zaterdag 14 november 2009

Het leven in drie seconden


Als iemand zou vragen of je het leven in het algemeen zou kunnen samenvatten in drie seconden? Wat zou je dan zeggen? Wat kun je zeggen of uitbeelden in drie seconden? Heel veel, zo weet ik sinds deze ochtend.

Ik liep vanochtend mijn trainingsrondje. Aan het eind van mijn rondje - het was inmiddels half tien - kom ik langs een aantal huizen. Die huizen staan dicht aan de straat. Een aantal heeft geen gordijnen, dus je kijkt er nogal makkelijk naar binnen.

Bij dat ene huis kijk ik naar binnen. Dat duurt maximaal drie seconden. Wat zag ik in die drie seconden?

Een kamer. Nogal pompeus ingericht. Grote licht eikenhouten meubelen. Wit leer. Grote witte ballen voor het raam.

Een bank. Daarop een man en een vrouw. Een oudere vrouw. Een gerimpeld gezicht. Een rode maar verwassen badjas. Ze rookte.

De man. Half kalend. In hemd. Een koffiekop in zijn hand. Hij staart in zijn koffiekop.

De vrouw heeft een arm om de man heen geslagen. Waarom? Troost zij hem of genieten ze gewoon van elkaar? Klein geluk.

Drie seconden, misschien wel minder. Genoeg om het hele leven samen te vatten. Een man, een vrouw en een arm.

3 opmerkingen:

Festina Lente zei

Mooi hè, zulke bewoonde gordijnen:)

Astrid zei

Tijdens een winteravondwandeling had ik ook zo'n doorkijkje in een woonkamer. Man en vrouw samen op de bank, naast het raam, voor de tv, naakt...

Mark Deckers zei

@festina: bewoonde gordijnen, da's een hele mooie!
@astrid: geef mij die verwassen rode ochtendjas dan toch maar...