vrijdag 28 maart 2014

Huey Louie Dewey Decimal....



In een song van 3 minuut 31 wordt u nog even bijgerapt over de bibliotheek.

Met dank voor de attendering aan: Diane Wevers.

zondag 23 maart 2014

Leuker kunnen we het niet maken, wel moeilijker.....



Als klein kind tekende ik in mijn tekenblok vaak machines. Machines met radertjes, lopende banden en zo meer. Vandaag was ik bij een galerie waar ik dit filmpje zag van Melvin The Machine. Melvin is een artiest die van dagelijkse handeling kunst maakt. Laten we zeggen: van het plakken van een postzegel tot het beschilderen van een T-shirt. En het leek verdraaid veel op de machines uit mijn tekenblok.

En het heeft een naam weet ik inmiddels: Rube Goldbergmachines: kinetische kunst met een functie. Mooi, in al zijn complexheid.  Leuker kunnen we het niet maken, wel moeilijker, laat ook het tweede filmpjes van Melvin zien.



Meer info over Rube Goldberg vind je hier.

donderdag 20 maart 2014

Willen jullie meer of minder bibliotheekleden? En de zaal scandeert "Meer, meer,meer"


 
Een schandalig dieptepunt wat mij betreft. Onze blonde demagoog hitst het publiek op. Hij vraagt: 'meer of minder Marokkanen? Zij roepen allemaal 'Minder, minder, minder.'
 
De beschaving is fragiel en blijkbaar is het maar een dun laagje chroom. Bij tegenwind zijn we weer van harte bereid om hele bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten. 
 
Mijn bieb moet blijven
Op dezelfde dag biedt de VOB haar manifest 'Mijn bieb moet blijven' aan aan Kamerleden.
 
De NRC die erover schrijft meldt in hun artikel een Amerikaans onderzoek waaruit blijkt dat mensen die zich inzetten voor de bibliotheek, talenten ontwikkelen die veel mensen niet achter ze hadden gezocht. Want laten we wel wezen: er zijn stereotype beelden van boekenliefhebbers, die ik  hier niet zal herhalen.

Bibliotheekleden zijn betere mensen dan andere...
Maar wat blijkt? Mensen die zich inzetten voor de bibliotheek:
  • Zijn over het algemeen socialere, actievere mensen dan degenen die nooit naar de bibliotheek gaan.
  • kennen hun buren, bezoeken vaker musea en hebben beter contact met hun familie en vrienden
Met andere woorden: bibliotheekleden zijn gewoon betere mensen dan andere mensen. Wetenschappelijk bewezen.

Willen jullie meer of minder?
Binnenkort roept een partijleider van een betere partij dan hierboven:
"Willen jullie in deze stad of in dit land, meer of minder bibliotheekleden?"
En de zaal scandeert: Meer, meer meer!

Dan gaan we dat regelen.
Lijkt me een veel betere.

Leestip: De woorden van Wilders en Hoe ze werken

woensdag 19 maart 2014

Nog beter dan stemmen.... zelf doen



Vandaag zijn er gemeenteraadsverkiezingen. De afgelopen weken werd mijn tijdlijn op Twitter flink gevuld door gemeenteraadsleden die plotseling (weer) begonnen te twitteren. De ene belofte na de andere zag ik voorbij komen. En ik leef in de wetenschap dat veel colleges na de verkiezingen gewoon weer bezuinigingsplannen op gaan stellen. Geld is in sommige kringen een schaars goed.

Met de participatiesamenleving in de nek mogen/moeten (omcirkel wat u zelf prettig vindt) we zelf meer en meer organiseren. Soms is dat vervelend en soms levert dat ook wel weer nieuwe energie en ideeën op.

Voor je buurt
Zo werd ik vorige week via Twitter (tussen al die twitterende raadsleden) geattendeerd op een initiatief op Voorjebuurt.nl. Een initiatief van hardlopers die de 'Groene van Amsterdam' wilden organiseren. Een hardloopwedstrijd door Amsterdam waar alles anders gaat en waar de wedstrijd zelf het goede doel is geworden. Geen vereniging die alles organiseert, geen gemeente en geen grote sponsor. De hardlopers organiseren zichzelf.

Schrijver Abdelkader Benali is één van de drijvende krachten achter de loop die op 10 mei in Amsterdam zal plaatsvinden.

Aanbieding: ik doe graag een keer mee
Wie het filmpje bekijkt ziet een beetje hoe 'Voor je buurt' werkt. Volgens mij liggen hier wel kansen voor bibliotheken, zeker voor wat kleinere projecten. Het lijkt mij leuk om een keer te doen en bied de eerste bibliotheek die zich daarvoor meld ook aan om een een keer mee te denken en te doen.

Overigens: Polarevestiging Dekker van de Vegt haalde afgelopen week € 75.000,- binnen via crowdfunding. Initiatieven waar burgers breed achter staan kunnen dus een substantieel bedrag op deze manier laten financieren.

De participatiesamenleving ten top. Nog beter dan stemmen..... zelf doen.

Schenken
Mocht u denken: toch te veel werk dan is deze tip van de New York Public Library nog wat voor u. Lotte Fields was tijdens haar leven een fanatieke gebruiker van de bibliotheek en liet de bibliotheek na haar dood 4,3 miljoen euro na. Wellicht wat morbide maar ik heb een bibliotheekdirecteur wel eens aangeraden om toch goede contacten te houden met vermogende en wat oudere klanten van de bibliotheek.

Nu maar hopen dat die gemeenteraadsleden die zo meteen gekozen worden, net zo creatief zijn met financiële middelen. Anders vrees ik toch het ergste. En zijn al die verzonden tweets, straks toch loze beloften. Nu maar hopen dat ze deze twee oppikken en dit artikeltje lezen.

maandag 17 maart 2014

De glimlachmomenten in mijn wijkbibliotheek.... (ook te zien bij RTV Oost)



Een paar jaar geleden stond ik in mijn eigen wijkbibliotheek. En naast mij stonden een oudere man en vrouw. Ze waren bezig met het uitzoeken van boeken. "Hoeveel mag je er eigenlijk meenemen?", vroeg de vrouw. "Oh, daar zou ik me maar niet druk om maken. In deze bibliotheek mag je zoveel meenemen als je wilt....." Een glimlachmoment.

Afgelopen zaterdag stond ik opnieuw bij die wijkbibliotheek en hoorde ik twee dames met elkaar praten: "Joh, ze hebben in de stad toch mooie lekker stoelen in de bibliotheek gekregen". "Ja," zei de andere vrouw, "bibliotheken veranderen echt hè. Dat las ik laatst ook al. De rol van bibliotheken verandert echt naar een soort huiskamer." Weer een glimlachmoment.

Waar je hard voor werkt, hoor je dan terug uit de mond van allerlei burgers. Wat jezelf al geloofde en soms in cijfers ook al zag, hoor je bevestigd door mensen van vlees en bloed. En zonder dat je er om vroeg.

Vorige week meldde ik al dat de Overijsselse bibliotheken een aantal opmerkelijke resultaten neerzetten. Waar de uitleencijfers in de afgelopen zeven jaar daalden in bibliotheken, stegen ze in Overijssel. Na zeven jaar een verschil van 50%.

RTV Oost maakt er een mooi item van met René Siteur (Bibliotheek Hengelo) en Jacqueline Roelofs (newerkmanager Overijssel Rijnbrink Groep) in de hoofdrol. Geen opgepoetst verhaal maar gewoon hetzelfde verhaal als wat ik zelf hoor uit de mond van gewone inwoners bij mij in de wijkbibliotheek.

En wie goed luistert, hoort dit verhaal niet alleen in Deventer maar op vele plaatsen.

zaterdag 15 maart 2014

Zutphen


Tussen Amsterdam (020) en Rotterdam (010) bestaat een gezonde rivaliteit die rondom het voetbalveld soms ongezonde proporties aanneemt. Een soortgelijke burenkift bestaat er tussen Enschede (053) en Hengelo (074). In Enschede vinder de mensen dat ze het in Hengelo maar hoog in de bol hebben. In Hengelo zeggen ze dat Twente wel wat groter is dan Enschede alleen.

Kortom, buursteden leven vaak in onmin. Een soort haantjesgedrag.

Vorige week was ik in één van onze buursteden: Zutphen. Een iets kleinere stad onder de rook van Deventer. Een stad waar Deventer op geen enkele wijze mee in onmin leeft. Tenminste, het is mij nog nooit opgevallen. En hoewel het mooie weer natuurlijk wonderen deed, moet ik zeggen dat ik eigenlijk erg onder de indruk was van de schoonheid van de binnenstad van Zutphen. En dat je je afvraagt waarom ze in deze binnenstad niet ook zulke evenementen organiseren zoals het Dickenfestijn in Deventer.

En dat je je af gaat vragen hoe het komt dat Zutphen eigenlijk niet veel populairder is. De wikipedia-pagina over Zutphen geeft aan dat Zutphen pas laat echt tot bloei kwam doordat er gewoon minder industrialisatie was dan in andere steden. Iets minder industrie, iets minder betaald voetbal maar een even oud stadscentrum.

Zutphen is een vriendelijke zachte stad. Dat Deventer en Zutphen niet in onmin leven, is niet de verdienste van Deventer.... 

En zo ontdekte ik eigenlijk pas na jaren de mooie binnenstad van Zutphen.

donderdag 13 maart 2014

Guido Thys: 'De bibliotheek heeft helemaal geen toekomst' #biebplaza

Guido Thys, een Vlaamse Nederlander, en van beroep bedrijfsverloskundige.

Guido is als buitenstaander gevraagd om wat te zeggen over de toekomst van de bibliotheek. Hij is taalkundige en zal met die blik kijken. Hij is dus een wetenschapper: heuristisch, diaclectisch en gefalsifeerd. Zo, dat zit dus ook wel goed.

Zijn conclusie na veel onderzoek:

De bibliotheek heeft helemaal geen toekomst.

En daar laat hij het bij. Hij krijgt ruzie met Jacobine Geel. U had gezegd dat het kort moest, dus dat deed ik ook!

Na dat intermezzo meldt hij dat dat onderzoek natuurlijk niet heeft plaats gevonden en dat we die conclusie wel kunnen weggooien. Of niet?

In zijn werk als bedrijfsverloskundige werkt hij graag met scenario's. Wat hij met ons wil doen, is om de zaken eens eenvoudig te maken.

Het wil twee woorden eens naast elkaar zetten: complex en gecompliceerd. Complex wil zeggen dat je met allerlei zaken rekening houden. Gecompliceerd is dat iets moeilijk is. En dat laatste dat word altijd wel door iemand geregeld. Er is altijd wel een wijsneus die zand in de raderen weet te gooien.

Alle goede oplossingen zijn simpel. Dus als het niet simpel is, hoef je er niet aan te beginnen. Hij noemt het voorbeeld van de Rubik Kubus. Waarom heeft die toch zoveel blokjes. Als die blokjes er niet waren was het echt een stuk simpeler. Snapt u?

Terug naar de bibliotheek. Als de bibliotheek dan toch toekomst heeft, waarom heeft het dan bestaansrecht? Tja, en daar begint het mee. Het bestaansrecht ontlenen we niet aan onzelf, maar wordt door anderen aan ons gegeven.  Geld wordt niet gegeven aan ons harde werken maar aan de waarde die we toevoegen.

Waarde is dus het sleutelwoord. Is het dan zo makkelijk? Nee, natuurlijk niet. Niemand gunt ons die waarde: de econmie zit tegen, de politiek wil niet meewerken, de ICT werkt niet of maakt ons juist verslaafd, de weerstand van collega's .... Moeten we nog verder gaan?



Nee, want daar gaat het natuurlijk niet over. Nee, we moeten ons veel bewuster zijn van die waarde Beter daar harder over nadenken dan nog harder werken.

Hij speelt vervolgens het Wat als spelletje en neemt ons naar een paar mogelijkheden.

Wat als we constateren dat we ons in een wereld bevinden waarin meer gelezen wordt dan ooit. Er wordt meer taal geconsumeerd dan ooit. Er moeten dus legio kansen zijn.

De tweede Wat als is: Wat als we in een wereld leven waarin grondstoffen steeds schaarser wordt en waarin steeds meer gedeeld wordt. Kansen dus? Zeker, maar er zijn ook genoeg kapers op de kust.

Zijn stelling is dat we niet in een economische crisis zitten maar dat bedrijven versneld door product-levenscycli gaan.  Het voordeel  hiervan is dat het eind van de levenscyclus ook altijd een nieuwe kans voor een doorbraak naar een nieuw product is. Ja, een gevaarlijke maar zo bezien valt dit ook wel als een nieuwe kans te zien. Veel bedrijven zitten dus in een fase waarin ze cruciale keuzes moeten maken.

Hoe moet je die keuzes nu maken? Nou niet met een SWOT-analyse. Altijd maar naar buiten kijken. Blijf toch lekker bij je eigen sterktes en zwaktes. Meer is het niet!

Het probleem is alleen dat successen uit het verleden, de grootste belemmering zijn voor de toekomst. Wat nu goed werkt, hoeft morgen dat niet te zijn. Kijk maar naar de uitgevers.

En nu stapt hij over naar een aantal doorbraken: wij denken altijd in vaste vestigingen? Waarom laten we dat niet los? Hoe kunnen we in plaats van op vijf plekken op honderd plekken tegelijk zijn?
 

 
Hij grossiert nog even door in grappige plaatjes en grapjes. Zijn boodschap is natuurlijk dat je je core business moet loslaten. En dan moet je durven om de 'dode delen' te benoemen en op te pakken. Wat zijn de dode delen van het bibliotheekwerk, wat zijn de zombies waar we niet veel mee bereiken en die we weg kunnen doen? Maar goed, moet je wel weten waar je naar toe moet.

Hij laat aan de hand van een doelenboom zien dat we ons misschien een stapje omhoog moeten in de doelenboom. Wat stond boven het doel: boeken uitlenen. Waar was dat ook al weer voor?

Hij sluit leuk af: wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond  dat de zaal 5% onthoud. Laat dat zijn: de toekomst is een keuze en die keuze is gebaseerd op weten waar u naar toe moet om meer waarde te creëren.

De dag wordt afgesloten.

Ontwrichtend? Ja, maar op een bijzondere manier. Terug naar oude waarden op nieuwe wijzen. En, was dat eigenlijk ook niet de boodschap van Cohen?

Gonnie Been:'Je hebt mij niet verteld dat ik een handdoek mee moest nemen! #biebplaza

Microsoft. Ik zal eerlijk zijn, ik heb er een haat-liefde-verhouding mee. En zelfs zegt ze ook: velen moeten het kopen en willen het niet. Prima, mijn scepsis ontdooit.

Lezen in bed met een zaklamp. Zo begon Gonnie haar leesloopbaan. Maar komt ze tegenwoordig - als manager communicatie bij Microsoft - nog in de bibliotheek? Nee. Leest ze nog veel? Nee, geen boeken meer maar wel veel via de ereader. Weg kunnen dwalen naar andere werelden. De verbeelding als trigger.

Toen ze ging werken bij Microsoft mocht ze een introductieweek naar Seattle. Daar bezocht ze een huis van de toekomst waar de muren gingen voorlezen. Amazon was nog boekhandel, Google was een kleine zoekmachine en Twitter bestond nog niet. Had iemand voorzien dat dat de grootste concurrenten zouden zijn voor Microsoft? Nee. Weten we wat onze concurrenten zijn over vijf jaar? Ook niet.

Er zijn twee redenen om te veranderen: 1) onze huidige plek is een rotplek of 2) er is een plek dichtbij waar het fantastisch moet zijn. Gaat het slecht met Microsoft? Nee. Totaal niet. Welke drijfveer blijft dus over Microsoft? Precies. Die tweede.

Bill Gates zei ooit dat we al lang in het informatietijdperk leven maar nog handelen naar het pre-informatietijdperk. Ooit bedacht waarom we zes weken zomervakantie hebben? Heeft nog alles te maken met onze agrarische geschiedenis. Kinderen konden dan op het land werken. Veel werkende ouders vinden dit een ramp en toch lukt het onze samenleving niet om dat te veranderen.

Ook ons werken ondergaat zo'n zelfde verandering: vroeger waren we alleen aan het werk als we op kantoor waren. Tegenwoordig is ons werk overal en mailen we elke dag. Als werk niet meer aan de plek gekoppeld is, wanneer is dan nog iets werk?  Dan wordt werk dus een aaneenschakeling van activiteiten.

Dus Microsoft startte een traject om dat verder te verkennen. Een reis zoals Gonnie zegt. En daarin ontdekte ze dat er veel ongeschreven regels zijn, zoals 'zichtbaar zijn op kantoor' waardoor toch maar iedereen in de file gaat staan. Terwijl als je die regel loslaat, de werktijden vloeibaar worden en het plezier vaak groter. En juist dat plezier en kunenn doen wat je graag wilt, is een belangrijke waarde.

En dus nam zijn het management mee naar een leeg kasteel in Duitsland. Een manager werd boos op haar: 'je hebt me niet verteld dat we  een handdoek mee moesten nemen!' En zij terug: 'mijn kind is zelfsturender dan jij'. Over hoe management dus de ongeschreven regel meegeeft: 'jij moet voor mij zorgen'. En daarmee knechtten we elkaar.

En daar stopt ze haar verhaal. Ze stelt de vraag terug aan de zaal: 'wat hebben jullie nodig'. Wel grappig. De zaal moet plotseling schakelen want ze staan in de hoorstand in plaats van in de dialoogstand.

De eerste opmerking - zeer voor de hand - uit de zaal: 'stap over op Apple'.  Okee, over naar de echte vragen.

Ze vertelt een verhaal over Windows 8 en hoe medewerkers werden ingezet voor de verbetering door zelf de met de gebruikers in gesprek te gaan. Geen grote campagne maar gewoon luisteren en die opmerkingen meenemen.

Op een vraag uit de zaal vertelt ze nog iets meer over de uitkomsten van de uitstap naar Duitsland. Dat heeft geleid tot veel meer vertrouwen naar medewerkers.

Een logische vraag is natuurlijk of we de files ook kunnen vermijden voor front-office-mensen? Heeft Microsoft daar ook ervaring mee? Haar antwoord is dat natuurlijk niet alles mogelijk is maar dat belangrijk is dat mensen weten waar ze voor ingezet worden. Ze gaf het voorbeeld van het callcenter van de Rabobank waar favoriete momenten minder punten kregen dan moeilijk invulbare uren. Het werd dus aantrekkelijk gemaakt om op minder makkelijke uren te werken. En tot slot: waarom zijn we eigenlijk open van 9 tot 5? Is dat eigenlijk niet ook zo'n overblijfsel van de vorige tijd?

Ik heb overigens niet de reactie gehoord dat het volgende Bibliotheekplaza in dat Duitse kasteel moet zijn... Wel zelf de handdoek meenemen dan.

Andreas Blühm: 'Wie visies heeft moet naar de dokter' #biebplaza


Andreas Blühm is directeur van het Groninger Museum. Zijn titel: 'Wie visies heeft, moet naar de dokter'. Het is een uitspraak van Hemut Schmidt. Hij zei het in een interview op de vraag: 'heeft u geen grote visie?' Op domme vragen krijg je domme antwoorden, was zijn reactie. "En dan nodigt u een museumdirecteur uit om iets te vertellen over de toekomst. Dat is natuurlijk dom, wat wij gaan vooral over bewaren en dus over het verleden."

De enige zekerheid die we hebben is dat het anders wordt dan gedacht. En laten we wel wezen: schiet dat nou op die evolutie? Nee, dus. Het kost kleppen met tijd. En dan kunnen wij met onze menselijke ervaringen slechts twee generaties overzien. En zelfs dat vergeten we nog.

Musea hebben het nog lastiger dan bibliotheken. Musea moeten nu kunstenaars identificeren die later beroemd worden. Kunst kopen is nog wat duurder dan boeken: hele depots liggen vol met miskopen. Kortom, de toekomst voorspellen is een hachelijke zaak. De meeste grote kunstenaars waren niet rijk tijdens hun leven.

Aan de hand van een aantal schilderijen vraagt Blühm zich af wat nog avant-garde is. Als we als kijkers het verschil niet meer kunnen zien tussen een schilderij van een aap of een avant-garde schilder.

Hij gaat terug naar de tijd van de 18e eeuw. De eeuw van het rariteitenkabinet en de opkomst van de encyclopedie, de dierentuin en de bibliotheek. Na de Franse revolutie kantelt het privé-bezit van al deze zaken naar publiek bezit.

Bibliotheken, musea en dierentuinen hebben dus dezelfde wortels. Dat zie je nu in de grote gebouwen nog terug. Deze drie hebben elk een wereldorganisatie WAZA, ECOM en IFLA.

Er zijn verschillen en overeenkomsten tussen dierentuinen en musea. Musea worden vaak  het minste van deze drie vaak als minst toegankelijk gezien. Thomas Hoving was in de jaren '70 één van de eerste museumdirecteuren die hier met het Metropolitan Museum of Art de deuren verder opende met blockbuster-tentoonstellingen en museumwerk in de wijken.

Tegelijkertijd hebben alledrie te maken met subsidiedruk. Zijn oproep is dat we terug moeten naar de wortels van de geschiedenis en dat we daar vaak de antwooden voor onze toekomstvisie vinden.

Hij vertelt over Nicholson Baker. Hij ageerde in de jaren '70 tegen bibliotheken die kaartenbakken weggooide omdat er typefouten zouden zitten. En hij noemde Brewster Kahle van www.archive.org, de organisatie die oude websites bewaard. Zijn schrikbeeld is dat we ooit zomaar internet zouden kwijt raken.  Wie maakt zich druk om informatie die van internet verdwijnt?  Niemand toch? Zijn visie gaat dus terug naar het verleden.

En daarmee, sluit Andreas Blühm zijn lezing af. Terug naar het verleden. En daarmee zetten we volgens mij het thema van vandaag neer: herwaardering van oude waarden op nieuwe wijze ingevuld.

Thomas Frey '1 op de 3 mensen stopt liever met sex dan met de smartphone' en wat bibliotheken daarmee te maken hebben... #biebplaza


 
Thomas Frey is directeur het Da Vinci instituut.in Colorado. Dit een belangrijke denktank voor de non-profit-sector.

Het Da Vinci Instituut neemt mensen mee op reis naar de toekomst. En hij vertelt dat wij gewend zijn om de toekomst te voorspellen op basis van het verleden. Dat is een grote fout. De toekomst trekt zich maar beperkt wat aan het verleden. Het is beter om jezelf de vraag te stellen: 'Waar heeft de toekomst behoefte aan?' Goede kans dat je dichter bij die toekomst komt.

Die toekomst wordt gemaakt door ons allemaal. Door interactie van alle mensen met elkaar. Vanuit wat al die mensen vandaag doen, wordt de toekomst gemaakt. Eigenlijk zijn onze eigen beslissingen van vandaag dus de toekomst van morgen. De toekomst is dus niet vaag, het is de uitkomst van onze beslissingen vandaag.

Zes trends
Frey ziet zes trends voor het bibliotheekwerk.
 
1. Bibliotheken blijven ontwikkelen
Bibliotheken gaan niet meer tot stilstand komen. De ontwikkelingen gaan over elkaar blijven rollen.
 
Om een voorbeeld te geven. Er zitten meer 'dingen' op internet dan 'mensen'. Met andere woorden. Onze dingen: telefoons, auto's, koelkasten gaan allemaal op internet. Er komen steeds meer sensoren in apparaten die weer verbonden worden met internet. 
 
Met al die mogelijkheden zullen we steeds meer communiceren. Always online met al die apparaten. Er ontstaat 'device addiction'. 1 op de 3 mensen stopt liever met sex dan met de smartphone.
 
Doordat er steeds meer devices zijn, is er een steeds grotere competitie om ons oog. Ons oog dat alles moet registreren. En dus krijgen boeken het lastig.
 
En dus vinden we weer apparaten uit die ons nog sneller laten lezen en communiceren zoals Google Glass. En ga er maar vanuit dat de volgende stap wordt, dat we dit in ons oog laten zetten.
 
2. Bibliotheken horen bij de 'share-economy'
Bibliotheken waren de oude deel-economie: samen boeken hebben. De nieuwe deel-economie is nog niet geheel doorgedrongen bij bibliotheken. Maar zou het niet goed bij ze passen. De principes zijn echter wel veranderd: van 'just in case' naar 'just in time'. Het gaat dus om goed verbinden van bezit dan om het bezitten zelf. Hij noemt als voorbeeld  Uber en Task Rabbit
 
Welke rol wil de bibliotheek spelen? En dan zijn we terug bij de vraag die hij in het begin stelde.
 
3. Bibliotheken gaan van consumeren naar produceren
Mensen willen niet alleen informatie ontvangen maar deze weer gebruiken voor een doel. Niet alleen maar co-creëren. 3D-printen zit nadrukkelijk in deze trend. We kunnen onze eigen dingen maken en dat doen we op basis van wat we om ons heen zien. Hij laat de eerste 3D-faxmachine zien. En hier gaan we dicht langs het klonen van alles en iedereen.
 
Wat betekent dit? Nou, dat kleermakers geen confectie meer hebben maar dat alles maatwerk kan zijn. Alles passend bij jouw eigen postuur.Het begint nu klein met schoenen maar op termijn bouwen we hele huizen met 3D. Om daarna maar door te gaan naar het printen van organen en voedsel.
 
Waarom zou een 3D-printer passen in een bibliotheek? Nou, omdat mensen op zoek zijn naar zaken in een bibliotheek en daar wellicht wat mee willen doen. 3D is de tekstverwerking van morgen.
 
4. De meetbare mens wordt een marktplaats
Met al die extra apparaten zullen we steeds vaker onszelf  'uitmeten'. We zullen altijd in contact staan met medische systemen die ons monitoren. Om bij te houden hoe gezond we zijn en of we bijgestuurd moeten worden.
 
Dat vinden we nog logisch maar volgende stappen zijn ook mogelijk. We kunnen dan ook kandidaten uitlezen voor werving- en selectie-procedures. 
 
Want kan de bibliotheek met deze technologie als je mensen verder wil helpen? Worden bibliotheken de plek
 
5. Bibliotheken worden dé plaats voor freelancers
Tot 2030 verdwijnen er 2 miljoen soorten banen. We gaan van banen naar projecten. Onze loopbaan gaat meer uit projecten bestaan dan uit banen. Waar gaan al die mensen werken? Goede kans dat deze mensen een plek vinden in de bibliotheek. De bibliotheek als business-kolonie: een plek waar mensen bij elkaar komen om uitkomsten van hun project te delen of om een nieuw project te vinden.
 
6. Financiering zal meer komen uit 'premium services'
Waar komt het geld straks vandaan? We zullen steeds vaker naar zogeheten 'premium services' gaan.
 
Denk bijvoorbeeld aan toegang na openingstijd (24 uur toegang tot de bibliotheek) of bedrijven die betalen om samen te werken met bibliotheken.
 
Waar gaat dat naar toe...
Bibliotheken transformeren met deze trends naar onderzoek- en commandocentra om tot digitale informatiemuren, een activiteitencentrum of een uitleencentrum van kennis en mensen.
 
Maar met even groot gemak worden bibliotheken een technisch informatiecentrum of ruimte met tijdcapsules.
 
Wat het wordt? Dat is experimenteren, zegt Thomas Frey. De toekomst kan zijn wat bibliotheken zelf willen dat de toekomst is.
 
Ja, dat einde zagen we aankomen: De toekomst is aan ons.
 
 
 
 
 
 
 
 

Richard Watson 'Zeg niet Sttt maar Pssst!' #biebplaza



Bibliotheken verdwijnen rond 2018. Tenminste, dat was de voorspelling van Richard Watson. De man verteld het en werd niet gelyncht door de zaal. Opmerkelijk keurig publiek die bibliotheekmensen. Wie bij ADO roept dat ADO volgend jaar niet meer bestaat, weet zeker dat hij dat zelf ook niet zal meemaken.

Maar wat betreft de bibliotheek zegt hij toch dat hij erover twijfelt.

Richard Watson is de uitvinder van de 'extinction timeline', een tijdlijn die zegt wat er in de toekomst nog gaat verdwijnen.

In Australië hield hij een verhaal in 2008 voor bibliotheekmensen. En uiteraard reageerden die hetzelfde als de Belgen. Want hij voorspelde ook het einde van België. Niemand wil verdwijnen. Iedereen wil blijven.

De kracht van 'Publiek'
Maar waarom zou je een bibliotheek willen hebben die altijd dicht is op het moment dat jij hem nodig hebt? Het antwoord zit in het woordje: openbaar. Het openbare van de openbare bibliotheek gaat de bibliotheek redden.

Want 'openbaar' zijn of 'publieke ruimte' zijn Een plek waar jong en oud kunnen komen, mogen zijn en vragen kunnen stellen. Vragen, om verder te komen in het leven. Watson vertelt verder dat we goed moeten opletten tussen wat burgers nodig hebben en waar ze behoefte aan hebben. Daar zit een belangrijk verschil tussen.

Van Sttt naar Pssst
Bibliotheken zijn makers van cultuur. In plaats van St, moeten ze Pst, zeggen: 'heb je hier al aan gedacht'. Die functie is van wezenlijk belang voor de samenleving.

Dus bibliotheken: investeer in leesprogramma's, verleen diensten in gevangenissen, ziekenhuizen, zorg voor leeskringen, zorg voor programma's voor daklozen en andere mensen die verder geholpen moeten worden.

Bibliotheken moeten terug naar de ondersteuning van de samenleving. Bibliotheken zijn niet belangrijk omdat ze boeken hebben maar om de sfeer die het hebben van boeken geeft. Wie tussen boeken zit, acteert anders en biedt een podium voor andere activiteiten.

Wie zo denkt snapt ook dat de financiering van bibliotheken op de schop gaat. Bibliotheken worden niet meer betaald voor het hebben van boeken maar voor de diensten voor de samenleving. Maar binnen die taak mogen bibliotheken wel veel activistischer worden. Waar is de discussie over de waarde van het goed lezen van boeken? Precies. Boeken zijn er dus niet om de boeken maar om wat je ermee doet.

Watson wijst op het boek 'Bookends Scenarios' en adviseert een iedere het te lezen (zie link).

Watson gaat in zijn presentatie in op vier scenario's voor bibliotheken gebaseerd op de impact van ICT en het wel of niet virtualiseren van de bibliotheek.  Via ene klassieke bibliotheek gaat het via een soort sociale bibliotheek naar een bibliotheek die de duizelige digitale maatschappij helpt. Tot slot geeft hij het scenario 'Fahrenheit 451' waar de hele wereld gedigitaliseerd is.

Als je luistert hoor je dat in elk scenario een rol is voor de bibliotheek maar telkens gericht op het ondersteunen van mensen. Niet als boekenkopers.

De openbare bibliotheek verdwijnt niet. Ook in 2018 springlevend. Met de nadruk op 'openbaar'.

Hup aan de slag!

Meer info via NowandNext

 

P.F Thomése 'Wie een boek weggooit, is eigenlijk toch een kleine nazi' #biebplaza

 
De laatste keer dat ik P.F. Thomése ontmoette was in een shabby Chinees Restaurant waar hij aan een kleine groep zijn nieuwe boek 'Het Bamischandaal' voorlas. Waar J. Kessels naar het verre oosten verdween en waar geen spaan heel bleef van alle cultuur.

