maandag 16 september 2013

'Delen is het nieuwe hebben' : deel 1 : Klein is het nieuwe groot


 
'Delen is het nieuwe hebben.' Een kreet die Daan Roosegaarde gebruikte in de laatste Zomergasten van dit seizoen. De kreet die hoort bij de netwerkmaatschappij en de 'sharing economy'. Klinkt het niet prachtig en hoopvol: 'Delen is het nieuwe hebben'? In een kredietcrisis waar maar geen eind aan komt, lijkt dit toch een richting die uitkomst biedt. Is 'Delen het nieuwe hebben' of is de kreet net zo verkeerd als de beleggingshypotheken van de banken, die we ook allemaal leken te vertrouwen?

In naar verwachting vier of vijf blogs zal ik ingaan op die 'sharing economy', collaborative consumption en hoe bibliotheken daarmee om kunnen gaan. De blogs zullen gebaseerd zijn op een korte workshop voor staf en MT-leden van het Apeldoornse Archief, Bibliotheek en Museum CODA. Zij hadden mij uitgedaagd om ze te prikkelen rondom nieuwe businessmodellen. Bij die workshop gebruikte ik onderstaande presentatie. Het onderwerp was de 'collaborative economy'.

Deel 1: Klein het nieuwe groot
Kijk maar eens naar het filmpje van Triodos. Een reclame die de afgelopen tijd veelvuldig op televisie te zien was. De gemiddelde reclame op tv is 20 seconden. Deze reclame duurt 100 seconden. Vijf keer zo lang. En het is een filmpje dat helemaal past bij the 'collaborative economy'.

Triodos opent met dat het een geweldige tijd is. En dat is gek: want de hele wereld vindt dat de wereld in een crisis zit. Triodos herhaalt een aantal keer dat het geweldig met ons gaat: we hebben het beter dan ooit, hebben meer vrijheid dan generaties voor ons en zijn in hoge mate in staat om ons leven te sturen. De mensheid is zich meer dan ooit bewust van de kracht die zij zelf kan ontwikkelen.  Met mooie kanten.

En toch geloven we dat we in een diepe crisis zitten. En die crisis moet door iemand worden opgelost: de EU, het IMF, de banken, de huizenkopers, onze regering of de gemeenteraad. Door iedereen behalve onszelf. Wat Triodos ons leert is dat wij onszelf uit de crisis kunnen helpen door de keuzes die we met elkaar maken. Door dingen te doen of juist te laten.

De macht is niet meer aan groot. De macht is aan klein. En dus aan ons. Dat is mooi nieuws. Voor ons als burger dan. Want het is slecht nieuws voor de instituten.

De 'Great Trust Shift'
Een tijdje geleden blogde ik al over Rachel Botsman en het einde van de instituten. Zij schetst een verhaal dat de macht, maar ook het vertrouwen van burgers, verschuift. Vertrouwen wordt minder en minder gegeven aan instituten en meer en meer aan individuen. Rachel Botsman noemt dat de 'Great Trust Shift'


Of je nu een bank, een overheid, een autoverkoper, een ziekenhuis, een verzekeraar, een kerk of .... een bibliotheek bent, de vraag is op welke wijze instituten gaan overleven. Via internet kunnen mensen onderling geld lenen, worden auto's gedeeld, gaan we 'couch surfend' op vakantie en organiseren we een 'onderlinge' reisverzekering. En zelfs winkels zijn niet veilig. Want iedereen kan zijn eigen winkel zijn: met een eigen webshop of gewoon op Marktplaats. En als we toch met instituten willen werken, dan bundelen consumenten hun krachten onder de naam United Consumers. En samen kopen ze tegen de meest scherpe voorwaarden in.

De macht is niet meer aan groot. De macht is aan klein. Maar dat geldt ook voor informatie. Informatie is niet meer het domein van kennisinstituten. Het is het domein van miljoenen experts, die dag en nacht hun kennis delen op internet.  Het einde van de bibliotheek?

Presentatie voor CODA
In deel 2 ga ik in op Koning Willem II en Koning Frederic VII van Denemarken. Waarom?  Dat leest u de volgende keer. Voor nu alvast de presentatie en ik hoor graag jullie reacties.
 
 

Geen opmerkingen: