Ons laatste voorbeeld in de rij 'Best practices'. Niet dat er niet meer Best Practices zijn maar ergens moet een grens zijn en mijn insteek was vooral ook om verschillende modellen voorbij te laten komen.
Coursera is een MOOC, online cursussen die gericht zijn op grootschalig en plaatsonafhankelijke deelname. Coursera behoort tot de grootste platforms waarop dit gebeurt.Wie meer van andere platforms wil weten en vergelijke kan dit artikel prima lezen.
Bijzonder aan Coursera is dat heel grote universiteiten zich er aan verbonden hebben: MIT, Harvard, Princeton en nog een heel rijtje. Het aanbod aan cursussen is groot en allemaal verzorgd door professionele docenten.
In totaal zijn er 585 modules beschikbaar. Allemaal gratis toegankelijk. Wie bijvoorbeeld het aanbod rond Foto, Film en Audio aanklikt, krijgt het volgende te zien:
Ik heb mij aangemeld voor de cursus Scandinavische film en televisie, bij de Universiteit van Kopenhagen. Ik nog niet melden hoe het werkt, domweg omdat de cursus nog moet starten. Maar in het filmpje krijg je een aardig beeld.
Het aanmelden is trouwens kinderlijk eenvoudig en van veel cursussen is een certificaat te krijgen dat geaccepteerd wordt in het hoger onderwijs.
Businessmodel
Hoe doet Coursera dat nou? Hoe kunnen ze dit laten draaien. Coursera kent verschillende financiers. Universiteiten die meedoen investeren met professoren en docenten in het verhaal. Coursera wordt flink gefinancierd vanuit allerlei projectsubsidies en tot slot is de verkoop van diploma's een stijgende bron van inkomsten. Tot slot is Coursera niet aleen een universiteit maar ook een headhuntersbureau: goede studenten woren in contact gebracht met bedrijven die specialisten zoeken.
Skillshare versus Coursera
Het initiatief van Coursera lijkt veel op dat van Skillshare dat ik al eerder besprak. Het verschil met Skillshare is dat Coursera altijd gratis werkt en alleen cursussen aanbiedt van echte universiteiten. Verder biedt Skillshare ook fysieke cursussen aan en vormen van blended learning. Maar het meest kenmerkende is toch dat Skillshare ook werkt met 'loslopende' professionals en op basis van reviews de kwaliteit laat beoordelen. Die kwaliteit moet bij Coursera van de naam van de universiteit komen.
Wat moeten bibliotheken hier mee?
Ik denk dat Coursera voor de Nederlandse openbare bibliotheekmarkt nog net te ingewikkeld is, maar het principe is bijzonder interessant. Een echte Online gratis Universiteit waar je ook nog eens echte diploma's kunt halen. Een initiatief als Coursera kan concurreren met de Volksuniversteit of de Universiteit van Nederland. Die zitten bieden op dezelfde doelgroep.
De Open Universiteit in Nederland zet de eerste stappen met MOOC en ook andere universiteiten volgen dat voorbeeld. Zij het heel voorzichtig. Maar ga er eens vanuit dat je over een paar jaar in Nederland een mooi aanbod hebt op dit gebied dan denk ik dat dat mooi aansluit bij de bibliotheek en dat wij wel eens de studiecabines en de decanen van deze Universiteit van Nederland zouden kunnen zijn.
Het einde van het businessmodel van onderwijsinstellingen
En trouwens, wie goed kijkt naar deze voorbeelden, ziet dat het business model van onderwijsinstellingen op de schop zal gaan. In het artikel over Skillshare stond ik daar ook al bij stil. Want als studenten steeds meer zullen zappen tussen online universiteiten, hoe gaan universiteiten dan nog gefinancierd worden?
Vervolg
Daarmee kom ik even aan het eind van een lange reis langs vele voorbeelden. Voor mij ontstaat nu een periode om conclusies te trekken en die straks weer met u te delen. En ik hoop dat ik dan een flink handvaten kan bieden bij het richting geven aan een Leven Lang Leren.
Stay tuned!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten