gaat het niet om de muziek. Als u goed kijkt ziet u de zanger op de achtergrond goed zijn best doen. Maar het publiek zal hier niet meer in vervoering raken. Ze hebben vooral oog voor elkaar.
In dit popfestival voel je nog de geschiedenis van de oude jaarmarkten. Je voelt de genetische geschiedenis van een dorp. Dit zijn de moment om elkaar te ontmoeten, om nieuwtjes uit te wisselen of om een huwelijkskandidaat op te doen. Facebook avant la lettre.
Het gaat bij het festival niet om de muziek maar vooral om de ontmoeting. En vooral een ontmoeting van al die mensen uit het oude dorp. Een feest zonder muziek is voor hen wel denkbaar, een feest zonder tap niet. Het is tekenend dat bij het zomerfeest de feesttent groter is dan de kermis.
En natuurlijk komen er mensen op af uit de nieuwbouwwijk. En misschien zijn er wel meer mensen uit de nieuwbouwwijk dan uit het oude dorp. Maar in alles voel je: dit is het feest van het oude dorp. En ik ben allochtoon.
En dat in één foto. Hieronder de andere foto’s. Let vooral op de baby met gehoorbeschermers.
Ik zeg dorp maar dat is het helemaal niet. Het is een nieuwbouwwijk waar 30.000 mensen wonen. Die wijk is ongeveer 30 jaar oud en wordt vooral bevolkt door lieve burgergezinnetjes. De kern van de wijk wordt echter gevormd door het oude dorp. Een paar familienamen kom je in dat oude dorp telkens tegen: Veldwachter, Wolters, Van Gurp en zo nog een paar.
Het popfestival, de zomerfeesten en de Koninginnedag worden vooral georganiseerd door mensen uit het oude dorp. En die organiseren het ook nog gewoon alsof het nog een klein dorp is. Het is alsof ik weer op bezoek in het dorp van mijn jeugd. Het is allemaal wat ruwer en bonkiger.
En trouwens het gaat ons oude dorp bij Koninginnedag, niet om de Koningin, bij de zomerfeesten gaat het niet om de kermis en bij het popfestival gaat het niet om de muziek. Als u goed kijkt ziet u de zanger op de achtergrond goed zijn best doen. Maar het publiek zal hier niet meer in vervoering raken. Ze hebben vooral oog voor elkaar.
In dit popfestival voel je nog de geschiedenis van de oude jaarmarkten. Je voelt de genetische geschiedenis van een dorp. Dit zijn de moment om elkaar te ontmoeten, om nieuwtjes uit te wisselen of om een huwelijkskandidaat op te doen. Facebook avant la lettre.
Het gaat bij het festival niet om de muziek maar vooral om de ontmoeting. En vooral een ontmoeting van al die mensen uit het oude dorp. Een feest zonder muziek is voor hen wel denkbaar, een feest zonder tap niet. Het is tekenend dat bij het zomerfeest de feesttent groter is dan de kermis.
En natuurlijk komen er mensen op af uit de nieuwbouwwijk. En misschien zijn er wel meer mensen uit de nieuwbouwwijk dan uit het oude dorp. Maar in alles voel je: dit is het feest van het oude dorp. En ik ben allochtoon.
En dat in één foto. Hieronder de andere foto’s. Let vooral op de baby met gehoorbeschermers.
Abonneren op:
Posts (Atom)