Tienden van seconden...

Deze week vertelde iemand mij een bizar feit. Mensen zijn op internet bereid om twaalf seconden te wachten op een antwoord. Of je nu op zoek bent naar een tweedehands auto, een oude klasgenoot of een filmpje. Twaalf seconden. Als we dan niet iets hebben, verslapt onze aandacht.

Twaalf seconden. Dat is wat u nu hebt gelezen.

Mijn gedachten dwalen af naar een ander moment deze week. Ik stap uit de trein na een lange dag. Mijn gedachten zijn verdoofd. Ik loop over het station. Ik zie mensen lopen. Soms kijk je ze in de ogen, soms niet. Mensen glijden langs je heen. Vluchtig contact. Twee ogen kijken me aan. Zoals zoveel. Mijn ogen willen al weer verder maar blijven even hangen. Het zijn slechts tienden van seconden.

Heel even twinkelt er iets: wij kennen elkaar. Maar niet goed genoeg. En we lopen door.

In tienden van seconden heeft mijn oog iets geregistreerd. Iets van herkenning. Er is iets tussen ons. Maar wij weten nog niet wat. Nog niet. Mijn hoofd is een bibliotheek. Ergens ligt het goede puzzelstukje. Maar waar? Al dagen ben ik nu op zoek.

Twaalf seconden, tienden van seconden en dagen. Ergens raken ze elkaar.

Foto: M. Angel Herrero