Thomése leest gewoon een verhaal voor. Papier voor zich. Een zachte bedeesde stem.
Thomése begint over visie. Over eigen visies en die visies van anderen. Een visie is maar een raar ding. Geef hem maar een boek. En voor bibliothecarissen natuurlijk een systeem. Lekker op alfabet. Of op onderwerp. Lijkt helder. Maar ga, er maar eens aanstaan. Niet elk onderwerp is even duidelijk.  En trouwens ook niet elke schrijver is even helder.

En als je zo indeelt. Hou je altijd nog wat over. Boeken die tussen schrijvers en onderwerpen zitten. Die komen in de categerie 'Overig'. En die moet je dan ook weer indelen. Er schijnen zelfs mensen te zijn die die mensen maar gewoon weggooien.

Maar goed het aantal ordeningen is oneindig. Er zijn zoveel manieren. De vader van Thomése zetten de boeken op verschijningsdatum. De geschiedenis liep van linksboven naar rechtsonder. De geschiedenis liep over de boekenplank. Met soms een tijdverdichting zoals de lange rij van Lou de Jong.

Willem, een vriend, zette zijn boeken op leesvolgorde. En een niet nader te noemen vriend zette ze op kleur. Dubieus.

Maar elk systeem heeft zijn eigen onvolmaaktheid. Het verzamelen van boeken heeft zijn problemen. Elke boekenkast lijkt een belofte naar compleetheid. Elk boek lijkt een belofte naar grip om de wereld. Als het in een boek kan staan, kun je het blijkbaar beheersen.

Maar goed, ook Thomése gooit zijn boeken weg. Hij zegt het met schroom. Want is wie een boek weg gooit niet eigenlijk een kleine nazi? Is het niet de opmaat naar massale boekverbranding.

Maar toch was er een dag dat ik mijn eerste boek weggooide. Ik zal het wel stiekem gedaan hebben. Toch even kijken of nieamand kijkt. Zoals een moordenaar die zijn eerste lijk wegwerkt in het kanaal. En de eerste.... dat schijnt altijd de moeilijkste zijn.

Toch... het ligt niet aan mij, zegt Thomése. Het ligt aan de boeken. Er worden ook steeds meer wegwerpboeken gemaakt. Boeken zijn een industie geworden. Ze moeten verkocht worden. En zo ontstond een hele verkoopstraat. En daardoor is er steeds meer kaf tussen het koren.

Dus zijn er steeds meer wegwerpboeken.... met een winstverwachting. Fout boel natuurlijk. Er verschijnt dan ook weinig nieuws. Wat wordt gepresenteerd als 'het nieuwe dit' of 'het nieuwe dat', dan weet je al dat het niks nieuws. Dit zijn de boeken die voor je gaan staan en in je gezicht ademen. Ze zeggen je: 'ik zal je bevallen, ik doe niet moeilijk'.  Boeken waar je dus niks aan hebt.

Boeken moeten je juist verder helpen. Met aan het einde een nieuw begin. Met gedachten achterlatend. Zoals ik hoop dat u niet weet wat u met dit verhaal moet, want u moet er zelf over nadenken.

Wie alleen wegwerpboeken leest, vindt nooit een nieuwe weg. En toch lopen hordes er achteraan.

Wat bezit is voor de één, is afval voor de ander. Bibliotheken zijn steeds vaker de papierbak van de toekomst.

Punt. Denk daar maar eens over na.



 
 
 

Oh, ga je naar de NCRV-ledenvergadering? #biebplaza

Ik vertelde iemand dat ik naar het congres 'Mikpunten of mist' ging. Een congres onder leiding van Jacobine Geel. "Oh" reageerde mijn kennis "ga je naar de NCRV-ledenvergadering?" 
Tja.

Met deze titel en deze gastvrouw had het ook een cofessioneel congres over ontkerkelijking kunnen zijn. En misschien zitten wij ook wel in het zelfde schuitje. En dan die titel: 'Mikpunten of mist'. Die schuurt want of je nou in de mist zit of mikpunt bent.... ik weet niet. Volgens mij allebei niet goed.

Voldoende ontwrichtends om op je hoede zijn en nou ja, ik had toch al beloofd een dag te live bloggen dus ik zit hier nog wel even.

Jacobien mag aftrappen en zal tussendoor de verschillende sprekers  aan elkaar praten. Wij zitten klaar. Stay tuned.

dinsdag 11 maart 2014

Overijssel: +25%, Nederland -25%


De Overijsselse Bibliotheken scoorden de afgelopen zeven jaar 50% beter dan de rest van het land. Terwijl landelijk de uitleningen met 25% daalden, stegen ze in Overijssel met 25%. In bijgaande grafiek ziet u aan de hand van indexcijfers wat er gebeurde.

Cijfers...., ik heb er wel wat mee. In 2010, 2012 en in 2013 gaf ik een wake-up-call op basis van de landelijke cijfers. Conclusie: de klassieke bibliotheekfunctie: uitlenen loopt langzaam terug.

Verlengen van de levenscyclus klassieke bibliotheek...
In Overijssel werd om die reden een tweesporenbeleid uitgezet: op de eerst plaats een levensverlengende actie op de klassieke bibliotheektaak: de bibliotheekformule ontstond met meer frontale presentatie, een nieuwe collectie-indeling en -opbouw en nieuwe manier van werken. En door deze stap te nemen zou er meer tijd ontstaan om de overstap te maken naar een nieuw soort bibliotheekwerk: meer gericht op de werkplaats van de samenleving en de ontmoetingsplaats van de lokale gemeenschap.

Die werkplaats van de samenleving kreeg bijvoorbeeld een uitwerking met een speciaal programma voor middelbare scholieren (Biebsearch) en voor basisscholen (de voorloper van de Bibliotheek op school)

In 2009 al de eerste zwaluw....
In 2009 blogde ik al dat de Bibliotheek Zwolle op dat moment al 50% beter presteerde dan de landelijke cijfers. Zwolle stond toen vooraan met het beleid om de bibliotheken anders in te richten en om dienstverlening meer op scholen te richten. Veel bibliotheken in Overijssel volgden dit beleid en dat werpt nu dus zijn vruchten af. Na die eerste zwaluw volgde dus inderdaad de zomer.

Klaar?
Maar lekker achterover leunen dan en genieten van het succes? Ik dacht het niet! Hoewel de prestaties in Overijssel prettig zijn, moet de echte omslag nu komen. Een verdere invulling van die werkplaats en ontmoetingsplaats. Onderdelen die in het rapport Cohen dat onlangs gepresenteerd werd ook uitgebreid aan bod komen.  En om die reden is het ook goed dat de nieuwe bibliotheekwet spreekt over vijf functies in plaats van drie. Juist die vijf functies bieden ruimte voor het ontwikkelen van een nieuwe toekomst.

Timmerwerkplaats voor de basisvaardigheden
In het nieuwe programma van de Overijsselse bibliotheken staan dan ook zaken als de VoorleesExpress, Boekstart, de Bibliotheek op School, Volksuniversiteit en Laaggeletterdheid.

Jos Debeij noemde de bibliotheek van de toekomst: de timmerwerpkaats voor basisvaardigheden. Ik ben het hartgrondig met hem eens.

Op naar weer een mooie toekomst naar opnieuw veel waarde voor burgers en gemeenten!

Lees hier ook het persbericht van de Overijsselse bibliotheken.

zondag 9 maart 2014

Het einde van een tijdperk..

Afgelopen week kocht ik een aantal nieuwe broeken. Dit ter vervanging van deze. Ook van deze broek heb ik er meerdere. Veel gedragen met veel plezier, maar ze zijn echt op.

En zelden heb ik meer commentaar gehad op mijn kleding als met deze broeken.

