Ernst-Jan Pfauth: 'Een krant is een papieren pakketje schuldgevoel dat 's ochtends op onze deurmat valt.'#biebplaza

Ernst-Jan Pfauth is wel zo ongeveer onze nationale knuffelblogger geworden. Hij sprak twee jaar

geleden op de bibliotheektweedaagse. Tussendoor sprak hij op een bijeenkomst van Bibliotheek.nl en nu dus op de Bibliotheekplaza. Afgewezen door de NRC, zelf begonnen als Blogger en daarna achorman voor NRCNext.

Hij mag vandaag het verhaal van de kranten vertellen. Jongere mensen lezen geen krant meer. Zelfs de jongste krant - NRCNext - heeft een gemiddelde leeftijd van 42 jaar. Ook niet echt sexy dus voor voor de jongere generatie. Kortom, mensen onder de 40 bestaat de krant niet meer. De krant is niet meer dan een papieren pakketje schuldgevoel dat 's ochtends op onze deurmat valt.

Dus.

Wat nu?

Ernst-Jan legt uit hoe de nieuwe krant er uit moet zien.

De krant moet passen binnen onze tijdsbesteding. We hebben geen tijd meer om gewoon te lezen. Het moet overal tussendoor.

Verder mogen journalisten tegenwoordig twijfelen. En moeten dat ook juist delen. De waarheid wordt niet meer gevonden. Een mooi voorbeeld is de Banking blog van Joris Luyendijk.

Kranten moeten veel opener worden. Je kunt nauwelijks hele artikelen delen. En dus fotograferen gebruikers artikeltjes en twiteren ze krantensnippers. Maar hetzelfde geldt voor het verbinden van expertise van alle lezers aan de artikelen. Niet schrijven vóór heel veel mensen maar mét heel veel mensen.

Een goede nieuwe krant zorgt voor een clubgevoel. Nu kun je jarenlang lid zijn en zie je jaar na jaar dat nieuwe leden een iPad krijgen. En jij als vast lid? Je krijgt nog niet eens een verjaardagskaartje.... Pijnpuntje, zullen we maar zeggen.

Verder kunnen kranten veel meer interactie toevoegen aan artikelen. Waarom bieden kranten niet gelijk de mogelijkheid om door te laten rekenen wat de plannen rond de hypotheekrente aftrekt betekenen? Om vervolgens die gegevens uiteraard - geaggregeerd te gebruiken in artikelen.

Verder verwachten we van de nieuwe krant dat ze echt een gids worden. En een gids moet een stevig stanpdunt innemen. En dat betekent afwijken van de norm. En afwijken van de norm betetekent misschien adverteerders verliezen. En dus.... u snapt het. Er is wel wat durf nodig om dat te doen.

Een samenvatting van zijn verhaal is hier te vinden.

Ernst-Jan Pfauth is de belichaming van het verhaal van Rob Adams. Ernst-Jan Pfauth is natuurlijk de Sjimmie van de Rebellenclub. Vraag van Ruben Maes is dan ook wie die rebellenclub is in de branche en daar vallen namen als Jeroen de Boer, Esther Valent en Edwin Mijnsbergen. Zijn oproep: Maak verbinding met deze mensen.

Waarvan akte.

Tot slot:
Ik heb genoten van deze dag. Mijn eerste Bibliotheekplaza en ik vind het een hele waardevolle. Krachtig van de programmering is dat sterke sprekers ook outside-in-ideeën geven. Ik ben er volgende jaar weer.