Uiteraard de grap: hé, je moet je bretels nog omhoog doen! Waarna ik omstandig kon uitleggen dat dit 'disfunctionele accessoires' waren. En dan waren er nog de zowel mannelijke als vrouwelijke collega's die me vroegen of ze er niet even aan mochten trekken. Of die dat niet vroegen, en gewoon deden.

De afgelopen week liep ik mijn vaste kledingzaak in en vroeg naar opnieuw zo'n soort broek. "Helaas", zei de verkoper, "ik heb alleen nog een paar spijkerbroeken met bretels." Dat valt buiten mijn scope.

Dus, beste mensen, ik zal ze vast nog een aantal keren dragen. Maar besef, het kan de laatste keer zijn. Mocht u er dus nog eeen keer aan willen trekken.... wees snel.

vrijdag 7 maart 2014

Bibliotheekdirecteuren: Maak hier gebruik van! 'Liever de OZB omhoog dan een bibliotheek dicht....'

Al eerder schreef ik dat de inloed van bibliotheken op de huizenprijs € 1,6 miljard was.  De Vereniging Eigen huis presenteerde deze week een mooi onderzoek over de ontwikkeling van de Onroerend Zaak Belasting.

Hoewel de teneur van het hele onderzoek is dat de OZB omlaag moet, is er één uitzondering:

Bijna driekwart van de eigenwoningbezitters geeft aan liever de OZB te verhogen dan gemeente voorzieningen te sluiten. Gemeenten moeten zich nadrukkelijk en beter verantwoorden bij het maken van dergelijke keuzen. Dit leidt tot meer draagvlak

Het mooie van het onderzoek is dat de uitkomsten te presenteren zijn voor elke Nederlandse gemeente. Er rolt een prachtig PDF''je uit dat je zo kunt opsturen naar je gemeente.

In een wereld waar elke week een vestiging sluit, en waar de branche zich met het manifest 'Mijn bieb moet blijven' inzet voor behoud van een bibliotheek in elke gemeente, is dit een mooi lobby-instrument.

Dus bibliotheekdirecteuren: maak er gebruik van!

Met dank aan Mark Schaeffer voor de attendering.

woensdag 5 maart 2014

Pierre Heijnen: 'Borg ETV.nl in de participatie-infrastructuur' #welerenaltijd

Het slotwoord van de middag is voor Pierre Heijnen, voorzitter van ETV.nl en in het dagelijks leven verbonden aan ROC Mondriaan.

Pierre neemt ons mee terug naar het begin van deze eeuw: een overspannen arbeidsmarkt, de internetbubbel en een wet inburgering. In die tijd werd gekeken naar voorbeelden in Finland, Liverpool en Israël om te kijken naar allerlei televisiemogelijkheden en digitale kansen.

Zo startte met AT5 en RTV Rijnmond de eerste programma's rond taalontwikkeling. En zo van stap tot stap verder. Via TV naar internet.

In al die jaren was de financiering telkens spannend en staan de komende jaren weer nieuwe kansen op stapel. In de overdracht van allerlei participatietaken naar gemeenten en het ondersteunen van burgers daarbij er toch voor ETV.nl in de toekomst toch ook een mooie plek moet zijn.

Ik snap zijn verhaal. Toch gek dat deze infrastructuur nog steeds niet definitief geborgd is. Kansen genoeg! Op naar de volgende 10 jaar!

Ella Bohnenn: Van handboek naar instructiefilm #welerenaltijd


 
 
Ella Bohnenn, onderzoeker en ontwikkelaar in volwassen- en beroepseducatie vertelt over de ontwikkeling van didactiekfilmpjes door ETV.nl. In 2009 gaf ETV.nl een handboek NT1 uit. Na jaren dienst was de vraag hoe verder? We zien een aantal wijzigingen in hoe en door wie de lessen gegeven worden. Vaker en vaker zijn gepassioneerde vrijwilligers of medewerkers van niet-onderwijs-instellingen. Dat stelt andere eisen aan de ondersteuning van docenten.
 
Het antwoord ligt in het maken van filmpjes. Met andere woorden, geen gedruikt handboek meer maar een beeldend handboek. Hierbij zit een deel van het eerste filmpje. Er komen er tien. Niet alleen het materiaal voor de gebruikers verandert dus maar ook de ondersteuning van docenten.
 
En wie nadenkt over de verdere opkomst van de participatiesamenleving snapt dat dit een logische en verstandige keus is.

Victor en Bably: ik kan facebooken, interenetten, instagrammen, whatsappen etc. #welerenaltijd


En dan de overstap naar de gebruikers. Dat doen we met een paar medewerkers van de Felua-groep, een sociale werkvoorziening in de omgeving van Apeldoorn.

Joke Dorland van de Felua-groep geeft aan hoe oefenprogramma's gebruikt worden door cursisten van de Felua-groep. Zij vertelt wat deze programma's doen: collega's die eerst geen PC aan konden zetten, die mailen nu  en kunnen internetbankieren.

Dieuwertje Blok maakt daarna de overstap naar Bably en Victor. Victor zegt dat hij nu kan internetten, facebooken, instagrammen, telegrammen en nog veel meer.... Bably vertelt dat zij niet alleen geleerd heeft om beter met taal om te gaan maar ook dat communicatie zelf heel belangrijk is geworden. Je kunt mensen gewoon beter begrijpen als je beter bent in taal. Er ontstaan minder misverstanden bijvoorbeeld.

Ook hier weer prachtige verhalen over hoe het leven van mensen verrijkt wordt door - voor ons  vaak iets simpels - zulke grote verschillen kan maken.

Halima Maakoul 'er zijn mensen die niet meer zelf hun bankzaken kunnen doen' #welerenaltijd

Halima Maakoul mag spreken namen de Stichting Al Amal . De Utrechtse stichting Al Amal is een stichting die zich inzet voor multiprobleemgezinnen.

Een grote reeks aan voorbeelden van de dagelijkse praktijk komt voorbij: kinderen die zelf internetbankieren voor hun ouders, kinderen die voor hun ouders zaken regelen op het onderwijsportaal en digid-codes die gedeeld worden zodat anderen iets kunnen regelen voor laaggeletterden.

Al Amal ziet dat cursusen en leslokalen in buurthuizen Utrecht stuk voor stuk verdwijnen. En daarmee verdwijnt langzaam maar zeker de ondersteuning die vele gezinnen juist nodig hebben. Waar moeten deze mensen nog terecht.

Halima geeft aan Klik &Tik een prima progamma is maar dat ook allerlei andere ondersteunende partijen er moeten blijven om mensen goed te kunnen blijven ondersteunen.

Waarvan akte.

En dat is de opmaat naar de nieuwe module Klik & Tik De basis.


 

 Een mooi filmpje met mooi quotes: 'ik denk niet dat dit wat kost, maar alleen wat oplevert'. En daarmee gaat Klik & Tik De Basis de lucht in. Binnenkort komt dit via de website beschikbaar.

Willem Houtkoop: '3 miljoen Nederlanders is laaggeletterd of bijna-laaggeletterd' #welerenaltijd

 
Willem Houtkoop is senior onderzoeker bij het Expertise Centrum Beroepsonderwijs (ECBO) Willem is iemand van cijfers en hij is al sinds jaar en dag betrokken bij talloze onderzoeken waar het gaat om het niveau van kennis en vaardigheden om te kunnen participeren in het dagelijks leven.

Eén van de belangrijke onderzoeken is die van het PIAAC. Dat is een grootschalig internationaal onderzoek over vaardigheden van mensen tussen 16- en 65-jarigen.

Laaggeletterden 1,3 miljoen, Bijna-laaggeletterd 1,7 miljoen
Als het gaat om laaggeletterden dan hebben we het vaak over het zogenaamde niveau 1 (zie ook sheets). Dat zijn er in Nederland 1,3 miljoen. Dat stemt mismoedig maar dat wil niet zeggen dat deze mensen zich helemaal niet redden.

Boven niveau 1 zitten ook nog laag niveau 1, hoog niveau 1 en niveau 2. Daar zitten samen ook nog ongeveer 1,7 miljoen. Als je uitgaat van niveau 2F dat vaak als niveau wordt gebruikt om goed in de samenleving te kunnen funcioneren, dan is die groep dus groter dan die 1,5 miljoen die je vaak hoort bij laaggeletterden.

De verschillen tussen die groepen zijn ontzettend klein. En wie nog net boven niveau 2F kijkt die ziet dat de helft van de Nederlanders of net op dat niveau zit of eronder.

Laaggeletterden en digitale ontwikkelingen
Wie kijkt naar het digitale gebruik van laaggeletterden dan zie je dat heel veel laaggeletterden gewoon ook gebruik maken van alle digitale middelen. Alleen Word, Excel en Internetbankieren worden iets minder gedaan.

98%

98% van de laaggeletterden vindt dat zij geen taalprobleem hebben. Wie naar bovenstaande cijfers kijkt, snapt ook waarom dat zo is. Want in heel veel laaggeletterden, lezen, schrijven en gebruiken de computer. Het gaat dus vooral om de wijze van gebruik en dat mensen zich bewust worden dat men hier toch iets mist.

Differentiëren
Willem Houtkoop heeft onderzoek gedaan naar de verschillende groepen binnen de laaggeletterden en hij adviseert ETV.nl om toch ook eens te kijken naar de iets hogere niveaus van laaggeletterden of bijna-laaggeletterden. Doorgaan op de digitale weg van ETV.nl lijkt volstrekt logisch. Laaggeletterden zitten bijna net zo veel op internet als andere bevolkingsgroepen.

Verder kijkend ziet Willem dat er nog meer aandacht mag naar ouderen. PIAAC onderzoeken stoppen bijvoorbeeld bij 65 jaar. Is dat niet raar? Laaggeletterdheid is onder ouderen relatief groot.

Willem Houtkoop laat met zijn onderzoeken zien dat de scheidslijn tussen laaggeletterdheid en niet-laaggeletterdheid bijzonder klein is. Laaggeletterd: je kunt het dus zomaar zijn.

Ingrid van Engelshoven: 'ETV.nl zit zelfs in de kassen.' #welerenaltijd

Ingrid van Engelshoven, wethouder Onderwijs en lijsttrekker van haar partij in Den Haag. Een drukbezette dame dus in verkiezingstijd.  Den Haag is vanaf het begin van ETV.nl een gemeente geweest die heeft meegedaan de producten van ETV.nl

Ze vertelt over een fietstocht die ze maakte rond haar stad. Langs de kassen. en daar kwam ze ook in de kantine van dat bedrijf. Wat bleek: op die pc's werd Oefenen.nl aangeboden Ze was trots.

En zo vertelt ze nog een paar voorbeelden uit haar eigen omgeving hoe ze de waarde letterlijk en figuurlijk van ETV.nl zag.

Jette Klijnsma - zelf verhinderd - heeft haar vervanger gestuurd in de persoon van de secretaris generaal Ton Annink. Hij krijgt het eerste jubileumboek.

Ingrid van Engelshoven had al aangegeven dat de financiering van ETV.nl een belangrijke vraag is. En zij roept wethouders en bovenal het ministerie van Sociale Zaken op om zorg te dragen voor goede financiering van ETV.nl.


Ton Annink antwoordt met een aantal Twentse spreuken - het blijft een tukker - en hij geeft aan dat die financiering toch ook goed moet komen. In Twente zeggen ze: 'Ik zeg maar zo, ik zeg maar niks' En zo wilde hij toch ook niet weggaan.

Jos Debeij: 'De bibliotheek als timmerwerkplaats voor basisvaardighedenop' #welerenaltijd

 
 Jos Debeij had een vader die de basisschool heeft afgemaakt. Tot de 7e en 8e klas.  Zijn broer had TH.  En zijn vader was gelukkig Gelukkig als voorzitter van de voetbalclub en als hij een speech moest houden liet hij die door zijn broer schrijven. Wat had Jos gehoopt dat Oefenen.nl al had bestaan toen zijn vader leefde. Hij zou daar absoluut baat hebben gehad .

Na dat intro, gaat hij in sneltreinvaart door zijn sheets. Over de stijging van bibliotheekleden door de bibliotheekwet in 1975, over de digitale ontwikkelingen en de langzame afname van uitlenen. Ja, dat neemt misschien af, maar het aantal bezoekers en datgene wát er gebeurt in bibliotheken stijgt gestaag: de meest gebruikte verblijfsfunctie van dorp en stad. Een plek waar de burger die zichzelf moet redden terecht kan.  Kortom, het is drukker dan ooit in de bibliotheek. Werk aan de winkel!

Hij haalt de cijfers van Overijssel aan: 0 vestigingen gelsoten en stijgende gebruikscijfers. Ja, was knokken en tanden op elkaar maar wel mooi gelukt. En wie nu kijkt naar het rapport Cohen zie je dat die ontwikkeling zich verder zal ontwikkelen.

Hij haalt de voorleesexpres aan - voorlezen in taalarme gezinnen -, boekstart waar 50% van de kinderen in Deventer gebruik van maakt. Het opleiden van peuterspeelzaal- en kinderopvangleiders voor voorlezers. En zo weer verder naar Huis der Taal.

Je moet doen en ondernemen. Is het moeilijk? Nee, maar je moet het doen en organiseren. En dat samen met partijen en mensen. Echt, er zijn partijen en mensen genoeg die willen helpen.  Het ene na het andere taalpunt wordt geopend. Veel activiteiten vinden plaats op de vloer van de bibliotheek. De bilbiotheek als timmerwerkplaats van de samenleving.

We kopen samen de pakketten van ETV.nl als bibliotheken in Nederland. En als het aan Jos ligt, is dat niet elk jaar de vraag of we dat opnieuw inkopen maar maken we een structurele financiering hiervoor beschikbaar.

ETV.nl is de hamer van de timmerwerkplaats van de samenleving. De bibliotheek kan niet zonder die hamer.

Is de bibliotheek klaar
? Nee, de mouwen opgestroopt en aan de slag!

Claire Boonstra: 'Werk niet met een functieprofiel maar met de talenten van mensen' #welerenaltijd



Claire Boonstra heeft een indrukwekkende loopbaan: vele malen uitgeroepen tot de meest invloedrijk vrouw in de technologie. Na vele mooie banen in het bedrijfsleven en politiek zet ze zich nu in voor onderwijs op basis van waarden in plaats van hierarchie.

Zij doet haar presentatie samen met haar 2 maand oude baby. De verwachting is dat deze baby 100 jaar wordt. Waar staan we dan? En wat moet je in 100 jaar leren. Wat je nu leert is in ieder geval niet wat je over pak 'm beet veertig jaar.

Ze vertelt over haar loopbaan: van KPN, naar Unilever en naar... het World Economic Forum. En eerlijk gezegd, bij dat laatste komen vooral grijze mannen in pakken. Dat is toch de top niet? Zo leggen wij onze eigen normen aan voor de lat. Dit vinden wij dus de hoogste lat.

Vanaf het consultatiebureau - waar ze nu weer komt - wordt die lat al gelegd: kun je wel drie blokjes op elkaar stapelen? Daarna de CITO-score en later in bedrijven kom je in allerlei functieprofielen en functie-eisen. En als jij niet voldoet, moet jij veranderen.

Maar waarom niet andersom? Waarom niet werken met de kwaliteiten die iemand al heeft en zo iedereen tot bloei laten komen. Als je zo kijkt bestaat er dus geen hoog- en laagopgeleid. Als je zo kijkt is iedereen waardevol.

Eh, zit het onderwijssysteem in elkaar? Eh, nee. Dus moet het onderwijssysteem kantelen. En daar wil Claire zich voor inzetten. Zij stopte met al die mooie banen en startte een beweging. Ze riep mensen op om haar te helpen. Ze kreeg duizenden reacties: mensen die het met haar eens waren en mensen die daar ook al mee bezig waren.

Wie dat systeem wil veranderen heeft met nogal wat spelers te maken: politiek, wetten, werkgevers, media, lesmethodes, cito. En het gaat dus niet werken als iedereen nu naar boven gaat kijken waar een mogelijke oplossing vandaan moet komen. Want zo gaat die verandering er natuurlijk niet komen. Die verandering maken wij zelf. Gewoon van hoe wij met mensen en met elkaar omgaan.

Laat deze dag dus niet alleen bij inspiratie blijven maar bedenk vandaag wat je daarin kunt veranderen. Want dat... maakt het verschil.




/

Opening We Leren altijd wat : 10-jarig bestaan ETV.nl : Dieuwertje Blok en Ben Vaske #welerenaltijdwat



We trappen af. Een middag live-blog. En als ik programma zie dan trekt een bonte stoet mensen voorbij. Ik vermoed dus dat de blogs in hoog tempo voorbij zullen komen.

ETV.nl bestaat 10 jaar! ETV.nl zet zich in voor laagopgeleiden in Nederland. Dus de vraag is of je moet vieren dat ETV.nl 10 jaar bestaat. Maar aan de andere kant: we zullen altijd blijven leren. En of je nu wat mazzel had met je opleiding of niet, niemand is na zijn school klaar met leren.

We trappen af met Dieuwertje Blok  in bijgaande filmpje - die ook vertelt over die treinreis van het leven waarin we elke dag leren. Ze legt uit hoe ETV.nl werkt voor de laagopgeleiden en daar aantrekkelijke oefenstof voor maken.

Het succes van ETV.nl is te danken materialen als Taalklas, Lees & Schrijf, Klik & Tik en Oefenen.nl. Maar het echte succes is het succes van de mensen die verder zijn gekomen met deze producten zoals Theo Frinsel, Bably Singh en Nel Bouwmeester dit vertellen in bijgaande filmpje.

En na 10 jaar mooie producten met ETV.nl is absoluut een klein feest waard. Een inhoudelijk feestje dan zegt Ben Vaske, directeur van ETV. Hij geeft aan hoe ETV zich in 10 jaar ontwikkeld heeft.

Er zijn een paar miljoenen accounts op het gebruik bij ETV. Vorig jaar werden er bijvoorbeeld 127.000 bij gemaakt.

Wat ETV hoopt is dat al deze middelen voor laagopgeleiden gratis beschikbaar zijn. Thans wordt gewerkt met een licentiemodel. En dat toont aan hoe fragiel de toekomst van partijen als ETV soms kan zijn.

Zoals ik eerder al een schreef is ETV.nl  een partij die vooral faciliteert met andere partijen: Sociale werkplaatsen en bibliotheken. En om eerlijk te zijn: ook partijen die het in het huidige klimaat niet makkelijk hebben.

Pessimistisch? Nee, goed samenwerken en verder naar de toekomst!

dinsdag 4 maart 2014

OBA-innovatieprijs



Deze ochtend was ik uitgenodigd bij een oude bekende van mij: de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Met de vraag: wil je mede-jurylid zijn voor de OBA-innovatieprijs. Hoewel mijn agenda 'nee' zei, zei mijn hart 'ja'. Dus ik ging.

En geen spijt. De OBA heeft - als grootste openbare bibliotheek in Nederland - een leuk initiatief ingevoerd: een eigen innovatieprijs. Al het personeel mag ideeën indienen. Dat doen ze nu een aantal jaar  en met leuk resultaat. De winnaar van de innovatieprijs mag zijn of haar idee uitvoeren.

Ideeën
Middels verschillende filmpjes konden kandidaten zich aanmelden. Dit jaar waren er vijf ideeën uitgewerkt: een glossy, een leuk idee voor personeelstrainingen, een apart idee voor rondleidingen, een club voor geslaagde allochtonen en een fotoshoot voor trouwe leden.

Winnaar(s)
Na rijp beraad van de jury won Dimitar Ruskov de prijs voor zijn idee voor de Culturele Club voor het Tweede Vaderland. Dimitar vertrok twaalf jaar geleden uit Bulgarije met een koffer met kleren en dromen. En zo begon hij in Nederland. De bibliotheek is zijn nieuwe haven geworden. Het is zijn wens om geslaagde allochten bij elkaar te brengen en naast een onderling netwerk ze ook in te zetten voor hen die wel wat ondersteuning kunnen gebruiken. Oneerbiedig gezegd: een allochtone Lion's Club.

Een eervolle vermelding kreeg het idee van Hafida en Esther, twee klantenservicemedewerkers, om op een slimme manier personeelstrainingen via het intranet te regelen. Ook hun idee zal uitgevoerd worden.

Het was een prachtige ochtend: collega's die vol vuur een pitch houden, die onvermoede kanten laten zien en die rasechte ondernemers 'hun' idee verkopen. En ik heb bewondering voor al die collega's die opstaan met hun idee en zeggen: ik denk dat dit een goede kans is. Want er is moed voor nodig en alle deelnemers verdienen dan ook alle applaus.

Innoveren met medewerkers
En tegelijkertijd vind ik het wel dapper van een organisatie om gewoon iedereen te vragen om goede ideeën en om het beste idee ook uit te voeren. U roept misschien: 'dat kan toch altijd?' Ja natuurlijk, maar dat wil nog niet zeggen dat het gebeurt. Zeker grote organisaties kunnen innovatie verstoppen in staffuncties waar alleen Willie Wortels nog aan onbegrijpelijke projecten werken.

Dit idee van de OBA levert misschien niet de allergrootste doorbraken op, hoewel de beste ideeën soms heel voor de hand liggend zijn, het zorgt er wel voor dat iedereen de kans krijgt. Energie die in de organisatie zit, krijgt daarmee een kans. En bedank voor elk idee dat wordt ingediend, hebben er minstens tien nagedacht of ze het ook zouden doen.

Hulde dus voor alle deelnemers van vandaag: Dimitar, Hafida, Esther, Dirkje, Monique, Ann en Suma. Succes met al jullie ideeën! De wereld gaat er mooier van worden.

Volgend jaar is weer een OBA-innovatieprijs. Wie bij de OBA werkt kan dan weer meedoen.

maandag 3 maart 2014

Twee Live Blogs! #welerenaltijd #biebplaza

Binnenkort mag ik weer twee live blogs doen. Voor mij altijd weer een feestje. Want een live blog is dankbaar werk en ik leer er zelf altijd ontzettend veel van. Tegelijk luisteren en schrijven zorgt ervoor dat ik tijdens het luisteren al moet bedenken wat de waarde van een verhaal is en waarom het interessant kan zijn voor de lezer. Maar goed: twee 'upcoming events' dus.

woensdag 5 maart ETV.nl
De eerste is op woensdag 5 maart. Ik ben bij het 10-jarig bestaan van ETV.nl. Dat vieren ze met een kennisdelingsbijeenkomst met een leuk programma. Een mooie mix van mensen uit het bibliotheekwerk, onderwijs en politiek.

Over ETV.nl schreef ik al eerder een blog en ik was erg onder de indruk van hun goede werk voor laagopgeleiden. De bijeenkomst is overtekend dus deelnemen kan niet meer, maar volgen kan dus des te meer! Via Twitter zal de hashtag #welerenatlijd gebruikt worden.

donderdag 13 maart Bibliotheekplaza 2014
Op donderdag 13 maart vindt opnieuw in de Meervaart in Amsterdam het bibliotheekplaza plaatst. Vorig jaar deed ik daar ook de live blog en heb daar bijzonder van genoten. Lees bijvoorbeeld het stukje van Nico Dijkshoorn nog eens na en u gaat toch met een glimlach verder met uw belangrijke werk.

Ook dit jaar weer een puik programma met veel sprekers van buiten het bibliotheekwerk je verrijken met nieuwe inzichten. P.F. Thomése laat - naar ik hoop - J. Kessels nog eens het licht schijnen over het bibliotheekwerk en Richard Watson gaat uitleggen waarom we blij mogen zijn dat de bibliotheek 'dood' is.

De Meervaart is groot en er is nog plek. Aanmelden kan dus nog.